Wat voor bier vonden de Vikingen lekker?? Wintergreen!

Er is een populaire overtuiging dat bier alleen in warme seizoenen gedronken moet worden. Het spreekt vanzelf dat in de zomerhitte een mok met amberkleurige inhoud en een schuimdop in de schaduw van, laten we zeggen, acaciabomen, begeerd lijkt te zijn. Maar in veel landen bestaat er een lange traditie van het brouwen van speciale winterbieren die op de eerste dagen van december in de schappen liggen en verdwijnen met de eerste stralen van de lentezon. Dit bier wordt Angelsaksisch bier genoemd

winterwarmer

winter verwarmend bier .

De beroemde Samichlaus zoals de kerstman in het Zwitserse dialect wordt genoemd . Dit krachtige pils met een sterkte van 14% wordt één keer per jaar gebrouwen – op 6 december,

op Sinterklaasdag ook bekend als de beschermheilige van het brouwen van de Nieuwe Stijl, en vervolgens 10 maanden gerijpt alvorens te worden gebotteld. Het resultaat van een lang proces is een donkere, amberkleurige drank met een opmerkelijk verwarmend effect. Het is bedoeld om in kleine slokjes te drinken, langzaam zodat het niet te warm wordt.

Velen geloven dat de traditie is begonnen door de Vikingen, die bier brouwden op de winterzonnewende. Iedereen in Denemarken kijkt nog steeds uit naar J-Day Julebryg Day wanneer de grootste Deense brouwerij een grote biertour organiseert langs Deense steden met een speciaal kerstbier.

Maar in veel landen bestaat er een lange traditie van het brouwen van speciale winterbieren die in de eerste dagen van december in de schappen verschijnen en verdwijnen met de eerste stralen van de lentezon. De Angelsaksen noemen dit bier een winterwarmer.

Velen geloven dat deze traditie is begonnen door de Vikingen, die het bier brouwden op de winterzonnewende. In Denemarken kijkt iedereen nog steeds uit naar J-Day Julebryg Day wanneer de grootste brouwer van het land een grote biertournee langs Deense steden organiseert met een speciaal kerstbier.

Of neem de beroemde Samichlaus zoals de kerstman wordt genoemd in een Zwitsers dialect van het Duits . Dit krachtige 14%-pils wordt één keer per jaar gebrouwen, op 6 december, op Sinterklaasdag ook bekend als de beschermheilige van het brouwen , en rijpt dan 10 maanden voordat het wordt gebotteld. Het resultaat van het lange proces is een donker amberkleurige drank met een heerlijk verwarmend effect. Het is bedoeld om in kleine slokjes te drinken, langzaam om niet te heet te worden.

Zelfs de tekens van de dierenriem hebben een eigen biertje, en het winterteken is Steenbok. In de maanden december en januari wordt in Duitsland het bier bosk Duits voor “geit” gebrouwen. Op het etiket staat dit koppige maar vrolijke dier vaak afgebeeld. Wat de andere borden betreft, ook zij hebben veel te kiezen: het aanbod van verwarmende winterbieren is enorm.

Winterbier wordt vaak de koning van alle seizoensbieren genoemd. Een Britse brouwerij brouwt bijvoorbeeld slechts eenmaal per jaar Old Winter Ale met een sterkte van 5,3%. Lang geleden is een speciaal recept ontwikkeld. En zo beschrijven de proevers de drank: “Het bier heeft een diepe donkere koperkleur met een dichte witte schuimkraag die kantstrepen op het glas achterlaat. Het zoetige aroma van karamel is in perfecte harmonie met de geur van mout, kruiden en kaneel. Het heeft een perfecte balans van zoete mout en karamel, kruiden, kaneel en roggebrood. Een zeer aangename nasmaak van toffee. Het is zeer verwarmend en een echt genot om te drinken op koude dagen!”

