I | MASTER NIKON. Panoramafoto’s

Panoramafotografie wordt gebruikt wanneer de beeldhoek van de lens onvoldoende is om de hele scène af te beelden. Het biedt de fotograaf een kans voor verschillende experimenten, de realisatie van creatieve ideeën. Wat is panoramafotografie?? We leggen het uit in Nikon’s nieuwe tutorial met experts Vadim Malyshev, Alexey Baifa, Vlad Sokolovsky en Ivan Musinov!

Auteur: Daniil Korjonov

Enkele lijn panorama met vijf verticale opnamen, uit de hand geschoten.De voorgrond heeft geen objecten met zichtbare geometrische vervorming.

Camera: Nikon D810

Objectief: AF-S NIKKOR 58mm f/1.4G

Diafragma: f/10

Sluitertijd: 1/160

ISO: 400

Brandpuntsafstand: 58 mm

2. Framecontrole

Bij het maken van een panorama moet er enige overlapping zijn tussen de aangrenzende frames om het panorama te kunnen “stikken”. Om onze panoramasplitsing te controleren, kunt u gebruik maken van statiefbevestigingen met vaste hoeken die geschikt zijn voor de specifieke lens, of u kunt de zichtlijnen in de zoeker inschakelen en u daarop oriënteren. Het is beter meer opnamen te maken met een grotere overlapping dan zelfs maar een beetje te missen en het hele panorama te verliezen. Ik gebruik meestal een overlapping van 30-40% van de beeldbreedte.

Eenrijig panorama met vijf verticale opnamen, uit de hand geschoten. Boomstammen van sparren zijn zeer geschikt als referentiepunten voor overlappende delen van het frame.

Camera: Nikon D800

Objectief: AF-S NIKKOR 50mm f/1.4D

Diafragma: f/1.4

Sluitertijd: 1/100

ISO: 500

Brandpuntsafstand: 50 mm

3. Scherpstelling en belichting vergrendelen

Bij het maken van een panorama is het van groot belang dat het technische aspect van de opname consistent blijft. Constante scherptediepte en belichting zijn vaak de sleutel tot een goed panorama. U kunt natuurlijk alle parameters, inclusief het scherpstelpunt, in de handmatige modus instellen, maar tijdens het reizen is het gemakkelijker om de knoppen voor scherpstelling en belichtingsvergrendeling op de camera te gebruiken. Zo kunt u er zeker van zijn dat het scherpstelvlak gedurende het hele panorama stabiel is, en dat de verlichting dezelfde intensiteit heeft. Het referentiepunt voor het meten van de lichtheid is voor elke situatie verschillend, meestal is het een gemiddeld punt van lichtheid van het geplande panorama.

Panorama met één rij van vijf verticale frames, opnamen van zonsondergang met focusvergrendeling en handmatige belichting.

Camera: Nikon D810

Objectief: AF-S NIKKOR 70-200mm f/2.8G ED VR II

Diafragma: f/2.8

Sluitertijd: 1/1250

ISO: 320

Brandpuntsafstand: 70mm

4. Filters

Elke landschapsfotograaf heeft een polarisatiefilter in zijn arsenaal… Als u het panorama echter onder een voldoende brede hoek maakt, zal het draaien ten opzichte van de positie van de zon niet de beste diepte geven aan de hemel, en dat kan een nadelig effect hebben op het uiterlijk van het panorama. Om het verlichtingsbereik in dit geval gelijkmatiger te maken, kan de hemel worden verduisterd met een gradiëntfilter in plaats van een polarisatiefilter.

Eenrijig panorama van vijf verticale frames, verloopfilter blokkeert het bovenste deel van het frame bij opnamen tegen de zon in.

Camera: Nikon D800

Objectief: AF-S NIKKOR 50mm f/1.4D

Diafragma: f/8

Sluitertijd: 1/200

ISO: 100

Brandpuntsafstand: 50mm

5. Keuze van de lens

De panoramamethode wordt het meest gebruikt voor natuurlijke landschappen, maar dat betekent niet dat alleen de traditionele groothoeklenzen moeten worden gebruikt om de panorama’s te maken. Een optimale “stitching” wordt bereikt met lenzen met een brandpuntsafstand van ongeveer 50 mm, maar vaak geven telelenzen een meer uitgesproken resultaat.

