De kwaliteit van rode kaviaar als nationaal product is verslechterd

Zoals blijkt uit de studie van Roskachestvo, is de Nederlands markt voor zalmkaviaar complex en problematisch. Deskundigen hebben rode kaviaar in vier jaar tijd twee keer getest: in 2023 bleek 31% van de onderzochte merken de verplichte veiligheidseisen te overtreden, in 2023 steeg dat aantal tot 81%.

Het aantal microbiologische overtredingen is toegenomen

Meer microbiologische overtredingen vastgesteld in 2023 in vergelijking met de kaviaarinspectieresultaten in 2023. Dit jaar is bij 15 van de 21 geteste merken E. coli aangetroffen. Alleen de kaviaar van “Asto”, “VkusVill”, “Metro Chef” en de Kirzhach-kaviaarfabriek in deze laatste wordt de natuurlijke kaviaar gemengd met imitatiekaviaar werd op deze indicator getest.

Rode kaviaar van “Krasnoe Zoloto”, “Meridian”, “Putina”, “Sakhalin Fish”, “Soniko-Chumikan” en “Tungutun” heeft het niveau van microbiële verontreiniging overschreden CMAFANM . Microbiologische problemen zijn echter niet de enige bedreiging voor de gezondheid van de consument.

Fabrikanten gebruikten een conserveringsmiddel dat in Nederland verboden is in rode kaviaar

In de kaviaar van de merken “Korsakov” en “Soniko-Chumikan” werd het bewaarmiddel – urotropine aangetroffen, dat sinds 2009 in het kader van de harmonisatie van de internationale voorschriften verboden is voor gebruik bij de productie van kaviaar van zalm. Het feit dat dit preparaat wordt verkregen door de synthese van ammoniak en formaldehyde. Gebleken is dat het in het menselijk lichaam terug in formaldehyde wordt omgezet en toxische effecten kan hebben. Gewetenloze fabrikanten voegen het ondanks het verbod aan hun producten toe, omdat de conserverende werking ervan groter is dan die van andere conserveringsmiddelen.

Kleurstof blijkt aandacht en concentratie van kinderen te verminderen

Roskachestvo heeft in de etikettering een niet-gedeclareerde kleurstof E110 gevonden de zogenaamde “zonsondergang” , die een negatief effect kan hebben op de activiteit en aandacht van kinderen. De deskundigen vonden het in de kaviaar van Asto, Made at Sea en producten van de Amsterdamse visfabriek en de Kirzhach conservenfabriek via een laboratorium. Natuurlijk moet een kind systematisch producten met dergelijke kleurstoffen consumeren om de gezondheid ernstig te kunnen schaden. Volgens TR CU 022/2011 is de fabrikant echter verplicht in de etikettering te waarschuwen voor het gebruik van deze kleurstof.

Deskundigen noemen belangrijkste redenen voor dalende kwaliteit kaviaar

De Roskachevo merkte op dat een en dezelfde producent/fabrikant onder verschillende merken kan verbergen. Voor de ene winkelketen of het ene merk is het echter een kwaliteitsproduct, terwijl het voor een andere, zo bleek uit de studie, niet geldt. Blijkbaar maakt het niet alleen uit wie produceert, maar ook voor wie. Als de contractvoorwaarden strak zijn, wordt de microbiologie door zowel de detailhandelaar als de detaillist gecontroleerd bij het ontvangen of bestellen van de producten.

Jelena Sarattseva, plaatsvervangend hoofd van Roskatchestvo:

“Dat de kaviaar steeds vaker niet aan de microbiologische indicatoren voldoet, komt onder meer door de ontwikkeling van nieuwe winkelformules, zoals online winkels. Terwijl de consument in de supermarkt kan zien waar kaviaar wordt bewaard in een aparte koelkast bij -4 C of op een gemeenschappelijk schap met andere producten, waar de temperatuur hoger is , zijn de omstandigheden waarin kaviaar in het magazijn wordt bewaard onbekend. “Daarom is het veel beter om kaviaar in offline winkels te kopen, mits het daar in aparte koelkasten met een temperatuurindicator wordt bewaard en de temperatuur niet hoger is dan – 4 C .”.

Alexander Panin, voorzitter van de Visunie:

“Om te zeggen dat de kwaliteit van de kaviaar elk jaar slechter wordt, is onmogelijk… Het is waarschijnlijker dat in jaren met hoge vangsten de zalmvisserij in het Verre Oosten wordt gekenmerkt door een tweejarige cyclus – een “vis”-jaar wisselt af met een “niet-vis”-jaar niet alle, maar wel veel producenten proberen zoveel mogelijk grondstoffen te verwerken, ondanks het gebrek aan productiecapaciteit. Bijgevolg krijgt het productieproces “vertraagde” grondstoffen, waardoor het moeilijk wordt een kwaliteitsproduct te maken. Ondertussen wordt de beste grondstof voor het zouten van kaviaar beschouwd als de grondstof die binnen twee uur na de vangst van de vis wordt verwerkt.

