In dit nummer vervolgen we de reeks artikelen van Georgiy Rozov over reisfotografie. Ze zijn gebaseerd op het materiaal dat is gepubliceerd in het boek āLive fotografieā in de serie āHow to shootā. Drie boeken uit deze serie zijn te vinden in grote boekhandels in Amsterdam en Sint-Petersburg, en Ozon stuurt ze ook per post naar alle delen van de wereld.
ROME OCHRA
Kleur is het onderwerp
Huizen in het oude Rome zijn warm en vrolijk geel en roodbruin geschilderd. De verf zit al jaren op de muren. De lagen ervan werden deels afgewassen, deels vervuild, en nieuwe lagen werden erop aangebracht. Daardoor werden de huizen ongewoon volbloed, gestructureerd en zeer schilderachtig. De kleur van Rome werd een ander onderwerp voor mij. Het is een groot genoegen om te baden in zijn kleuren, de dagelijkse gewoonten van de Italianen te bestuderen en ze te vergelijken met wat ik thuis gewend ben
Hier is bijvoorbeeld een foto. Alles in deze opname is lief: het prachtige icoon in het witte stucwerk, de regenpijp die netjes bij de muur is geschilderd, de oude gegoten arm van de straatlantaarn, de was net boven de deur van het restaurant, en de roze handtas, klaar om op de hoofden van zorgeloze klanten te vallenā¦ Enkele heel bijzondere gevoelens overvielen me. Waarschijnlijk omdat het kolossale Colosseum op een steenworp afstand ligtā¦
Foto 1
Nikon D2X camera
Nikkor 70-210/2.8 VR lens
105mm brandpuntsafstand
Gevoeligheid 100 ISO
Diafragma f/9
Sluitertijd 1/45 s
Centraal gewogen meting
Belichtingscompensatie -0,7 EV
RAW-beelden vastleggen in de modus diafragmaprioriteit.
Foto 2
Nikon D2X camera
Brandpuntsafstand 105 mm
Nikkor 70-210/2.8 VR lens
Gevoeligheid 100 ISO
Diafragma f/2.8
Sluitertijd 1/250 sec
Centraal gewogen meting
RAW-beelden vastleggen in de modus diafragmaprioriteit.
Foto 2
Nikon D200 camera
Nikkor 17-55/2.8 lens
Brandpuntsafstand: 46 mm
Gevoeligheid 100 ISO
Diafragma f/2.8
Sluitertijd 1/320 sec
Centrum-gewogen
belichtingsmeting
RAW-beelden opnemen in de modus diafragmaprioriteit.
Foto 3
Nikon D200 camera
Nikkor 17-55/2.8 lens
Brandpuntsafstand 36mm
Gevoeligheid 100 ISO
Diafragma f/7.1
Sluitertijd 1/15 sec
Centraal gewogen meting
Belichtingscompensatie -0,33 EV
Fotograferen in RAW-modus met diafragmaprioriteit.
De smalle straten in het centrum van Rome zijn verlaten, zelfs overdag. Ik moest lang wachten op een ziel om de opname te vereren met zijn aanwezigheidā¦ Voorbijgangers doken vroeg of laat op, maar ze verplaatsten zich in korte stukjes en verstopten zich in de schaduw van de muren om de fotograaf niet te storen. Respect voor de cameraman schijnt in het bloed van de Romeinen te zitten, maar dit heeft mij meer dan eens het leven zuur gemaaktā¦
Ik kon niet weten welk pad de mensen zouden volgenā¦ De ervaring in Amsterdam werkte niet in Rome. In dit geval koos ik voor de groothoeklens omdat ik de hoogte van de muren en het lichtcontrast tussen de bovenste verdiepingen en de schaduwrijke stoep wilde benadrukken. De gaten in de schaduwen werden opgelost door de conversie van het oorspronkelijke RAW-bestand te verdubbelen, en de verticalen liepen parallel door de bestrating onder mijn voeten in te kaderen. De camera stond strikt rechtop.
