Top 5 mythes over onthard water

Verzachten of niet verzachten? Onthard water is heilzaam of schadelijk? Er zijn veel legendes over, variërend van onschuldig tot echt schadelijk. Laten we onderscheid maken tussen waarheid en fictie.

Mythe #1: er is niets schadelijks aan hard water. De plak die zich op de wanden van huishoudelijke apparaten vormt, kan met speciale producten worden verwijderd en is niet gevaarlijk voor de mens. Het is niet nodig om water te ontharden.

De waarheid: water is een natuurlijk oplosmiddel. De samenstelling van de erin opgeloste stoffen hangt af van de oorsprong ervan. In het water zijn echter de nodige elementen aanwezig, zoals magnesium- en calciumzouten. Deze staan bekend als de “hardheidszouten” omdat zij verantwoordelijk zijn voor deze eigenschap van water. Hoe meer van deze elementen, hoe harder het water is.

In Nederland, volgens SanPiN 2.1.4.1074-01 en GH2.1.5.1315-03 wordt de hardheid van drinkwater gemeten in graden. Eén graad hardheid komt overeen met 20,04 mg calcium en 12,15 mg magnesium per kubieke decimeter water. Volgens de sanitaire voorschriften mag de hardheid niet hoger zijn dan 7 °J, d.w.z. niet meer dan 140,28 mg calcium en 85,05 mg magnesium bevatten. In sommige regio’s van ons land bedraagt dit cijfer echter meer dan 10 °J. Door de toegenomen hardheid van het water ontstaat kalkaanslag in waterkokers, wasmachines, verwarmingsketels… De hardheidszouten, die in de vorm van slib op de warmtewisselende oppervlakken neerslaan, creëren extra thermische weerstand – dit leidt tot een toename van het stroomverbruik van huishoudelijke apparaten met 10%, plaatselijke oververhitting van hun verwarmingselementen en vervolgens tot uitval. Het apparaat gaat kapot voordat het zijn beoogde levensduur heeft gehad.

Hard water maakt poeders, zepen en shampoos moeilijker schuimbaar: studies tonen aan dat de kosten van detergenten en reinigingsmiddelen met 60% stijgen. Zulk water laat vlekken achter op oppervlakken, en hoe vaak je ze ook afspoelt, ze verschijnen steeds weer. In hard water dat door een gezin van vier personen gedurende het jaar wordt gebruikt, kan tot 70 kg kalkaanslag zitten.

“Water wordt als drinkbaar beschouwd als de hardheid ervan minder is dan 7 mg-eq/l,” zegt Vera Kuzik, ingenieur van categorie 2 bij het Instituut voor Chemie en Chemische Technologie SB RAS. – Maar hardheidszouten slaan al bij 3 mg eq/l neer op verwarmingsoppervlakken. Daarom ligt een comfortabele waarde voor mens en apparaat tussen 1 en 3 mg eq/l.

Conclusie: Hard water heeft een negatief effect op huishoudelijke apparaten en het comfort van de mens en daarom is het beter om onthard water te gebruiken.

Mythe nr. 2: onthard water bevat geen calcium en magnesium. De inname van calciumhydroxide kan dus leiden tot skelet- en cardiovasculaire disfuncties.

Sterker nog: een dagelijkse behoefte aan magnesium wordt beschouwd als 300 mg voor mannen en 270 mg voor vrouwen. De dagelijkse hoeveelheid calcium bedraagt voor kinderen 1200 mg, voor volwassenen 1000 mg en voor zwangere en zogende vrouwen 1500-2000 mg. De Nederlands regelgeving beperkt het magnesiumgehalte in water tot 50 mg/l, er zijn geen calciumgrenzen vastgesteld. De Wereldgezondheidsorganisatie WHO acht water met 20-80 mg/l calcium en 10-30 mg/l magnesium aanvaardbaar als drinkwater.

Een eenvoudige berekening leert dat een liter water, zelfs bij zijn maximale waarden, 2 tot 8% van de dagelijkse behoefte aan calcium bevat. Magnesium is hooguit 10%. Om voldoende magnesium en calcium binnen te krijgen moet men dus 10 tot 30 liter water per dag drinken om voldoende magnesium binnen te krijgen en 12,5 tot 80 liter water per dag om voldoende calcium binnen te krijgen. Dat kan natuurlijk niet. Bijgevolg is drinkwater geen bron van calcium en magnesium voor de mens. Het is belangrijk deze elementen uit de voeding te halen: 100 gram pijnboompitten bevat 63% van de dagelijkse behoefte aan magnesium van het menselijk lichaam. De belangrijkste bronnen van calcium zijn zuivelproducten, kaas en groene groenten. Bijvoorbeeld, 100 gram Nederlandse kaas geeft ons de dagelijkse hoeveelheid magnesium. Overigens wijzen deskundigen erop dat het ongebruikelijk is dat een gezond persoon een magnesiumtekort heeft. Het ontwikkelt zich alleen na het nemen van bepaalde medicijnen of het drinken van te veel alcohol.

Conclusie: Water is niet de belangrijkste bron van calcium en magnesium voor het lichaam, dus het is geen criterium om te beoordelen of het heilzaam of schadelijk is.

Mythe nr. 3: onthard water bevat veel natrium. En dit is een deel van het zout dat schadelijk is en nierstenen veroorzaakt. Hoe minder natrium in het lichaam, hoe beter.

