Deze test richt zich op vier camera’s met een lichtgevoelige 1inch-sensor en 20MP resolutie en een ingebouwde zoomlens: de Sony Cyber-Shot DSC-RX100 M3
, Sony DSC-RX10, Canon PowerShot G7 X en Panasonic Lumix DMC-FZ1000. Twee modellen zijn compacte modellen en twee andere zijn ultragrote pseudospiegels. In tegenstelling tot compactcamera’s met standaard of iets grotere sensoren bieden alle betrokken modellen een hogere opnamekwaliteit en verdienen zij de aandacht van fotoliefhebbers en zelfs professionals. Hoeveel hetzelfde fatsoenlijke beeld wordt gegeven door deze “kleine inches” of elk van hen heeft zijn eigen bijzonderheden? Om dat te beantwoorden, besloten we wat onderzoek te doen.
Panasonic Lumix DMC-FZ1000
Sony DSC-RX10
Waarschijnlijk droomt elke fotograaf ervan om een veelzijdige camera te hebben die licht, slim en flexibel is, en die alle gewenste actie kan maken terwijl hij een uitstekende beeldkwaliteit levert. Helaas hebben verschillende technische beperkingen de fotografische fabrikanten er tot dusver van weerhouden een dergelijk wonder te creëren. Maar als een fotograaf bereid is compromissen te sluiten over een paar eisen, kan hij of zij de juiste camera voor de klus vinden.
Voor wie altijd een camera bij de hand wil hebben, is de meest voor de hand liggende keuze de compactcamera die in elke zak past. En voor wie waarde hecht aan de bereidheid om elke scène te fotograferen, is de beste keuze de ultrazoom met zijn lange brandpuntsbereik. Tot voor kort hadden beide klassen door hun kleine sensoren ernstige beperkingen wat betreft de beeldkwaliteit onder niet-ideale omstandigheden. Bovendien zijn de lager geprijsde compacts sterk gaan concurreren met smartphones met camera en hebben ze veel van hun aantrekkingskracht verloren. Twee jaar geleden is de situatie echter drastisch veranderd.
Canon PowerShot G7 X
Sony Cyber-Shot DSC-RX100 M3
De achtergrond
Medio 2012 kondigde Sony zijn nieuwe 1-inch 13,2×8,8mm sensor aan, die twee keer zo groot was als de 2/3″ 8,8×6,6mm sensor, 2,8 keer zo groot als de 1/1.7″ 7,44×5,58 mm en 4X zo groot als de meest voorkomende compacte en ultrazoom vormfactor 1/2 sensor.3″ 6.17×4.55mm . Als eerste camera met een 1-inch sensor was de Sony Cyber-Shot DSC-RX100 vrijwel even groot en even zwaar als de beste 1/1,7-inch compactcamera’s van dat moment. Het was een revolutie in het top compact camera segment.
Het jaar daarop kwam een tweede versie van de RX100 uit met dezelfde 28-100mm f/1.8-4.9 zoomlens, voorzien van een aansluiting voor een externe elektronische zoeker EVF , en in 2014 bracht Sony een derde versie van de camera uit, al met een ingebouwde EVF en een bijgewerkte zoomlens, een bredere hoek en helderder, maar met een kleiner FFR-bereik.
In het najaar van 2014 betrad Canon met een andere interessante ontwikkeling een nieuwe marktsector en introduceerde het zijn eerste compactcamera met een één-inch sensor, de PowerShot G7 X. Zodra foto’s en specificaties beschikbaar kwamen, was het duidelijk dat het bedoeld was als antwoord op het derde model in de Sony Cyber-Shot DSC-RX100 familie, de M3.
Na de introductie van de 1inch-sensor op de DSC-RX100 en DSC-RX100 II deed Sony in het najaar van 2013 een geslaagde poging om de high-end ultrazooms nieuw leven in te blazen met de DSC-RX10, een pseudo-seriële camera met een groothoek en snelle Zeiss-zoomlens, die helaas slechts over een 8x zoomlens beschikte.
Deze camera trok de aandacht van fotoliefhebbers, die zijn mogelijkheden begonnen uit te proberen en begonnen te wennen aan de “bijtende” prijs van $1300, maar na acht maanden verscheen een geduchte concurrent – Panasonic Lumix DMC-FZ1000, ook met een één-inch sensor, maar al met een 16x lichte zoom.
