Sony SLT-A55 SLR test

Sony lijkt zich te willen profileren als een belangrijke DSLR-innovator – denk aan de stabilisatie van de volbeeldsensor en de ingenieuze Live View-modus voor eenvoud en efficiëntie. Nu is het zover gekomen dat de ingenieurs van het bedrijf het titulaire detail van SLR’s – de spiegel zelf – hebben aangetast.

Lichaam, display, zoeker

Aan de buitenkant ziet hij er echter uit als een typische DSLR, alleen merkbaar kleiner dan de anderen. Plastic behuizing is licht en goed gemaakt, met Euroberen delen aan de rechterkant die dicht bij de handpalm van de fotograaf liggen voor een comfortabele en stevige grip. Wat de A55 onderscheidt van andere SLR’s van de fabrikant is het display, een primeur voor een “Alf” die ontworpen is om draaibaar te zijn, en met veel meer vrijheidsgraden dan de NEX-serie – het kan in elke positie worden gedraaid die geschikt is voor zowel horizontale als verticale opnamen. Het kan naar buiten worden geklapt om het scherm te beschermen met de metalen achterkant in de reisstand. Het scherm heeft met 921.600 dots de hoogste resolutie die momenteel beschikbaar is en meet 3 inch diagonaal; de eigen TruBlack-technologie zorgt voor heldere, verzadigde kleuren.

De elektronische zoeker verdient een eigen beschrijving. Hij is groot en van hoge kwaliteit, met een resolutie van bijna anderhalve megapixel hoewel slechts 1,152 miljoen daarvan wordt gebruikt voor de beelduitvoer. puntjes . Hij is veel groter dan de gebruikelijke “tunnels” van optische zoekers van crossover-modellen en hij is zeer gemakkelijk te bedienen, vooral omdat het oculair iets meer naar achteren steekt dan bij eenvoudige DSLR’s. Dankzij zijn elektronische aard dupliceert het met succes de besturingsfuncties van het LCD-scherm: door op de Fn-knop te drukken worden alle belangrijke functies erop weergegeven en kunt u snel en gemakkelijk de opnameparameters aanpassen zonder de scène uit het oog te verliezen. De camera helpt de fotograaf door hints weer te geven op het zoekerscherm of het LCD-scherm wanneer u de waarde van een van de instellingen wijzigt of naar de volgende parameter gaat. U kunt schakelen tussen het LCD-scherm en de zoeker, hetzij handmatig – met een aparte knop – hetzij automatisch wanneer u de camera naar uw oog brengt, of wanneer u het LCD-scherm sluit. Het heeft dioptrie aanpassing. Het bekijken van de scherptediepte met deze zoeker net als met het display is onvergelijkbaar veel effectiever dan met de optische zoeker: de camera maakt het beeld automatisch helderder en het effect is veel duidelijker.

Het beeld dat u net hebt genomen, kunt u meteen bekijken, zonder uw blik van de camera te halen, en zelfs inzoomen. Bijgevolg zouden ervaren fotografen, ondanks de voordelen van een draaibaar LCD-scherm, waarschijnlijk liever op de ouderwetse manier fotograferen door door de zoeker te kijken. Het enige nadeel is het stroomverbruik: fotograferen met een zoeker verbruikt de batterij sneller dan met een display, waarmee ook rekening moet worden gehouden.

Zowel het display als de zoeker hebben nog een leuke verrassing: naast de verschillende weergavemodi voor opname-informatie die met de bovenste knop van het joypad kunnen worden omgeschakeld, is er nu een virtuele waterpas die de camerahoek op beide assen weergeeft.

De batterij is dezelfde als in de NEX spiegelloze camera, d.w.z. klein. Rekening houdend met het feit dat hij de hele tijd moet besteden aan waarneming, had een grotere batterij kunnen worden gebruikt, maar dat zou een van de voordelen van de noviteit – compactheid – teniet hebben gedaan; maar zelfs een kleine batterij gaat volgens de fabrikant 350-380 frames mee.

