Nikon D3100 SLR test: een toegangspoort tot de SLR wereld

Introductie van de Nikon D3100, een nieuw instapmodel digitale spiegelreflexcamera. Dat wil niet zeggen dat het ontbreekt aan de essentiële elementen die nodig zijn om geweldige beelden te maken. Gewoonlijk wordt in een DSLR-reeks elk opeenvolgend model uitgerust met nieuwe operationele functies, en wordt technologie die succesvol is gebleken in professionele modellen overgebracht naar camera’s voor de massaconsument. We zullen proberen onszelf hiervan vandaag te overtuigen.

Inleiding

In het eerste decennium van de 21e eeuw heeft de digitale technologie een fantastische sprong voorwaarts gemaakt. In de afgelopen twintig jaar is het aantal amateurfotografen met meerdere ordes van grootte toegenomen, omdat de beschikbaarheid van compacte camera’s zeepcamera’s , de overvloed aan fotomateriaal in kleur en het brede netwerk van fotolaboratoria het mogelijk maakten dat mensen hun creatieve plannen zonder al te veel technische problemen konden verwezenlijken. Met de komst van het massale “digitale” kunnen we gerust stellen dat vrijwel elke inwoner van de aarde op de een of andere manier een digitaal fotografisch beeld heeft gekregen: digitale camera’s zijn nu ingebouwd in veel alledaagse apparaten, met name in bijna alle mobiele telefoons. Veel amateurfotografen die het fotograferen met moderne compacts al onder de knie hebben, beginnen een zogenaamd creatief ongemak te voelen: zij willen “versmelten” met de camera tot één geheel, maar het richten met de monitor laat hen dat niet toe. Het is voor een fotograaf niet altijd mogelijk een gevoel voor de scène te krijgen door door het beeldscherm te kijken hoe perfect dat ook is in plaats van door de optische zoeker. De Nikon D3100 D-SLR met een autofocus “gestabiliseerde” zoomlens 18-55 mm en een diafragma van f/3,5-5,6 is een Nikon SLR starter in de Nikon line-up.

Uitgerust met een sensor van 23,1 x 15,4 mm en een effectieve resolutie van 14,2 megapixels, bedraagt de verkleiningsfactor van de camera 1,5. Nikon’s DX-formaat optiek, speciaal ontworpen voor camera’s met een “onvolledige” sensor. Merk meteen op dat er geen “schroevendraaier” in de Nikon D3100 zit. Dit betekent dat oudere lenzen, ook professionele, niet goed zullen werken op deze camera t. e. scherpstelling moet met de hand gebeuren en alleen in de M-stand . Vandaag testen we het standaardobjectief dat bij deze camera wordt geleverd – Nikon AF-S 18-55 f/3.5-5.6 G DX VR Zoom-Nikkor, met optische stabilisatie.

Ik vond de instellingen in de “online help” modus van de camera erg handig: door de camera aan te zetten en op i te drukken kom je direct in het instellingenmenu met uitleg. U kunt de multi-selector gebruiken om uw huidige voorkeursmodi in letterlijk seconden in te stellen. Op basis van mijn eigen ervaring kan ik niet zeggen dat moduswijzigingen en instellingswijzigingen op professionele camera’s zo snel gaan. Zeer handige en snelle functie – een van de opvallende pluspunten van het nieuwe apparaat. En elke verandering van modus gaat gepaard met een preview van de foto genomen met soortgelijke parameters, wat ongetwijfeld een groot gemak is voor beginners.

De bedieningselementen van de Nikon D3100 lijken sterk op die van de meeste geavanceerde compactcamera’s, zodat beginnende fotografen die een DSLR oppakken niet de indruk krijgen iets onbekends aan te raken. De algemene visuele indruk is zeer gunstig.