In dit artikel vergelijken we de ergonomie, het ontwerp, de optiek en de interessante kenmerken van de compactcamera’s Canon PowerShot G7 X en Sony Cyber-Shot DSC-RX100 M3, die bedoeld zijn als kwaliteitscamera die je altijd bij je hebt. Vervolgens beoordelen we de Panasonic Lumix DMC-FZ1000 en zijn virtuele rivaal, de Sony RX10, aan de hand van dezelfde criteria. Laten we het daarna hebben over de kenmerken van elke camera op basis van de resultaten van opnames die we onder dezelfde omstandigheden hebben gemaakt met de Canon G7 X, Sony RX100 M3 en Panasonic FZ1000.
Ontwerp en ergonomie:
Canon PowerShot G7 X vs Sony Cyber-Shot DSC-RX100 M3
De Canon G7 X en Sony RX100 M3 lijken qua ontwerp en behuizing sterk op elkaar: beide hebben een zwarte metalen behuizing die in grootte varieert met fracties van een millimeter. De lenzen hebben dezelfde diafragmaverhouding en er is een bedieningsring onderaan de lens; het kantelbare LCD-scherm heeft dezelfde mate van vrijheid. Maar ze lijken alleen op het eerste gezicht op tweelingzussen. Als we dieper graven, zien we dat ze elk hun eigen onderscheidende voordelen hebben die de concurrentie niet heeft.
Canon PowerShot G7 X: vooraanzicht met flitser omhoog
Sony Cyber-Shot DSC-RX100 M3: vooraanzicht met flitser en EVI omhoog
Het belangrijkste, en tot dusver unieke, voordeel van de Sony Cyber-Shot DSC-RX100 M3, met inbegrip van zijn voorgangers, is de ingebouwde EVF. Bij de eerste kennismaking met deze keurige ontwerpbeslissing kom je tot bewondering. Natuurlijk, als iemand niet van tevoren weet dat deze zoeker in de RX100 M3 aanwezig is, zal een snelle blik op de camera hem in het ongewisse laten.
De EVF zit namelijk links, op de vertrouwde plaats van de ingebouwde flitser. Het heeft een liftontwerp, t.e. Het heeft een veer die omhoog gaat als de kleine hendel wordt ingedrukt… De EVF wordt dan in werking gesteld door het oculair terug te trekken en de dioptrie bij te stellen, indien nodig . De hele operatie inclusief dioptrie aanpassing duurt een halve minuut en als alles is ingesteld duurt het ongeveer vijf seconden.
Plus, deze actie zet de camera aan als je hem net uit je zak hebt gehaald… De EVF wordt handmatig ingetrokken ook in twee stappen en de camera wordt uitgeschakeld.
Sony Cyber-Shot DSC-RX100 M3: Achteraanzicht met EVI omhoog
Sony Cyber-Shot DSC-RX100 M3: Achteraanzicht
Canon PowerShot G7 X: Achteraanzicht
De Canon PowerShot G7 X heeft niet zo’n supercompacte zoeker. Natuurlijk zullen de meeste jonge fotografen het een beetje moeilijk vinden. Ze zijn gewend om met de camera op dezelfde manier te fotograferen als met een smartphone, door hem voor zich te houden en naar het LCD-scherm te kijken. Het is echter moeilijk te doen in fel zonlicht wegens schittering en een visuele daling van de schermhelderheid. In dit geval wordt de EVI een veel handiger alternatief. En voor veel verziende fotografen van wie de meesten ouder zijn dan 40 jaar is de zoeker verreweg het belangrijkste gezichtsmiddel, en een sterk argument om te kiezen voor een one-inch compact.
Qua ergonomie heeft de Canon G7 X het antwoord op het ontbreken van een EVF. Een van de voordelen van dit model bleek uit tests in de kille Amsterdamse herfst. Canon G7 X heeft knoppen die groot genoeg zijn om de camera met handschoenen aan te bedienen. Tegelijkertijd hebben de knoppen een beschermende rand om te voorkomen dat ze worden beschadigd of per ongeluk worden ingedrukt wanneer u de camera vaak in uw zak of tas schuift en weer tevoorschijn haalt.
Onder dezelfde uitdagende opnameomstandigheden was de door de Canon G7 X voorgestelde methode om de belichtingscompensatie in te voeren met behulp van een apart draaiknopje bovenop de camera adequater dan die van de RX100 M3.
