Test van Perreaux Eloquence CDt-versterker en 250i+eDAC-speler

Voordelen: hoge helderheid en contrast, grote projectieafstand, diverse beeldverbeteringsfuncties en speciale effecten

Zwakke punten: ventilatorgeluid is hoorbaar bij hoge helderheid

De opmerkelijke PERREAUX componenten in de Eloquence serie zijn in alle opzichten uitstekend bespeeld en zelden functioneel. Dankzij een groot aantal digitale en analoge ingangen in de versterker met ingebouwde D/A-omzetter kan de gebruiker zijn home stereo naar wens configureren, door een externe surround-processor, input van een computer of draagbare speler toe te voegen of zelfs het signaal te digitaliseren via de USB-poort. Maar dit alles zou niets zijn zonder het CDt transport en de 250i geïntegreerde versterker, die als bijkomend voordeel hebben dat ze voortreffelijke muzikale prestaties leveren om de meest veeleisende muziekliefhebber tevreden te stellen.

TESTRESULTATEN

CONSTRUCTIE: in het vorige nummer hebben we de lezers van ons tijdschrift al kennis laten maken met elektronica uit de nieuwe serie Eloquence van PERREAUX, Nieuw-Zeeland. Toen schreven we over de geïntegreerde Eloquence 150i versterker, nu vertellen we u over twee andere apparaten uit deze serie – Eloquence CDt transport en geïntegreerde Eloquence 250i+eDAC versterker – met een focus op het werk van de D/A converter module ingebouwd in de versterker. Het concept achter de Eloquence-serie draait om de DAC, die geen volwaardige CD-speler bevat en zoals u weet hebben transducers geen ingebouwde converter. Om het CDt transport te “koppelen” aan de Eloquence familie van versterkers is dus ofwel een externe DAC of de eigen eDAC van PERREAUX nodig, waarbij de laatste oplossing in ieder geval handiger lijkt.

U raadt het misschien al, de senior Eloquence 250i is net als de Eloquence 150i, alleen krachtiger en capabeler. De 250i is ongeveer 1,5 keer zo hoog als zijn kleinere broer 149 tegen 102 mm en evenveel zwaarder 25 tegen 17 kg . De bouwkwaliteit is meer dan respectabel: een volledig metalen chassis met een aluminium frontpaneel van ongeveer 2 cm dik en diepe radiatoren die de volledige lengte van de zijkanten van de kast beslaan. In het midden van het frontpaneel zit een grote knop, en aan de rechterkant een groot LCD-scherm en ronde knoppen. Onder het display bevindt zich iets nieuws niet aanwezig op de 150 – twee aansluitingen, waarvan één een hoofdtelefoonuitgang is en de andere een lijningang voor een 3,5 mm mini-jack plug waarop een draagbare speler kan worden aangesloten. Het achterpaneel van het apparaat bevat: gebalanceerde XLR-ingangen, versterkingsingang en pre-stage uitgang, opname-uitgang, trigger-uitgang, IR-sensor ingang en uitgang, vijf RCA lijningangen, waarvan er één de vierde standaard een “doorlus”-ingang is met niet regelbaar volume en gebruikt kan worden om een signaal van een externe processor te ontvangen. Command RS-232 poort is compatibel met Control4, AMX en Crestron besturingssystemen. Dit alles was ook het geval bij de jongere versterker, terwijl de Eloquence 250i een extra triggeringang en vier paar luidsprekeraansluitingen heeft, wat betekent dat de versterker klaar is voor Bi-Wiring van luidsprekers. We zijn nog niet ingegaan op de aansluitingen voor de digitaal-analoog-omzetter, die we afzonderlijk zullen behandelen.

In de versterker bevindt zich een grote, ruisarme ringkerntransformator met XQ-kern, belast met 1000 VA en omgeven door acht buffercondensatoren met een totale capaciteit van 44000 uF. De versterkerschakeling is uitgevoerd volgens het principe van “dubbel mono”, signaalcircuits zijn strikt symmetrisch schematisch en ruimtelijk gescheiden en geïsoleerd van onderlinge interferentie. De voortrap werkt in klasse A en de eindtrap gebruikt MOSFET’s. De transistors voor het linker- en rechterkanaal zijn zo ver mogelijk uit elkaar geplaatst en bevestigd aan de koellichamen aan de zijkant. De Eloquence 250i eindigde met een enorme vermogensreserve, ongekend voor een gemiddeld geïntegreerd model – 250W/8 Ohm 500W/4 Ohm , een piekstroom van 45A en een hoge dempingsfactor 800 bij vol vermogen, 1kHz en 8 Ohm waardoor het apparaat gemakkelijk zware belastingen aankan.

Alle instellingen van de versterker lopen via de interne microprocessor en deze is verantwoordelijk voor de werking van het contactloze beveiligingssysteem dat oververhitting, kortsluiting, DC-offset of problemen met de zekering bewaakt. Naast de nauwkeurige volume- en balansaanpassingen voor meerdere kanalen biedt de Eloquence 250i een aantal aanpassingen die het leven gemakkelijk maken: u kunt de naam en gevoeligheid van elke ingang wijzigen, start- en stopdrempels voor het volume instellen en nog veel meer. U kunt bijvoorbeeld de pre gain en terminal sectie scheiden door er een equalizer tussen te plaatsen. Het versterkerdisplay weet hoe de klok moet worden weergegeven, stelt u in staat de helderheid en het contrast aan te passen, de tijd in te stellen waarna hij uitgaat. Kortom, de Eloquence reeks versterkers heeft zoveel aanpasbare kenmerken dat ik ze hier niet allemaal kan opnoemen. Merk alleen op dat aan de reeks standaardinstellingen die we in de Eloquence 150i hebben gezien, het 250e toestel een volumeregeling +/-40dB en een hoofdtelefoonuitgangskanaalbalans heeft toegevoegd.

