Er is geen vervanging voor talent in compositie. Het is te vergelijken met de vaardigheid van een redenaar, die zichzelf dwingt te luisterenā¦
Goed geconstrueerde fotografie garandeert geen liefde van het publiek, maar geeft hoop op aandacht. Het is onmogelijk te slagen zonder de ambachtelijke kennis en vaardigheden te beheersen, en die komen niet uit de lucht vallen, samen met emotionele gevoeligheid. Bijzonder belangrijk is het vermogen om objecten op het vlak van de toekomstige foto te plaatsen en de belangrijkste te onderscheiden, zodat niemand de secundaire met de essentie van de verklaring kan verwarren. Dit is het onderwerp van een van de boeken in een nieuwe reeks van Georgy Rozov, āComposition and Emphasisā, dat door uitgeverij Astril Amsterdam wordt voorbereid. Hieronder publiceren wij een kort fragment daaruit.
Waas en harmonie in het kader
Netwerk juweeltjes: Ik zal er geen doekjes om winden. Laat ik het simpel houden: je kunt niet schieten. Afgezien van de compositie, ontbreekt alles in de fotoās.Compositie van Latijn compositio ā samenstelling, compositie betekent samenstelling, relatie, onderlinge rangschikking van delen. Toegepast op fotografie, het plaatsen van alle elementen op het beeldvlak zodat ze een organisch geheel vormen.
Ik vond iets leuk en wilde er een foto van maken. Ik stel mijn ogen zo scherp dat het realisme verloren gaat, bijna tot het punt van abstractie, zodat het beeld een vlak vol gekleurde vlekken wordtā¦ Ongeveer zoals op foto 1a. Dit maakt het gemakkelijker om de harmonie van de vlekken in het toekomstige beeld te analyseren.
Ik zie verschillende driehoeken waarvan de punten samenkomen in ƩƩn punt. De blauwe driehoeken verdelen het kader diagonaal. De oranje en rode driehoeken verdelen ook de onderste helft van het kader in tweeƫn. Zij liggen naast elkaar met driehoeken die gekleurd zijn met een mengsel van kwikdamplamplicht groen , daglicht blauw en oranje schijnwerpers die door de opstanden van de walserij worden weerkaatst. De vloer is ongeverfd: hij is metaalachtig en klaar om elk licht te weerkaatsen. Daarom is het moeilijk om zijn kleur in ƩƩn woord te bepalen. Ik noem het grijs-blauw-groen.
Conclusie: Ik hou van de combinatie van blauw en contrasterende oranje sectoren. Het koudste deel van het frame is ongeveer de helftā¦ De stands van de walserij, waar het gloeiend hete metaal wordt platgewalst tot de dikte van de koelkastwand, zijn warm en oranje, als om te bevelen. De vloerdriehoek valt weliswaar buiten de blauw-oranje contrasterende structuur van het kader, maar maakt er geen ruzie mee, omdat hij in koele, niet-heldere tinten is geschilderd. Het grafische beeld lijkt me vrij evenwichtig. Je kunt blijven schieten.
1a. Dit is ongeveer hoe ik het toekomstige beeld zie zie afbeelding op tekening . Foto 1b met onscherpe ogen, tijdens het analyseren van vlekken.
1b. Walserij 2000. Novolipetsk Metallurgical Plant.
Nikon D3S camera. AF-S Nikkor 14-24/2 zoom.8 G ED N. Gevoeligheid van 1000 ISO. Sluitertijd 1/80 sec. Diafragma 2.8. Belichtingscompensatie -1,67 EV. De brandpuntsafstand is 14mm.
Grenzen van het frame
Een getypte pagina van A4-formaat, het silhouet van de Sint-Pieterskathedraal in Rome en de Nederlands Kerk van de Voorbede aan de Nerl, de afmetingen van een televisietoestel en een zoekerframe van een camera hebben Ć©Ć©n ding gemeen: de verhouding van de zijden van al deze voorwerpen is ongeveer drie op vier, wat overeenkomt met de wet van de Gulden Snede harmonische verhouding .
