Zwart-wit fotografie in het digitale tijdperk. Deel 1: de kunstmarkt is zeer conservatief en fotografie is het grootste deel van haar geschiedenis zwart-wit geweest

Elke seconde worden er duizenden kleurenfoto’s gemaakt over de hele wereld. Kleur speelt een belangrijke rol. Het laat zien wat voor jurk uw dochter droeg, hoe de zee eruit ziet vanuit het hotelraam… In catalogi kijken we naar de kleur van schoenen en auto’s, jurken en laptops. Professionals gebruiken kleur om de kenmerken en aantrekkingskracht van producten te tonen. Kleur bevat belangrijke informatie over onze wereld. Kleur is ook een openlijke emotie.Maar in tentoonstellingen en galeries zijn de meeste foto’s in zwart-wit. Michael Freeman zegt dit in zijn boek “Black & White Digital Photography”. We kunnen deze auteur vertrouwen: hij is een beroemd fotograaf en een echte kenner van de fotografie. Zijn boeken, de bovenstaande en “The Tao of Digital Photography”… The Art of Making Successful Photographs,” The Photographer’s View. Ik raad iedere fotograaf aan “Hoe leer je goede fotografie kennen, begrijpen en waarderen” te lezen.

Fotograaf Evgeny Artemov o

Ik ben afgestudeerd aan de cinematografische faculteit van het VGIK.

Werkte als cameraman voor de APN televisie nieuwsdienst.

Lid van het Verenigd Comité van Grafische Kunstenaars van Lissabon sinds 1977. van Amsterdam, heeft gewerkt in verschillende redacties, uitgeverijen, agentschappen.

Deelnemer aan vele fototentoonstellingen.

E. De werken van Artemov bevinden zich in de collecties van de Slavische Bibliotheek in Parijs, het Russisch Museum in Sint-Petersburg en in particuliere collecties in Frankrijk, Duitsland, de VS en Nederland.

Momenteel een leraar aan de StudioA fotovakschool, f-f-f

Fotografie is altijd een fragment van onze wereld

Er zijn twee belangrijke redenen voor het overwicht van zwart-witfotografie. Ten eerste is de kunstfotografiemarkt zeer conservatief, en is fotografie het grootste deel van haar geschiedenis in zwart-wit geweest. Ten tweede, wil een foto een kunstwerk in de traditionele zin van het woord worden, dan moet hij ophouden een loutere reproductie van de werkelijkheid te zijn… Het moet anders zijn dan zij.

Het eerste verschil is de grootte. Tweede verschil: fotografie is altijd een fragment van onze wereld. Ze maakt deel uit van het geheel. Het derde verschil is de platheid van de fotografie en de driedimensionaliteit van de werkelijkheid.

Er zijn nog andere belangrijke verschillen, maar die zijn voor de meeste kijkers niet duidelijk. Maar het verschil tussen een zwart-wit en een kleurenfoto is onmiddellijk duidelijk. Zwart-wit fotografie creëert conventionaliteit, helpt generalisatie en helpt de kijker het afgebeelde object te zien als een artistiek statement, in plaats van als een venster op de werkelijkheid.

Eenvoudig gezegd, in de zwart-wit kunstfotografie is een betekenisgever geen betekenisgever. Dat wil zeggen, het ding dat we fotograferen, het onderwerp, is niet het onderwerp, het onderwerp van de foto, de gedachte, het gevoel, de uitspraak van de auteur.

1. Paul Roark, “Het meer van duizend eilanden”

Deze foto werd in 1984 gemaakt door Paul Roark op het hoogplateau van Ansel Adams Wilderness, genoemd naar Ansel Adams, de beroemdste fotograaf van de VS. Plateau – deel van de Sierra Nevada Range in Californië, deel van Yosemite National Park. Het meer van duizend eilanden is een favoriete locatie voor A. Adams.

Paul Roark maakte een cilindrisch panorama van 8 verticale beelden met een Leica M9 en monteerde het met Photoshop. Het belangrijkste probleem bij de verwerking was het verkrijgen van een goed contrast in de lucht, het benadrukken van de lichte wolken, het benadrukken van het ochtendgloren in augustus. Gedrukt met Eboni grafiet inkt op Arches Hot Press ongestreken papier om de inkt op te nemen. Digitale technologie.

