De iBasso D12 Anaconda review: welke hoofdtelefoon de DAC tot het uiterste drijft?

Traditioneel krijgt de iBasso D12-serie namen uit het slangenrijk en het draagbare model D12 heeft een overeenkomstige bijnaam – Anaconda. Maar de D12 is meer dan alleen een DAC, het is ook een hoofdtelefoonversterker. Het is interessant dat de functionaliteit van de D12 “twee in één” de omvang van het apparaat niet al te zeer heeft beïnvloed.

iBasso D12 Anaconda

CONSTRUCTIE

Als je de D12 vergelijkt met de iBasso DB1 Boomslang of de PB1 Toucan-versterker die we ook hebben getest, zie je dat de behuizing van de Anaconda compact blijft: dezelfde breedte en hoogte van 55 x 24 mm en slechts 22 mm meer diepte – 103 mm. Als mobiele optie lijkt de D12 Anaconda dus duidelijk te verkiezen boven het duo DB1+PB1.

Aan de voorzijde van het apparaat bevinden zich: een volumeregelaar, een +3/+10dB versterkingsschakelaar en twee aansluitingen3.5mm. De linkeraansluiting is de hoofdtelefoonuitgang, terwijl de rechteraansluiting de analoge in-/uitgang is, die afhankelijk van de situatie een andere rol speelt meer daarover hieronder .

Volumeknop op minimumstand schakelt toestel uit. Op de achterkant vindt u de bekende reeks digitale ingangen van de iBasso DB1: coaxiaal RCA , optisch Toslink en een USB-oplaadpoort. De gebruiker kan het opladen activeren of deactiveren met een tuimelschakelaar.

De D12-schakeling is gebouwd op een dubbelzijdige printplaat: aan de ene kant bevinden zich het digitale gedeelte en de binding, aan de andere kant – de batterijvoeding en de versterkerschakelingen. In het digitale circuit worden USB-ontvanger/converter PCM2906B, SPDIF-ontvanger Cirrus Logic CS8416 gebruikt, digitaal-analoogomzetters zijn gebouwd op twee Wolfson WM8740-chips één per kanaal .

Het apparaat wordt bestuurd door een microcontroller, die automatisch zoekt naar een signaal beginnend met “coaxiaal”, “optisch” komt op de tweede plaats, USB wordt als laatste gecontroleerd. Wanneer een digitaal signaal wordt gedetecteerd, wordt de analoge ingang standaard de line-out aansluiting. En als er geen digitaal signaal is, dan is de analoge connector de lijningang. In dit geval fungeert de D12 als versterker en verlengt de levensduur van de batterij aanzienlijk tot 30 uur in plaats van de 18 uur die het DAC/versterker-paar toestaat.

De hoofdtelefoonuitgang bestaat uit een spanningsversterker en een buffer. Beide secties zijn gemaakt met operationele laagspanningsversterkers, het is niet duidelijk wat voor soort, want de markeringen zijn geschilderd in wit en rood. Maar het is duidelijk dat de hoofdtelefoonversterker in de D12 Anaconda een onderhoudende constructeur is – het is de eigenaar niet verboden om verschillende varianten van “operationele” apparaten uit te proberen.

Bovendien laat de schakeling zowel één- als tweekanaals op-amps toe, wat tientallen beschikbare modificaties oplevert. Het apparaat wordt geleverd in een plastic doos, die drie panelen bevat: één draagt de AD8656, de andere zijn dummy-adapters. Laten we meteen zeggen dat de D12 Anaconda DAC/versterker werd getest in de fabrieksconfiguratie en dat er geen experimenten met verschillende Op-Amps werden uitgevoerd.

EXPRESSIE

De iBasso D12 presteerde tot het uiterste met de Sennheiser HD650. Daarom moeten we de Anaconda “hoge impedantie” hoofdtelefoon met voorzichtigheid aanbieden, voor hen is het beter te kiezen voor de iBasso PB1, die de HD650 met veel reserve rockt. Anaconda, daarentegen, geeft de voorkeur aan een KEF M500 met 32 ohm.

De heerlijkste indrukken van het geluid van de D12 Anaconda verlaat het bovenste deel van het geluidsspectrum – goed detail, duidelijk uitgewerkte bekkenloops en andere percussieklanken, vrij transparant, helder beeld, volumineuze scène met zichtbare achtergronden. Van de handhelds die we kennen, staat de Anaconda duidelijk aan de leiding voor het lokaliseren en scheiden van instrumenten op het virtuele podium.

De middentonen zijn mooi afgebakend, je kunt zelfs spreken van een boventoonpalet. Er is dan ook geen opzettelijke vereenvoudiging van de muziek, wat typisch is voor veel instaptoestellen. Emotionele presentatie van het geluid is bijna neutraal, misschien alleen met een lichte droogte.

Deze indruk is waarschijnlijk te danken aan de kraakheldere, maar matig krachtige bas. Daardoor is de dynamische balans van Anaconda’s geluid deels gekanteld naar de hogere frequenties, waar het meer rand en nadruk heeft. Fragmenten van de hoge tonen worden te helder weergegeven, en in de zang vallen de sibilante tonen op, hoewel dit effect sterk afhankelijk is van de hoofdtelefoon.

De DAC van de Anaconda is aantoonbaar van een hoger niveau dan de versterker van het toestel. Om de gevoelens te toetsen besloot de auteur van deze recensie de D12 te vergelijken met iets goedkoops van stationaire hifi. Ik heb een goed bewaard gebleven oudje, de C CD speler…E.C. 3300R, na analoge conversie werd het signaal naar de ingang van de Burson Conductor versterker geleid, en vervolgens naar de Sennheiser HD650 hoofdtelefoon.

Welnu, de eerste indrukken zijn niet bedrogen, want de D12 DAC trekt het behoorlijk op dit niveau. Anaconda verliest wat bas en laag-midden bereik aan de Japanners, maar houdt het op hetzelfde niveau.

Beide converters geven een lichte tint aan de bovenkant midden/achter: de C.E.C. Het jazzkoper en de snaren krijgen een te warme toon, de kleur van de Anaconda is koeler met een lichte toets van messing – maar dat zijn alle kleine dingen.

Maar de Anaconda gaf de muziek eerlijker weer, met zorgvuldig behoud van de originele compositie van de opname, terwijl de C.E.C. De centrale voorgrondbeelden naar voren halen en de basinstrumenten dichterbij brengen.

PRIJS: 11 290 roebel.

SAMENVATTING

Voordelen van de iBasso D12 Anaconda: goede functionaliteit met een combinatie van DAC + versterker in één behuizing, draagbaarheid ingebouwde batterij , hoogwaardige DAC, natuurlijke klankkleuren, goede overdracht van geluidsruimte en lokalisatie van beelden. De Anaconda is een wildernis van experimenten: alle uitgangs-op-amps kunnen naar eigen smaak worden verwisseld.