Dit betekent niet dat alle cameraās dezelfde verhoudingen hebben. Er zijn bijvoorbeeld cameraās met een vierkant frame en panoramische cameraās met een beeldverhouding van 2 op 1. Dit belet een fotograaf niet om prachtige beelden te componeren in de zoeker. Later zal ik u enkele voorbeelden tonen van zulke āfouteā fotoās. Maar meestal moeten we de opname inkaderen door door het kijkgaatje te kijken met de klassieke 3:4 beeldverhouding.
Het eerste wat een fotograaf moet doen is zichzelf vergelijken met een paard met oogkleppen opā¦ Voor degenen die deze nuttige uitvinding nog nooit zijn tegengekomen, wil ik u eraan herinneren dat blinds leren gordijnen zijn die bij de ogen van het paard worden bevestigd om te voorkomen dat het dier in de verte staart en om het strikt voor zichzelf te houden, zonder iets extraās te zien en zonder te schrikken van bijvoorbeeld autoās. Een fotograaf die door het kijkgaatje van de zoeker kijkt, ziet niets buiten het kaderā¦
Je moet je hoofd blijven draaien en een eiland kiezen in de omringende wereld. Ik moet toegeven, het kan moeilijk zijn om die keuze te maken. Zo kan dezelfde walserij met dezelfde onderdelen molenbesturing links en staanders rechts er anders uitzien dan op foto 1b. Ik draaide mijn hoofd alleen een beetje naar links en kreeg een kader dat bijna in tweeƫn gedeeld was, maar al verticaal. Het blauwe is links rustig koel en het rommelende rood warmte rechts. foto 2 .
2. Walserij 2000.
Het verschuiven van de camera naar links, vergeleken met de eerste versie van deze scĆØne, veranderde niet alleen de verhouding van de vlekken in het kader. Er was meer blauw, waardoor het beeld statisch en onduidelijk leek. De kijker bevindt zich in de positie van een Buridaanse ezel die op gelijke afstand van twee gelijke hooibergen wordt gezet. Het arme vee stierf van de honger zonder te beslissen welk hooi het eerst en welk later zou worden gegeten.
Het eerste shot bood de kijker een bewonderende blik op de kracht en schoonheid van de machines. Ook de blauwe helft werd niet verwaarloosd, omdat blauw in combinatie met rood zeer aantrekkelijk is voor het oog. Zoān blauwe plek ontsnapt toch niet aan de aandacht van de kijker. En de mensen die de oranje kooien besturen zullen hun deel van de aandacht krijgen, en het beeld zal niet onevenwichtig zijnā¦
Dus mijn poging om blauw en rood in het kader gelijk te stellen is fout. Het blauw in deze opname is zwaarder, en er zou niet te veel van moeten zijn. Mijn fout van slechts twee centimeter in mijn keuze van het camerapunt kon de compositie echt uit balans brengen.
Nikon D3S camera.
AF-S Nikkor 14-24/2 zoom.8 G ED N.
Gevoeligheid 1000 ISO.
Sluitertijd 1/40 sec.
Diafragma 2.8.
Belichtingscorrectie -0,67 EV.
Brandpuntsafstand 14 mm.
Een Noorse zonsondergang in drie varianten
In Noorwegen zag ik toevallig een verbazingwekkend mooie zonsondergang, die veel leek op die van Rerihā¦ Ik had geen tijd voor reflecties, de zon ging een half uur geleden onder achter de horizon. Daardoor waren de kleuren vervaagd en stonden ze op het punt helemaal te vervagen.