Canon PowerShot G7 X: bovenaanzicht
Sony Cyber-Shot DSC-RX100 M3: bovenaanzicht
De concurrent van Sony gebruikt de gebruikelijke combinatie van het indrukken van de onderste rand “knop” van de slanke multi-selectorring en het draaien ervan. U kunt daar ook de bedieningsring op de lens gebruiken, maar zo’n instelling is vrij gemakkelijk uit te schakelen – de ring is immers glad en gemakkelijk te draaien.
Een soortgelijke bedieningsring op het objectief van de Canon G7 X is een krachtig afstelmiddel dat ook handig is bij het gebruik van handschoenen. Met een speciale Ring Func-knop op het achterpaneel kunt u snel de functie die hij vervult veranderen. In tegenstelling tot de Sony RX100 M3, waar de ring soepel beweegt, is de ring van Canon discreet klikbaar , waardoor hij beter geschikt is voor het aanpassen van foto-instellingen zoals sluitertijd, diafragma, scherpstelafstand en meer.
Canon PowerShot G7 X: bovenaanzicht met uitgeschoven lens
Sony Cyber-Shot DSC-RX100 M3: bovenaanzicht met uitgeschoven lens
De soepele slag van de ring op de Sony camera heeft in sommige situaties een voordeel: hij zal bijvoorbeeld nuttiger zijn bij video-opnamen voor het handmatig scherpstellen.
Doorgewinterde fotografen weten misschien hoe ze scherpstelling en belichting kunnen vergrendelen door de ontspanknop half in te drukken. Gewoonlijk zou een DSLR de nauwkeurigere centrale sensor gebruiken. Hierdoor moet het onderwerp vaak achteraf opnieuw worden gecomponeerd en worden kostbare momenten verspild.
Dit kan worden voorkomen door vooraf een ander scherpstelpunt te kiezen, wat tijd bespaart bij het fotograferen van een bekende scène zoals een portret . Snelle éénknops AF-gebiedselectie lost het probleem van aanpassing aan onverwachte scènes op.
Dat is een vlotte inleiding tot een ander concurrentievoordeel van de Canon G7 X, de touchscreenfunctie, die niet te vinden is op de Sony RX100 M3. Naast het schakelen tussen AF-punten zorgt het aanraakscherm voor een snellere instelling via het contextmenu, en dankzij het kantelbare LCD-scherm kunnen met één druk op de knop discrete opnamen worden gemaakt.
Canon PowerShot G7 X: Weergave met LCD omhoog
Vermeldenswaard is dat de Canon G7 X en de Sony RX100 M3 hetzelfde handige ontwerp van het neerklapbare LCD-scherm hebben. Bij beide camera’s kan hij 45 graden naar achteren en 180 graden naar voren kantelen, zodat de fotograaf zichzelf in beeld kan zien bij het nemen van selfies, groepsportretten en video’s die op het publiek zijn gericht.
Ontwerp en ergonomie:
Panasonic Lumix DMC-FZ1000 vs Sony Cyber-Shot DSC-RX10
Laten we nu eens kijken naar de Panasonic Lumix DMC-FZ1000 camera en deze vergelijken met een virtuele niet in de vergelijkingstest concurrent, de Sony Cyber-Shot DSC-RX10. Hier kunnen parallellen worden getrokken met de vorige paar compacten. Net zoals de Canon G7 X het antwoord was op de Sony RX100 M3, is de Panasonic FZ1000 het antwoord op de Sony RX10. Dit paar heeft ook veel gemeen, afgezien van de één-inch sensor.
Panasonic Lumix DMC-FZ1000: Algemeen beeld met flitser omhoog
Sony Cyber-Shot DSC-RX10: Algemeen beeld met de flitser omhoog
De lay-out van pseudo-SLR-achtige camera’s, zoals compacts, is al lang verfijnd en bestaat uit een body met grote handgreep en een ontspanknop gekoppeld aan een zoomhendel, een lipje boven de lens met een aansluiting voor de flitsschoen, een keuzeknop voor de opnamemodus op het bovenpaneel, en het.
