Test van de Sony Alpha DSLR-A330 body

Onverwachte kit

Traditioneel selecteert onze redactie bij het bestellen van camera’s voor een proefrit bij een fabrikant een set verwisselbare optieken. Vandaag ontvingen we een ongebruikelijk pakket: een vierkante kartonnen doos met daarin de camera zelf, een 18-55mm prime lens en een 55-200mm telelens, oplader, riem, software CD en een gedetailleerde handleiding.

De eigenaar van zo’n set heeft veel meer creatieve mogelijkheden dan een fotograaf die alleen een camera met één standaardlens bezit. Het probleem van de verdere uitrusting van de camera is radicaal opgelost.

Kennismaking met de nieuwe camera. De keuzeknop ligt bijna gelijk met de linkerzijde van de zoeker. Rechts is de chromen schakelaar gecombineerd met de ontspanknop. Het is eindelijk terug waar het hoort, want zijn positie links van de zoeker was nogal onhandig op de vorige modellen, maar je kunt overal aan wennen.

Ook aan de rechterkant is de LIVE VIEW OVF-schakelaar voor zicht op het scherm en de slimme convertorknop – een soort 2x zoom voor zicht op het scherm. Rechts de knop om de belichting aan te passen en het beeld te vergroten in de afspeelmodus. Links van de zoeker zit de MENU-knop.

Achterpaneel: Monitor met uitstekende helderheid en contrast

6,7 cm, draaibaar op verschillende vlakken. Voor fotografen die overstappen van compacts en gewend zijn te slijpen met het beeldscherm, is het een handige oplossing. Aan de rechterkant van de monitor zit de Fn-knop, de traditionele joystick, de delete-knop en de beeldweergavetoets.

Linkerzijpaneel: geheugenkaartcompartiment afgedekt door een schuifdeksel, evenals HDMI- en USB-poorten, geheugenkaartkiezer SD- en Memory Stick PRO-kaarten worden gebruikt . Rechter zijpaneel – DC IN aansluiting. Onderaan, de statiefaansluiting en het batterijvak. De hele kit het camerahuis en twee lenzen is uiterst licht en compact, past in elke, zelfs een zeer kleine tas en zal u op geen enkele reis problemen opleveren.

De lenzen zijn zeer goed gemaakt, zonder enige speling. Het enige verschil met hun serieuzere broers is de plastic bajonetvatting, die helemaal niet kritisch is voor amateurapparatuur waarbij niet vaak van optiek hoeft te worden gewisseld.

Op het eerste gezicht zie ik het doel van de Sony a330: de camera zal een betrouwbare assistent zijn voor het vastleggen van memorabele gebeurtenissen in het familiealbum, een instrument om de jongere generatie de basisbeginselen van de fotografietechniek bij te brengen en, misschien, een overgangsinstrument voor de amateur, die uitgaat van verdere verbetering en zich in de toekomst kan richten op de aankoop van geavanceerdere apparatuur.

Daarna gaan we wandelen in de speeltuin, daar krijgen we de kans om de camera in verschillende standen te evalueren. Om te beginnen besloot ik de tracking AF, het brede autoselectieve AF-gebied en de diafragmavoorkeuze bij maximaal open stand te controleren, evenals de nauwkeurigheid van de grijstinten die door de sensor worden weergegeven in vrij contrastrijke lichtomstandigheden.

Een 55-200 lens, brandpuntsafstand 70mm, diafragma 4.5. Kleine Igor klimt over een van de elementen van de kinderhindernisbaan. De door de fabrikant geclaimde continue opnamesnelheid van 2,5 beelden per seconde is waarschijnlijk waar, maar voor mij, gewend aan het “machinegeweer” gekraak van de camera’s van verslaggevers, is de ervaring zeker anders. En verder is alles in orde: geweldige kleurgradatie, betrouwbare breedbeeld autofocus, goede achtergrondonscherpte.

Ik nam een paar series van elk 4-5 opnamen, natuurlijke blunders in scherpte in sommige opnamen zijn het resultaat van verscherping bij een niet erg snelle sluitertijd, maar de algemene indruk is zeer goed.

Opnamen op de carrousel tonen ons de uitstekende kwaliteiten van de 18-55 lens bij 28mm op korte afstand: het effect van duidelijke “groothoek” wordt niet waargenomen, en de tonale gradatie is goed uitgewerkt, en het overschakelen naar het centrale focuspunt en het fotograferen van de carrouselbeweging op de tracking focus, zelfs gezien de dynamiek van het kader en de onscherpe rechterfiguur, schatten we in als uitmuntend. De Sony A330-sensor is zeer gevoelig voor contrastrijke verlichting.

En natuurlijk moet u de camera testen bij hogere gevoeligheden en een gevoel krijgen voor sensorruis. Laten we opnieuw een foto maken van een bewegend object op een tuinpad met autofocus tracking bij 800 ISO. 18-55mm lens, diafragmavoorkeuze waarde 5.6 , automatische witbalans. Serie opnamen zonder fouten in focus of belichting.

