Olympus OM-D E-M10: Drie-assige stabilisatie maakt opnamen in beide richtingen mogelijk

Olympus is een van ’s werelds oudste fotografische bedrijven. De enorme populariteit van dit merk fotoapparatuur dateert van voor het digitale tijdperk. Olympus had in de tweede helft van de twintigste eeuw al twee razend populaire camerafamilies, de PEN en de OM, waarvan de oude glorie enkele jaren geleden werd teruggebracht door het digitale camerasysteem Micro Four Thirds MTF .

Specificaties

Sensor – Live MOS, 17,3 x 13,0 mm, Four Thirds-formaat, resolutie tot 16,1 miljoen. pixels.

Verwisselbare lens, Micro Four Thirds-vatting

Beeldstabilisatie – door 3-assige sensorverschuiving in de camera voor foto’s en video

Stofdicht – ultrasone golffilter

Zoeker – elektronisch, 100% zoeker, 1,44 miljoen. punten

Beeldscherm 7,6 cm diagonaal, 1.037.000 pixels.

Scherpstelling – automatisch en handmatig, 81 scherpstelpunten, autofocus door contrast in Live View-modus

Bereik sluitertijd – 1/4000 – 60s, sluitertijd tot 30 min.

Opnamemodi – P, A, S, M, Intelligent Auto, 24 speciale automatische programma’s, Kunstfilters, Fotogeschiedenis, 1 gebruikersinstelling, Modus Multi-belichting, HDR-modus

Belichtingsmeting: multi-segment 324 zones , centrum-gewogen, spot, spot bij licht, spot bij schaduw

Flitser – ingebouwd, GN 8.2 ISO 200 , synchronisatietijd 1/250s SFP 1/4000s

Gevoeligheid – van 100 laag tot 25.600 ISO

Beeldformaten – RAW 12 bit, RAW+JPEG, JPEG 4 formaten en compressietypen

Geheugenkaarten – SD, SDHS, SDXC, UHS-I

Burst shooting – tot 8 fps, tot 20 frames RAW , tot volle kaart JPG

Full HD-films – automatische, handmatige scherpstelling, handmatige en automatische belichtings- en witbalansmodi, intervaltimerfotografie met de mogelijkheid om een filmoverzicht op te nemen. MOV, AVI opnameformaten

Interfaces – AV/USB, HDMI

Vermogen – BLS-5 Lithium-ion batterij, 320 opnamen, 7,2V, 1150mAh

Afmetingen – 119×82×46mm

Gewicht 396g met batterij en geheugenkaart, zonder objectieven , 350g body

Aanbevolen verkoopprijs 26.990 Euro. body , 29 990 kit 1 , 34 990 Euro. kit 2

Inleiding

Het is geen toeval dat ik me tot de geschiedenis heb gewend omdat ik parallellen wilde trekken tussen het succes van Olympus in het film- en digitale tijdperk. Het stokpaardje van het bedrijf toen en nu is klein en licht, maar toch in staat tot grote functionaliteit en hoge kwaliteit. De OM-D E-M10 combineert hier de compactheid van de PEN-serie met de creatieve kracht van de OM-D-serie.

Vooruitkijkend geldt die verklaring voor de camerabodykit met de nieuwe inklapbare zoomlens. Het is in deze versie dat de camera echt compact is en in een jaszak of een heel klein vakje van een tas past. En het is niet onhandig om het de hele dag om je nek te dragen.

Camerafuncties

Voor degenen die bekend zijn met de E-M5 onthult de eerste blik op het nieuwe model dat de E-M5 qua ontwerp zijn directe voorganger is. Het nieuwe model komt ook in twee gelijkaardige versies: een slanke volledig zwarte body en een vintage zilver-zwarte body. Beide camera’s hebben een kleine Euroberen uitsparing aan de voorkant van de body voor rechtshandigen, evenals een soortgelijke uitsparing aan de achterkant voor de duimsteun.

De twee bovengenoemde camera’s hebben ook zeer veel bedieningselementen gemeen. Dezelfde twee platte bedieningswielen op het bovenpaneel. De Fn2-knop en de knop voor directe video-opname blijven behouden. De keuzeknop, op dezelfde plaats links van het “pentaprisma”, lijkt er ook sterk op. Weliswaar heeft het nog een optie – de toevoeging van PhotoHistory modus, waarmee u verschillende verwante beelden kunt samenvoegen tot één.

