De anatomie van een afzuigkap – welke kiezen??

Kinderen beginnen hun technisch leren vaak met wat voorhanden is – een nieuwe auto of pop. En heel snel verliezen ze hun belangstelling voor “eigenschappen” en proberen ze uit te vinden “wat er in zit” – met andere woorden, wat er in zit. Speelgoed uit elkaar gehaald en weer in elkaar gezet, maar met nieuw verworven kennis en een stapel “extra” onderdelen . Ook deze aanpak liet ons niet onverschillig en na een diepe duik in het onderwerp kappen besloten we een kijkje binnen te nemen en een gevoel te krijgen voor de technische inrichting.

TERUGSLAAN OF IN CIRKELS VLIEGEN?

De afzuigkap is al lang een van de meest voorkomende onderdelen van een moderne keuken. Zonder dit apparaat zouden kookluchtjes zich ongehinderd door het huis verspreiden, maar dit apparaat werkt als een “vanger” van kookdampen en garandeert dus een comfortabele leefomgeving.

De afzuigkap bevindt zich boven de kookplaat en zuigt de luchtstromen af die afkomstig zijn van potten en pannen, waardoor zowel aangename als onaangename geuren en een heel boeket aan stoffen, microscopische vetdruppeltjes en roet, worden samengebracht. Al dit mengsel gaat door het filter dat de vetdeeltjes eruit scheidt, vandaar de naam vetvanger.

De volgende stap kan in twee “scenario’s” worden uitgevoerd. Op de eerste wordt de luchtstroom vanuit de keuken naar de ventilatieschacht geleid. Deze werking van het apparaat wordt ook wel abstractie genoemd.

Op de tweede wordt de lucht naar een ander filter geleid, een houtskoolfilter, waar het alle andere onzuiverheden absorbeert en vervolgens wordt de lucht terug de kamer in geleid.

Dit proces wordt recirculatie genoemd. Het woord “recirculatie” is van Latijnse oorsprong. “Re” van re, d.w.z. herhaalde actie en “circulatio”, d.w.z. cirkelvormige rotatie. Volgens de “Grote Sovjet Encyclopedie” “de herhaalde volledige of gedeeltelijke terugkeer van een stroom gassen, vloeistoffen of vaste stoffen in een technologisch proces, installatie, apparaat, enz.

Afzuigkappen kunnen zeer gespecialiseerd zijn – dit is vaak het geval bij apparaten die zijn ontworpen voor afzuiging. De meeste modellen daarentegen kunnen in beide versies worden gebruikt.

Twee kap scenario’s

	Voorwaarden	Kenmerken	Onderhoud
Afvoer	Aparte luchtopeningen	Volledige benutting van het afzuigvermogen van de kap. Constante vernieuwing van het luchtvolume in de keuken.	Reinigen of vervangen van vetfilters
Recirculatie	Geen extra ventilatieopening. Koop een set actieve-koolfilters en installeer ze	Vermindering van de prestaties van het apparaat door verliezen in de doorgang van houtskoolfilters, zodat een krachtiger apparaat moet worden gekozen. Geen hernieuwbaar luchtvolume en dus geen warmteverlies.	Vetfilters reinigen of vervangen , koolstoffilters vervangen.

WAT ER IN ZIT

Het ontwerp van een afzuigkap lijkt op het eerste gezicht niet al te ingewikkeld. Dit zijn de belangrijkste onderdelen:

– turbine,

– geluiddemper,

– vetfilter,

– leidingen,

– terugslagklep,

– koolstoffilter,

– controlesysteem,

– verlichting,

– behuizing.

HET “HART” VAN DE TURBINESCHOEPEN UITZETTEN

De turbine of ventilator van de kap is de belangrijkste werkeenheid van het toestel, het “hart” ervan. Het creëert het noodzakelijke drukverschil tussen inlaat en uitlaat dat zorgt voor luchtaanzuiging. De turbine zelf bestaat uit de motor en de elementen die hij aandrijft.

Ventilatoren worden onderscheiden naar ontwerp en ook naar de manier waarop zij de luchtstroom door zich heen leiden, wat hun namen bepaalt: axiaal, radiaal, tangentieel.

Axiaal stromende ventilatoren hebben een waaier – een wiel in een cilindrische behuizing bestaande uit verschillende schoepen. De waaier is rechtstreeks op de motoras gemonteerd onder een lichte hoek . Terwijl hij draait, vangen de schoepen de luchtstroom op en leiden deze langs de as van de ventilator.