Huis 21 fascineerde me door de combinatie van contrasterende kleuren. Kasseien bestrating helemaal niet blauw. Toen ik een kind was tekende ik een blauwe rivier, groen gras, bruine aarde en boomstammen als cadeauā¦ Na een tijdje viel het me op dat de lucht niet altijd blauw is en dat de kleur van het asfalt en de kasseien afhangt van het licht dat ze weerkaatsen. In dit geval wordt het trottoir gekleurd door een blauwe lucht. De muren van het oude huis zijn op zichzelf al schilderachtig, maar hun warmte contrasteert prachtig met de koude bestrating.
Kleur in een stedelijk landschap hangt nauw samen met richting, intensiteit en kleurtemperatuur. Dezelfde trap in twee fotoās die op bijna hetzelfde moment en vanuit bijna hetzelfde standpunt zijn genomen mimicry als een kameleon. Dat komt omdat de eerste opname is gemaakt vanuit een smalle opening tussen twee huizen, waarin een trap is geperst, en de onderste treden slecht zijn verlicht. Het licht schijnt op hen van boven rechts en nauwelijks verstrooid.
Het is een grijze dag en de lucht ook, dus de kleur van de trap wordt niet beĆÆnvloed door het tekenlicht. Ze zijn eigenlijk grijs, net als op de foto. De grafische component van de opname wordt gedomineerd door de belichting. De gloeiende horizontalen van de treden stijgen op tot het enige gekleurde detail in het beeld: een boog met een figuur van Onze Lieve Vrouw die wit opduikt in de diepte van de grot. Het is deze discrete gele boog aan de achterkant van het frame die het kleurrijk maakt. Er staan geen mensen op de foto, maar het is moeilijk om de indruk van hun aanwezigheid weg te nemen door de verouderde oppervlakken. De textuur van de muren en de versleten treden, speciaal benadrukt tijdens de beeldverwerking, helpen het beeld menselijker te maken.
De compositie van het kader is schijnbaar symmetrisch. In dit geval leek symmetrie mij de enige juiste oplossingā¦ Door de camera naar rechts of links te verschuiven, worden de verticale wanden van de trap het dominante onderwerp in het beeld. Hun textuur is zo agressief, zo aandachttrekkend, dat het beeld waarnaar ik de kijker wilde leiden verloren gaatā¦ Maar als dat figuurtje het belangrijkste is in de opname, waarom dan niet met een telelens??
En omdat anders de multidimensionaliteit van het beeld verloren zou gaan. Het lichtpad naar de bestemming kan op verschillende manieren worden geĆÆnterpreteerd. Bijvoorbeeld, als symbool van het werk van de geest op de lange weg naar God. Het beeld van een enkel beeld is veel moeilijker om associatieve reeksen te maken. Het wordt ondubbelzinnig waargenomen. Merkwaardig genoeg blijkt de symmetrische compositie niet precies hetzelfde te zijn: de grafische basis van de linkerhelft van de foto herhaalt bijna exact de rechterhelft, maar de belichting en de kleur van de helften is heel verschillend.