Als je even naar de achterkant kijkt, denk je misschien dat de bediening precies hetzelfde is als bij de E-M5. Er is echter iets verbeterd. Op de E-M5 klaagde ik over de plaatsing van twee knoppen: de Fn1-functieknop en de knop die de weergave activeert. Ze waren moeilijk te bereiken met je duim, maar de E-M10 heeft ze naar rechts verplaatst, op een licht afgeschuinde rand, waardoor het oude probleem volledig is opgelost. De ingebouwde elektronische zoekers van het 5e en 10e model hebben ook dezelfde resolutie.

Het blijkt dus: de E-M10 is een licht verbeterde voorganger van de E-M5? Verre van dat! Deze familieleden hebben een aantal merkbare en minder merkbare verschillen.

Het grote verkoopargument van de E-M10 is dat hij wordt geleverd met een nieuwere 7e versie van de processor. Dezelfde processor wordt gebruikt in het vlaggenschip E-M1. Net als zijn vlaggenschip wordt het contrast AF-systeem in dit nieuwe model geleverd door 81 sensoren. Er is ook een geleende AF gebiedsgrootte aanpassing functie. Het kantelbare LCD-scherm heeft hetzelfde ontwerp als de E-M5, maar heeft nu een hogere resolutie van 1037K. In plaats van de 610.000 puntjes op het scherm heeft de E-M5 meer dan een paar puntjes meer. – opnieuw, zoals het vlaggenschip. Een ander opvallend verschil is de ingebouwde flitser, die zeer nauwkeurig in het “pentaprisma” is geplaatst, zodat je niet zou weten dat hij er was.

Ook onder de belangrijke verschillen van de nieuwe camera is zeker het vermelden waard de ingebouwde Wi-Fi module. Het biedt immers niet alleen de mogelijkheid om bestanden te delen met mobiele apparaten, maar ook om smartphones en tablets te gebruiken als zoeker en handige afstandsbediening voor het maken van foto’s. U kunt er de camera-instellingen mee wijzigen, opnamen maken met een lange sluitertijd Live Bulb en zelfs het zoomen van de lens regelen als die een elektronische aandrijving heeft natuurlijk.

Het verbinden van de camera met mobiele apparaten gaat niet zo snel als met NFC, maar nog steeds duidelijk en eenvoudig genoeg. Met de vooraf geïnstalleerde app op de mobiele telefoon moet u een QR-code scannen op het camerascherm en vervolgens de Wi-Fi-verbinding activeren.

In vergelijking met de E-M5 en E-M1 heeft de nieuwe camera één vervelend verlies: de sleuf voor de geheugenkaart is verplaatst van de rechterkant van de camera naar het batterijvak. Dit zal enig ongemak veroorzaken voor degenen die graag met een statief fotograferen. Dit geldt ook voor degenen die een grip op hun camera hebben gekocht. Bij het vervangen van de hoofdbatterij hebben E-M10-bezitters echter een duidelijk voordeel ten opzichte van degenen die met de E-M5 fotograferen, die een extra grip of batterijpakket heeft.

Beide genoemde accessoires zijn met een schroef aan de statiefaansluiting bevestigd en het duurt een paar minuten om ze te verwijderen en het batterijvak te openen. Voor de E-M10 is een nieuwe, ingenieuze tweedelige ECG-1-handgreep uitgevonden. Een ervan, de tweede, wordt in de statiefaansluiting geschroefd en belemmert de toegang tot het batterijvak niet. De tweede, de belangrijkste, klikt van bovenaf vast met een grendel en kan in een seconde worden verwijderd. Beide delen van de greep zijn gemaakt van mat plastic.

Persoonlijk vind ik dit accessoire gerechtvaardigd wanneer een lange, massieve lens op de camera is bevestigd. En de rest van de tijd kunt u zonder de pen en genieten van de voordelen van compactheid. Tijdens het testen werd ongeveer de helft van de opnamen gemaakt met de universele zoomlens M.Zuiko Digital ED 14-150mm 1:4.0-5.6. Hij is vrij lang maar licht, dus de greep van de camera was meer dan genoeg om hem zelfs met één hand vast te houden. Trouwens, het is best een interessante kit voor een reiziger, want met deze zoom kun je het overgrote deel van de beelden vastleggen die je normaal op een tour zou doen.