De in de versterker geïntegreerde D/A converter kaart heeft een Burr-Brown 24-bit/192kHz chip en biedt vijf ingangen: twee coaxiale digitale BNC ingangen, twee optische TosLink ingangen en een USB poort. Interessant is dat deze laatste niet alleen kan werken om het signaal te ontvangen, maar ook om het door te geven, d.w.z. de eDAC-module kan het signaal digitaliseren en het bijvoorbeeld overbrengen naar een computer. De USB-interface ondersteunt echter slechts een beperkte 16-bit/8-48kHz datastroom. Zodra de Eloquence 250i het bord detecteert, biedt het uitgebreide menu drie convertorfuncties: de gebruiker kan de absolute polariteit wijzigen, de digitale filterhelling selecteren en upsampling uitschakelen. Alle bovenstaande stappen kunnen onafhankelijk van elkaar worden herhaald voor elk van de digitale ingangen.

Nu iets over de signaalbron in ons stereosysteem, het Eloquence CDt transport. Hij heeft dezelfde robuuste vormgeving als de serieversterkers, een slotlaadmechanisme en het bekende LCD-display. Aan de achterkant van het apparaat bevinden zich service-ingangen, waaronder een RS232-poort, en drie digitale uitgangen: optische TosLink, coaxiale BNC en coaxiale RCA. Het is vreemd dat de ontwikkelaars wel hebben gezorgd voor de in AV-apparatuur meest voorkomende RCA-connector in de transportunit, maar er niet aan hebben gedacht hetzelfde te doen op de converterprint in de versterker. Let op de tijdgeest – het apparaat van zo’n hoog niveau kan MP3-platen afspelen.

De modellen worden geleverd met kleine, platte afstandsbedieningen, waarvan het ontwerp niet helemaal voldoet aan de hoge normen van de componenten van de Eloquence-serie, maar ze werken prima.

GELUID

De Raidho Ayra C-2 luidsprekers hebben ons geholpen om de verdiensten van de PERREAUX Eloquence CDt en 250i+eDAC componenten te evalueren.0 en Nordost Valhalla kabels.

Nu we in het vorige nummer voor het eerst de Eloquence 150i en nu het CDt-transport met de duurdere Eloquence 250i versterker en de eDAC digitaal naar analoog converter hebben gehoord, is het al mogelijk om te generaliseren over het geluidskarakter van de hele serie. De stijl is hetzelfde, of je nu analoog of digitaal aansluit: de componenten klinken met een solide toonbalans en een mooie buisachtige flair in het middengebied; de muziek is emotioneel en het timbre wordt prachtig weergegeven. De top is luchtig, de bas is diep en goed gedefinieerd en mooi gemonteerd, hoewel misschien niet recordbrekend snel. De microdynamiek is zeer goed, maar Eloquence slaagt erin deze niet te overdrijven. Ze bezitten precies de juiste muzikaliteit, wanneer een stereogedeelte de fijne details van de opname niet kunstmatig benadrukt, maar zich juist richt op de belangrijke delen van het stuk en de solisten. Maar alle details van de opname zijn er, je moet alleen in het geluid kruipen om ze waar te nemen. Muziekscène is perfect opgebouwd door componenten: het volume van de concertzaal is groot, lokalisatie van beelden wordt nauwkeurig weergegeven, kamer- en symfonieorkesten worden realistisch weergegeven.

Het was interessant om te spelen met de DAC-instellingen. Het uitschakelen van de digitale filter roll-off maakte niet echt een verschil, maar ik vond het geluid met upsampling naar 192kHz beter dan de Bypass modus. Meer sampling leidde tot duidelijker beeldcontouren aan de randen van scènes en soepelere overgangen tussen de echelons van een scène in orkestrale composities.

Voor de zuiverheid van het experiment hebben we een Hegel CDP4A MkII draaitafel aangesloten op de analoge ingangen van de 250i. Het lijkt ons dat bronvergelijkingen in dit geval op hun plaats zijn, omdat de kosten van een Hegel-draaitafel en een paar CDt-transporten plus een eDAC-converter, die afzonderlijk kunnen worden verkocht, ongeveer met elkaar overeenkomen. Vreemd genoeg werd het toch al verfijnde geluid van het via analoge kabels aangesloten stereosysteem nog beter – een licht verbeterde geluidsarticulatie boven en onder, het podium werd nog transparanter. Dit werpt geen schaduw op het Eloquence transport of de DAC, want het verschil in geluid tussen de stereo en de Hegel CDP4A was minimaal, in beide gevallen was het stereogeluid letterlijk uitstekend, maar het doet je wel afvragen.

Samenvatting

Voordelen: hoge helderheid en contrast, grote projectieafstand, diverse beeldverbeteringsfuncties en speciale effecten

Zwakke punten: ventilatorgeluid is hoorbaar bij hoge helderheid

125.000 roebel.

317,000.