Geheugenkaartsleuf, zoals op compacts, onder de batterijklep. Eén sleuf, maar voor tweeërlei gebruik: zowel SD/SDHC als eigen Memory Stick Pro Duo kunnen worden gebruikt.

Sensor en resolutie

In de nieuwe camera gebruikt Sony de nieuwste Exmor HD CMOS-sensor, de enige die beschikbaar is de A33 heeft dezelfde sensor als de NEX-serie . De resolutie bedraagt 16,2 megapixels effectief , waarmee de A55 alle tot nu toe door Sony geproduceerde bijgesneden modellen overtreft. De nieuwe resolutie doet het oude debat over de rechtvaardiging van de beruchte megapixelrace herleven. De meningen hierover lopen uiteen. Uit empirische ervaring kunnen wij zeggen dat bij gelijke fysieke afmetingen de kleinere sensor iets duidelijker en meer verzadigde kleuren geeft en de meer “megapixel”-camera’s een volumineuzer en natuurlijk meer details. U moet in gedachten houden dat de vooruitgang doorgaat, dat beeldtechnologieën, met name ruisonderdrukking, snel verbeteren en dat het voor het eindbeeld belangrijker is tot welke generatie de camera behoort dan de absolute resolutiecijfers.

Controles

De besturing is in de klassieke “Alf”-stijl, maar er zijn toch enkele veranderingen. De keuzeknop bevindt zich links van de zoeker en laat u kiezen uit de vier professionele standen, twee automatische standen de automatische stand is volledig verantwoordelijk voor de camera en regelt de opnamen met één opname zoals gebruikelijk; Auto+ is veel slimmer en gaat voor geavanceerde automatische standen zoals automatische optimalisatie van het toonbereik indien nodig, enz. . d. . Panoramamodus staat op de schijf, evenals scènemodi er zijn er acht en opnamen met hoge snelheid 10 fps .

Als u op de Fn-knop drukt op het LCD-scherm of de zoeker nu moet u even wennen aan hun volledige verwisselbaarheid verschijnt een indrukwekkende lijst met de belangrijkste opnameparameters, en de vier meest voorkomende: lichtgevoeligheid, witbalans, opnamestand single shot burst en het schakelen tussen display en zoeker – en ook geplaatst op de knoppen joypad voor efficiëntie.

Het hoofdmenu is standaard ingedeeld in verschillende secties en is gemakkelijk te navigeren.

Voor het eerst in een Sony DSLR is er een speciale knop voor het maken van video’s. Hij bevindt zich rechts van de zoeker en is enigszins verzonken in de behuizing, zodat het niet moeilijk is hem op de tast te onderscheiden en het risico van onbedoelde blootstelling te verwaarlozen is.

Optiek

De camera heeft een standaard Sony SLR A-vatting en is compatibel met de hele lijn Sony-objectieven en Minolta-objectieven. Aangezien bijna alle Nederlands winkels een kitlens aanbieden, is het zinvol deze kort te beschrijven. 18-55mm f/3.5-5.6 SAM is een klassiek kitobjectief dat licht, compact en goedkoop is. Hij stelt redelijk snel scherp en zijn bereik aan brandpuntsafstanden ongeveer 27-82 mm in 35 mm-equivalent is minimaal voldoende voor dagelijks gebruik, maar optisch is hij natuurlijk niet zo geweldig. De kleuren zijn grijs in opnamen die ermee gemaakt zijn, het beeld is vlak.