Panorama met één rij van vijf verticale frames, met een telelens met een effectieve brandpuntsafstand van meer dan 300 mm kunt u scherpstellen op de verre achtergrond om het panoramagedeelte te benadrukken.

Camera: Nikon D90

Diafragma: f/13

Sluitertijd: 1/4000

ISO: 250

Brandpuntsafstand: 16mm

2. Verticale panorama’s

Wat moet je doen als je een bloemrijk veld of een mooie rots onder je voeten hebt, of interessante wolken boven je hoofd hebt hangen?? Met een ultragroothoeklens kun je natuurlijk verticaal fotograferen, maar dan wordt het beeld smaller en de beeldhoek mogelijk onvoldoende. Dat is waar verticale panorama’s om de hoek komen kijken, wanneer je zo dicht mogelijk bij de voorgrond kunt komen en deze geometrisch kunt verbeteren terwijl je de lucht in het kader laat.

Camera: Nikon D750

Diafragma: f/6.3

Sluitertijd: 1/4000

ISO: 320

Brandpuntsafstand: 16mm

3. Handmatige modus bij het maken van panorama’s

De belichting kan enkele stops veranderen wanneer de camera wordt gedraaid. En als AE/AE voortdurend de sluitertijd/diafragma/ISO aanpast, zullen de foto’s een verschillende helderheid hebben, wat resulteert in afschuwelijke stitching artefacten. Daarom moet u er ook aan denken de automatische witbalans te gebruiken. Als u echter in RAW fotografeert en dat is alles wat ik adviseer , kunt u de witbalans altijd achteraf corrigeren.

Camera: Nikon D90

Diafragma: f/1.8

Sluitertijd: 1/500

ISO: 200

Brandpuntsafstand: 50 mm

6. Panorama’s maken bij zonsopgang/ondergang/nacht

Het hele spel van kleuren, volumes en ongewone verlichting is van zonsondergang tot zonsopgang. Kies de meest interessante momenten om te fotograferen, blijf zo laat mogelijk, sta zo vroeg mogelijk op, en leg die magische natuurfoto’s vast!”

Camera: Nikon D750

Diafragma: f/14

Sluitertijd: 1/50

ISO: 400

Brandpuntsafstand: 24mm

Ivan Musinov

1. Apparatuur

Panorama’s worden natuurlijk het best gefotografeerd met een statief, zwaar en stabiel. Beter nog, gebruik de speciale panoramakop waarmee u de camera zo kunt instellen dat hij geen parallaxeffect heeft wanneer u hem draait. Voor de fotograaf die samengestelde stadsgezichten maakt, is een handig accessoire een draaiplatform met click-stops om verschillende cameraposities te onthouden en steeds weer hetzelfde panorama vast te leggen.

Als er voldoende licht in het kader is en u geen specifieke taken hebt zoals het aan elkaar stikken van composities, kunt u zelfs met uw handen uitstekende panoramafoto’s maken. Om de best mogelijke stiksels voor deze panorama’s te krijgen, is er een kleine truc: probeer de camera te draaien rond het optische centrum van de lens wanneer u fotografeert. U kunt dit doen door de camera tegen uw vinger te houden op een punt dat ongeveer overeenkomt met het optische centrum, en hem te draaien alsof hij als een statief op een vinger is gemonteerd. Dit heeft ongeveer hetzelfde effect als het gebruik van de panoramakop, d.w.z. het minimaliseren van de noodzaak om delen van het panorama te bewerken waar de opnamen niet goed op elkaar aansluiten.

Vijf verticale frames

Camera: Nikon D600

Diafragma: f/5.6

Sluitertijd: 1/80 – 1/200

ISO: 100

Brandpuntsafstand: 17mm

2. De hemel in één beeld

Wolken in combinatie met zonlicht kunnen unieke beelden creëren in de lucht, verbluffend in hun schoonheid en schaal. Deze natuurtoestand is ideaal voor panoramafoto’s. De resulterende beelden tonen een indrukwekkender hemel dan in het echt. Dit komt door de ultrabrede beeldhoek die de panoramatechnologie kan bieden: alle schoonheid van de hemel past in één enkel panoramabeeld.

