Canon EOS 70D SLR test: een werkpaard met een proeftuin voor nieuwe besturingssystemen

Deze zomer onthulde Canon zijn negende spiegelreflexcamera in het zogenaamde semi-professionele segment. De EOS x0D-serie is typisch ontworpen om geavanceerde technologische kenmerken te bevatten die zowel het professionele segment als het meer eenvoudige amateursegment hebben bereikt.

Deze bijzondere 1,6-cropped-factor camera’s bieden de perfecte balans tussen veelzijdigheid, gebruiksvriendelijkheid en beeldkwaliteit voor elke roebel die u uitgeeft. Een groot aantal mensen fotografeert met deze camera’s – van hobbyisten en kampeerders tot professionals, voor wie ze vaak lichte en betrouwbare begeleiders zijn van dure en zware apparatuur.

Test: Andrian Kolotilin

Specs

CMOS-sensor, 22,5×5,0 mm, 20,2 megapixels

Verwisselbare lens, Canon EF-vatting

Optische beeldstabilisatie, in sommige verwisselbare lenzen

Stofbescherming – aan en uit

Zoeker – pentaprisma met elektronische elementen, 98% zoekerdekking

Display – draaibaar, aanraakgevoelig, 7,7 cm diagonaal

Scherpstelling – fase 19 kruisvormige scherpstelpunten , contrast Dual Pixel CMOS AF-systeem

Bereik sluitertijd – 30-1/8000s

Opnamemodi – PASM, 7 amateurmodi

Belichtingsmeting – TTL 63 zones, Evaluatief, Gedeeltelijk, Spot, Centrum-georiënteerd

Ingebouwde flitser, GN 12, flitsschoen

Gevoeligheid 100-12.800 ISO

3 RAW-, JPEG- en RAW+JPG-beeldformaten

SD, SDHC, SDXC geheugenkaarten

Tot 7 fps continu fotograferen, single-shot, stil continu fotograferen, zelfontspanner met vertraging

Video-opnamen – MOV H.264 met compressie, inclusief continue autofocus

Interfaces – USB, afstandsbediening, HDMI, externe microfoon, Wi-Fi

Vermogen – LP-E6 7,2 V, 1800 mA

Afmetingen – 139,0×104,3×78,5 mm

Weegt 755 gram inclusief batterij en geheugenkaart

Geschatte prijs ~40 000 roebel.

Nieuwe technologie

Hoewel het camerahuis sterk lijkt op het vorige model Canon 60D, zitten de belangrijkste verschillen binnenin. Allereerst is de sensor veranderd: zijn resolutie is verhoogd tot 20 miljoen pixels. Dit is echter niet het belangrijkste: de beeldsensor maakt gebruik van tweepixeltechnologie voor nauwkeurige en soepele continue scherpstelling bij filmopnamen. Wij zullen deze functie later nader onderzoeken.

In combinatie met de Digic5+ processor is de beeldkwaliteit vrij ruisarm bij hoge ISO-instellingen. Een vergelijking met andere camera’s van verschillende klassen laat de volgende tendensen zien: in goede lichtomstandigheden worden uitstekende gedetailleerde beelden bereikt bij ISO 400, en met behulp van bepaalde trucs tot 800 ISO. Het 1600-3200 ISO-bereik is goed werkbaar, maar de kleinste details kunnen al verloren gaan, zoals de textuur van een vogelveer of de textuur van een stof. Bij 6400 ISO en hoger wordt kleurruis merkbaar, bij weinig licht gebeurt dat een stap eerder.

Visueel komt de beeldkwaliteit bij 3200 ISO in dezelfde omstandigheden overeen met 8000 ISO, verkregen met de 24×36 mm sensor van de Canon EOS-1D X topklasse DSLR-camera. Tegelijkertijd moet worden opgemerkt dat ruis waarschijnlijk niet merkbaar is voor de kijker bij het daadwerkelijk afdrukken voor de grafische industrie of op een fototentoonstelling. Met de processor kan de camera een zeer grote gegevensstroom verwerken en continu fotograferen met 7 beelden per seconde.