Aan de andere kant kan deze lens onmisbaar zijn, bijvoorbeeld in een campagne, waar serieuze optiek op de een of andere manier bang of moeilijk is. In het algemeen rechtvaardigt de meer dan bescheiden prijs het volledig, maar het is de moeite waard eraan te herinneren dat de Sony line-up absoluut geweldige lenzen bevat, zoals de G-serie iedereen die foto’s heeft gemaakt met 70-200/2.8 TV, weet hoe goed de optiek kan zijn of de legendarische Carl Zeiss. Wij willen niet dat een beginner denkt dat een “kit”-glas de maatstaf is voor kwaliteit bovendien vereist een serieuze 16MP resolutie goede optiek . In het algemeen, als de schoonheid van de foto u iets waard is, probeer dan iets anders, bij voorkeur een andere klasse.

Schieten

Camera’s van elke klasse, oud of nieuw, zijn gebouwd om. De A55 gedraagt zich zeer goed bij het fotograferen, vooral omdat het de eerste van een nieuw ras is en zijn innovaties nog op de proef moeten worden gesteld. De blootstelling, zou je kunnen zeggen, is onberispelijk. Maar dat was te verwachten als je bedenkt dat Minolta ooit de belangrijkste fabrikant van professionele belichtingsmeters was en Sony de hele erfenis van deze fabrikant heeft overgenomen. Het belichtingsmeetsysteem leest 1200 sensoren per frame, wat zelfs het langjarige record van Nikon verbreekt. Belichtingsmeting kan omgaan met heldere hoogtepunten in het kader, maar als het overgrote deel van het beeldveld wordt ingenomen door sneeuw, moet je toch belichtingscompensatie gebruiken en eigenlijk, hoe weet de camera of je sneeuw of chernozem fotografeert .

Scherpstelling voor enkele opnamen is zeer goed voor een niet-professionele camera! Opmerkelijk is dat Sony hard heeft gewerkt aan het autofocussysteem in deze nieuwe camera, met 15 scherpstelpunten, waarvan 3 kruiselings. AF werkt prima voor burst-opnamen, zelfs bij de maximale snelheid van 10 fps, hoewel het beter is om er niet te veel moeite voor te doen: de lichtomstandigheden en het veranderende scherpstelbereik voor hogesnelheidsopnamen kunnen beter binnen redelijke grenzen blijven.

Continu opnemen duurt tussen 15 en 30 opnamen, afhankelijk van verschillende factoren zoals de snelheid van de gebruikte geheugenkaart; daarna wordt de opnamesnelheid vertraagd omdat de camera tijd nodig heeft om de informatie op te nemen.

Witbalans werkt geweldig bij natuurlijk licht en een beetje slechter bij kunstlicht zoals bij alle DSLR’s zonder uitzondering . De Kelvin-schaal helpt in lastige gevallen: binnenshuis, bij normaal huishoudelijk gloeilicht, kunt u hem instellen op ongeveer 2800 K en het resultaat zal zeker beter zijn dan bij automatisch licht.

Zoals alle Sony DSLR’s is de A55 uitgerust met een beeldstabilisator op basis van de beweging van de sensor. Zoals bij elke stabilisator hangt de doeltreffendheid af van de vaardigheid en de zorgvuldigheid waarmee de fotograaf de camera vasthoudt. Subjectieve waarnemingen zeggen dat het ongeveer 2-3 stappen wint, wat vrij veel is.

Beeldkwaliteit

De ingenieurs van Sony zitten al een paar jaar niet stil, dat kun je zien aan de beelden in deze test. De beeldkwaliteit is zeer goed, zowel wat betreft de scherpte als je een goede lens gebruikt, zoals de 50/1.4 als – vooral – wat betreft de lage ruis bij hoge gevoeligheid. Ruis blijft perfect aanvaardbaar tot ISO 800, en zelfs hogere waarden leveren een beeld op dat gemakkelijk kan worden afgedrukt op een niet al te kleine schaal. De kwaliteit daalt sterk aan de onderkant van het ISO-bereik van 12.800, maar voor 10×15 cm prints en webgallery is dit net zo goed als het wordt. In het algemeen is ruisonderdrukking eindelijk verleden tijd: het werkt onopvallend en zonder op te vallen. Natuurlijk zijn details onvermijdelijk uitgewassen bij hoge gevoeligheden, maar het proces blijft binnen de grenzen van het redelijke en het beeld blijft schoon.