Nadat ik beneden klaar was met filmen, liep ik twee meter de trap op en bevond me in een totaal andere omgeving. Het bovenlicht veranderde in diffuus licht, nog steeds juist, maar binnen de ruimte gevangen in het kader werd dat licht herhaaldelijk gereflecteerd. Zulk licht helpt om de mooiste kleurschakeringen naar voren te brengen. De muur links van mij heeft veel blauw, blauw, geel en rood ā ik zou het niet echt grijs kunnen noemen. In de rechterbovenhoek verschijnt een vers geschilderd gebouwā¦
Het werd geschilderd met dezelfde kleur, maar afhankelijk van de richting en intensiteit van het licht en de kleur van het oppervlak dat werd gereļ¬ecteerd, kunnen geel, oranje en een licht modderig rood verschijnen. Een koele voorgrond in combinatie met een warme achtergrond creĆ«ert een gevoel van uitbundige kleur en diepte in de compositie, ondersteund door het lineaire perspectief van de treden. In deze opname vind ik kleur belangrijker dan beeld. Symmetrie is voorwaardelijk, zoals in het eerste geval, maar deze keer wordt zij vernietigd door de heldere rechterbovenhoek. Deze trap ligt in het verlengde van een zijstraatje in Rome. Stadsambtenaren spaarden geen kosten en versierden het met ballonnen. Liefdevol vervaardigde gedraaide leuningbeugels. Ik ben ervan overtuigd dat de Romeinen niet slecht kunnen bouwen.
Foto 6
Nikon D200 camera
Nikkor 12-24/4 lens
Brandpuntsafstand bij 24mm
Gevoeligheid 320 ISO.
Diafragma f/4
Sluitertijd 1/40 sec
Centrum gewogen meetmodus
Belichtingscompensatie -1 EV
Fotograferen in RAW-modus met diafragmaprioriteit.
Foto 5
Nikon D200 camera
Nikkor 12-24/4 lens
Brandpuntsafstand 18mm
320 ISO
Diafragma f/5.6
Belichting 1/90s
Centraal gewogen meting
Belichtingscompensatie -1 EV
Fotograferen in RAW met diafragmaprioriteit bij omgevingslicht.
Foto 7
Nikon D2X camera
Nikkor 12-24/4 lens
Brandpuntsafstand 18mm
Gevoeligheid 500 ISO
Diafragma f/6.3
Sluitertijd 1/80s
Centrum gewogen meetmodus
RAW-beeld gemaakt met diafragmavoorkeuze.
Op de kleine binnenplaats voor de ingang van de St. Sylvesterkerk stond een grote zwarte Mercedes. In mijn ogen was dit stuk totaal niet afgestemd op de museumwereld eromheen. Maar de lokale bevolking lijkt dit opvallende verschil niet op te merkenā¦ Ze lopen door oude straten, wonen in antieke huizen en maken gebruik van moderne technologie.
De muur van een middeleeuws gebouw is versierd met een oud Romeins bas-reliĆ«f of een stuk gebroken marmeren plaat met een Latijnse inscriptie. Fragmenten van oude gebroken zuilen staan langs de muren naast reusachtige palmpotten. De binnenplaats was zeer interessant, maar zo klein dat ik geen standpunt kon vinden om het geheel te fotograferen. Ik moest in fragmenten schieten. Eerst de opname met de Mercedes en de witte markeringen op het plaveiselā¦
Dan is er een close-up van een marmeren masker getransformeerd in een bron van water voor het wassen van de binnenplaats. Het was leuk om het moderne sanitair in de oude muur te zienā¦
Rechts van de Mercedes, de ingang van de tempel met daarboven de bakstenen klokkentoren. Er zijn er veel in Rome, allemaal rode bakstenen, bijna tweelingen. Grappig genoeg veranderde hun kleur, afhankelijk van de belichting, duidelijkā¦ Op deze foto, genomen in de schemering, maar bij diffuus licht, is de klokkentoren gedempt en pastelkleurig.
De klokkentoren, ook typisch voor Rome, maar gehouden onder direct zonlicht en genomen met een telelens, ziet er heel anders uit: roder dan hij in werkelijkheid is.