Video-opname op de camera

Tegenwoordig is video-opname met fotocamera’s gemeengoed geworden. Veel mensen kiezen bewust voor een camera met een behoorlijk niveau van videoprestaties om tijdens het reizen zo snel mogelijk van foto’s naar video te gaan. De OM-D E-M10 heeft natuurlijk een video-opnamefunctie, maar qua technische specificaties.

Wij denken niet dat hij voor iedereen geschikt is: hoewel de maximale opnameresolutie 1920 x 1080 pixels bedraagt en er twee bitrates beschikbaar zijn 16 en 24 Mbps , worden alleen lage beeldsnelheden 24 of 30 fps ondersteund. Ik moet toevoegen dat MOV-container en MPEG-4AVC/H-codec worden gebruikt voor het vastleggen van hoge resolutie Full HD en HD .264, en voor VGA- en HD-resoluties, ook mogelijk in AVI-container met Motion JPEG-codec.

de resultaten van nachtvideo-opnamen zijn bevredigend, zowel in de videoweergave als op foto’s van een stilstaand beeld is er absoluut geen digitale gekleurde ruis, en sporen ervan, als je ze kunt vinden, vallen zeker niet op. De automatische witbalansfunctie werkt ook goed bij nachtelijke stadsverlichting met lichtbronnen van verschillende kleurtemperaturen. Wat de videokleurweergave in het algemeen betreft, gaf de M10 tijdens de test niets om over te klagen.

Een ander pluspunt van de M10 is dat hij gebruik maakt van 3-assige optische stabilisatie voor zowel foto’s als video, zodat video’s geen last hebben van cameratrillingen. Er zijn echter nog andere factoren die de videokwaliteit negatief beïnvloeden.

Onvoldoende snelle beeldsnelheden in dagfilms veroorzaken lichte schokken in het beeld als de camera snel beweegt. Voeg daarbij de flikkering van kleine felle lichtbronnen. Overdag wordt dit effect bereikt door moderne verkeerslichten met LED’s, en ’s nachts flikkeren de meeste straatlantaarns, lampen, enz.p.

Als de eigenaar van de camera kiest voor autofocus, wacht hem nog een onaangename verrassing: dit systeem in de M10 is zeer gevoelig voor de beweging van contrasterende objecten en probeert de scherpstelling aan te passen. En ’s nachts zijn zulke objecten de koplampen en andere lichten van een passerende auto… Voor stadsnachtfotografie zou ik dus de handmatige scherpstelstand aanraden en lenzen met een geschikte ring.

Praktisch schieten

Met de E-M10 wordt voor het eerst drie-assige beeldstabilisatie geïntroduceerd in camera’s van de OM-D-familie. Het compenseert de rotatie van de camera rond drie assen: die welke horizontaal en verticaal langs de behuizing lopen en die welke langs de lens lopen. Het egaliseert de op- en neerwaartse kanteling van de lens, de horizontale giering en de camerarotatie die horizonvervuiling veroorzaakt.

Ik heb een kleine test gedaan door een serie van dezelfde opnamen frame voor frame te maken bij verschillende sluitertijden, en ontdekte dat door sluitertijden te gebruiken die twee stops langer waren dan de veiligheidslimiet, de camera zonder uitzondering alle opnamen scherp hield. Stabilisatie-efficiëntie van ongeveer 80% voor 3 stappen en ongeveer 60% voor 4 stappen. Dit zijn zeer goede resultaten, vooral voor een nieuw systeem.

Natuurlijk moet u beseffen dat het stabilisatiesysteem niet almachtig is en dat veel afhangt van de manier van fotograferen en de concentratie van de fotograaf. Als hij de camera tevoorschijn haalt en begint met snapshots, kadrerend over het scherm en de camera voor zich houdend vooral met één hand , wordt niet verwacht dat hij erg goede resultaten krijgt. Maar als hij echt geïnteresseerd is in een duidelijk schot, zich concentreert en begint te schieten in een “sluipschuttersstand”, door de zoeker kijkt en zijn adem inhoudt terwijl hij soepel de ontspanner indrukt, zullen de kansen op succes minstens verdubbelen of zelfs verdrievoudigen. Dat is de typische SLR opnamestijl die ik gebruikte om de E-M10 te testen.