ISO 800 is redelijk bruikbaar, maar de beeldkwaliteit is nog steeds niet goed genoeg voor zeer grote afdrukken: de ruis is merkbaar bij hoge vergrotingen. Zelfs bij lagere ISO-instellingen zijn ze nog steeds op de een of andere manier aanwezig in de donkere delen van het beeld. Daarom moet de hogere gevoeligheid van deze camera zeer doordacht worden gebruikt.

Terwijl ik de kwaliteit van de foto’s van de vorige set beoordeelde, maakte Igor zich klaar voor een badmintontoernooi: hij had rackets en shuttles op de bagageruimte van zijn fiets geladen en maakte zich al klaar om te vertrekken naar een nabijgelegen open plek die voor het toernooi was aangewezen.

Zijn portret niet in prachtig natuurlijk licht maken zou onvergeeflijk zijn geweest, dus zette ik de 55-200mm lens met lange brandpuntsafstand er weer op en maakte ik een technisch perfect portret van hem: ISO 200, diafragma 6.3, brandpuntsafstand 60mm.

De resultaten van het eerste deel van de test met de nieuwe camera zijn dus zeer goed. Slechts een paar opmerkingen over de ergonomie van de camera dit zijn echter puur individuele gewaarwordingen wil ik vermelden. Naar mijn mening is de spoeling van de rechterkant van het lichaam minder grijpbaar geworden door de verandering in het ontwerp, maar het is voor een mannenhand “fotografen” zullen dit waarschijnlijk niet opmerken .

Er is een advies

Het laatste deel van onze test vindt plaats op een van de favoriete plaatsen van Moskovieten – Patriarchvijver. Het iconische gebouw bij de vijver is zeer goed voor het beoordelen van het dynamisch bereik van de camera veel contrastzones , het bestaan van vervorming bij groothoeklenzen, en de juiste witbalans en algemene scherpte van het resulterende bestand.

18-55mm lens, 35mm brandpuntsafstand, witbalans automatisch. Ook al gaat de zon onder, ik zie geen kleurvariaties, dus ik denk dat ik een zeer goede interne auto-BB instelling heb. De ronkende scherpte van het beeld bevestigt eens te meer de zeer goede optische eigenschappen van de lenzen, en de afwezigheid van vervorming verrast zelfs bij grotere hoeken niet.

Ik nam een paar foto’s in de speeltuin die daar op het plein ligt, en gebruikte al 400 ISO, omdat er niet veel licht is. Ik merk op dat zelfs bij 400 ISO ruis optreedt, hoewel de structuur niet erg opvallend is. Degenen voor wie deze camera bedoeld is, gaan niet vaak voor hoge gevoeligheid, omdat zij meestal overdag fotograferen.

En mijn laatste foto van de dag was van een witte zwaan die over een spiegelvijver zwom 55-200mm lens, diafragma 5.6, brandpuntsafstand 200mm . Ik moet toegeven dat ik een veel “zepiger” beeld verwachtte bij 200mm, aangezien bijna alle budgetlenzen, ongeacht de fabrikant, een daling van de scherpte vertonen bij 200mm. Maar hier was ik aangenaam verrast: er waren veel takes, maar het beeld was overal hetzelfde – de witte schoonheid was in scherpte! Een heerlijke ontdekking, wat kan ik zeggen, vooral aan het einde van de test.

Foto 1. Goed dynamisch bereik ondanks weinig licht, geen vervorming bij groothoek 20mm , uitstekende lensscherpte P-stand, ISO 200, 1/250s, f/10 .

Foto 2. Uitstekende autofocus, betrouwbare automatische BB, hoog detailniveau ISO 100, 1/125s, f/13, 55mm .

Foto 3. Indrukwekkende scherpte van een 55-200 mm lens, uitstekende details en voldoende fotografische breedte van de sensor. Bestand vereist bijna geen verdere verwerking ISO 200, 1/400s, f/8, 135mm, automatische witbalans .

Foto 4. Geweldige kleurgradatie, snel volgbare AF in een breed gebied, mooie achtergrondonscherpte ISO 200, 1/640 sec, f/4,5, 70mm .

Foto 5. Geen merkbaar “groothoek” effect met de 28mm 18-55mm lens, tonale gradatie perfect weergegeven ISO 200, 1/320s, f/4.5, 28mm .

Foto 6. Delicate sensorprestaties bij contrastrijk licht ISO 200, 1/125s, f/6,3, 45mm .

Foto 7. Er werden geen scherpstel- of belichtingsfouten ontdekt, maar bij het inzoomen waren ruis in de schaduwen merkbaar ISO 800, 1/640 s, f/5,6, 55 mm .

Foto 8. Technisch foutloos candid portret onder prachtig natuurlijk licht ISO 200, 1/250 s, f/6.3, 60mm, AutoBB .

Foto 9. De automatische witbalans werkt goed, ondanks het karakteristieke avondlicht. De ringscherpte bevestigt de uitstekende optische prestaties van de 18-55mm lens ISO 200, 1/80s, f/13, 35mm .

Foto 10. Er is weinig licht in de speeltuin, de lichtgevoeligheid is 400 ISO, en de ruis is zwak, maar de structuur is niet storend 1/40sec, f/5.6, 55mm .

Foto 11. Mooi werk van de 55-200mm lens bij maximale brandpuntsafstand: scherpte is vrij goed, de foto is niet uitgewassen ISO 400, 1/320, f/6.3, 200mm .