Bewolkt weer wonderen

De aanstaande reis was dagen van tevoren gepland: de ongunstige weersvoorspellingen stelden het moment van de komende test steeds weer uit. Pas nadat ik deze voorspellingen met behulp van verschillende informatiebronnen had opgespoord, ging ik hoopvol de herfststad in op die dag werd pas tegen de avond regen beloofd … Ik ben van plan mijn tests te beginnen op de Taras Shevchenko Embankment en geleidelijk over te gaan naar de Bagration Bridge. Het grijze novemberweer in Amsterdam is niet de beste plaats om foto’s te nemen: onderwerpen met een laag contrast zien er in zulke omstandigheden niet indrukwekkend uit, en de algemene indruk van het verrichte werk kan oninteressant lijken. Maar het kan niet anders, ik moest schieten. Eerste frame – Government House Shooting. Het witte huis is niet zo wit – het lijkt een beetje vlak tegen de grijze lucht. Witbalans ingesteld op zon in de wolken, ISO 400 toch een beetje donker , programmamodus P. Aanpassing van helderheid, contrast en verzadiging naar nul. Aangenaam verrast: de foto is naar mijn mening vrij sappig en helder geworden. Ik geef de schuld aan de helderheid van de monitor, ik verlaag het met een inkeping, maar de indruk verdwijnt niet. De lensgeometrie bij een brandpuntsafstand van 45 mm is vrij goed: er is geen vervorming zichtbaar met het blote oog foto 1 .

Twee witte plezierboten naast de pier en veel lichtzones in het kader inspireerden me om de nauwkeurigheid van de belichting te controleren onder omstandigheden van overheersing van lichtzones en verheldering van donkere zones tegelijkertijd. Belichtingsmeetmethode Ik kies voor centrum-gewogen. Alles is in orde, alleen de twee nog lichtere boten op de achtergrond lijken wat overbelicht, maar er zijn geen uitschieters, geen gaten in de donkere delen van het beeld. Alles is vrij gelijkmatig, contrast en scherpte zijn ook zeer goed foto 2 .

Er is een groot International Business Center complex aan de andere kant van de Amsterdam rivier, de kleuren zijn vrij grauw: grijs overheerst en het onderwerp heeft weinig contrast. Ik neem het op twee plaatsen af – en deze weinig expressieve, vanuit mijn oogpunt, constructie, krijgt verrassend veel volume. De perceptie van het schot is vrij consistent foto 3 .

Het “City”-gebied, dat blauwgroen getint was en er bij zonnig weer en heldere hemel zeer indrukwekkend uitzag, ziet er nu nogal schemerig uit. Het is goed dat de wolken niet te laag zijn en de toppen van de wolkenkrabbers niet bedekken. Ik kies voor een hoger standpunt, omdat vervorming bij dit soort architectuurfotografie zoveel mogelijk moet worden vermeden. Ik neem een paar foto’s vanuit verschillende hoeken, en de nieuwe camera heeft me ook niet in de steek gelaten. De helderheid/contrastbalans werkt ook in deze situatie geweldig. Let trouwens op de lucht: het kan onmogelijk november zijn – de indruk is van dichte, maar transparante zomerwolken foto 4 . En bijna vanaf de Koetoezovski Prospekt nam ik een foto bij 18mm brandpunt – ik wil echt de geometrische vervormingen bij zo’n grote hoek controleren. Ik kan zeggen dat het toegangsgebouw van de “Bagration”-brug er vrijwel onvervormd uitziet, ondanks mijn nabijheid, en dat de “wolkenkrabbers” erachter een lichte helling naar rechts hebben, maar hun hoogte is veel hoger dan het gebouw op de voorgrond! De vertekeningen van het huis aan de linkerkant van het kader en een prachtig monument voor de beroemde militaire leider kunnen worden genegeerd, want ik heb deze “provocerende” situatie met opzet gecreëerd foto 5 .