Focus

Het traditionele scherpstelsysteem dat hij eergisteren van de 7D erfde, heeft zich bewezen. Het heeft 19 scherpstelpunten, gevoelig voor verticale en horizontale lijnen. Ik heb dit systeem niet kunnen stunten, de scherpstelling was altijd nauwkeurig en zeer snel onder normale omstandigheden. Alleen in een volledig donkere kamer vertraagde de scherpstelsnelheid, maar ik kon nog steeds scherpstellen op het onderwerp. Het gebruik van edgefocuspunten was niet onaangenaam, en men kan concluderen dat het mogelijk is ze met vertrouwen te gebruiken in verschillende situaties.

Een leuke toevoeging was de mogelijkheid om onmiddellijk van één punt naar een hele groep te schakelen, wat nuttig kan zijn in een snel bewegende scène. Er is een nieuwe bediening naast de ontspanknop.

Laten we nu het nieuwe contrast-scherpstelsysteem uitproberen in de film- en LiveView-modus. Het werkte goed, maar er was een technologische revolutie voor nodig… Elke pixel die het beeld vastlegt is in tweeën gesplitst. Technische details zijn te vinden in het overzichtsartikel van de ontwikkelaars in het Russisch //canon/For_Home/Product_Finder/Cameras/Digital_SLR/Digital_Pixel_CMOS_AF . Op basis van het verschil in signaalparameters tussen de linker- en rechterpixels wordt een commando gegeven om de optische eenheid van de lens te bewegen, waarna zeer snel wordt scherpgesteld.

Het was waarschijnlijk deze technische beslissing die van invloed was op de enigszins overdreven, naar mijn mening, kleurruisparameters die we zien bij extra hoge gevoeligheden. Maar het was deze oplossing die het mogelijk maakte Continuous Tracking Focus toe te passen bij filmopnames. Als het onderwerp of de operator beweegt, gaat de scherpstelling niet verloren. Met het aanraakgevoelige display kunt u vrijwel elk deel van het kader naar believen selecteren als scherpstelpunt, of het scherpstelpunt onmiddellijk van de voorgrond naar de achtergrond verplaatsen, waarbij een bewegend voorwerp in een aanraakgevoelige baan wordt gevolgd.

Camera controle

Een kleine verandering in de plaatsing van sommige bedieningsknoppen op het boven- en achterpaneel. Maar de verandering zal mij in eerste instantie alleen ongemak bezorgen aan gebruikers die al vele generaties Canon-apparatuur hebben gehad. Persoonlijk was ik voortdurend in de war door de belangrijke gevoeligheidsknop en de belichtingsmodusknop, die ik helemaal niet gebruik als ik blindelings op.

Ik denk dat de gewoonte zal aanslaan na een paar opnamesessies… Een belangrijke verandering in de bedieningsfilosofie van de camera is het grote, draaibare en drukgevoelige display. Hoe vaak heb ik niet een draaiend scherm gewenst..! Hoe vaak hebt u bij het werken met een statief, vooral vanuit een staande positie, de ladder naar de camera moeten beklimmen om bepaalde opname-instellingen te wijzigen.

In kleine studio- of wildlife-situaties is het gemakkelijk om een unieke opname te missen, je model te ontmaskeren, of jezelf te vermoeien. Nu is dat gedoe voorbij, want je kunt bijna elke instelling op het touchscreen aanpassen, zoals het wijzigen van het scherpstelpunt bij het maken van een video-opname of in de LiveView-modus. Toegang tot en aanpassing van menu-opties gaat sneller. Eerlijk gezegd zou ik deze nuttige nieuwe functie ook graag zien in hoogwaardige full frame-modellen, zoals de 5D-serie in toekomstige releases.