Analoog en digitaal

Er zijn verschillende methoden om zwart-witfoto’s te maken. De eerste, historische manier is analoog. U moet het onderwerp op zwart-witfilm opnemen, ontwikkelen en afdrukken op traditioneel zwart-witfotopapier met een ontwikkelaar, door een loep of via de contactmethode het negatief op het fotopapier leggen en met glas aandrukken . Analoge fotoafdrukken recreëren het grootste aantal halftonen. Analoge afdrukken hebben een bijzondere toonkwaliteit. Dit is het handelsmerk van de traditionele fotografie. Merk op dat het analoge beeld niet bestaat in digitale vorm, zodat het alleen in het origineel kan worden gewaardeerd. Een voorbeeld van de gescande foto op het computerscherm plaatst het werk onmiddellijk in de categorie hybride technologie.

Als u alleen een digitale camera hebt, moet u een digitale foto maken, deze in een programma omzetten naar zwart-wit en de foto bekijken op een computermonitor of de resulterende afbeelding afdrukken met een fotoprinter.

2. Paul Roark, “Lake Tenaya”

Een bergmeer genoemd naar het Indiaanse opperhoofd Tenaya. Ansel Adams heeft het meer en de omgeving vele malen gefotografeerd. Sneeuw bedekt meestal de wegen naar het meer tot juni.

Paul maakte een verticaal panorama van twee frames en combineerde ze handmatig in Photoshop.

Leica M9 camera, 21 mm Biogon Zeiss lens, rood filter. Afdrukken met grafiet inkt “Eboni” op Arches Hot Press papier zonder een coating om de inkt te accepteren. Digitale technologie.

Manieren van digitaal drukken

Er zijn drie belangrijke methoden voor het digitaal afdrukken van foto’s.

Ten eerste, digitale inkjetdruk met behulp van een inkjetprinter. Deze methode is het rijkst aan halftonen, maakt een nauwkeurige controle van het proces mogelijk en wordt het meest gebruikt voor afdrukken bestemd voor galeries en verzamelaars.

Ten tweede, afdrukken op verschillende laserprinters. Meestal gebruikt voor productieruns, in de sneldrukindustrie, voor fotoboeken. De beeldkwaliteit is iets lager dan die van inkjet afdrukken.

Ten derde zijn er printers die afdrukken van een digitaal bestand op traditioneel ontwikkelbaar kleurenfotopapier. Het meest voorkomende moment waarop we deze beelden tegenkomen is wanneer we ze naar een conventioneel fotolab brengen om ze af te laten drukken. Er zijn onder andere enorme DURST-printers die afdrukken op papier van een meter breed. De technische kwaliteit van deze afdrukken is vergelijkbaar met inkjet afdrukken, maar esthetisch zijn er veel subtiele verschillen.

Inkjet afdrukken produceert een scherper, meer gedetailleerd beeld. Digitaal afdrukken met ontwikkeling creëert een gevoel van groter beeldvolume. Inkjetprinten maakt het gebruik mogelijk van papier met een grote verscheidenheid aan oppervlaktestructuren, waaronder traditioneel kunstenaarspapier, zonder speciale coatings. Digitaal drukken daarentegen is beperkt in de texturen van het gebruikte papier en deze afdrukken hebben altijd een enigszins “synthetische”, kunstmatige uitstraling. Logo’s van merkfabrikanten op de achterkant van het ontwikkelingspapier, polyethyleen coatings op de voor- en achterkant, geven de afdrukken een poppy, chippy smaak. Aangezien zwart-witbeelden worden afgedrukt op kleurenfotopapier, door de synthese van kleurstoffen, heeft de afdruk verschillende tinten wanneer hij door verschillende lichtbronnen wordt belicht.

Als u fotografische opnamen maakt, vervolgens een dia of negatief scant, een digitaal bestand krijgt en vervolgens afdrukt met een fotoprinter, gebruikt u hybride technologie. Het combineert de voor- en nadelen van analoge en digitale technologie. Deze technologie zorgt voor een goede beeldkwaliteit en is geschikt voor verschillende toepassingen.