Panasonic Lumix DMC-FZ1000: bovenaanzicht
Sony Cyber-Shot DSC-RX10: bovenaanzicht
De Panasonic FZ1000 heeft ook een tweede draaiknop voor het selecteren van opnametypes: single, burst, autotimer, bracketing, intervalopnames. RX10 heeft een tweede draaiknop voor het invoeren van belichtingscompensatie. En de ontwikkelaars van Panasonic pasten daarvoor het “c-secret” bedieningswiel toe: wanneer u erop drukt, schakelt de functie over van de hoofdfunctie aanpassing van de belangrijkste opnameparameter naar de aanvullende functie belichtingscompensatie . Volgens de auteur is het zelfs handiger dan de standalone-schijf.
Panasonic Lumix DMC-FZ1000: Achteraanzicht
Sony Cyber-Shot DSC-RX10: Achteraanzicht
De zoomlens op beide pseudo-onderzeeërs heeft een brede, soepel rollende ring. In de Panasonic FZ1000 kan hij worden gebruikt voor zowel handmatig scherpstellen als zoomen. Een hendel op de loop schakelt de ring functie. Ik moet hieraan toevoegen dat het lensontwerp van de Panasonic FZ1000 vijf zoomsnelheden biedt. U kunt ook via het menu een stapverandering kiezen volgens een aantal standaard equivalente FR’s, die voor het gemak op de lens zijn uitgezet 25, 50, 70, 90, 135, 200, 300, 400mm .
Panasonic Lumix DMC-FZ1000: bovenaanzicht met de lens in extreme telepositie
Sony Cyber-Shot DSC-RX10: bovenaanzicht met lens in extreme telepositie
De Sony RX10 heeft een tweede ring – gelabeld met diafragmagetallen. Hij heeft twee werkwijzen schakelbaar met de hendel . De eerste, met klikken, is voor het regelen van het diafragma bij het maken van foto’s, terwijl de tweede, met een vloeiende slag, voor video-opnamen is. De twee pseudo-onderzeeërs verschillen ook in het ontwerp van het LCD-scherm. De Panasonic FZ1000 heeft een flip-top ontwerp dat opzij kan worden gedraaid en naar beide zijden kan worden gescharnierd.
Panasonic Lumix DMC-FZ1000: weergave met achterover gekanteld LCD-scherm
Sony Cyber-Shot DSC-RX10: Weergave met neergeklapt LCD-scherm
De optiek van de Sony RX10 is eenvoudig scharnierend, t.e. staat achter de camera en kan op en neer kantelen. Ingebouwde elektronische zoeker – nog een reden om te concurreren. De Panasonic FZ1000 wint hier ruimschoots omdat zijn zoeker een resolutie van 1024 x 768 XGA heeft.e. Legt meer dan 2,36 miljoen dots vast, terwijl de Sony RX10 slechts 800 x 600 SVGA biedt, t.e. 1,44 miljoen punten.
Functionele functies
De drie camera’s in dit artikel zijn alle drie vrij modern wat betreft creatief experimenteren en het delen van de resultaten. Zonder in detail te treden, kunt u met elk van de deelnemers uw foto’s transformeren door effectfilters en verschillende kleurveranderende stijlen toe te passen. Dankzij de ingebouwde Wi-Fi en NFC kunnen deelnemers gegevens delen met externe apparaten en hebben ze toegang tot het internet om hun werk op populaire bronnen te plaatsen.
Een ander, gemeenschappelijk en zeer belangrijk kenmerk van alle recensenten is het ingebouwde optische stabilisatiesysteem met een efficiëntie van niet minder dan 3 stappen. In veel opnamesituaties kunt u dan zonder statief fotograferen en met langere sluitertijden zonder dat u de ISO hoeft te verhogen tot niveaus die de digitale ruis sterk doen toenemen.
Naast de bovengenoemde algemene kenmerken heeft de Canon G7 X nog iets bijzonders te bieden. De modus Hybrid Auto maakt bijvoorbeeld een videoverslag van een fotosessie die een hele dag kan duren, met clips van 2-4 seconden die worden opgenomen voordat elke foto wordt genomen. Een aanraakscherm biedt Canon G7 X-eigenaren handmatige bediening van sluitertijd en diafragma bij filmopnamen. Canon heeft in dit opzicht een voorsprong op zijn rivaal.