Andere verbeteringen, zoals een lichte wijziging van de schakelaar voor de opnamemodus en de invoering van een speciale schakelaar voor video, maken de bediening van de camera eenvoudiger en logischer.

Andere kenmerken van de camera zijn een SD-kaartslot, de aanwezigheid van een Wi-Fi-module in de Canon 70D c index W . Jammer dat er geen model met GPS in de aanvulling is: in de 6D camera komt het goed van pas. Het is onduidelijk wat de fabrikant ervan weerhoudt om limited edition A astronomisch , W met Wi-Fi en AWG met zowel Wi-Fi als GPS, en met stercoördinatie te maken tegen verschillende prijzen…

Conclusie

Ik moet het toegeven aan de nieuwe camera. Dit is geen kwaliteitsleider onder het hele gamma D-SLR’s in verschillende prijscategorieën een semi-professionele camera kan niet pretenderen een dergelijke rol te spelen . De Canon 70D is een instrument dat geheel nieuwe opnametechnieken mogelijk maakt, met meer comfort en gemak bij foto’s en vooral bij video. Een werkpaard voor diverse gebruikers. Proeftuin voor nieuwe controlesystemen.

Degenen die, afhankelijk van hun beroep of hobby, zouden kunnen volstaan met de vorige modellen – Canon 60D of 7D. Wie nieuwe hoeken, opnamesnelheden, flexibiliteit en veelzijdigheid wil, en van de EOS xxxD-serie wil overstappen op iets geavanceerders, moet letten op de noviteit. U zult tevreden zijn, maar besef dat de camera is ontworpen voor de veeleisende fotograaf en niet voor de gemiddelde gebruiker die de handleiding en fotografieboeken wil lezen.

Schieten: Tests in beeld

Zoals altijd ging ik voor de veldtest naar een van de Nederlands Staatsnatuurreservaten, en nam een set verwisselbare optiek mee. Allereerst wilde ik de snelheid en scherpstelling in een fotojacht testen. Met 7 fps kon ik een continue reeks van 12 RAW-beelden maken die in 23 seconden in kaart werden gebracht. De tracking focus was vrij goed, en de continue opname legde twee korhoenders vast, waarvan er één per ongeluk in het beeld verscheen foto 1: ISO 800, f/7.1, 1/6400s .

Bij het fotograferen van een landschap met in de zon glinsterend water waren er sterke variaties in helderheid en contrast. Ik vertrouwde erop dat de automatische meetschatter zou werken, en hij kon de lastige situatie aan zonder dat ik iets moest bijstellen. Het hoge contrast overtrof echter de mogelijkheden van de JPG-verwerking in de camera, en het uiteindelijke resultaat werd bereikt door het RAW-bestand te converteren met de nieuwste versie van Digital Photo Professional, die bij de camera werd geleverd ook beschikbaar als gratis download op de website van de fabrikant foto 2: ISO 400, f/5.6, 1/2500s .

Ik kon contact met de grond vermijden toen ik de textuur van een herfstzwam fotografeerde – vliegenzwam. Ik bevestigde de camera op een statief, plaatste het opklapbare scherm comfortabel en kaderde in LiveView modus. Ik stelde het scherpstelpunt in op het touchscreen, vergrootte het beeld met 10x en stelde precies met de hand scherp… Het ontspannen van de sluiter met een simpele aanraking op het touch screen door het inschakelen van de spiegel pre-lift modus. Macro-opnamen maken in de natuur is nu gemakkelijker en comfortabeler geworden Foto 3: ISO 200, f/16, 1s .

In de workshop studiofotografie werd de ruimte alleen verlicht met zwak waakvlamlicht van de instrumenten. Het maximale diafragma van de lens vereiste een zeer scherpe focus, en het gebrek aan licht vereiste een bijna extreme ISO-gevoeligheid, maar de sfeer van de studio moest behouden blijven, om het door de instructeur gebruikte lichtpatroon vast te leggen. Continu fotograferen in de stille modus vermijdt gedeeltelijk cameratrilling. Ruis werd verwijderd met behulp van speciale software. Een resultaat als dit zou kunnen worden gebruikt als illustratie voor een blog of als afdruk met een klein beeldformaat Foto 4: ISO 8000, f/2.8, 1/30s .