Merk op dat het stabilisatiesysteem op de E-M10, net als bij sommige andere camera’s, niet alleen de scherpte van de foto’s beïnvloedt, maar ook de stabiliteit van het beeld bij het kijken naar het onderwerp. Vooral merkbaar met een handmatige telelens. Het half indrukken van de ontspanknop activeert de stabilisator en het beeld stopt met wiebelen. Nu schommelt het zachtjes, als een boot op een zachte golf… Dit geldt vooral wanneer u met lange zoom handmatig fotografeert.

Het hart van de E-M10 wordt gevormd door de 16 megapixel Live MOS-sensor, waarvan de versies bij liefhebbers bekend zijn van eerdere Olympus PEN- en OM-D-camera’s. Een van de meest voorkomende problemen met de beeldkwaliteit is het bereik van de ISO-instellingen, d.w.z.e. Hoe dichter het beeld bij het onderwerp is, hoe gladder het beeld wordt, hoe minder ruis het digitale beeld vertoont.

Ik heb mijn test gedaan door het ruisonderdrukkingssysteem in te stellen op “Zwak”. Mijn conclusie is dat bij stadsnachtfotografie, wanneer het gewone straatlicht aanwezig is, de details nog goed zijn tot ongeveer 3200 ISO. Bij 6400 ISO worden de fijne details wazig door het lage contrast, maar de halftoongebieden zien er vrij gelijkmatig uit.

Bij een bereik tot 12.800 ISO beginnen geleidelijk grove vlekken van digitale ruis te verschijnen in alle halftonen zonder uitzondering, en de weergave van donkere contrastdetails gaat vrij langzaam achteruit en is nog aanvaardbaar tot 8.000-10.000 ISO. Naar mijn mening is dat een zeer goed resultaat. Alleen moet ik vermelden dat ik niet aanraad om de ruisonderdrukking volledig uit te schakelen, omdat dan vrij grote artefacten merkbaar worden, zelfs bij opnamen overdag in de schaduw, vanaf 800 ISO.

Vermeldenswaard is dat Olympus onlangs een handheld nachtscène-modus in zijn camera’s heeft geïntroduceerd. De camera maakt een burst van beelden met zijn maximale continue opnamesnelheid 8 fps in dit geval en compileert de informatie in een enkel frame. Hoewel de AUTO-functie een gevoeligheid tot 12.800 ISO kan selecteren, is het beeld zeer nauwkeurig, met vloeiende middentonen en onscherpe details. U moet dit programma daarom spaarzaam gebruiken – bijvoorbeeld voor opnamen waarbij u een mooie nachtelijke hemel en stadslichten wilt laten zien voor een algemene indruk.

Bij opnamen binnenshuis met kunstlichtbronnen stelt het automatische systeem de witbalans meestal correct in. En bij gemengd licht reproduceert de camera trouw de kleuren bij daglicht, maar behoudt de warmte bij kunstlicht. Ik heb dit bereikt met een speciale instellingsoptie. De automatische witbalans is echter niet altijd perfect. TL-verlichting, bijvoorbeeld, kan de camera misleiden, en je moet de juiste preset handmatig instellen om de kleuren goed te krijgen.

Helaas had ik geen kans om op zuidelijke breedtegraden met felle zon te zijn, dus moest ik het vermogen van de camera evalueren in termen van dynamisch bereik bij zonnig maartweer in de straten van Amsterdam. En in deze omstandigheden kon de camera vol vertrouwen typische scènes met een hoog contrast aan, zoals architecturale opnamen in een smalle steeg en zelfs het vastleggen van objecten tegen de lucht zoals een pijp .

Nieuwe optiek

Geen enkele camera is echt compact zonder een kleine lens. Eerdere compacte zoomlenzen voor spiegelloze camera’s verschenen in de series van Panasonic en Sony, en meer recentelijk ook in de serie van Olympus. Een nieuwe kitzoom, die tegelijk met de E-M10 werd gelanceerd, werd door fotografen al snel ‘blinozoom’ genoemd vanwege zijn uitstekende compactheid, korter in lengte dan zijn bovengenoemde concurrenten.