Axiale turbines zijn onopvallend, zodat ze zelfs in de meest compacte toestellen kunnen worden geïnstalleerd. Tegelijkertijd is het rendement van deze eenheden vrij hoog.

Het aandrijfelement van radiale of centrifugale ventilatoren is ook het wiel. Het lijkt op een cilinder, maar heeft bladen in plaats van wanden. Ze zijn bevestigd op de platte schijven en die zijn op hun beurt via de naaf op de motoras geschroefd. Wanneer de waaier draait, beweegt de lucht radiaal van het midden naar de rand en wordt samengedrukt door de middelpuntvliedende kracht. Het ventilatorhuis is een spiraalvormig omhulsel waar de onder druk staande luchtstraal doorheen gaat.

Turbinebladen kunnen naar voren of naar achteren worden gericht; elke optie heeft zijn eigen voordelen. Als het ontwerp gebruik maakt van schoepen die naar voren buigen, zijn de afmetingen van het wiel kleiner. Het vereist een lagere snelheid en werkt daarom met een lager geluidsniveau. Maar ventilatoren met achterwaarts gerichte schoepen verbruiken minder energie ongeveer 20% besparing en zijn beter bestand tegen overbelasting.

Tangentiële blowers verplaatsen lucht in een vlak loodrecht op de draaias. Het wiel van deze ventilatoren is bijna identiek aan dat van een voorovergebogen radiale ventilator. De behuizing is vergelijkbaar, maar heeft een luchtinlaat en een diffuser op de uitlaat. De spigot leidt de lucht naar binnen en de diffusor geeft het een versnelling. In tegenstelling tot radiale bladen vindt de aanzuiging echter plaats over het gehele frontale oppervlak van de turbine in plaats van aan het uiteinde, waardoor een vlakke, gelijkmatige luchtstroom ontstaat. Tangentiële ventilatoren hebben compacte afmetingen, hoge efficiëntie.

HOEVEEL LUCHT ZAL WORDEN GEPOMPT?

Een belangrijke indicator voor de prestaties van een turbine is het vermogen. Deze parameter geeft aan hoeveel lucht er per tijdseenheid door de kap wordt gepompt. De meting is in kubieke meter per uur. De formule wordt gebruikt om de vereiste capaciteit te bepalen:

M=PxVx10+20%, M is het kapvermogen, P is de keukenruimte, B is de plafondhoogte, 10 is de coëfficiënt die overeenkomt met de SES-norm voor luchtverversing in keukenruimtes 10 keer per uur , deze wordt verhoogd met 20%, voor de luchtweerstandstolerantie.

In de technische specificaties worden gewoonlijk twee cijfers gegeven: het vermogen van de afzuiger met vrije uitloop, d.w.z. zonder kanaalaansluiting, en met de belasting in de vorm van een bocht die 30 cm omhoog gaat en zich 1 m opzij uitstrekt. In de recirculatiestand is het vermogen lager.

FILTERS MET EN ZONDER VERLIES

Het eerste obstakel voor de aanzuigluchtstroom van de kap zijn de vetfilters. Dit is een verplicht kenmerk van alle luchtreinigers zonder uitzondering.

Bij de meeste toestellen zijn ze gemakkelijk te zien en te vinden aan de rand van de inlaatzone. Bij de modellen met randafzuiging bevinden de filters zich aan de binnenkant, achter het decorpaneel. Zoals alle obstakels verminderen zij het afzuigvermogen van de kap.

Vetvangers zijn er in twee soorten: wegwerpbare en permanente. De wegwerpmatten zijn gemaakt van zeer poreuze acryl-, vlies- of synthetische vezels. Ze zien eruit als vilten matten. Ongeveer elke 1-2 maanden moeten ze worden vervangen door een nieuwe.

Permanente of herbruikbare filters zijn gemaakt van aluminium of staal. Het zijn cassettes met verschillende geperforeerde of gaaslagen in hun frames. De cassettes moeten om de 2-3 maanden uit de kap worden gehaald en met de hand of in de vaatwasser worden gewassen.

Aangezien filters aandacht vereisen, moeten zij groot genoeg zijn om alle handelingen – verwijderen, wassen, drogen – te doorstaan. Daarom kan een kap twee of drie, of soms vier, grote cassettes hebben in plaats van slechts één.

