Landschapsfotografie is een passie van mij. Ik sta graag vroeg op voor de ochtendkleuren en wacht tot de zon eindelijk ondergaat. Veel licht, veel kleur, bekende vormen en het spel van tonen en schaduwen. Maar wat gebeurt er als het donker wordt? Welke verhalen kunnen we ’s nachts vertellen als je de dingen alleen met een zaklamp kunt zien?? Dat is wat ik leuk vind aan de nacht; ’s nachts kunnen we verhalen vertellen, geen levensverhalen…
AF-S NIKKOR 14-24 mm f/2.8G ED f/2.8, 30 sec, ISO 5000
Een nachtelijke foto maken is een lang en nauwgezet proces dat al begint voordat je je statief hebt opgesteld en de foto inkadert. Deze foto is geen uitzondering. Het begon met een idee, ging verder met tientallen takes, geschoten gedurende vele uren… Deze foto is samengesteld uit verschillende foto’s die met dezelfde instellingen zijn genomen. Ik kreeg een goede opname van een menselijke figuur in de ene, de rotsen in de andere, de sterren in de derde en de vierde was een goede basis om de rest samen te voegen
Laten we eerlijk zijn, we schieten ’s nachts voor de sterren. Bewolkte luchten zijn niet de juiste kleur voor een mooi verhaal, waar het ook over gaat. Dus allereerst wachten we op een mooie sterrennacht. Het hoeft geen wolkenloze lucht te zijn – drijvende wolken kunnen een foto echt beter doen uitkomen.
Vervolgens is de positie van de Melkweg de moeite waard. Om precies te zien waar zijn pluim komt, kun je speciale software gebruiken die de positie van het sterrenstelsel direct op de foto van je telefooncamera laat zien. Er zijn veel van zulke programma’s, maar ik gebruik PhotoPills voor iOS.
Zet de software aan, selecteer de augmented reality-modus en zie waar de Melkweg vandaag langskomt en hoe hij aansluit bij uw landschap. Laat de melkweg niet je creatieve impulsen leiden. Als je denkt dat je de Melkweg nodig hebt in je foto en het vult de rest van het verhaal aan, schiet er dan mee. Als blijkt dat je scène een heel andere richting uitgaat, wil je niet overdrijven. Een met sterren bezaaide hemel zou ook mooi zijn…
Laten we eens kijken hoe we sterren in het kader kunnen krijgen… Sterlicht is ongelooflijk zwak, dus elk sterk tegenlicht verduistert het gemakkelijk. Niet ver genoeg weg van de steden..? Krijg een hemel die gloeit met de lichten van een metropool. Ik zag de volle maan? Gefeliciteerd, nachtfotografie wordt uitgesteld tot het nachtlicht wat is opgedroogd. Maar een opkomende of ondergaande maan is helder genoeg om de plaats in te nemen van een zonsondergang of zonsopgang als u ’s nachts een klassiek landschap wilt fotograferen.
Maar nu ben je weg van alle lichtvervuiling en ben je klaar om te fotograferen… Zoals eerder gezegd, sterren zijn niet de helderste lichtbron, dus moeten we alle moeite doen om dat licht op te vangen. Laten we eerst het diafragma zoveel mogelijk openen. Voor sterrenkijken raad ik sterk aan een snelle lens te gebruiken.
Mijn favoriete lens voor dit soort fotografie is de AF-S Nikkor 14-24 f/2.8. Bij maximaal diafragma geeft deze lens een zeer hoge beeldkwaliteit. De sluitertijd die je gebruikt hangt af van het soort resultaat dat je wilt, namelijk wil je statische sterren zien of sterren die in sporen vervagen?. De tweede optie vereist lange sluitertijden, van een tiental minuten tot enkele uren. Het fotograferen en verwerken van sterrensporen is een apart verhaal, waaraan we een apart artikel zouden kunnen wijden. En voor onze fotografie workshop, gaan we het hebben over hoe je de puntsterren…
Onze planeet staat niet stil en de sterren aan de nachtelijke hemel zijn voortdurend in beweging. Om bijna onscherpe beelden te krijgen, moet u de eenvoudige regel van 600 in acht nemen – sterren worden scherp bij een sluitertijd die gelijk is aan 600 gedeeld door de brandpuntsafstand van de lens. Dus als u op 14mm fotografeert, kunt u een sluitertijd van 42 seconden instellen zonder het risico te lopen dat de sterren onscherp worden. Ik geef de voorkeur aan sluitertijden van 30 seconden omdat die goede resultaten geven en beschikbaar zijn zonder de ontspanner te gebruiken en in de Bulb-stand te gaan met de hand vastgehouden sluiter met de camera open terwijl de ontspanknop wordt ingedrukt .
De laatste belangrijke opnameparameter is de ISO-gevoeligheid. Verder geldt: hoe hoger de lichtgevoeligheid, hoe meer sterren je op je foto ziet en hoe helderder ze zijn. Het geluidsniveau neemt toe met toenemende gevoeligheid, dus stel de instelling ook niet te hoog in. Het optimale ISO-bereik ligt tussen 3200 en 6400.
Dus, we hebben de instellingen uitgezocht en zijn klaar om te filmen. Wat hebben we nog meer nodig van techniek?? Vanwege de lange sluitertijden kun je de sterrenhemel alleen fotograferen met een statief, en hoe stabieler het statief, hoe beter. Om de cameratrilling bij dit soort opnamen tot nul te reduceren, stel ik voor een vertraagde ontspanner en een vertraagde ontspanner in te stellen een vertraging van 2 seconden zou voldoende zijn om de trillingen door het indrukken van de knop en het optillen van de spiegel te minimaliseren. U kunt ook de ontspankabel gebruiken in plaats van de modus voor vertraagde ontgrendeling.