Nieuwe M zoom.Zuiko Digital ED 14-42mm 1:3.5-5.De 6 EZ heeft het gebruikelijke bereik aan brandpuntsafstanden van 28-84mm 35mm equivalent voor Olympus prime lenzen. Het heeft een elektronisch gestuurde ring waarmee de zoomsnelheid kan worden gevarieerd. Helaas is de elektrische zoomaandrijving niet helemaal stil, dat kun je zien in video’s die in stilte zijn opgenomen. Dergelijke omstandigheden komen echter niet vaak voor.

Deze lens is ook uitgerust met een handmatige scherpstelring MF . In de handmatige modus activeert draaien aan de ring de functie Focus Assistent. Het bestaat uit twee menu-onderdelen. De eerste is het inzoomen op een geselecteerd gebied de positie ervan wordt getoond in een klein venster in de hoek van het kader met een vooraf ingestelde zoomfactor 5x, 7x, 10x, 14x , die ter plekke kan worden gewijzigd met een van de draaiwielen. Het tweede onderdeel is het oplichten van de contrastranden in scherpte in wit of zwart in te stellen via het menu .

Een ingenieus ontworpen LC-37C lensbeschermer waarvan de sluiter automatisch sluit wanneer de zoom wordt losgelaten. Dus zodra de kap op de lens is bevestigd, hoeft de fotograaf zich geen zorgen meer te maken over het beschermen van de frontlens en het beschermen van de kap. Je moet hem meestal vastbinden, anders is de kans groot dat je hem ergens verliest of kwijt raakt.

Conclusies

Samenvattend kunnen we stellen dat Olympus met de OM-D E-M10 met zijn nieuwe compacte lens concurrenten heeft verslagen die eerder soortgelijke modellen op de markt hebben gebracht. Het resultaat is een zeer aantrekkelijk ontwerp en een echt compacte camera die goed is als een alledaagse single camera, een primaire camera voor reizen, en een tweede fotografisch hulpmiddel naast, bijvoorbeeld, het vlaggenschip E-M1.

Beeldtests

In de groothoekinstelling bij 1,5 stops lager biedt de nieuwe zoom scherpe beelden over het hele beeld. M lens.Zuiko Digital ED 14-42mm 1:3.5-5.6 EZ, 14mm, ISO 200, f/5.6, 1/250s.

Nieuwe blinozoom is goed in het tegenhouden van licht. Ook al zitten er geen “vogels” in, het contrast van de foto als geheel wordt niet slecht beïnvloed. M Lens.Zuiko Digital ED 14-42mm 1:3.5-5.6 EZ, 14mm, ISO 200, f/5.6, 1/640s.

Op een zonnige dag in maart kan het dynamisch bereik van de camera het contrast van een landschapsscène gemakkelijk aan. M Lens.Zuiko Digital ED 14-42mm 1:3.5-5.6 EZ, 14 mm, ISO 200, f/5.6, 1/1000 s

Automatisch gecorrigeerde belichting en witbalans bij diepe schemering. De M lens.Zuiko Digital ED 14-42mm 1:3.5-5.6 EZ, 27 mm, ISO 1600, f/4.8, 1/6s.

Stabilisatiesysteem werkte perfect, evenals belichtingsmeting. M Lens.Zuiko Digital ED 14-42mm 1:3.5-5.6 EZ, 42 mm, ISO 1600, f/5.6, 1/6s.

Het combineren van de juiste witbalans met de mogelijkheid om warmte te behouden. M.Zuiko Digital ED 14-150mm 1:4.0-5.6, 150 mm, ISO 1000, f/5.6, 1/250 s.

Binnen fotograferen met gemengde verlichting. Digitale ruis is kritiekloos. De telelens leverde een prachtige onscherpte op. M lens.Zuiko Digital ED 14-150mm 1:4.0-5.6, 150 mm, ISO 1600, f/5.6, 1/320 s.

Toont alle tonen van een scène met matig contrast. M Lens.Zuiko Digital ED 14-150mm 1:4.0-5.6, 120mm, ISO 200, f/6.3, 1/1600s.