Sterker nog: natrium is een van de sleutelelementen die de normale water-zoutbalans van de cellen handhaven en de hoeveelheid vocht in het lichaam regelen. Het is essentieel voor de nierfunctie, het zenuwstelsel en de spijsvertering, de regulering van de vasculaire tonus en de spiercontractie. Zonder natrium is het onmogelijk om aminozuren en glucose in de cellen te transporteren. Tekort aan dit element leidt tot hypertensie, tachycardie, spierzwakte, problemen met het zenuwstelsel.

Zelfs bij een zoutloos dieet moet natrium worden toegevoegd aan voedsel, bijvoorbeeld wortelen, tomaten, selderij, bonen en water. De aanbevolen dagelijkse gemiddelde zoutinname voor volwassenen bedraagt 15 g. Deze hoeveelheid omvat reeds natriumchloride, dat voorkomt in voedsel en water.

Als je een moderne waterontharder hebt, kun je precies berekenen hoeveel natrium er aan het water wordt toegevoegd”, zegt Igor Klykowski, Business Development Engineer bij Viessmann Vitoset. – Als iemand bijvoorbeeld anderhalve liter water drinkt dat met een Aquahome-installatie op één Duitse graad dat is 2,8 graden Celsius is onthard, krijgt hij 172,2 mg natrium binnen. Dat is 0,435 g keukenzout, ofwel minder dan 0,5% van de dagelijkse hoeveelheid.

Conclusie: onthard water verstoort de zoutbalans in het lichaam niet, het kan zelfs gedronken worden door mensen die een zoutloos dieet volgen.

Mythe #4: Mensen bestaan voor 80% uit water, wat betekent dat ze de meeste voedingsstoffen uit water opnemen. En onthard drinkwater bevat geen mineralen en sporenelementen. Bijgevolg heeft degene die het opdrinkt een onherstelbaar tekort…

In feite moet onthard water niet worden verward met gedistilleerd water. Er is “niets” in de tweede en onthard water behoudt in principe zijn chemische samenstelling.

Bovendien krijgt een groot deel van de macro- en micronutriënten die een mens binnenkrijgt met voedsel, niet met water. Volgens de WHO komt slechts 6-8 % van de dagelijkse behoefte voor menselijke consumptie met water in het lichaam. Om bijvoorbeeld de dagelijkse hoeveelheid ijzer, dat “verantwoordelijk” is voor de zuurstofvoorziening in het bloed en bloedarmoede voorkomt, binnen te krijgen, moet u meer dan 33 liter water drinken dat de maximale concentratie van dit element bevat.

Conclusie: Om een evenwicht van essentiële vitaminen, micro- en macronutriënten in het lichaam te behouden, is het noodzakelijk om evenwichtig te eten. Als het lichaam een element mist, moeten bepaalde voedingsmiddelen worden geconsumeerd. Deskundigen raden bijvoorbeeld aan om granen, rundvlees, oesters, witte bonen, kikkererwten, bonen, linzen en spinazie in uw dieet op te nemen om het ijzergehalte te verhogen.

Mythe nr. 5: Waterzuiveringsinstallaties gebruiken chemicaliën om het water te verzachten zodat het ondrinkbaar wordt.

De waarheid is: “Water is in wezen “chemie” en bestaat uit chemische elementen, waarvan de hoeveelheid kan worden geregeld en dat gebeurt overal. Zelfs leidingwater en zelfs industrieel water dat voor centrale ontharding wordt gebruikt, wordt vaak gebruikt om het water zelf te ontharden

verwarmingssystemen, worden altijd verzacht voordat ze aan de consument worden geleverd,” zegt Inessa Shulgina, hoofd van de chemische winkelploeg van CHPP-1 in Krasnoyarsk. – Maar het water verschilt van streek tot streek, en vaak is het leidingwater te hard en niet naar behoren.

In dit geval brengen de waterontharders voor huishoudelijk gebruik het water op een vrij eenvoudige manier op normale waarden, door een onschadelijke vervangingsreactie: calcium- en magnesiumionen worden “vervangen” door natriumionen.

“De processen worden automatisch geregeld, met een controller,” legt Igor Klykowski, Viessmann, uit. – Moderne waterbehandelingssystemen gebruiken de juiste hoeveelheid zout en water voor regeneratie. Dit zijn high-tech apparaten. De Aquahome-installatie gebruikt bijvoorbeeld een speciaal, gepatenteerd besturingsprotocol dat de installatie laat werken tot de tank en het hars uitgeput zijn, waardoor de economische efficiëntie toeneemt. Het regeneratieprotocol van de Aquahome is zo ingesteld dat de zout- en wateropname en de opbouw van zoutbruggen tot een minimum worden beperkt”.

Moderne waterzuiveringsinstallaties zijn betrekkelijk eenvoudig te bedienen: eenmaal per week moet worden gecontroleerd of er geen zoutbruggen zijn zo nodig moeten deze worden verwijderd en moet periodiek zout worden toegevoegd. Het is raadzaam eens per jaar een specialist in te schakelen voor onderhoud.

Conclusie: de huidige waterzuiveringsinstallatie behandelt water op een veilige en efficiënte manier.

Belachelijke pseudowetenschappelijke mythes over onthard water zijn tegenwoordig in overvloed te vinden op het internet. Maar bij nadere beschouwing blijken zij niet meer te zijn dan een sprookje dat door de deskundigen gemakkelijk en redelijkerwijs kan worden weerlegd.