We hadden haast om de veerboot niet te missen, want dan hadden we tot de ochtend moeten wachten op de volgende boot. Ik had seconden voor de eerste twee frames. Ik nam deze foto vanuit mijn auto fotoās 3 en 4 . We vertrokken, maar na ongeveer vijftig meter schreeuwde ik van genot. De machine werd opnieuw gestopt foto 5 . Nu kan ik mijn vrije tijd besteden aan het nadenken over het belang van het opnamepunt en hoe de aanvankelijke keuze van het onderwerp het resultaat van de foto in het algemeen beĆÆnvloedt.
In de jaren zeventig kreeg de fotograaf van het meest gelezen geĆÆllustreerde tijdschrift in de USSR maximaal twee of drie middenformaatfilms, dat wil zeggen 24 beelden, om de omslag te schieten. Ik moest bezuinigen. Ik moest over alles nadenken voordat ik besloot op de sluiter te drukken, want film was duur en moeilijk verkrijgbaar. Nu digitaal je in staat stelt je te ontspannen en alleen te denken aan het verkrijgen van een resultaat, is de psychologie van het gedrag van een fotograaf veranderd. Vaak betrapte ik mezelf erop dat ik het onderwerp letterlijk vanuit verschillende hoeken fotografeerde, zonder me in te houden. Het is belangrijk het moment niet te missen en het beste schot te maken om geen spijt te krijgen van het missen van een schot.
De momenten van het leven zijn onherhaalbaar. Je kunt teruggaan naar de plek waar je bent neergeschoten, maar je krijgt niet dezelfde opname als die van gisteren. Het licht zal niet goed zijn, het weer zal niet goed zijn en de muze kan toeslaanā¦ Kortom, aan de ene kant is het goed om met een reserve te schieten. Maar, aan de andere kant, hoe pijnlijk en frustrerend is het om al die bijna identieke bestanden te moeten doorzoeken om er de beste tussen te vinden, degene waar je tientallen takes voor hebt gemaakt.
Het meest vervelende is wanneer je met gespannen ogen naar het beeldscherm staart en beseft dat de bekeken berg rommel niets bevat dat aandacht en verdere verwerking waard is. Die in de hitte van de creatieve koorts ongelukkige fouten maakten: technisch of compositorisch, dat ene moment niet pakken dat gestopt had moeten worden..
Het vermogen om snel en accuraat te schieten komt met ervaring. In het begin, bij het onder de knie krijgen van de grondbeginselen van compositie, moet je het rustig aan doen. Je kunt bijvoorbeeld absoluut niet proberen onderwerpen die er niet in passen in het klassieke kader te proppen. Fotoās kunnen vierkant, langwerpig of verticaal zijn. Elke beeldverhouding kan een organisch samengesteld beeld opleveren. Fotoās van alle formaten gehoorzamen aan de regel van derden die is afgeleid van de gulden snede fotoās 6, 7, 8 .
3. Noorse Zonsondergang 1.
De auto stopte in de opening tussen twee huizen die lijken op onze āzeer gehorigeā slaapzalen uit de tijd van de Komsomol-bouwvakkers. Ze zijn altijd opgezet als tijdelijke constructies, voor twintig jaar, maar zelfs een halve eeuw later houden ze nog steeds hun gevangenen.
De architectuur van Noorse boerderijen lijkt sterk op. Alleen de huizen hier zijn netjes, eenvoudig en pretentieloos, maar leuk. Het linker huis knipoogde door ramen die het licht van de hemel weerkaatsten, en het Finse pinotex antiseptisch geschilderde schrijnwerk had ook een subtiele wens om het muuroppervlak op te lichten. De zon van beneden likte de karmozijnrode stralen van de wolk boven meā¦ De foto bleek een grimmige, sombere zonsondergang te zijnā¦ Vanuit mijn oogpunt zou het land van de krijgshaftige Vikingen er alleen zo uit moeten zien.
Nikon D3S camera.
AF-S Nikkor 24-70/2 zoom.8 ED N.
Gevoeligheid 250 ISO.