Niemand mag fotoās nemen in de St. Sylvesterās kerkā¦ Toen ik binnenkwam, was er een huwelijksceremonie voor een politieagent. Ik was verbaasd over het kleurcontrast, van de rode warmte van de binnenplaats naar het koele blauw van het interieur van de tempel. Het werd echt koud, alsof de airconditioning in de tempel aan stondā¦ Maar hier werden geen apparaten gebruikt. Het gevoel van reinheid en frisheid is te danken aan de kunstenaars die het gewelf van de kathedraal hebben beschilderd. Ik stelde de gevoeligheid in op maximaal, hield de camera tegen mijn been om hem vast te zetten en trillingen te voorkomen, en drukte de ontspanner inā¦
Men zou de kleine pizzeria, ingebouwd in een bakstenen gebouw zonder ramen, gemakkelijk voorbij kunnen lopen zonder ook maar iets van zijn bestaan te merken, ware het niet dat de eigenaar een slim ontwerp heeft gemaakt. Hij heeft een talent om vermoeide toeristen te lokken met acht plastic stoelen en een kennis van kleurcontrast theorie. Het is moeilijk een meer opvallende kleurencombinatie te bedenken dan scharlaken en wit. Ik, zoals iedereen, remde onwillekeurig af, glimlachte, nam een foto, ging zitten om uit te rusten en keek toen naar binnen voor een koud biertje.
Overal in Rome zie je de tekenen des tijds. En ze zijn niet verborgen voor deze oude muur. Het huis werd niet gesloopt, zoals vaak gebeurt in Amsterdam, maar enkele oude raamopeningen werden zorgvuldig dichtgemetseld om een nieuwe in de muur te maken. Trouwens, een raam met gekleurd glas is niet alleen heel schilderachtig, maar lijkt ook een sfeer van plezier en comfort binnen te creƫren.
De architectuur van het oude Rome is niet altijd groots en systematisch. Stadsbewoners bouwen soms door Gods wil. Eerst het huis met Ć©Ć©n verdieping, daarna werd de eerste verdieping erop gezet. Dan zetten de buren de hunne tegen de muur, en aan deze werd een andere bevestigd. Toen werd de derde verdieping over het eerste huis gedrapeerd. En zo verder, tot de leuke gevel tevoorschijn komt, als uit een kindertekening. De verschillende daklijnen worden aangevuld met te grote ramen, die als ondeugende kinderen door de algemene gevel stuiteren. Verf in de typische okerkleur van het oude Rome. De ondergaande zon schijnt als een theatrale schijnwerper op de mansarde die boven deze meest pittoreske muurschildering uittorent.
Foto 8
Nikon D200 camera
Nikkor 70-210/2.8 VR lens
Brandpuntsafstand: 153mm
Gevoeligheid 100 ISO
Diafragma f/3.2
Sluitertijd 1/40 sec
Centraal gewogen meting
Belichtingscompensatie -0,3 EV
RAW-fotografie in de modus diafragmaprioriteit.
Foto 10
Nikon D2X camera
Nikkor 70-210/2.8 VR lens
Brandpuntsafstand 360 mm
Gevoeligheid 100 ISO
Diafragma f/4.5
Sluitertijd 1/250 sec
Centraal gewogen meetmodus
Fotograferen in RAW-formaat in de modus diafragmaprioriteit.
Foto 9
Nikon D2X camera
Nikkor 12-24/4 lens
Brandpuntsafstand van 18mm
Gevoeligheid 500 ISO
Diafragma f/6.3
Sluitertijd 1/200 s
Centraal gewogen meting
RAW-beelden vastleggen in de modus diafragmaprioriteit.
Foto 11
Nikon D200 Camera
Nikkor 12-24/4 lens
Brandpuntsafstand 18mm
Gevoeligheid 1600 ISO
Diafragma f/4
Sluitertijd 1/45 seconden
Centrum gewogen meetmodus
Belichtingscompensatie -0,3 EV
Fotograferen in RAW-modus met diafragmaprioriteit.
