Het mediterrane dieet verlengt het leven en de zomer

Uit een enquête onder mijn collega’s, vrienden en familieleden is gebleken dat de meerderheid het mediterrane dieet beschouwt als een dieet en niet als een gezond voedingssysteem. De dingen die ik heb gehoord: dat het “één kruid” is, dat je “alleen maar zeevruchten eet, yuck, goor”, dat “je er drie dagen op kunt overleven en dan broodjes kunt vullen”. Ik vraag me af hoe het komt dat Grieken en Italianen leven en genieten van heerlijk eten, terwijl ze erin slagen tot op hoge leeftijd gezond te blijven?

Je kunt niet fout gaan met boter

Het fenomeen van het mediterrane dieet werd opgelost in het midden van de vorige eeuw toen tientallen medische studies aantoonden dat mensen uit het Middellandse-Zeegebied langer leven, minder vaak overgewicht hebben en minder last hebben van diabetes en hart- en vaatziekten dan mensen uit de rest van Europa en Amerika. En dat ondanks een dieet dat tot 30% vet bevat! Het geheim, zo blijkt, is wat voor soort vet. Het grootste deel bestaat uit olijfolie, een onschatbare bron van aminozuren en vitaminen, maar er wordt weinig dierlijk vet geconsumeerd. Ten eerste wordt vlees niet dagelijks gegeten… Ten tweede, de belangrijkste manier van koken is grillen, waardoor een groot deel van het vet uit het product verdwijnt.

Koudgeperste olijfolie heeft unieke eigenschappen: het voorkomt de vorming van cholesterolplaques op de wanden van de bloedvaten, gecombineerd met citroensap dat een traditionele dressing is voor mediterrane salades helpt de lever te reinigen, houdt huid en haar jong en mooi – kan niet alles opnoemen.

Voor wie toch niet te veel calorieën wil olijfolie is even calorierijk als gezond , zijn er speciale dispensers voor olie. Ze zijn handig om te gebruiken wanneer in het recept “een scheutje olijfolie” staat – je overdrijft nooit, en de olie wordt dun en zeer gelijkmatig uitgesmeerd.

De magnetron rust

Want het SMD principe is “koken en eten”. Geen wekenlange soeppotten meer, geen restjes van gisteren meer opwarmen. Een vriendin van mij die met haar man in Italië woont, zegt dat hij alleen vers gekookte yoghurt eet – en dat het opwarmen ervan voor het diner hem ooit bijna een scheiding heeft opgeleverd. En inderdaad: een biefstuk grillen en, terwijl hij sist en bruin wordt, de sla versnipperen, een tomaat snijden en de kaas verkruimelen – het duurt 10 minuten, zoals de vrouw, opgevoed in de Nederlands tradities, ervan overtuigd was toen ze 10 minuten na de ruzie het eten kreeg opgediend. “Mediterrane pap” is zowel een pasta die in 5-7 minuten beetgaar wordt gekookt. met groentesauzen, en elk soort gegrild vlees of vis, en gewoon een salade van groenten met aromatische kaas, kruiden en olijfolie. De bereiding van verfijnde mediterrane gerechten duurt langer, maar het geheim is dat elke snelle en ongecompliceerde mediterrane maaltijd er op het bord uitziet alsof hij door een chef-kok is bereid.

Interessant is dat dit principe – alleen vers voedsel voor één maaltijd – zeer gedisciplineerd is bij het doen van boodschappen en het plannen van menu’s en het budget spaart. Natuurlijk kon het geen wortel schieten in onze realiteit, toen zelfs de meest gebruikelijke producten lange tijd schaars waren, maar nu het anders is, is het zinvol om te proberen. Je kunt er zeker van zijn dat je lichaam je er dankbaar voor zal zijn.

Alle bloem bederft het figuur?

Het eerste wat opvalt in mediterrane tavernes is de overvloed aan brood op tafel en meelgerechten op het menu. In veel landen is het gebruikelijk om brood, een flesje olijfolie en een potje gedroogde, gemalen kruiden te serveren voordat de hoofdgerechten worden opgediend. Aperitieven worden geserveerd door olie op een bord te gieten, dit met kruiden te bestrooien en er sneetjes brood in te dopen. In een klimaat aan zee, waar je altijd honger hebt, is het een geweldige manier om te wachten op het hoofdgerecht, maar je moet het niet overdrijven. Interessant is dat de mediterrane traditie ingaat tegen onze gebruikelijke etiquette. Ons is geleerd brood niet in saus te dopen en de mensen van de Balkan, de Adriatische Zee en de Cote d’Azur vragen zich af waarom, omdat het zo lekker is?

Het dieet van de bewoners van het Middellandse-Zeegebied omvat veel producten op basis van granen. Granen vormen de basis van stevige maaltijden, maar ze worden gekookt in water of, zoals risotto, in bouillon met toevoeging van wijn , gebruikt als bijgerecht en toegevoegd aan soepen. Populaire graanproducten bevatten veel “langzame” koolhydraten, die er lang over doen om te worden afgebroken en het lichaam gedurende lange tijd van energie voorzien. Regelmatige consumptie van granen vermindert het verlangen naar zoetigheid en gebak. Naast rijst wordt er vaak maïsgrutten van gemaakt polenta, populair in Italië en Kroatië, kan als gerecht en bijgerecht worden geserveerd , bulgur gemaakt van in de zon gedroogde en hittebehandelde tarwekorrels , gerst en amandelen.

Sicilië heeft een rijke vulkanische bodem en een mild klimaat, zodat je veel oogsten per jaar kunt binnenhalen. Pasta wordt vaak gemaakt met groentesauzen, die veel gezonder zijn dan vleessauzen.