Het principe van de filters is heel eenvoudig. Een turbine zuigt lucht in de behuizing… Het gaat door cassettes waar de stroom wordt verspreid door meerdere openingen te “kijken”, terwijl fijne druppels de richting van de stroom binnen het filter volgen en voortdurend veranderen. Door deze “sierlijke” manier van verplaatsen blijven er minuscule vetdruppeltjes achter op de filterwanden, en de daaruit gezuiverde lucht stroomt in de ventilator.

Zoals u zich kunt voorstellen, kunnen de metalen cassettes een “uitstekende” bron van lawaai zijn. Dus zoeken ingenieurs naar nog eenvoudigere, effectievere oplossingen. Een van de reeds vastgestelde, is de vetvanger, een container waarin zich vuil ophoopt. De luchtstroom wordt gereinigd door middel van centrifugale kracht vergelijkbaar met stofzuigers . Het is belangrijk dat er geen vermogensverlies of extra lawaai is.

DE PIJP MOET VOLDOEN AAN HET GEGEVENSBLAD

Als je de luchtstroom in de kap volgt, is het laatste en kortste “huis” het kanaal… Na verwijdering van vet en vuil stroomt de luchtstroom direct in de ventilator en passeert de terugslagklep en komt via het kanaal in de ventilatieschacht terecht.

De terugslagklep is zeer nuttig en fungeert als een soort luchtbeschermer… Hij laat alleen lucht uit de keuken ontsnappen en voorkomt dat deze weer naar binnen stroomt als de afzuigkap niet is ingeschakeld.

Twee factoren zijn van belang voor de leidingen van de kap – grootte en materiaal. Het rendement en het geluidsniveau van het gehele toestel hangen in hoge mate af van de samenstelling van de buis. Flexibele gegolfde buizen zijn betaalbaar, maar hun talrijke accordeons verminderen de prestaties omdat zij weerstand bieden tegen de luchtstroom.

Aluminium buizen gevuld met bewegende lucht maken een onaangenaam ruisend geluid. PVC-buizen zijn bijzonder geschikt: ze produceren zeer weinig geluid en hun gladde oppervlak heeft geen invloed op de prestaties.

De dwarsdoorsnede van de buis kan rond of rechthoekig zijn; het is belangrijk dat de dwarsdoorsnede van de buis overeenkomt met het gegevensblad, omdat dit rekening houdt met de mogelijkheden van de motor. Wanneer de kap in werking is, zuigt hij een bepaald volume lucht af… Een smaller kanaal heeft tot gevolg dat het toestel meer vermogen nodig heeft. Hierdoor zal de afzuigkap altijd zijn grenzen bereiken, waardoor het geluid van het apparaat toeneemt en, nog belangrijker, de slijtage van de motor.

Bij de berekening van de lengte van het kanaal moet ervoor worden gezorgd dat het zo kort mogelijk is en zo weinig mogelijk bochten heeft, aangezien elke bocht de capaciteit van de kap met 7-15% vermindert. De ideale lengte is maximaal 5 meter; bij één bocht is dat al 3,8 meter en bij twee bochten 2,6 meter.

VERVANG DE KOOLSTOFFILTERS 4 KEER PER JAAR

De recirculatiestand brengt dezelfde hoeveelheid lucht terug in de keuken als in de afzuigkap is gebruikt. Koolstoffilters worden gebruikt voor een grondiger reiniging. De door de vetvanger gereinigde luchtstroom komt de turbine binnen en de houtskoolfilters worden bij de uitlaat van de turbine geplaatst.

Hun belangrijkste en enige werkende “middel” is actieve kool, een van de meest betaalbare en doeltreffende absorptiemiddelen. Het absorbeert zeer fijne onzuiverheden: verschillende chemische verbindingen, geuren en rook.

Ongeveer 4 maanden in gebruik en alle oppervlakken van de houtskoolkorrels zijn verstopt – het is tijd om het filter te vervangen door een nieuw exemplaar.

Elica gebruikt een actief koolfilter met een lange levensduur van drie jaar. Om de paar maanden moet het in de machine worden gewassen, in de oven worden gedroogd en weer klaar zijn voor gebruik.

WORDT DE AFZUIGKAP UITGENODIGD IN HET SLIMME HUIS

Het besturingssysteem van elk apparaat is een manier om een gemeenschappelijke taal te vinden tussen de gebruiker en het apparaat. Er zijn twee soorten afzuigsystemen – mechanische en elektronische. De mechanische versie is ofwel drukknop, waarbij de bedrijfsmodi worden geselecteerd door op de vereiste knop te drukken, die verzonken blijft wanneer de functie is geactiveerd, ofwel schuifknop, waarbij de keuze wordt gemaakt door een schuifknop naar rechts of links in de gewenste positie te bewegen. Voor uw gemak kan het paneel worden uitgerust met een indicator.

