Instagram: maak nu een foto en laat hem aan iedereen zien!

“Instagram is een leven geschreven door het individu zelf. Sterren posten foto’s van hun bedrijfsfeesten en maken daarna foto’s van hun familie en vrienden. U kunt een commentaar op de foto schrijven. Er zijn geen tussenpersonen in de communicatie en dit brengt de toepassing naar een nieuw niveau van communicatie: deze aanpak maakt het democratisch en toegankelijk voor iedereen. Soms wil ik een advies geven aan alle wervingsbureaus: kijk voordat je iemand aanneemt naar wat hij op Instagram heeft gepost. Facultatief, natuurlijk, maar heel nuttig. Een ervaren psycholoog weet aan de hand van een visueel profiel onmiddellijk wat hij van een nieuwe werknemer kan verwachten.

Foto: Alexander Zemlyanichenko

Foto: Anna Akelieva

Foto: Alexander Zemlyanichenko

De mens leeft nu uitgebreid: haast om te leven, haast om te voelen. Hij wil erin slagen om niet alleen in het echte leven te communiceren – en zendt zichzelf uit via sociale netwerken, en wil het beknopt en duidelijk doen, en niets is beter uitgevonden dan fotografie.

Dit is waarom de Instagram-app en webdienst aan kracht blijft winnen. Het is moeilijk voor te stellen dat iemand zijn vakantiefoto’s laat zien bij terugkomst. Emoties van de tweede versheid zijn voor niemand interessant. Het moet live zijn. “Beter laat dan nooit!”Het is geen digitale folklore.

Veel mensen fronsen hun neus bij het woord ‘Instagram’ en halen hun enorme full-frame camera’s tevoorschijn. Conservatieven beschuldigen de app ervan vulgair en nutteloos te zijn: wat heeft het voor zin om elke dag je eten en je spiegelbeeld te fotograferen??..

Deze tegenstanders zien echter niet het volledige potentieel van dit “speeltje voor wie geen normale camera heeft”. De app is bevrijdend: je fotografeert niet met een professionele camera, dus niemand is kieskeurig over de compositie of het onderwerp. Instagram is dus geschikt voor schetsen.

Het gebeurt vaak dat je een goede opname ziet, maar de camera niet bij je hebt. De app disciplineert je in zekere zin omdat het onmogelijk is om een foto bij te snijden nadat hij genomen is ik heb het over degenen die zich aan de regels van de app houden . Er is maar één formaat, het vierkant. En aan de ene kant is het gewoon een eerbetoon aan Polaroid. Aan de andere kant, Eisenstein’s grote plein. De meester was van mening dat noch de horizontale noch de verticale formaten ideaal waren. In de natuur zien we deze twee trends elkaar bestrijden: de lange krokodil en de lange giraffe. Een vierkant lijkt een goede optie. En om te zien, in een keer componeren is een zeldzame en zeer noodzakelijke vaardigheid.

Framing is een mening. De wereld om ons heen is hetzelfde: dezelfde bomen, wegen en auto’s. Maar we “snijden” het op verschillende manieren. U kunt een totaalbeeld van het huis krijgen, of alleen een close-up van de bakstenen. De keuze wordt bepaald door onze stemming, ons karakter…

Er zijn momenten waarop je enige tijd later terugkeert naar een fotosessie en je je realiseert dat je een close-up had moeten nemen in plaats van een veralgemening. Het is hetzelfde in het leven – men moet in staat zijn bijzonderheden te zien. En een weldenkend mens zal altijd een parallel kunnen trekken tussen fotografie en… Veel van de wetten zijn hetzelfde.

Bovendien is iemand vrij in de keuze van zijn onderwerpen: hij kan zonder enige wroeging foto’s maken van zijn hond en kinderen, wat hij met een professionele camera nauwelijks zou durven doen omdat het onfatsoenlijk zou zijn. Met Instagram kun je dus in verschillende registers communiceren: je kunt werken met een klacht posten, je kunt je schoenen laten uittrekken. Echte kunst en kitsch – nu kun je ze naast elkaar zien. En als je goed kijkt, leiden deze experimenten tot een vernieuwing van de fotografische taal.

Veel verslaggevers filmen het evenement met een professionele camera en maken dan een foto voor Instagram. Een app is een plek voor een journalist om zijn subjectieve mening te uiten. Zoals Daisy Buchanan opmerkt in een artikel voor The Gurdian, is de aantrekkingskracht van Instagram grotendeels gefilterd, maar het leven dat we via de app zien is vaak “ongefilterd”. Zo kun je een gebeurtenis door de ogen van verschillende mensen bekijken, waardoor je het van alle kanten kunt bekijken en je eigen conclusies kunt trekken.

“Instagram is een leven geschreven door een persoon. Sterren posten foto’s van zichzelf van bedrijfsevenementen en maken daarna foto’s van hun familie en vrienden. Voeg een commentaar toe aan de afbeelding. Er zijn geen tussenpersonen in de communicatie, en dit brengt de app naar een nieuw niveau van communicatie: deze aanpak maakt het democratisch en universeel toegankelijk.