Wandelend langs de waterkant van de Tiber bereikte ik de plaats waar de rivier zich in twee armen splitst om het kleine eiland Isola Tiberina in haar armen te sluiten. Er is een huis op het eiland. Ik weet niet wie daar woont, maar ik vond de muur schilderachtigā¦ Ik aarzelde niet om een stuk van de Romeinse realiteit uit te zoeken en mee te lopen. Nu is er geen haast, dus heb ik tijd om de vruchten van mijn vurige Romeinse jacht rustig te analyseren. De opnamen, zoals ze zeggen, zijn ontspannen. Veel dingen lijken niet meer zo interessant als eerst, maar dit beeld is niet vervaagd. Waarschijnlijk omdat het de contrasterende kleuren van de roodgele muur en het ultramarijn van de gordijnen goed combineert. Grafisch is de afbeelding bijna symmetrisch: de figuur van de aartsengel MichaĆ«l met een speer in het midden, twee halve cirkels van raambogen eronder en twee ramen erboven. Enigszins gebroken symmetrie door het linkerraam met felblauwe gordijnen, dit is wat de opname levendig houdt. Let op de witte kantachtige stroken zout die uit het gips zijn gekomen: zonder deze zou de foto veel verloren zijn gegaan.
Een gevleugelde Pegasus zag ik de laatste dag voordat ik naar het vliegveld vertrok, net toen ik mijn spullen neerlegde. Hij herinnerde me eraan dat wij fotografen nooit zelfgenoegzaam mogen zijnā¦ Hoe vaak in mijn leven heb ik een foto gemist omdat ik te lui was om mijn camera te gebruikenā¦ Hoe dan ook, ik heb geluk op reizen. Ook deze keer veel succes. Terwijl ik in mijn camerakoffer zat te neuzen, kwam de dame van de Pegasus door het raam tevoorschijn, wat een genot was, nietwaar??
Foto 14
Nikon D2X camera
Nikkor 70-210/2.8 VR lens
Brandpuntsafstand 247 mm
100 ISO
Diafragma f/4.5
Sluitertijd 1/160 sec
Centraal gewogen meting
Belichtingscompensatie -0,3 EV
RAW-beelden opnemen in de modus diafragmaprioriteit.
Foto 15
Nikon D2X camera
Nikkor 70-210/2.8 VR lens met teleconverter
Brandpuntsafstand 270 mm
Gevoeligheid 100 ISO
Diafragma f/4.5
Sluitertijd 1/100ste van een seconde
Centrum gewogen meetmodus
Belichtingscompensatie -0,3 EV
RAW-beelden vastleggen in de modus diafragmaprioriteit.
Foto 16
Nikon D200
Nikkor 17-55/2.8 lens
De brandpuntsafstand is 82mm
Gevoeligheid 100 ISO
Diafragma f/5
Sluitertijd 1/80 sec
Centraal gewogen meting
RAW-beelden opnemen in de modus diafragmaprioriteit.
Foto 12
Nikon D200 camera
Nikkor 12-24/4 lens
Brandpuntsafstand 18mm
Gevoeligheid 100 ISO
Diafragma f/4.5
Sluitertijd 1/180 seconden
Centrum-georiƫnteerde belichtingsmeting
Belichtingscompensatie -0,3 EV
Fotograferen in RAW-modus met diafragmaprioriteit.
Foto 13
Nikon D200 camera
Nikkor 70-210/2.8 VR lens
Brandpuntsafstand 210mm
Gevoeligheid 100 ISO
Diafragma f/2.8
Sluitertijd 1/350 s
Centrum gewogen meetmodus
Fotograferen in RAW in de modus diafragmaprioriteit.
Klinkt interessant! Wat gebeurt er in deel 2 van Rozovās Lessen? Zijn er nieuwe ontwikkelingen in het liefdesverhaal of komen er nieuwe personages bij? Ik ben benieuwd naar de kus op de achtergrond! Wanneer kunnen we het vervolg verwachten?
Kun je me alsjeblieft vertellen wat er gebeurt in Deel 2 van Rozovās Lessen? Ik ben zo nieuwsgierig naar wat er aan de hand is met die kus op de achtergrond. Kan niet wachten om erachter te komen!