Standaard zijn de kleuren natuurlijk en matig verzadigd, maar dit kan eenvoudig worden aangepast: door op de Fn-toets te drukken kunt u de instellingen voor ‘Creatieve stijl’ openen, waarbij u kunt kiezen uit ‘standaard’, ‘helder’, ‘portret’, ‘landschap’, enz. d., Contrast, verzadiging en scherpte kunnen binnen elke stijl worden aangepast.

Speciale kenmerken

De meest dramatische verbetering zit in de speciale functies van de camera, vooral de functies die een paar jaar geleden nog ondenkbaar waren. Bijvoorbeeld, het handelsmerk on-the-fly panorama. De A55 doet het uitstekend: hij heeft een speciale positie op de keuzeknop en u kunt de parameters in het menu instellen. Het panorama zelf opnemen is heel eenvoudig: u bepaalt ruwweg de grenzen van het op te nemen kader, richt de camera op een van de randen standaard links en beweegt de camera soepel naar rechts. Het is een continu opnameproces gevolgd door automatisch stikken. In het begin kost het twee of drie pogingen om een aanvaardbaar resultaat te krijgen, maar het proces is leuk en fascinerend.

Rechts van waar de pentaprisma was, is er een D-Range knop… Dit stopt ook de film, activeert de HDR en DRO automatische optimalisatie tonale bereikverwerking. In de eerste neemt de camera meerdere beelden in een snelle reeks met verschillende belichtingen en neemt hij schaduwen en hooglichten van één beeld; in de tweede verwerkt hij één enkel beeld op ongeveer dezelfde manier als de opdracht Schaduw/hooglichten in Photoshop. Beide functies hebben zowel een automatische modus als handmatige bediening en zijn een interessant creatief hulpmiddel dat de moeite waard is om onder de knie te krijgen.

De automatische modus voor beide functies laat een goede indruk achter, gebaseerd op de testresultaten: hij werkt zeer soepel en het resultaat is niet opvallend. In het geval van de reflecterende folie vond ik het DRO-resultaat beter op automatisch.

Een scènemodus die zelfs professionals zou prikkelen is Twilight Handheld. Hier neemt de camera een snelle reeks foto’s en combineert vervolgens alle onderbelichte beelden tot één beeld met een normale belichting, maar met aanzienlijk minder ruis. Een statief zorgt natuurlijk voor een betere kwaliteit, maar niet iedereen heeft er een bij zich.

De SLR wordt voor het eerst standaard geleverd met GPS-positionering. Deze functie kan in het menu worden ingeschakeld en als deze is ingeschakeld, wordt in de EXIF-gegevens van een opname de “geboorteplaats” vastgelegd als geografische coördinaten die op het scherm worden getoond wanneer een opname wordt bekeken .

Video

De A55 is Sony’s eerste camcorder. Opnemen in verschillende formaten: AVCHD, dat nu superieure HD-beeldkwaliteit biedt en zeer weinig ruimte op de geheugenstick inneemt, en het meer traditionele MPEG. Het is ook mogelijk om op te nemen in lage resolutie. De maximale opnametijd in AVCHD is 29 min wanneer AVCHD is uitgeschakeld en 9 min. ermee. Het spiegelende ontwerp van de camera legt video’s van hoge kwaliteit vast en maakt voor het eerst continue autofocus tijdens opnamen mogelijk. Je zou niet zeggen dat de autofocus stil is, maar hij veroorzaakt geen merkbare problemen. U kunt op elk moment een opname starten, op het bovenpaneel is er een speciale knop Film, die ook de opname stopt.

U kunt het videobeeld binnen een vrij groot bereik aanpassen: voer bijvoorbeeld de belichtingscompensatie in en pas de Creative Style, de witbalans, het type lichtmeting, enz. aan. d. worden genomen van de huidige foto-instellingen.