Tegelijkertijd verslaat de Sony compact de Canon G7 X in continue opnamesnelheid 10 fps versus 6,5 fps . Andere kenmerken van de Sony RX100 M3 zijn vier herprogrammeerbare knoppen, professionele XAVC S-opname met hoge bitrate en dubbele parallelle XAVC S + MP4- of AVCHD + MP4-opname.
Op dit moment is de Panasonic Lumix DMC-FZ1000 niet alleen aantrekkelijk vanwege de combinatie van zijn krachtige zoomlens en vrij grote sensor, maar ook vanwege zijn vermogen om 4K-video’s op te nemen. Laten we de continue opnamesnelheid van 12 fps niet vergeten.
Optiek
De lens speelt net zo’n belangrijke rol als de sensor om de kwaliteit van de foto te waarborgen. Alle drie de camera’s in kwestie gebruiken high-end zoomlenzen met variabel diafragma. En terwijl de optiek van Canon traditioneel eigen is, zijn de camera’s van Sony en Panasonic uitgerust met lenzen met grote namen: respectievelijk Zeiss en Leica. Maar het is beter je ogen te vertrouwen, dus laten we enkele conclusies trekken uit de vergelijkende testbeelden.
G7X – F2.8
RX100m3 – F2.8
G7X – F2.8
RX100m3 – F2.8
Vergelijkende bokeh-voorbeelden met Canon G7 X en Sony RX100 M3 bij open diafragma f/2.8
Beide compacts hebben hetzelfde f/1.8-2.8 maximale diafragmabereik, maar het objectief in de Canon G7 X biedt een bredere FFR dan de Sony RX100 M3 24-100mm versus 24-70mm . Te oordelen naar de testopnamen presteerden de lenzen van beide compacts vrijwel gelijk in resolutie en bokeh onscherpte van het beeld in de onscherpe zone . De Canon G7 X heeft dus het optische voordeel dat hij beter geschikt is voor een groter aantal onderwerpen.
RX100m3 – 24mm
G7X – 24mm
Voorbeelden van compacte Sony RX100 M3 en Canon G7 X bij minimale zoom 24mm
RX100m3 – 38mm
G7 X – 50mm
Voorbeelden van compacte Sony RX100 M3 en Canon G7 X bij gemiddelde zoom 38mm en 50mm
RX100m3 – 70mm
G7X – 100mm
Voorbeelden van compacte Sony RX100 M3 en Canon G7 X bij maximale zoom 70 en 100mm
De Leica DC Vario-Elmarit 16x zoomlens die de Panasonic FZ1000 aandrijft, heeft vrijwel zeker een universeel zoombereik 25-400mm , omdat het alle gangbare scènes bestrijkt. Bij groothoek is hij perfect voor landschappen en architectuur, medium voor portretten en bij telefoto voor reportages en de jacht.
FZ1000 – 25mm
FZ1000 – 47mm
FZ1000 78mm
FZ1000 – 144mm
FZ1000 – 200mm
FZ1000 – 400mm
Voorbeelden van opnamen met Panasonic Lumix DMC-FZ1000 bij verschillende brandpuntsafstanden 25, 47, 78, 114, 200,400mm
Dankzij de relatief hoge diafragmaverhouding van het zoomobjectief van de Panasonic FZ1000 f/2.8-4.0 kan de camera zelfs bij weinig licht met vertrouwen scherpstellen. Hoewel de diafragmaverhouding al bij halfopen 200 mm f/4.0 is, bevalt de lens met een geringe scherptediepte en een prachtig bokeh bij de telestand.
FZ1000 – F4
G7 X – F4
RX100m3 – F4
FZ1000 – F4
G7 X – F4
RX100m3 – F4
Zij-aan-zij vergelijkende opnamen met Panasonic FZ1000, Canon G7 X en Sony RX100 M3 bij f/4.0 diafragma
Bovendien is de Panasonic FZ1000 lens, met het diafragma volledig open, scherp over het hele frame op alle fronten. Kortom, de Panasonic FZ1000 zoomlens is qua optische eigenschappen net zo goed als de Zeiss in de Sony RX10, en heeft tegelijkertijd tweemaal de vergroting.
200mm tot 400mm open bereik – net wat de Sony RX10 miste. De grote zoom biedt een echte kans om schuwe dieren en vogels vast te leggen, om interessante architectonische details of een fascinerend karakter vast te leggen, om de meest interessante actie of het fenomeen uit de drukte van een stad of de uitbundigheid van de tropische natuur vast te leggen.