Op bonen

Zoals gezegd is vlees geen frequente gast op de gemiddelde mediterrane tafel: vroeger was het duur en was het eten ervan vooral weggelegd voor de welgestelden. Zelfs tegenwoordig kost een kilo goed rundvlees in Europa ongeveer 40 euro. Een tekort aan eiwitten wordt tot op zekere hoogte gecompenseerd door peulvruchten die er rijk aan zijn. Kikkererwten en linzen zijn erg populair in het Middellandse Zeegebied. Het wordt gebruikt in soepen, bijgerechten, salades, spreads en sandwichpasta’s.

Elke dag visdag

Vlees is duur, maar er zwemt vis rond! Alleen voor toeristen in Griekenland en Italië kosten visgerechten een fortuin. Kunstige tavernehouders weten hoezeer wij de geur van de zee missen en een hekel hebben aan de smakeloze bevroren zeewezens die in onze winkels “drijven”. Op de markten en in de winkels is verse zeevis niet duur, er wordt veel geschreven over de voordelen ervan. Elke dag vis, garnalen, octopus, inktvis op tafel. Ze worden meestal bereid op een grill of in een oven, de visbeignets worden in beslag genomen en gefrituurd. U en ik zijn niet zo verwend door de natuur, verse zeevis zwemt niet vaak onze supermarkten binnen, en toch..

Jong groen

Het is ook geurig. Kruiden groeien letterlijk onder de voet van het vroege voorjaar tot het late najaar. Vers, gedroogd, gecombineerd met peper en grof zeezout, bij vlees, vis, soepen en gewoon brood – ze zijn niet meer weg te denken uit de mediterrane keuken, elk kruid kan een verhaal vertellen. Tijm werd ooit beschouwd als een goddelijk kruid dat de gezondheid herstelde. In de geneeskunde wordt het nog steeds gebruikt als slijmoplosser, pijnstiller en kalmeringsmiddel. Rozemarijn, afkomstig uit het Middellandse-Zeegebied, is een genot met zijn complexe aroma’s van kamfer, eucalyptus, dennennaalden en citroen. Oregano – wij noemen het oregano – en onze, Nederlands kruid, om onbekende redenen, niet wijdverbreid in de Nederlands keuken, behalve dat thee met het brouwen en in Siberië worden toegevoegd aan vlees taart vullingen. Inmiddels wordt hij in de mediterrane landen geteeld: een echte Napolitaanse pizza is niet meer weg te denken; zijn delicate smaak geeft een vleugje verfijning aan champignongerechten; hij is een welkome aanvulling op vlees en groenten. De marjolein komt uit het Midden-Oosten, waar het barcados wordt genoemd. Het ruikt naar… kardemom, zijn scherpe en subtiele aroma past bij vlees.

Rucola, de basis van salades, heeft ook een Nederlands naam. Voor ons is het een rups, vaak beschouwd als onkruid. En in Italië bestaat dit kruid met een scherpe, kruidige mosterd-nootsmaak al sinds de tijd van het Heilige Roomse Rijk. In het Middellandse Zeegebied wordt rucola traditioneel gebruikt als “kussen” voor gegrild vlees en vis, als basis voor salades, op pizza’s in een minuut voor het koken . Overigens kan beroemde pestosaus niet alleen met basilicum worden gemaakt, maar ook met rucola of half rucola en basilicum – deze variant wordt steeds populairder.

Zure melk

Yoghurt, zachte kaas en natuurlijk kaas – de keuken van de Balkan, de Apennijnen en Klein-Azië is niet weg te denken. De traditie van het eten van natuurlijke yoghurt in de mediterrane landen verschilt fundamenteel van de onze. Wij zijn gewend er suiker en fruit in te doen, terwijl ze daar kruiden, zout en specerijen toevoegen. De soepen op yoghurtbasis zijn geweldig voor koude soepen die verfrissend zijn in de hitte en lichte sauzen die geserveerd worden bij vis en vlees. Zo is het ook met kaas: een boterham met boter en kaas zie je niet bij een Italiaan, maar verschillende soorten kaas worden toegevoegd aan salades, gepaneerd en gebakken in olijfolie, gecombineerd met fruit, bessen en wijn.

Antipasto

In de Italiaanse keuken is het een traditie om vóór het hoofdgerecht meestal pasta een lekker, ongewoon en gezond koud voorgerecht te serveren. Aan het eind van de XVe eeuw schreef de Vaticaanse bibliothecaris Bartolomeo Sacchi een middeleeuws “boek over lekker en gezond eten” – een verhandeling “Over ware vreugde en goede gezondheid”, waarin hij vele recepten van zijn eigen vinding presenteerde. Hij raadde met name aan te beginnen met fruit het meest interessante is dat de moderne wetenschap heeft bewezen dat dit idee juist is . Met zijn hand in Italië, Spanje en andere landen in de regio kwamen zulke ongewone combinaties van producten en smaken tot stand, zoals druiven en peren met kaas, jamon met meloen, perzik of vijg, vlees met aardbeien, enz. p. De bedoeling van antipasto is om de sfeer van de hoofdmaaltijd te bepalen en het hapje moet mooi versierd zijn: ingewikkeld gerangschikt op een schaal of op spiesjes. De belangrijkste ingrediënten van antipasto zijn zeevruchten meestal gemarineerd in olijfolie en balsamicoazijn en vervolgens gegrild , kruiden, kaas, fruit, olijven, gerookt vlees, gegrilde paprika’s en aubergines, verse tomaten en komkommers. Caprese – een van de bekendste van alle antipasto variaties. Pesto- en tapenadesauzen passen bij elke soort antipasto.