Bij lagere gevoeligheden, zoals ISO 2000, werd de ruis verminderd, waardoor fijne details zoals haar en kleding behouden bleven. Dit is de sensorgevoeligheid die ik zou aanraden voor binnenhuisfotografie bij natuurlijk licht, zoals huwelijksfotografie Foto 5: ISO 2000, f/2.8, 1/500s .

Belichtingsmeetkwaliteit voor eenvoudige camerasituaties is uitstekend. In ingewikkelde gevallen moet u echter niet vertrouwen op automatische correctie – het is beter om meerdere opnamen met verschillende waarden te maken en belichtingscompensatie uit te voeren of de bracketing-functie te gebruiken. Om het gloeiende haar van de jongeman in de lichtbundel te compenseren, moest ik de correctie handmatig instellen Foto 6: ISO 800, f/4,5, 1/1000sec, 0,67 EV correctie .

De nieuwste cameramodellen van Canon met de Digic5+ processor hebben een aanzienlijk betere kleurweergave wanneer de automatische witbalans is ingesteld, met name bij gloeilamplicht met een lage kleurtemperatuur. De verschuiving naar baksteen-gele tinten is niet meer zo uitgesproken en vereist weinig correctie. Toch worden de beste resultaten in dergelijke situaties bereikt met handmatige witbalansmeting of door de witbalanstemperatuur in Kelvin in te stellen foto 7: ISO 800, f/4,5, 1/50sec .

Fotograferen met fisheye-lenzen met supergroothoek zonder statief, uit de hand om de beweging van mensen op het Moscow Science Festival te tonen vereiste een vermindering van de cameratrilling. De trillingen die de spiegel veroorzaakt wanneer de sluiter wordt ontspannen, kunnen de kwaliteit aantasten en een extra dubbele omlijning creëren op een stilstaand onderwerp. In dit geval heb ik LiveView gebruikt: het is veel comfortabeler om vanuit een moeilijke positie scherp te stellen en de sluiter met een lichte aanraking op het grote LCD-scherm te ontspannen Foto 8: ISO 800, f/18, 1, 5s .

Tot slot wil ik nog iets zeggen over de Wi-Fi-besturingsfunctie van de camera. Ik beschouw mezelf als een zelfverzekerde computergebruiker, die altijd zelf vertakte netwerken opzet, zowel thuis als in het lab. In het geval van de Canon 70D kostte het me een halve dag om het draadloze netwerk volledig opnieuw te configureren om de camera te integreren de camera verbinden met één mobiel apparaat is veel eenvoudiger . Een snelle handleiding en verwijzing naar het web hielpen niet, alles ging met vallen en opstaan.

En des te verrassender was het resultaat – de mogelijkheid om alle functies van de camera op afstand te bedienen, met behulp van EOS Utility software, en te zien wat er in het kader gebeurt, het scherpstelpunt te veranderen, de opnamesnelheid, de kleurbalans, de gevoeligheid… De actie vond plaats in een nabijgelegen kamer, achter enkele betonnen muren, volgens afspraak met een meisje dat de rol van “gluurder” speelde. De in nieuwe camera’s gebruikte technologieën beginnen geleidelijk de rol van hulpje van Big Brother te spelen en dwingen u steeds meer na te denken over privacy.

Tegelijkertijd kan de afstandsbedieningsfunctie zeer nuttig zijn voor fotografen die foto’s maken van de natuur of van sommige gevaarlijke of verborgen processen foto 9: ISO 3200, f/5.6, 1/60 sec. Beeld op ware grootte draadloos overgedragen van camera naar computer .