Kwaliteit van de fotografie
Hoewel verschillende fabrikanten dezelfde kwaliteit optiek gebruiken en dezelfde vormfactor en resolutie hebben of zelfs dezelfde sensoren , hoeven de beeldresultaten niet identiek te zijn, aangezien de digitaliserings- en nabewerkingstechnologieën van de fabrikant een belangrijke bijdrage leveren aan de beeldkwaliteit. De resultaten van het onderzoek, waarbij de Canon G7 X, Sony RX100 M3 en Panasonic FZ1000 betrokken waren, bevestigen dit.
Om het persoonlijke karakter van het beeld van elke camera naar voren te brengen, zijn opnamen gemaakt bij 3200 ISO, waarbij de effecten van digitale ruis niet alleen ’s nachts maar ook overdag zichtbaar worden. Bij vergelijking van de RAW-beelden die onder dezelfde omstandigheden zijn gemaakt, is het duidelijk dat ze dicht bij elkaar liggen wat betreft digitale ruis en slechts licht verschillen wat betreft kleurweergave. Dat laatste geldt ook voor de JPG-versies, maar ze verschillen in andere opzichten veel meer van elkaar.
De voor de vergelijking gebruikte beelden werden geselecteerd uit testopnamen overdag en ’s nachts in zowel RAW- als JPG-formaat, alsmede uit de conversie van RAW-versies in Adobe Camera RAW met gebruikmaking van de ruisonderdrukkingsfunctie voor helderheids- en kleurcomponenten van digitale ruis . Uit elk van de monsterfoto’s zijn drie verschillende delen geknipt die het karakter van het door elk van de camera’s genomen beeld het best weergeven. Voor het gemak van de vergelijking zijn de monsters gecombineerd in stroken waarbij de volgorde van de camera’s dezelfde is: Panasonic Lumix DMC-FZ1000, Canon PowerShot G7 X en Sony Cyber-Shot DSC-RX100 M3.
FZ1000, G7 X en RX100m3: aan
Detail met hoog contrast op lichte achtergrond in RAW-modus bij 3200 ISO
FZ1000, G7 X en RX100m3: de
Hoog contrast in heldere achtergrond in JPG bij 3200 ISO
FZ1000, G7 X en RX100m3: aan
Rijke details in de lichte achtergrond bij opnamen met 3200 ISO in RAW
en geconverteerd naar Adobe Camera RAW met ruisonderdrukking instelling – 25% helderheid en 50% chromaticiteit.
FZ1000, G7 X en RX100m3: door
De camera legt in RAW bij 3200 ISO de fijnste details vast in lichte gebieden en ondiepe schaduwen
FZ1000, G7 X en RX100m3: naar
Het contrasterende detail in medium heldere gebieden en ondiepe schaduwen in JPG bij 3200 ISO
FZ1000, G7 X en RX100m3: aan
e details zijn scherp in gemiddeld lichte gebieden en ondiepe schaduwen bij 3200 ISO in RAW
en conversie naar Adobe Camera RAW met ruisonderdrukking ingesteld op 25% helderheid en 50% kleur.
FZ1000, G7 X en RX100m3: x
Beeldkwaliteit in middelhoge tot diepe schaduwen bij RAW-opnamen op 3200 IS
O
FZ1000, G7 X en RX100m3: x
Medium tot diepe schaduwen met JPG-beeldkwaliteit bij 3200 ISO
FZ1000, G7 X en RX100m3: x
Opnamen van middeldiepe tot diepe schaduwen bij 3200 ISO in RAW
en conversie naar Adobe Camera RAW met ruisonderdrukkingsinstellingen van 25% helderheid en 50% kleur.
FZ1000, G7 X en RX100m3: y
Ruisniveau in de hoge lichten bij RAW-opnamen bij 3200 ISO
FZ1000, G7 X en RX100m3: voor
Ruisniveau in hooglichten bij opnamen als JPG bij 3200 ISO
FZ1000, G7 X en RX100m3:
Ruis in de hoge lichten bij opnamen bij 3200 ISO in RAW
en geconverteerd naar Adobe Camera RAW met ruisonderdrukking ingesteld op 50% helderheid en 50% kleur.