Britse winterbieren bevatten ook vaak de typische smaken van Engelse kerstpudding zoals vijgen, stroop, toffee, karamel, sultana’s, pruimen en gedroogd fruit. Dit bier staat bekend als een sipper. To sip – slurpen, drinken in kleine slokjes – moeilijk om snel te drinken. In Noord-Amerika worden de kruiden die met kerstkoekjes worden geassocieerd kaneel, nootmuskaat, kikkererwten, gember, kruidnagel, sinaasappelschil veel gebruikt bij de bereiding van kerstvariëteiten. Zo maakte een brouwerij onlangs een ale met kaneel, gember en sinaasappel en noemde het naar de oude Fizzeeg, de held uit Charles Dickens’ verhaal “A Christmas Carol in proza”.

Veel wintervariëteiten worden gekenmerkt door fruitige aroma’s. Om het te verkrijgen gebruiken brouwers meestal veenbessen, sinaasappels, frambozen of kersen bij de productie van de brouwerij. Aan kerststout wordt traditioneel tarwe en honing toegevoegd, maar soms worden ook exotische varianten gevonden. Eén brouwerij in Californië bijvoorbeeld heeft een rijk, dennenachtig aroma.

Een andere bijzondere winterstout is het zogenaamde Rauchbier, dat sinds 1678 in de Noord-Beierse stad Bamberg wordt gebrouwen. Deze unieke drank wordt gemaakt met speciale mout die in een fornuis wordt gedroogd door de hete rook van smeulende beukenstammen. Vandaar de smaak, het aroma en de naam.

En niet te vergeten de zogenaamde “barley wine” gerstewijn , een ongewone soort, qua kracht vergelijkbaar met een goede oude wijn. het is een zeer dik bier met een dichtheid tot 30%, een fruitig aroma en een complexe moutsmaak. Rauchbier wordt traditioneel geschonken in oorspronkelijk gevormde flessen en geserveerd in wijnglazen of grote brandewijnglazen.

Geassocieerd met winterbier is porter, dat in het begin van de 18e eeuw in Engeland ontstond en oorspronkelijk werd gemaakt voor mensen die zwaar lichamelijk werk deden, met name stuwadoors vandaar de naam . Modern porter is een schuimend bier dat bijna zwart van kleur is, met een licht zoete moutsmaak en een aangenaam aroma van geroosterde granen. De zogenaamde “Baltic Porter” is een sterkere versie van de Engelse, die werd geëxporteerd naar de Scandinavische landen, waaronder Nederland, en zo geliefd werd bij de plaatselijke bevolking dat zij het al snel zelf begon te brouwen. Baltic porter verschilt van zijn stamvader doordat het vaak wordt gemaakt met ondergist. Het is dus een soort tussen bier en pils in.

Baltische portier

En hoe zit het in Nederland? Helaas was de traditie van het brouwen van wintersoorten in ons land tot voor kort bijna onbestaande, hoewel mensen graag bier drinken in het koude seizoen denk maar aan de onnavolgbare Veliurov uit de film “Pokrovskie Vorota” . Bovendien boden bierkraampjes in de Sovjettijd zelfs een speciale service. De verkoopster vroeg aan elke klant: ‘Verwarmd?”en als het antwoord ja was, goot ze iets uit een grote aluminium ketel in de mok. Waarschijnlijk een warm biertje. Of misschien gewoon kokend water.

Baltische portier

Vandaag verandert de situatie echter en richten Nederlands brouwers hun blik op winterbrouwsels. Sommige brouwerijen bieden Belgische bieren aan met toevoeging van koriander en kardemom, en de grote bedrijven creëren bewust nieuwe winterstijlen voor hun bierlijnen.

Om het meeste uit een winterbiertje te halen, zijn er een paar eenvoudige regels om te onthouden. Ten eerste, drink het bier niet rechtstreeks uit de fles. Ten tweede kan winterbier niet worden bevroren en mag het slechts worden gekoeld tot 12-14 graden Celsius, dan zal het het hele gamma van smaak en aroma ontdekken. Het is beter om het in kleine slokjes te drinken en te bedenken dat je er alleen van kunt genieten als je het verstandig drinkt.