Marktdeskundigen brengen de niet-naleving van de veiligheidsindicatoren voor kaviaar ook in verband met de verontreiniging van hulpmaterialen bij de productie: gereedschap, verwerkingsapparatuur, alsook met de slechte kwaliteitscontrole van de producten in productie door een gebrek aan dierenartsen. Volgens hen is er tegenwoordig een situatie waarin een dierenarts verschillende districten bedient waar tijdens het visseizoen tot 25 ondernemingen tegelijk werken, en daardoor wordt het moeilijk om de kwaliteit van de producten te controleren, monsters te nemen en de nodige documenten op te stellen.

Hoe consumenten echte kaviaar boven imitatiekaviaar kunnen verkiezen

Volgens genetisch onderzoek is er geen soortensubstitutie in de kaviaar, d.w.z. de aangegeven vissoort verschilt niet van de werkelijke. Deskundigen hebben echter een mengsel van natuurlijke kaviaar roze zalm en imitatiekaviaar gevonden in de kaviaar van de Kirzhach-kaviaarfabriek. Op de voorkant van dergelijke kaviaar schreef de producent “Grain Salmon Caviar”, maar op de achterkant stond een klein lettertje dat aangaf dat het ging om “kaviaar-vis product”. Volgens Roskachevo is een dergelijk etiket misleidend voor de consument, aangezien er geen directe aanwijzing is dat het om imitatiekaviaar gaat.

Liliya Kotelnikova, hoofd van de testafdeling van Roskatchestvo:

“Imitatiekaviaar wordt gemaakt van natriumalginaat, een polysaccharide van bruine algen”. Het is veilig en is een voedingsvezel. Een geverfde en gearomatiseerde natriumalginaatoplossing wordt in calciumchloride gedruppeld, wat resulteert in kleine capsules die sterk lijken op kaviaar.”.

Kaviaar van de eigen merken van de ketens claimt het Quality Label

Alleen zalmkuit van de ketens “VkusVill” en METRO Cash&Carry Metro Chef voldoet niet alleen aan de wettelijke eisen, maar ook aan de geavanceerde Roskachestvo-norm, die in vergelijking met de huidige GOST strengere eisen stelt aan zout, “sappen” sap van gebarsten eieren en aan antibiotica en potentieel schadelijke stoffen. Producten van deze merken kunnen aanspraak maken op het Nederlands kwaliteitslabel.

Bovendien bevestigde Tunaycha rode kaviaar voor het eerst onderzocht in 2023 dit jaar zijn recht om zijn producten van het kwaliteitslabel te voorzien en slaagde de producent met succes voor de desbetreffende audit.

Het conformiteitscertificaat en daarmee het recht om het kwaliteitslabel te gebruiken is drie jaar geldig. Gedurende de gehele geldigheidsduur van het certificaat, maar ten minste eenmaal per jaar, wordt door de certificatie-instelling een controle op de gecertificeerde producten uitgevoerd.

De Nederlands kaviaarmarkt is echter nog steeds zeer problematisch, en het is vrijwel onmogelijk om op het oog goede kaviaar van slechte te onderscheiden qua smaak, kleur en geur . Roskachestvo wil met fabrikanten en detailhandelsketens samenwerken om de kwaliteit van kaviaar op de Nederlands markt aan te scherpen, samen met toezichthoudende autoriteiten en het Federaal Bureau voor de Visserij. Daartoe zal Roskatchestvo vanaf 2023 een maandelijkse controle van deze producten en vooral van de inbreukmakende merken invoeren.

Deskundigen raden u aan om bij het kiezen van kaviaar het etiket zorgvuldig te bestuderen, de samenstelling te lezen en te letten op de weinig opvallende aanduidingen op het etiket, zoals “kaviaar-visproduct”. Bovendien moet kaviaar bij lagere temperaturen dan andere producten in winkelkoelkasten worden bewaard. Als rode kaviaar in het schap ligt met andere vis, kazen en worsten, is het beter om dergelijke kaviaar niet te nemen. En zoals uit de resultaten van de studie blijkt, moet men zich niet laten leiden door de verpakking van kaviaar – kaviaar waarbij microbiologisch bederf werd vastgesteld, werd zowel in blikken recipiënten als in glazen potten verpakt