Drie horizontale frames

Camera: Nikon D300

Diafragma: f/7.1

Sluitertijd: 1.6

ISO: 200

Brandpuntsafstand: 14mm

3. Sluitertijd: 1/80 – 1/200

Panorama impliceert niet noodzakelijk een extra groothoek. Stel je voor dat je een 500 mm Fix vasthoudt, en je hebt een landschap voor je dat je wilt fotograferen op 300 mm. De oplossing is heel eenvoudig: je zet de camera op een statief, maakt verschillende opnamen en voegt het panorama samen. De opname hieronder is van deze methode, maar met een kortere brandpuntsafstand. Ik was die ochtend mijn breedbeeldscherm thuis vergeten, maar de Polaris in combinatie met de panoramatechniek kwam goed van pas.

Drie rijen van drie horizontale frames

Camera: Nikon D600

Diafragma: f/5.6

Sluitertijd: 1/30

ISO: 100

Brandpuntsafstand: 50 mm

4. M-stand

Ik ben in veel situaties geweest waar ik heel snel een scène moest opnemen, en ik geen tijd had om alle instellingen aan te passen… Bijvoorbeeld, bij bewolking, wanneer de wolken snel langs de hemel bewegen, licht de zon op een object op de grond en moet je het moment vangen waarop de stralen iets belangrijks in de scène raken. In die gevallen verander ik de instellingen niet, en fotografeer ik alles zoals het is. Ik wil mijn universele camera-instellingen delen, geschikt voor zowel snelle panorama’s als eenvoudige opnamen: modus diafragmaprioriteit, bracketing in drie frames met een belichtingsverschil van 1 stop, belichtingsmeting op -0.7-1.0, ISO-snelheid en diafragma naargelang het geval. Alle frames van het toekomstige panorama worden opgenomen met bracketing, en vervolgens wordt de beste belichting gekozen. In de editor worden ze op elkaar afgestemd qua helderheid en witbalans, en daarna samengevoegd.

Zes verticale frames

Camera: Nikon D600

Diafragma: f/7.1

Sluitertijd: 1

ISO: 100

Brandpuntsafstand: 16mm

5. Mengtechnieken

Bij het fotograferen van stadslandschappen wordt de panoramatechniek vaak gebruikt in combinatie met andere interessante technieken. Het maken van samengestelde beelden is waarschijnlijk de meest voorkomende. Deze methode bestaat erin dezelfde opname te maken van een stadslandschap op verschillende tijdstippen van de dag bijvoorbeeld een opname met een mooie zonsondergang en een met stadslichten en koplampsporen en vervolgens alle opnamen aan elkaar te naaien om het beste uit elke toestand van de stad te halen. Het vastleggen en manipuleren van deze beelden kost tijd en moeite, maar het resultaat is de moeite waard.

Stedelijke panorama’s maken ook gebruik van focus stacking en diverse collage-opties. Voorstanders van zuiverheid en natuurlijkheid betreuren het gebruik van dergelijke trucs… Naar mijn mening kan voor stadsgezichten de documentaire waarde van de foto worden verwaarloosd ten gunste van schoonheid en sfeer.

Samengesteld beeld

Vier verticale panoramafoto’s en een dubbele voor stadsverlichting

Camera: Nikon D600

Diafragma: f/5.6 – 7.1

Sluitertijd: 1/20 – 4

ISO: 100

Brandpuntsafstand: 16mm

Vlad Sokolovsky

1. Foto uitrusting:

Panorama’s kunnen worden gemaakt met elke camera met “waterpas” en elke lens, van groothoek tot tele. Je moet ook een betrouwbaar statief, panoramakop, panoramabalk en waterpas hebben om foto’s te maken. Leveling pad – de verbinding tussen het statief en de statiefkop om het de fotograaf gemakkelijker te maken.