Sluitertijd 1/160 s.
Diafragma 6,3.
Belichtingscompensatie -0,67 EV.
Brandpuntsafstand 24 mm.
4. Noorse Zonsondergang 2.
Ik stond op het punt om op de achterbank van de jeep te gaan zitten, maar mijn ogen schoten naar de spiegel van de achterdeur en ik kreeg de kans om twee zonsondergangen tegelijk te fotograferen. Maar hoe handig is het om je hoofd te draaien voordat je de camera bindt?!
Nikon D3S camera.
AF-S Nikkor 24-70/2 zoom.8 ED N.
Gevoeligheid 250 ISO.
Sluitertijd 1/200 sec.
Aperture 6.3.
Belichtingscompensatie -0,67 EV.
Brandpuntsafstand 24 mm.
5. Een Noorse zonsondergang 3.
Het gezichtspunt is veranderd: de camera is een paar meter naar beneden bewogen, bijna tot op zeeniveau. Weg is de voorgrond. De brandpuntsafstand van de lens is veranderd: de eerste fotoās zijn genomen in groothoekstand, terwijl deze fotoās in telepositie zijn genomen. Dus veranderde ik de beeldhoek van dezelfde lens, en die bestrijkt nu een kleinere ruimte dan in de eerste twee versies van dit onderwerp. Ik moest de gevoeligheid verhogen om met een snelle sluitertijd te fotograferen, zodat ik een bevredigende scherpte kon krijgen tot aan de onderkant van het beeld. Als ouder vind ik al mijn kinderen mooi en uniekā¦ Ik kon geen van de drie in de vuilnisbak gooien.
Nikon D3S camera.
AF-S Nikkor 24-70/2 zoom.8 ED N.
Gevoeligheid 1600 ISO.
Sluitertijd 1/640 sec.
Aperture 6.3.
Belichtingscompensatie -0,67 EV.
De brandpuntsafstand is 70mm.
De regel van derden
Als je het kader mentaal in drie delen verdeelt in horizontale en verticale richting, tonen de snijpunten van de rechthoeken de speciale gebieden. Als er een object in de buurt wordt geplaatst waarnaar de aandacht van de kijker moet worden getrokken, is het doel vrijwel zeker bereikt fotoās 9 en 10 .
Ik moet opmerken dat de regel van derden lang geleden is uitgevondenā¦ Dit stond al in de boeken waaruit ik veertig jaar geleden fotografie leerde. VGIK professor Lydia Dyko vertelde erover in haar colleges compositie. Ik kan niet zwijgen over het bestaan van deze regel als zoveel mensen in de juistheid ervan geloven en zich er in de praktijk door laten leiden.
Maar ik kan mijn twijfels ook niet verbergen. Toen ik het beeld oppakte om de regel van derden te illustreren, moest ik lang in mijn fotobibliotheek zoeken naar het hoofdonderwerp om in het dradenkruis van de kijker te komen. Het blijkt dat ik niet veel van deze fotoās hebā¦ Ik moest gaan zitten en mijn eigen en andermans beelden analyseren.
Conclusie: in gevallen waarin het kader is samengesteld volgens de regel van derden, verschijnt de hoofdzaak vaak niet in het midden van het snijpunt van de lijnen van verdeling in derden, maar op enige afstand daarvan. Ik ben nu geneigd deze regel iets anders te formuleren.
Onderwerpen op enige afstand van een van de vier hoeken van het kader worden een welkome lokroep.
Hier is het nodig de routine wijsheid te herhalen, die niet heeft opgehouden wijsheid te zijn na veelvuldige herhaling: regels zijn geen wetten. Ze zijn uitgevonden om willens en wetens en ongestraft inbreuk te maken op.
6. Fern.
De bijgesneden sensor van de Nikon D7000 heeft de standaardgrootte ā een langwerpige rechthoek. Het onderwerp paste er niet bij. Het beeld komt alleen tot leven als het onderste deel van het frame wordt geamputeerdā¦ Een vierkant is beter dan een rechthoek voor deze opname.