Meer gevarieerde en interessante besturing van de elektronica. Het wordt geactiveerd door middel van pseudo-sensortoetsen die na het indrukken ervan in de uitgangspositie komen , sensoren die reageren op een aanraking van het paneel, afstandsbedieningen en sensoren die reageren op licht, warmte, beweging.

Elektronische panelen hebben toetsen met achtergrondverlichting ook meerkleurig , digitale en tekstdisplays voor de weergave van bedrijfsinformatie of speciale gegevens tijd, filterverstopping, luchttemperatuur, vochtigheid . Sommige modellen hebben een smart home-aansluiting en kunnen worden uitgerust met een klein scherm om films te bekijken en hebben zelfs internettoegang.

Maar de belangrijkste en meest elementaire controletaak is het kiezen van de snelheid van het toestel. Er zijn meestal drie snelheden beschikbaar – de eerste is de stilste en met optimale prestaties, en wordt gebruikt voor het langzaam verwijderen van klein vuil.

De tweede staat op gemiddelde snelheid, en de derde op maximale snelheid voor noodgevallen. Maar soms zijn er meer snelheden – vier of vijf, of zelfs zeven. De capaciteit voor elk wordt bepaald door ingenieurs tijdens het ontwerp op basis van de afmetingen van de ruimte. Een ander verplicht bedieningselement is de lichtschakelaar.

ALTIJD LICHT

Een afzuigkap wordt ook wel de “duurste keukenlamp” genoemd. De achtergrondverlichting van het kookgedeelte is immers een belangrijk onderdeel van zijn functie. Er worden verschillende lichtbronnen gebruikt: gloeilampen, halogeen, fluorescentie, neon en glasvezel. De lichten staan gewoonlijk in een rij langs een of twee randen van de kap. Een model met volledige omtrekverlichting ziet er nog aantrekkelijker uit.

De verlichting kan ook elektronisch worden geregeld. Het wordt mogelijk om de intensiteit van de straling te veranderen, te focussen… Met sensoren kan het licht bij een bepaald lichtniveau worden ingeschakeld en automatisch worden uitgeschakeld.

TECHNOLOGIE AAN DE BINNENKANT EN DESIGN AAN DE BUITENKANT

Alle hierboven beschreven “hardware” is in de eenheid aangebracht. De kap is de dragende structuur voor de turbine, de vetfilters zijn erop bevestigd, de bedieningseenheid is geïnstalleerd op de voor- of zijpanelen en de verlichting is aangebracht aan de onderkant.

De behuizing is van plastic of metaal. De populairste metalen zijn roestvrij staal en aluminium, terwijl de duurdere modellen koper en messing gebruiken. Functionele en decoratieve elementen zijn gemaakt van glas modern design , hout rustiek en polymeren.

MAAKTEN WE LAWAAI??

Lawaai van de kap is een van de belangrijkste oorzaken van hinder en is daarom een belangrijk aandachtspunt voor de ontwerpers.

De eerste “leverancier” van geluid is de ventilator; zijn lawaai kan worden verminderd

– Structureel, door de keuze van het beste type ventilator en motor. Bijvoorbeeld motoren met gesloten wikkelingen en er zijn ook open en halfgesloten motoren en speciale lagers die bijna onhoorbaar lopen. Ventilatorbladen van metaal zijn gemakkelijker te balanceren – een andere factor.

Door compacte turbines worden minder trillingen en dus minder geluiden gegenereerd. Het ontwerp omvat ook een alternatief luchtinlaatsysteem aan de rand van het inlaatgebied. De lucht wordt aangezogen door smalle sleuven in plaats van over het hele oppervlak, en de stroomsnelheid in de behuizing neemt toe, wat resulteert in een hoger vermogen, maar met een lager geluidsniveau.

Er is nog een heel slimme optie – niet één maar twee krachtige eenheden gebruiken. Met een cumulatief vermogen dat dat van een enkele ventilator overtreft, kunnen zij op betrouwbare wijze lucht afvoeren of zuiveren bij lagere snelheden, en elk van hen produceert veel minder lawaai.

– Door stillere materialen te kiezen, zoals aluminiumlegeringen.

– De reden voor de montage is het gebruik van geluiddempers – speciale ventilatorkanalen en trillingsdempende kussens die de ruimte tussen de turbine en het kaplichaam afsluiten.