Resultaat

De geboorte van een nieuwe klasse van fotografische techniek is een zeldzame en triomfantelijke gebeurtenis… In onze tests is de A55 een goed uitgebalanceerde, capabele en zeer comfortabele camera.

Wij danken het kantoor van Sony in Amsterdam voor het beschikbaar stellen van de apparatuur voor het testen.

Test in beeld

Een bewolkte dag is misschien niet het beste moment om de breedte van het dynamisch bereik te testen, maar de trend is duidelijk: de camera’s worden in dit opzicht elk jaar beter. Perfect gevangen schaduwen aan de voet van het monument, en de lucht boven de tempel programma belichting, 1/100sec, F9, ISO 400, lens 18-55/3.5-5.6 .

Witbalans bij natuurlijk licht feilloos gedetecteerd. De sfeer van het bewolkte landschap is precies zo weergegeven als in werkelijkheid. De ingenieurs van Sony willen aan de BB werken bij kunstlicht programmabelichting, 1/200 s, F10, ISO 400, 18-55/3,5-5,6 lens .

Whale lens 18-55/3.5-5.6 is niet het juweeltje van Sony’s optische line-up, maar betaalt zijn schamele prijs vele malen terug. Dit is het volledige frame en de middensectie. Bij inzoomen is elk takje zichtbaar, maar het beeld is noch rijk noch schilderachtig diafragmavoorkeuze, 1/160 s, F5,6, ISO 100, lens 18-55/3,5-5,6 .

De belichtingsmeting van de A55 is uitzonderlijk betrouwbaar, dankzij 1200 sensoren per frame. Ze werd niet misleid door de schittering op de muur – het beeld heeft een lichtgevende toon die de stemming van het tegenlicht weergeeft Programma belichting, 1/400s, F5.6, ISO 100, 18-55/3.5-5.6 .

Voor een wandeling door de stad is de A55 bijna beter dan welke andere camera ook: ten eerste is hij licht, ten tweede is hij geluidsarm, ten derde heeft hij geweldige kijkmogelijkheden, ten vierde is er een niveau. Het enige dat het kopen waard is, is een reservebatterij Program Exposure, 1/125s, F11, ISO 400, lens 18-55/3.5-5.6 .

Nog nooit heeft een ruisonderdrukkingssysteem zo vlekkeloos gewerkt op de fabrieksinstelling, zonder trucjes. Dit is ISO 12800, en ik heb nauwelijks verder commentaar nodig bij deze opname diafragmavoorkeuze, 1/100e seconde, F8, ISO 12800, 50/1.4 lens .

Bij de nieuwe generatie camera’s wordt ISO 800 al beschouwd als de standaard beeldveilige instelling. De ruis is minimaal en zelfs de zwarte delen zijn perfect helder diafragmavoorkeuze, 1/13 s, F5.6, ISO 800, 50/1.4 lens .

Textuurweergave van metalen oppervlakken is een uitdaging voor zowel camera als lens. Hier deed de camera het beter dan de optiek – tonaliteiten worden natuurgetrouw weergegeven, terwijl contrast en fijne details ontbreken voor een realistische weergave programmabelichting, 1/160s, F8, ISO 400, lens 18-55/3,5-5,6 .

Een voorbeeld van een van de nuttigste scènemodi, schemering uit de hand. Als je een interessante scène ziet, er is niet genoeg licht, en je statief is thuisgelaten helaas, meestal is dat het geval , kan het de situatie redden – deze opname is gemaakt na middernacht programmabelichting, 1/8 s, F3,5, ISO 6400, lens 18-55/3,5-5,6 .

Tests op camera’s van andere fabrikanten:

Nikon D3100 SLR test: een toegangspoort tot de SLR wereld

Canon EOS 1D Mark IV professionele DSLR test: snelle sluitertijd