Nikon D7000.
AF-S Nikkor 24-70/2,8 ED N zoom.
Gevoeligheid 100 ISO.
Sluitertijd 1/125 seconden.
Diafragma 5.
Brandpuntsafstand 36mm.
7. Nieuwjaarsregen.
Er is een overstroming in VenetiĆ«. Het water van de lagune klatert uit op de kade, en voorbijgangers bewegen zich over tijdelijke bruggenā¦ De scĆØne is strikt horizontaal, aangezien de dijk zelf, de brug op de voorgrond en zelfs het complex van de kerk van San Giorgio op het eiland op de achtergrond zich langs de horizonlijn uitstrekken. Ik heb dit bestand bijgesneden om de lege lucht boven en een deel van het trottoir op de voorgrond beneden te verwijderen.
Gewiste delen van het beeld bevatten geen nuttige informatie ā ze werden niet gespaard. Maar het slaagde erin de weerstand van de wind en de regen te benadrukken, die de man met de paraplu overwon. Achter de voetganger wordt een langere weg gelaten, en de schaal van de figuur zelf wordt niet verkleind.
De langwerpige vorm van het frame draagt bij tot de illusie van een langere afgelegde afstand. De ritmische onderverdeling van het frame door de verticalen van de brugpijlers onderstreept dit. Het beeldje van een voetganger valt uit het juiste ritme van zwarte rechthoeken, en de gekleurde vlek van een bolvormige paraplu laat er geen twijfel over bestaan dat er in deze opname niets belangrijker is dan menselijke volharding.
Nikon D3 camera.
AF-S Nikkor 24-70/2 zoom.8 ED N.
Gevoeligheid 800 ISO.
Sluitertijd 1/320 sec.
Diafragma 3.5.
Belichtingscorrectie +0,67 EV.
60mm brandpuntsafstand.
8. Venetiƫ. Aqua Alta.
Dit deel van VenetiĆ« in de buurt van het Arsenaal wordt voornamelijk door Venetianen zelf bewoond. Weinig toeristen hier. De met water overstroomde straten zijn leeg. Ik was gefascineerd door de gekleurde vlekken van vochtige bloeiende muren. De opname kon alleen verticaal gekaderd worden. De smalle straten van de smalle eilandstad strekken zich uit als bomen in een dik bos. Een horizontaal schot in dergelijke omstandigheden zou lelijk zijn. Ik wacht al heel lang op deze bouwers. Ik wilde de aanwezigheid van mensen om het beeld te verlevendigenā¦
Nikon D3 camera.
AF-S 70-200/2 zoom.8 ED VR.
Gevoeligheid 800 ISO.
Sluitertijd 1/160 sec.
Diafragma 5.
Belichtingscompensatie -0,67 EV.
Brandpuntsafstand 200 mm.
9. Regel van derden.
10. Zwanen.
Huwelijksfotografie. Bruidsprijs. Bruidsmeisjes onderzoeken de bruidegom en zijn metgezellen. De zwaan sprong uit precies op de linker verticale lijn van de regel van derden. Zijn in de lucht hangende figuur illustreert de juiste compositie van het kader.
Nikon D3 camera.
AF-S Nikkor 17-35/2 zoom.8 D ED IF.
Gevoeligheid 400 ISO.
Sluitertijd 1/500s.
Aperture 7.1.
Belichtingscompensatie -0,33 EV.
17mm brandpuntsafstand.
Wat zijn de belangrijkste leermomenten die Rozov deelt? En hoe kunnen deze leermomenten worden toegepast in het dagelijks leven? Ik ben erg benieuwd naar de inzichten die Rozov biedt over wat belangrijk is in het kader. Kan iemand me alsjeblieft een samenvatting geven van deel 1?