FZ1000, G7 X en RX100m3: Ruis in de lichte gebieden bij RAW-opnamen bij 3200 ISO
FZ1000, G7 X en RX100m3: y
Ruisniveau in gebieden met gemiddelde helderheid bij opnamen in JPG bij 3200 ISO
FZ1000, G7 X en RX100m3: y
Ruisniveau in de middenheldere gebieden bij opnamen bij 3200 ISO in RAW
en geconverteerd naar Adobe Camera RAW met een ruisonderdrukkingsinstelling van 50% luminantie en 50% chroma.
FZ1000, G7 X en RX100m3: y
Ruisniveaus in schaduwen en hooglichten in donkere gebieden bij RAW-opnamen bij 3200 ISO
FZ1000, G7 X en RX100m3: voor
hoeveel ruis in schaduwen en hooglichten op de donkere achtergrond verschijnt bij opnamen als JPG bij 3200 ISO
FZ1000, G7 X en RX100m3: schaduwruis
Ruis in schaduwen en hooglichten in donkere achtergronden bij 3200 ISO in RAW
en geconverteerd in Adobe Camera RAW met ruisonderdrukkingsinstellingen van 50% helderheid en 50% kleur.
Sony Cyber-Shot DSC-RX100 M3
Laten we beginnen met de analyse van de foto’s genomen met de Sony RX100 M3 camera die naar verluidt de sensoren van alle drie de deelnemers produceert.
De “ruwe” RAW en bewerkte JPG versies van de beelden vertonen een verschuiving naar blauw, die klein is en subjectief alleen merkbaar wanneer ze worden vergeleken met beelden van andere deelnemende camera’s.
Dankzij Local Digital Noise Reduction zijn JPG-afbeeldingen bijna volledig vrij van artefacten in heldere uniforme gebieden en in schaduwgebieden. Dit komt vooral de nachtelijke hemel ten goede, die er vrij glad uitziet wanneer de gevoeligheid is ingesteld op 3200 ISO. Donkere details in het licht bv. boomtakken tegen de lucht zijn scherp dankzij een goed contrast, maar lijden onder een te agressieve verscherping. Heldere details op een donkere achtergrond en overgangen zonder veel contrast lijken daarentegen een beetje uitgewassen. Bij hoge ISO 1600 en hoger ontstaan grote artefacten op de grens van lichte en donkere gebieden halo van nachtverlichting en rond donkere onderwerpen op een lichte en weinig uniforme achtergrond.
Door conversie van RAW-bestanden in een populaire converter als Adobe Camera RAW met gematigde ruiscontrole-instellingen is het mogelijk beelden te verkrijgen zonder de bovengenoemde gebreken, maar het beeld blijft over het geheel genomen korreliger, en het is onmogelijk om dezelfde gladheid van de egale delen lucht, diepe schaduwen te bereiken zonder aanvullende bewerking.
Canon PowerShot G7 X
JPG-beelden die met deze camera zijn gemaakt lijken sterk op de resultaten van de hierboven beschreven RAW-converter: ze verwijderen altijd effectief de fijne digitale kleurruis, maar de filmkorrel neemt toe met toenemende ISO-gevoeligheid. Om fijne details te behouden wordt de helderheidscomponent van digitale ruis blijkbaar niet intensief onderdrukt. Over het algemeen zien de JPG-versies van de opnamen er goed uit, en de korreligheid is niet al te opvallend zonder veel in te zoomen en is bijna verdwenen bij het downsamplen.
Wanneer de JPG-versies van foto’s worden vergeleken met foto’s die zijn gemaakt door ze te converteren vanuit RAW CR2 , valt op dat de in-camera verwerkingstools meer uniformiteit bieden in niet-contrast- en monochrome gebieden: RAW-versies kunnen foto’s opleveren met meer detail, maar ten koste van artefacten in die gebieden. Over het geheel genomen is de JPG-beeldkwaliteit van deze camera het meest evenwichtig over verschillende evaluatiecriteria. Tot slot is het objectief van de Canon G7 X van alle recensenten het beste in het schilderen van heldere lichten in meervoudige sterren.