Er is een interessant soort hybride technologie – afdrukken via een digitaal negatief. Het digitale negatief wordt gemaakt op een speciale transparante film, meestal door middel van inkjetprinting. Vervolgens wordt het op fotopapier aangebracht, contact afgedrukt en vervolgens wordt de afdruk ontwikkeld. Digitale negatieven kunnen worden verkregen uit elk digitaal bestand. Fotograaf Georgy Kolosov legde zijn nieuwe reeks “Nice Apartment” – in tegenstelling tot Boelgakov’s “Bad Apartment” – vast met een digitale camera. Vervolgens maakte hij digitale negatieven en drukte daarvan positieven af op traditioneel zwart-wit ontwikkelpapier. Binnenkort kunnen we van de serie genieten op een tentoonstelling. Digitale negatieven kunnen ook worden gebruikt in historische fotografische technieken zoals cyanotypie, oliebromide, koolstof, platina-palladium en andere. De meeste zwart-wit foto’s worden tegenwoordig afgedrukt met hybride technologie.

3. Paul Roark, “The Fox’s Tail and the Circular Peak.”

Foxtail – slangnaam voor verdorde bomen in de hooglanden. Genomen op het hooggelegen plateau van Gouden Forel. Leica M9 camera, Zeiss 35mm f/2 lens.8 Biogon, rood filter. Juni 2012. Afdrukken met Eboni grafietinkt op ongestreken Arches Hot Press papier. Digitale technologie.

Behoud van zwart-wit afdrukken

De duurzaamheid van zwart-witafdrukken is van groot belang. Galeries en verzamelaars willen, wanneer zij in hun collecties investeren, er zeker van zijn dat de foto’s die zij verwerven niet van eigenaar veranderen. Daarom werden de 40×50 inch prints van de Amerikaanse fotograaf Greg Gorman in Amsterdam verkocht voor verschillende prijzen. Die met archiefinkt gedrukt zijn, kosten 280.000 roebel per blad, ongeacht het onderwerp. Een foto van Sam Farvar, afgedrukt in 1999 met een inkt die niet voldeed aan de archiveringsnormen, werd getaxeerd op 160.000 roebel. Het verschil is bijna twee keer zo groot!

De grootste, vrijwel onbeperkte conserveringswaarde wordt geboden door zwart-witfoto’s die met inkjet zijn afgedrukt, op kunstenaarspapier zonder speciale coating voor inktontvangst. In dit geval wordt zwarte grafietinkt gebruikt. Zij bevatten geen andere kleurstoffen dan fijngemalen grafiet. 4 tot 7 grijstinten worden gebruikt om beelden van hoge kwaliteit te produceren. Grafietafdrukken op ongestreken papier kunnen na het afdrukken met water worden uitgewassen en er blijft niets anders over dan papier en grafiet. Net als in de tekeningen van de oude meesters uit de Middeleeuwen. Deze prachtige tekeningen zijn tot op heden bewaard gebleven, ze zijn meer dan 500 jaar oud. Jon Cone, Amerikaans fotograaf en meester-fotograaf, heeft de foto’s van Gregory Colbert op deze manier laten afdrukken voor zijn prachtige tentoonstelling Ashes and Snow. De tentoonstelling vestigde een wereldrecord voor het aantal mensen dat haar heeft gezien. Enorme foto’s werden afgedrukt op vellen handgeschept Japans papier van ongeveer 5 millimeter dik met grafietinkt Piezographi.

Een andere pionier van grafietinkt afdrukken is Paul Roark. Deze fotograaf ontwikkelde zijn eigen grafietinkt ontwerp onder het Eboni label. Paul Roark gebruikt zowel hybride als puur digitale technieken om een zwart-wit beeld te creëren.

Tweede meest bewaarde zwart-wit foto’s afgedrukt op zwart-wit ontwikkelpapier. Daarvan zijn die zonder polyethyleenlaag beter. Dergelijke afdrukken op traditioneel papier met een barietlaag zijn duurder. Wereldwijde ervaring in conservering en restauratie. Men hoopt dat ze met de juiste fixatie en goed spoelen meer dan honderd jaar kunnen leven.

Zwart-wit afdrukken gemaakt met kleureninkten dit is de meest voorkomende methode op speciaal inkjetpapier dat een coating heeft om de inkt op te nemen, hebben het grootste probleem met conservering. Coating – het zwakste punt van de drie-eenheid papier-coating-inkt bij inkjetprinten. De eerste praktische inkjetdruk verscheen rond 1988 in de VS, en de massaproductie van inkjetprints volgde ongeveer tien jaar later. Wat de fabrikanten ook mogen zeggen over de duurzaamheid op lange termijn van inkjetprints, er is dus nog geen echte ervaring met de opslag ervan.