Plannen en fotograferen
Onthoud, we wilden niet alleen de realiteit vertellen, we wilden een sprookje vertellen? Een goed verhaal heeft een goed onderwerp nodig. Dat betekent dat je nog voor je de foto neemt, moet nadenken over hoe je de opname wilt inkaderen, wat je gaat plaatsen, hoe je de voorgrond gaat manipuleren en of je een persoon op de voorgrond wilt inkaderen.
Voor mijn foto koos ik de lavavelden van de Katutau uitlopers in het Altyn Emel National Park in het oosten van Kazachstan. Hun bizarre vorm draagt bij aan het onwerkelijke gevoel van de scène.
Ik wil een held in beeld die niet alleen schaal toevoegt, maar ook bijdraagt aan het verhaal, het verhaal helpt ontwikkelen… Ik ben de held in deze opname. Toen ik zag dat de wolken de hemel begonnen te bedekken, besefte ik meteen dat ik deze wolken met mijn fakkel moest verdrijven. Zo wist ik waar ik moest staan en waar ik moest schieten. Met de vertraagde sluiterstand op 20 seconden kon ik de sluiter indrukken, de rotsen oprennen naar waar ik heen wilde en beginnen met poseren. Handig is dat de uitgestelde sluitermodus van de Nikon D5 tot negen opnamen kan maken, in plaats van slechts één. Bij elk schot veranderde ik de positie en de richting van de toorts een beetje, om de meest succesvolle combinatie te kiezen.
Trouwens, als u besluit ’s nachts op een hobbelige plek te gaan fotograferen, vergeet dan niet de veiligheid: neem altijd een zaklamp mee en verlicht uw weg. En om uw voeten volledig te beschermen, moet dit soort fotografie worden uitgevoerd in comfortabel en goed beschermd schoeisel, zoals wandelschoenen.
Achtergrondverlichting. Zoals ik al zei, ik gebruikte een zaklamp om het te verlichten. Ik gebruikte de flitser op handmatig om mijn silhouet af te zetten tegen de lucht. Ik vroeg mijn assistent om zo te gaan staan dat mijn figuur de flits verduisterde en het momentum uit beeld was. Tegen het einde van de belichting zei ik de assistente op de testknop van de flitser te drukken en mij een puls te geven. Op die manier was mijn lichaam direct zichtbaar op de verlichte foto…
De held verlichten met de flitser
Ik verlichtte de voorgrond met dezelfde fakkel die ik bij de vorige opname had gebruikt. Als je de schaduwen en de hooglichten goed wilt zien, stel ik voor dat je je voorgrond van opzij plant in plaats van van voren, om de hoeveelheid licht op de voorgrond te laten zien.
voorgrondverlichting
En wees er natuurlijk op voorbereid dat het werken met een licht penseel, vooral ’s nachts, met vallen en opstaan gaat. Je moet een paar dozijn opnamen maken tot je een aanvaardbaar resultaat krijgt.
Het resultaat is een serie foto’s. De ene heeft een duidelijk zicht op de lucht, de andere heeft een figuur die goed uitgelicht wordt door de flits en de derde heeft een voorgrond met enig belang. Vervolgens worden al deze foto’s in Photoshop geladen voor bewerking. Als je bewerkingsproblemen met het uiteindelijke beeld wilt voorkomen, probeer dan je statief niet te verplaatsen. Bij de geringste verschuiving komen de foto’s enigszins uit elkaar te liggen, en duurt het lang om ze op elkaar af te stemmen.
Foto’s selecteren, bewerken en uploaden in Photoshop als lagen van één bestand
Om de lagen snel en efficiënt samen te voegen, verander je de overvloeimodus in Lighten, die alleen de hooglichten uit de laag haalt. Gebruik maskers om de extra’s te verbergen. Foto’s klaar.
Een foto met lagen gemonteerd maar zonder extra toning
De voltooide foto met alle lagen en tinten
Kan je me tips geven over hoe ik de sterren aan de hemel kan fotograferen? Welke instellingen moet ik gebruiken voor mijn camera? Is een statief noodzakelijk? Alvast bedankt voor je hulp!
Om de sterren aan de hemel te fotograferen, zijn er een paar tips die je kunt volgen. Ten eerste is het belangrijk om een camera te gebruiken met een goede lichtgevoeligheid (ISO) en een groot diafragma (f/2.8 of lager). Je kunt ook een lange sluitertijd gebruiken om meer licht op te vangen.
Een statief is zeker aan te raden bij het fotograferen van sterren, omdat zelfs kleine trillingen de foto kunnen verpesten. Daarnaast is het handig om een afstandsbediening te gebruiken om de camera te activeren zonder deze aan te raken.
Qua instellingen kun je beginnen met een ISO tussen de 800 en 3200, een diafragma van f/2.8 of lager en een sluitertijd van enkele seconden tot enkele minuten, afhankelijk van de helderheid van de sterren en de omgevingsverlichting. Experimenteer en pas de instellingen aan op basis van de resultaten die je krijgt. Veel succes met het fotograferen van de sterrenhemel!
Hoe krijg ik het voor elkaar om de sterren aan de hemel vast te leggen tijdens het maken van nachtfoto’s? Heeft u enige tips of trucs om de juiste belichting en scherpstelling te krijgen? Bedankt voor uw hulp!