Panasonic Lumix DMC-FZ1000
Als we de resultaten van de testopnamen met de Panasonic FZ1000 bekijken en vergelijken met de resultaten van de andere concurrenten, wordt duidelijk dat de Panasonic camera andere verwerkingstechnologieën gebruikt dan de andere twee fabrikanten. Oordeel zelf: in de foto’s genomen door de Panasonic FZ1000, wanneer u de ISO vrij vroeg verhoogt, verschijnen er in de licht gelijkmatig gekleurde delen van de beelden, zoals de lucht, inhomogeniteit in de vorm van artefacten. Met de Sony RX100 M3 is de situatie omgekeerd: de lucht is lange tijd egaal, maar artefacten verschijnen vrij vroeg in de hoge lichten en middenschaduwen.
Ook beginnen de JPG-foto’s van de Panasonic FZ1000 iets eerder dan de andere twee camera’s rond 1600 ISO vage kleurvlekken in de middentonen en lichte schaduwen te vertonen – laagfrequente kleurruis. In de Canon G7 X verschijnen ze ook, maar met één stap vertraging vanaf ISO 3200 , maar in de Sony RX100 M3 worden ze alleen gezien met één stap meer vertraging 6400 ISO .
Net als bij andere camera’s verwijdert de verwerking in de RAW-converter van Panasonic de hoogfrequente digitale ruis die eruitziet als felgekleurde korrels . In foto’s die zijn genomen bij 1600 ISO of hoger, met dezelfde instellingen voor ruisonderdrukking, blijven helderheidsartefacten echter iets opvallender dan bij andere camera’s, hoewel deze behandeling over het geheel genomen de beeldkwaliteit aanzienlijk verbetert ten opzichte van de JPG-versies.
Videotaping
Alle drie de camera’s kunnen video opnemen in het momenteel populairste formaat Full HD met 50 of 60 fps. De Panasonic Lumix DMC-FZ1000 kan zelfs 4K-video opnemen, maar dat is voorlopig een gok, aangezien tv’s met overeenkomstige schermen nog niet wijdverbreid zijn.
FZ1000 – Nacht Kremlin
G7 X – Nacht Kremlin
RX100 M3 – Nacht Kremlin
Synopsis van
Samenvattend kunnen we gerust zeggen dat de nieuwe camera’s met een-inch sensoren meer aandacht verdienen van foto-enthousiastelingen, dat wil zeggen van hen die voor hun plezier fotograferen, maar veeleisend zijn wat betreft de kwaliteit van de foto’s. Hoewel de modellen met één inch sensor merkbaar eerder last hebben van beeldruis bij hogere ISO-snelheden dan de grotere modellen, is dat geen reden om tot de conclusie te komen “koop niets anders dan een DSLR, vooral een volformaat DSLR”.
De artefacten op JPG-foto’s worden pas merkbaar rond 1600-3200 ISO afhankelijk van de specifieke camera , terwijl met RAW-bestanden de meeste problemen met de kwaliteit van de genomen foto’s kunnen worden weggewerkt. Bovendien zorgen ingebouwde optische stabilisatiesystemen ervoor dat u zonder statief kunt fotograferen met veel langere sluitertijden dan DSLR-eigenaars zich in dergelijke situaties kunnen veroorloven.
Durft u altijd een spiegelreflexcamera met een paar lenzen en een statief mee te nemen als u op pad gaat?? In het geval van de compacts Canon PowerShot G7 X en Sony Cyber-Shot DSC-RX100 M3 is de vraag “take or leave?”Zeker niet. Deze schatjes zijn een geweldige alledaagse camera keuze. Omdat ze altijd bij de fotograaf zijn, zullen ze u geen enkele interessante scène laten missen en deze met een fatsoenlijke kwaliteit vastleggen.
De situatie is iets anders bij de pseudo-seriële ultrazooms, waar je een grote camera om je nek moet hangen. Maar allereerst is de Panasonic Lumix DMC-FZ1000 twee keer zo licht als een kit bestaande uit een compacte DSLR en een zoomlens van goede kwaliteit geen kitlens om nog maar te zwijgen van een volwaardige DSLR . En ten tweede is deze camera uitgerust met een eersteklas all-round prime lens waarmee u de overgrote meerderheid van de onderwerpen kunt vastleggen. Het is verreweg de gemakkelijkste camera om te bezitten en de aantrekkelijkste optie voor jagers.
Welke van de drie merken, Canon, Panasonic en Sony, heeft de beste camera met 1 inch-sensoren als het gaat om het nemen van foto’s? Ik ben benieuwd naar de resultaten van de vergelijkende test. Heeft iemand ervaring met deze camera’s en kan mij advies geven? Alvast bedankt!