In bepaalde gevallen is een panoramakop of statief overbodig. Bijvoorbeeld, wanneer u landschappen fotografeert bij daglicht en een lange sluitertijd gebruikt. Maar voor serieuze shoots, en interieurs of architectuur, zijn deze essentieel… Eén foutieve opname is genoeg om het hele panorama niet samen te laten komen.

Drie horizontale frames

Camera: Nikon D610

Diafragma: f/8

Sluitertijd: 1/125

ISO: 400

Brandpuntsafstand: 190 mm

2. Foto’s maken van interieurs

Panorama’s zijn populair voor landschapsfotografie en, in mindere mate, voor interieur- en architectuurfotografie. Een reden hiervoor is de zichtbare vervorming van geometrisch vlakke structuren, die kan leiden tot een onnauwkeurige weergave van de kamer hoewel het beeld gedeeltelijk kan worden gecorrigeerd met Puppet Warp .

Het is vaak moeilijk om het begin en het einde van een kamer aan te geven wanneer u panorama’s maakt. En tegelijkertijd kun je in bepaalde omstandigheden, als het niet anders kan, een spectaculaire hoek krijgen als je de hoek niet te veel misbruikt.

Tien verticale opnamen zonder bracket, gemaakt op statief, met de panoramakit. Sferische projectie

Camera: Nikon D610

Diafragma: f/9

Sluitertijd: 1/5

ISO: 200

Brandpuntsafstand: 15 mm

3. Overlappingsgebied

Bij panoramafotografie worden twee of meer beelden snel achter elkaar gestoken met een kleine overlapping van het vorige beeld. Elke aanbeveling voor overlapping is moeilijk te doen, velen laten zich leiden door de voorlopige 30%. De werkelijke overlapping kan groter of kleiner zijn. Kleinere lenzen vergroten de kans op meer vervorming en slecht stikwerk. Als het overlappingsgebied groter is dan 30%, neemt het aantal opnamen toe en is er dus meer tijd voor de behandeling van de bronopnamen en de assemblagetijd. Het aantal opnamen kan in sommige gevallen ook het eindresultaat negatief beïnvloeden.

Vijf verticale opnamen

Camera: Nikon D610

Diafragma: f/9

Sluitertijd: 1/160

ISO: 200

Brandpuntsafstand: 150 mm

5. Vertorama

Het is gebruikelijk een horizontaal panorama te maken met verticale frames, en omgekeerd een verticaal panorama Vertorama met horizontale frames. Waarom dit? Ten eerste hebben we een marge aan de boven- en onderkant bij het stikken van een horizontaal panorama , en ten tweede helpt de staande oriëntatie van de camera inconsistenties bij het stikken als gevolg van geometrische vervormingen vooral bij groothoeklenzen in grotere mate te voorkomen.

zoals u misschien hebt gemerkt, geeft Adobe Photoshop of een andere editor die twee of meer handheld beelden of een éénrijige panoramastrook aan elkaar stikt tot een verticaal panorama een enigszins zandloperachtig resultaat. U krijgt een merkwaardig gevormd beeld: het onderste deel van het kader ziet er min of meer normaal uit, terwijl het bovenste deel zich naar de zijkanten uitspreidt en het midden van het kader versmalt. De oplossing is heel eenvoudig: draai uw horizontale opnamen ondersteboven. En stikwerk.

Drie horizontale frames

Camera: Nikon D610

Diafragma: f/8

Sluitertijd: 1/160

ISO: 200

Brandpuntsafstand: 180 mm

6. Brandpuntsafstand

Er zijn geen beperkingen voor de brandpuntsafstanden waarmee panorama’s kunnen worden gemaakt. Ik fotografeer veel van mijn landschappen voornamelijk met lange lenzen. Bij langere brandpuntsafstanden is de optische vervorming gering, zodat er minder overlapping kan zijn. En een knikbalk is niet meer nodig, panorama’s worden zonder problemen opgeplakt”.

Twee horizontale frames. Met de hand genomen.

Camera: Nikon D610

Diafragma: f/8Sluitertijd: 1/1000

ISO: 400

Brandpuntsafstand: 450mm