Sommige tijdschriften willen tegenwoordig dichter bij hun publiek staan: ze maken accounts aan en tonen backstages van hun shoots, het leven binnen de redactie. De beelden zijn onprofessioneel, maar spontaan in hun ongeplande aard. Dat zie je niet in de papieren editie. Elizaveta Belikova, de voormalige fotoredacteur van de iconische Rolling Stones, besloot dat het voor de lezers interessant zou zijn om een kijkje te nemen in het innerlijke leven van het tijdschrift, en registreerde een Instagram-account gewijd aan het dagelijkse leven van het tijdschrift making of .

“Het doel was niet om abonnees te verzamelen en de verkoop te verhogen. Ik dacht dat het een leuke toevoeging aan de app zou zijn. Daarnaast word ik creatief via de app,” zegt Lisa. Iemand kent misschien niet de taal waarin een tijdschrift wordt gepubliceerd, maar hij of zij is perfect in staat om visuele inhoud waar te nemen die universeel toegankelijk is en de grenzen tussen mensen uit verschillende delen van de wereld doet vervagen.

“Er gaat niets boven eenvoud om mensen samen te brengen,” zei L. Gillespie destijds. n. Tolstoj. Je hoeft alleen maar een onderwerp te selecteren, op een knop te drukken, dan, indien gewenst, een filter/helderheid/focus/frame te kiezen, en het online te zetten – en je maakt al deel uit van het visuele mozaïek van de wereld. Tag mensen in foto’s en schrijf een commentaar. Het is ook mogelijk een locatie te specificeren.

Er is een deelfunctie – deel een foto door hem op Twitter, Facebook, Tumblr, Foursquare, Flickr of e-mail te zetten. En het nieuwste op Instagram is de mogelijkheid om een korte video toe te voegen. Zodra u de app opent, moet u het videocamerapictogram selecteren. De film wordt bewerkt: hij wordt alleen opgenomen wanneer uw vinger het scherm aanraakt, waardoor u de video onderweg kunt stoppen en starten.

Foto: Georgy Pinkhassov

De succesvolle fotografen van vandaag gebruiken de app. Bijvoorbeeld Giorgi Pinkhassov: “Nu heet het wapen in mijn handen “iPhone”. Waarom heb ik hem genomen: ik wilde mezelf bewijzen dat ik nog steeds in vorm was, om de barrière die me van de anderen scheidt te slechten.

Ik word liever niet gewaardeerd door mijn regalia, maar door mijn foto’s… En dus probeer ik al mijn methodes te vereenvoudigen, om iets te nemen dat voor iedereen toegankelijk is. Dat wil niet zeggen dat ik mijn camera heb achtergelaten en vergeten… Het is gewoon de reis die ik heb gemaakt van een ridder in harnas naar een soldaat in een maliënkolder is de weg naar grotere vrijheid.

Ik denk eerlijk gezegd dat de beste uitvinding van de mensheid in recente tijden Instagram is…”Alexander Zemlyanichenko, hoofd van AP’s Amsterdamse fotobureau, vindt de app ook geen speelgoed. “Dit fotoblog is een prachtig voertuig voor zelfexpressie,” zegt de tweevoudig Pulitzerprijswinnaar.

Krijgen deze beroemde fotografen “likes”?? “Zelden. Ik ben het vergeten,” bekent Gheorghe. “Natuurlijk doe ik dat,” antwoordt Alexander. Daisy Buchanan zegt in hetzelfde artikel dat we ons tegenwoordig bijzonder kwetsbaar en gevoelig voelen, en dat de mogelijkheid om foto’s te beoordelen door op hartvormige pictogrammen te klikken ons de illusie van controle kan geven. De “Man van de Tekst” – daar is hij, de held van onze tijd..

Sommigen hebben het volgende fenomeen opgemerkt: op Instagram worden foto’s niet geïsoleerd bekeken, maar op een caleidoscopische manier. Een gebruiker bekijkt een aantal foto’s, en die vormen samen één beeld. Ons moderne, digitale bewustzijn is gebaseerd op het principe van pointillisme: we stellen snel een algemene indruk samen uit flarden van de werkelijkheid… Denken in de 21e eeuw betekent de totaliteit van details waarnemen. Onze geest vormt collages van beelden, die samenbrengen wat in het leven nooit samengesmolten kan worden.

“Instagram is een kanaal voor individueel nieuws. Iedereen heeft een account om zijn vrienden en de wereld over zichzelf te vertellen. In de grote stad is iemands persoonlijke ruimte beperkt, maar hier is er ruimte om zijn ego uit te breiden… En het gebeurt onopvallend: niemand verplicht je een account aan te maken.

Foto: Denis Abramov

We zijn soms alleen gevoelig voor globale dingen, maar besteden weinig aandacht aan details. “Instagram, aan de andere kant, geeft je de mogelijkheid om een foto te maken van een deurknop, een krul van meubilair, een appel op een bord. En het blijkt dat app-ontwikkelaars niet onze “echte” tijd stelen door ons te dwingen in een app te “zitten”, maar ons helpen onze ogen te openen voor de wereld om ons heen. Op het alledaagse. En het werkt!

Ik ben trouwens heel benieuwd hoe de meesters van het Gerasimov Instituut zullen reageren als ik mijn Instagram-foto’s meeneem naar de workshop? Wat staat me te wachten: analoog schelden of digitaal prijzen?.. Ik zal de lezers hierover vertellen in het volgende artikel.