Nikon en My Planet presenteren een duizelingwekkend nieuw project. Tien van Nederlands beroemdste fotografen gaan op zoek naar de meest adembenemende uitzichten van Nederland. Anna Yatsenko is geboren in Norilsk en woont en werkt in Amsterdam. Wildlife fotograaf, gepubliceerd in National Geographic Traveler en Russian Reporter magazines, winnaar van vele wedstrijden. Foto Expeditie Nederland bemanning. In de Nikon lens” ging naar Krasnoyarsk met Anna Yatsenko.
-Waarom koos je Krasnoyarsk Pillars als onderwerp voor My Planet en Nikon??
-Krasnoyarsk was de stad van mijn jeugd. Als kind ging ik altijd met mijn vader naar de Krasnoyarsk Pillars, en ik nam zeker mijn eerste camera mee… De Krasnoyarsk Zuilen zijn een jeugdherinnering voor mij, een van mijn eerste onderwerpen. Maar er is nog een andere reden: ik ben vooral in het zogenaamde culturele deel van het reservaat geweest, en om de bufferzone, of een deel van de Wilde Zuilen, te betreden heb je speciale pasjes nodig. Dus besloot ik van de gelegenheid gebruik te maken om legaal de bufferzone van het natuurreservaat Krasnoyarskie Stolby binnen te gaan.
-Wat ging je filmen en hoe realistisch waren je bedoelingen??
-Het was me duidelijk dat ik in de vier dagen die we tot onze beschikking hadden datgene wat ik het liefste fotografeer, dieren in het wild, waarschijnlijk niet zou kunnen fotograferen. Om dieren te schieten, moet je kamperen en er soms weken in zitten… Vier dagen is dus niet de periode waarin je een interessante foto met een beer kunt verwachten, laat staan met een wolf. Hoe dan ook, ik wist vanaf het begin dat ik een landschap zou fotograferen.
Maar er zijn ook hier enkele problemen. De reis was oorspronkelijk gepland voor juli. Maar vanwege het risico op encefalitis tekenbeten in juli besloten we de reis uit te stellen tot augustus. In augustus zijn er bijna geen encefalitis teken, maar in deze periode is het weer in Krasnoyarsk Krai merkbaar slechter. Het begon te regenen, dus we konden ook niet rekenen op schilderachtige zonsondergangen en zonsopgangen. Toch denk ik dat we geluk hebben gehad.
We waren van plan de Gryphae berg, waar de Gryphae hut ligt, te beklimmen. Deze hut is 50 meter hoog en volledig in de rots gebouwd. Ondanks het feit dat formeel niemand daar mag komen staan sommige fans van Krasnoyarsk polen boven de wet. Toen we naar boven klommen, werden we opgewacht door de eigenaar van het huis: opa Vitaly, een man van in de zeventig. We begonnen het te filmen, te praten. Ik nam ook een paar foto’s: Vitaly vertelt zijn verhalen in de taiga. Ik vond dat het zeer interessante reportagefotografie opleverde, wat ik niet had verwacht. Dat was mijn eerste geluk.
Het tweede geluk was een echte stortbui met een gure wind die op een van de opnamedagen viel. De groep stond erop dat we het filmen van de dag afmaakten. Maar ik besloot te blijven. Omdat ik de aard van het gebied kende, wist ik dat het weer wisselvallig was, plus dat er een wind stond en dat het snel zou kunnen gaan regenen. En zo ging het. En toen de regen ophield, was het uitzicht prachtig: aan de ene kant waren er terugtrekkende stormwolken, en aan de andere kant scheen de zon door de wolken. Zo kreeg ik de meest interessante landschapsfoto.
Maar eerlijk gezegd kies ik bij landschapsopnamen liever een perspectief waarbij de voorgrond noodzakelijkerwijs in het kader aanwezig is. Hier was er geen optie voor de voorgrond: de rotswand heeft een prachtig, maar eenzijdig uitzicht op de taiga. Dus over het algemeen ben ik niet honderd procent tevreden met het resultaat.
-Welke tips heb je voor aspirant amateurfotografen??
-Als we het hebben over het filmen van dieren in het wild, is er geen sprake van. Je hebt speciale apparatuur nodig om een beer of een wolf van 100 meter afstand te fotograferen, en een lens voor zo’n situatie kost vanaf 250 duizend roebel, en hij weegt ook veel. Geen enkele amateur zou zulke apparatuur dragen. Als ik specifiek over amateurs spreek, kan ik hun het belangrijkste advies geven: schiet tot het laatste moment.
Zelfs als er niets te fotograferen lijkt, zelfs als de dingen niet lopen zoals je gepland hebt, moet je nooit je camera inpakken. In de regel zijn de beste opnamen de momenten die je niet gepland had, en ook niet had kunnen plannen. Als voorbeeld hetzelfde landschap dat ik nam na een stortbui in de Krasnoyarsk Zuilen. Als ik had geluisterd naar de andere leden van de groep, die wilden stoppen met schieten en de klif afgaan, was er dat schot niet geweest.
Of een ander voorbeeld. We filmden zeehonden op de Noordpool. Een zeehond ligt daar gewoon te slapen. Je zou denken hoeveel je kunt schieten op een slapende zeehond? 10, 15 minuten, maar niet meer. Hij beweegt niet als hij slaapt. Alle andere fotografen sluiten hun camera’s, denkend dat er hier niets interessants voor hen is. En ik wachtte op het moment dat de zeehond wakker werd en gaapte… Daardoor kreeg ik een foto van een zeehond die niet zozeer geeuwt als wel lacht. En ik was de enige die zo’n schot kreeg, zoals later bleek…
-Waarom fotograferen met Nikon??
-Ik ben een Nikon fan! Eerlijk! Ik hou van alles in camera’s van dit merk! Ergonomie, grote autofocussnelheid, maar vooral betrouwbaarheid. Ik fotografeer al jaren met Nikon camera’s… In totaal heb ik er al meer dan een dozijn… Er zijn ook Nikon filmcamera’s. Ik heb praktisch altijd een Nikon DF compact in mijn handtas. Als ik ergens heen ga, en ik ben niet eens van plan om serieus te gaan fotograferen, neem ik altijd mijn Nikon D800 mee. En voor serieuze fotografie heb ik twee Nikon D4 camera’s. Voor mij is het het beste wat de foto-industrie tot nu toe heeft gedaan…
Hoi! Ik ben nieuwsgierig naar de Nikon-lens met Anna Yatsenko in Krasnoyarsk palen. Kan iemand me meer informatie geven over deze lens? Wat zijn de specificaties en wat maakt het zo speciaal? Ik ben geïnteresseerd in het kopen van een nieuwe lens en wil graag weten of dit een goede keuze is. Alvast bedankt voor jullie hulp!