Ik moet de camera controleren onder de omstandigheden van het werken op de hoogste verkondigde werk ISO 3200. Naar beneden naar “Park Pobedy” metrostation. Op weekdagen zitten er niet veel passagiers op, dus is er een kans om het comfortabel te testen. Er is geen overvloed aan licht in het station, de verlichting is eerder gedempt – er zijn fluorescentielampen rond de omtrek. Ik kies de witbalans uit de voorinstelling “daglicht, koele toon”. Ik heb geen klachten over de kleurweergave, het voelt alsof de camera zich zelf beter aanpast aan de kleurtemperatuur. Wat de “ruis” betreft – wel, er is ruis, het beeld lijkt wazig, er zijn natuurlijke verliezen in de contourscherpte. Maar al deze minpunten zijn niet zo rampzalig. Rekening houdend met ongunstige lichtomstandigheden vond ik de prestaties van de camera bevredigend bij 3200 ISO foto 6 .

Ik stap uit bij “Smolenskaya” en loop rustig langs de Oude Arbat.

Ik neem het Bulat Okudzhava-monument op 400 ISO ook al is het buiten al veel donkerder om de interne stabilisatiefunctie van de lens te testen. BB in de wolken, midden verzwaard, stand P, diafragma 5.6, sluitertijd 1/6 sec foto 7 . Er werden drie opnamen gemaakt: één ervan bleek perfect scherp, en bij de algemene fotografie waren twee van de vier frames scherp – hier was de sluitertijd 1/10 s foto 8 , dus de stabilisator helpt zeker, en de kans op scherpe opnamen bij ongunstige lichtomstandigheden is zeer groot. Dit wordt bevestigd door de straatmuzikant: de sluitertijd was 1/13s, er werden 9 opnamen gemaakt en het percentage scherpe opnamen in deze reeks was zodanig dat ik niet eens meteen besloot welke opname ik zou publiceren Foto 9 . Overigens wil ik de nauwkeurigheid van de meting opmerken: met veel donkere zones in het frame probeerde de camera niet de details in die gebieden te bewerken, maar produceerde een correcte, tonaal gebalanceerde foto met uitstekende details. Onderweg maak ik een algemene straatopname om de belichtingsmeting en de scherptediepte te testen bij gematigde groothoekinstellingen. Alles is zeer recht en correct, geen geometrische vervorming zichtbaar Foto 10 .

Ik doe mijn traditionele tracking autofocus test op weg naar MSU’s Faculteit voor Journalistiek… Het vastleggen van de bewegingen van het meisje – vijf opnamen terwijl ze inzoomt – laat geen “problemen” zien ISO 800, sluitertijd 1/125s bij een diafragma van 5.6 . Tracking autofocus blijkt hardnekkig. Overigens beschouw ik gevoeligheid 800 ISO als volledig operationeel, zonder enige kwaliteitsbeperking foto 11 .

Binnen maak ik foto’s van de balustrade onder groothoek 18mm en bij 1600 ISO en BB “auto” krijg ik een absoluut voorspelbaar resultaat foto 12 . Ik maak daar een paar reportagefoto’s waarbij ik alle instellingen voor witbalans en lichtgevoeligheid ongemoeid laat foto’s 13, 14 . Gelukkig werkt de automatische witbalans uitstekend en is de 1600 ISO goed bruikbaar.

De laatste opnamen van de tests van vandaag zijn binnen gemaakt. Deze kamer wordt verlicht door spaarlampen, waarvan ik de kleurtemperatuur niet ken, en die ik niet kan meten in de handmatige modus. Ik kies willekeurig “gloeiend” ergens rond 2800K en krijg bijna foutloos foto 15 . De gevoeligheid van 1600 ISO en het lensstabilisatiesysteem werkten perfect, de sluitertijd was slechts 1/15e van een seconde. Tijd om conclusies te trekken uit de komende tests, die we gaan doen.