In de Galerie voor Klassieke Fotografie in Amsterdam was onlangs een tentoonstelling te zien van de schitterende Italiaanse fotograaf Elio Ciol. De film toonde zwart-wit foto’s die analoog werden afgedrukt, van een zwart-wit negatief door een loep, op traditioneel ontwikkelbaar fotopapier; foto’s afgedrukt met inkjet grafietinkt en foto’s afgedrukt met kleureninkt. Afdrukken op ontwikkelend fotopapier waren het meest plooibaar en hadden de meeste halftonen. De tweede plaats werd ingenomen door de afdrukken van de auteur gemaakt met grafietinkt. De afdrukken gemaakt met kleureninkten waren het slechtst in halftonen. Vergeleken met de andere afdrukken leek het beeld ruw en gekarteld.

In het volgende deel van dit artikel wordt een gedetailleerde techniek beschreven om van een digitaal bestand een zwart-witafbeelding te maken.

4. Paul Roark, “Dawn at Camp Golden Trout”

Camp Golden Trout ligt in de hoge Sierra van de Sierra Nevada Mountains. Herhaaldelijk bezocht door Ansel Adams. Paul Roark schoot dit met een Rolleiflex GX op 60mm film, met een 80mm f/2 vast brandpunt.8. Kodak T-max 100 film.

De belangrijkste uitdaging was om de lucht donkerder te maken zodat de dennennaalden helder zouden blijven. Oranje filter en polarisatiefilter werden samen gebruikt. Hybride technologie.

5. Paul Roark, “Giftige klimop en eucalyptus”

Paul Roark gebruikte een Rolleiflex GX camera en een Konica Impressia 50 60mm kleur negatief film. Negatief gescand en het groene kanaal gebruikt.

Poul verliet deze techniek vervolgens vanwege de in zijn ogen onaanvaardbare korreligheid in een enkel kanaal. Het is interessant dat wanneer het door Paul toegezonden bestand in Photoshop wordt vergroot tot 100%, er geen korrel te zien is.

Paul Roark is een trouwe volgeling van Ansel Adams en de Amerikaanse school voor landschapsfotografie… Adams maakte zijn bekendste foto’s met een 8×10″ camera op een negatief van 20×25 cm. Natuurlijk hebben dergelijke beelden absoluut geen korrel, ze zijn zeer scherp en gedetailleerd.

6

7

6, 7. Georgy Kolosov. Uit “The Good Housekeeping” serie.

In tegenstelling tot Paul Roark vindt onze beroemde en mooie fotograaf Georgi Kolosov dat er een korrel in de fotografie moet zitten. Het helpt om conventionaliteit te creëren, vergroot het waargenomen bereik van halftonen door willekeurige foutverdeling in digitale beeldverwerking.

De foto’s zijn gemaakt met een Pentax K7 digitale camera met een “kit” lens en een Marumi Soft Fantasy filter toegepast. In-camera verwerking, 3-stops creatieve modus “Zacht”, ISO 1600. De daaropvolgende Photoshop-bewerking concentreert zich op het verwijderen van digitale ruis en beeldartefacten. Van de ontvangen bestanden werden digitale negatieven gemaakt op een inkjetprinter. De negatieven werden afgedrukt door contactafdrukken op zwart-wit ontwikkelpapier. Hybride technologie.

8. Sergey Tkachenko. Nikolskaya Straat

Sergiy Tkachenko is cameraman, maar werkt al 15 jaar in de fotografie.

Sergey maakt zwart-wit foto’s van het oude Amsterdam met een binnenlandse panoramacamera Horizon 205. De camera is erg zwaar, maar scherp, fotograferend op 60mm film… Uitgerust met een verticaal lensverschuivingsmechanisme, wat het zeer handig maakt voor het maken van foto’s van architectuur en stadsgezichten. Een negatief van 60×130 mm is gescand en vervolgens verwerkt in Photoshop. De beelden zijn bruinachtig gekleurd om afdrukken op met zilverchloride ontwikkeld fotopapier te imiteren. Hybride technologie.

Sergei Tkachenko’s panorama’s, gedrukt op een formaat van meer dan 2 meter in de lengte, sieren de kantoren van grote Amsterdamse bedrijven.