Realiteit en perspectief

De nieuwe Nikon D3100 stelt niet teleur: de geclaimde functies worden volledig waargemaakt en er zijn geen storingen geconstateerd. Ik vind het een uitstekend belichtingsmeetsysteem dat amateurfotografen die net beginnen goed van pas zal komen. Zij kunnen de specifieke parameters analyseren wanneer zij de blootstelling instellen en begrijpen hoe en waarom zij worden beïnvloed. De rijkdom aan creatieve modi die deze camera biedt, zijn videofunctie en de grote keuze aan hoogwaardige verwisselbare optieken zouden hem in handen moeten brengen van amateurfotografen die zijn opgeklommen tot het niveau van het maken van foto’s voor thuisalbums. In het algemeen is er veel om over na te denken voor wie wil upgraden naar serieuzere apparatuur. De Nikon D3100 zal hun vertrouwde vriend en helper worden, want het is een echt paspoort voor de begeerde DSLR-wereld!

Veel plezier, collega’s!

Wij danken het kantoor van Nikon in Amsterdam voor de camera die voor het testen ter beschikking werd gesteld.

Beeldtest

door op de foto te klikken kunt u een grotere afbeelding zien

Foto 1. Het witte huis tegen de grijze lucht ziet er eenvoudig uit. Het beeld is echter vrij weelderig en levendig. Lensgeometrie bij 45mm brandpuntsafstand is heel behoorlijk, geen vervorming met het blote oog f/9, 1/320s, ISO 400 .

Foto 2. Testen van de nauwkeurigheid van de belichting met de centrum-gewogen meetmethode. Geen uitsteeksels of dips in de donkere gebieden f/9, 1/320 sec, ISO 400, brandpuntsafstand 34mm .

Foto 3. Grijs overwicht, contrastarm object… Het schijnbaar onnadrukkelijke gebouw wordt echter vrij volumineus f/9, 1/320 sec, ISO 400, brandpuntsafstand 32mm .

Foto 5. Vertekening van het huis en het monument werden opzettelijk verkregen f/6.3, 1/160s, ISO 400, brandpuntsafstand 18mm .

Foto 6. Ondergrondse opname om de camera te testen in ongunstige lichtomstandigheden. Bij 3200 ISO kunt u werken met! f/5, 1/100sec, ISO 3200, brandpuntsafstand 24mm

Foto 7. Uitvinden wat VR kan doen met een kitlens f/5.6, 1/6sec, ISO 400, brandpuntsafstand van 55mm .

Foto 8. Een van de drie opnamen was perfect scherp, met 2 van de 4 voor de totale opname f/5.6, 1/10sec, ISO 400, 48mm .

Foto 9. Met de vibratiereductiefunctie in de lens was het niet meteen duidelijk welke van de 9 opnamen beter was f/5.6, 1/13sec, ISO 400, brandpuntsafstand 55mm .

Foto 10. Straatbeeld om belichtingsmeting en DOF te controleren bij matige groothoek. Alles zeer recht en eerlijk, geen geometrische vervorming f/5, 1/80s, ISO 400, brandpuntsafstand van 35mm .

Foto 11. Controle van de tracking focus en beeldkwaliteit bij ISO 800 f/5.6, 1/125 sec, ISO 800, brandpuntsafstand van 55mm .

Foto 12. De combinatie van groothoek, hoge lichtgevoeligheid en automatische witbalans levert absoluut voorspelbare resultaten op f/4, 1/60s, ISO 1600, 18mm .

Foto 13. Enkele reportage-opnamen bij dezelfde ISO en BB f/5.6, 1/50sec, ISO 1600, brandpuntsafstand 55mm .

Foto 14. Uitstekende prestaties van de automatische witbalans. Een volledig functionerende 1600 ISO f/5.3, 1/80, brandpuntsafstand 42mm .

Foto 15. Verlichting met spaarlampen. Kleurtemperatuur onbekend. De “gloeiende” voorinstelling BB redt de dag f/5.3, 1/150s, ISO 1600, brandpuntsafstand 46mm .

Test camera’s van andere fabrikanten:

Test van de Sony SLT-A55 SLR

Canon EOS 1D Mark IV professionele DSLR-cameratest: snelle sluitertijd