De Pentax K-5 staat bovenaan de lijst van Hoya Corporation Pentax Imaging Systems Division DSLR’s. De camera werd aangekondigd in september 2010.
Test schieten
Het sombere februariweer is niet gunstig voor fotografen vanwege het korte daglicht en het lage omgevingslicht, terwijl de vorst en sneeuwval die ermee gepaard gaan elke hoop op opmerkelijke foto’s ontmoedigen. Maar gezien de extreme mogelijkheden van de camera, zou dit weer alleen maar een ontbering moeten zijn voor de fotograaf.
De eerste tests waren gewijd aan het maken van lange opnamen en het oefenen van belichtingsmodi in winterse omstandigheden foto 1 . Het grote gebied met heldere sneeuw vereiste belichtingscompensatie in de programmamodus, maar het beeld wordt goed gecontroleerd op het display, dus het was gemakkelijk om het gewenste resultaat te krijgen. Het was iets moeilijker toen de totale verlichting drastisch afnam en de schemering eindelijk aanbrak: de combinatie van zeer bewolkt weer resulteerde in contrastarme verlichting, waardoor zelfs de zeer heldere kleuren werden gedempt. De foto’s werden vrij donker, en het invoeren van belichtingscompensatie bracht weinig verbetering. Eigenlijk maakt zo’n licht elke camera tot een zekere verliezer. Wat lichte nabewerking veranderde de foto echter volledig foto 2 .
Een belangrijke factor die het vermelden waard is, is de zogenaamde “file drag”. Veel camera’s geven misschien wel een goed resultaat bij het maken van foto’s, maar maken bestanden aan die helemaal niet kunnen worden bewerkt. Het blijkt dat beeldbestanden die met de Pentax K-5 zijn gemaakt, zelfs met JPEG, vrij drastisch kunnen worden gewijzigd zonder visuele achteruitgang, waarvan ik later gebruik heb gemaakt.
De volgende test vond plaats bij kunstlicht, op een nieuwe productlancering. Het tafereel is voor velen bekend: niet te veel gemengd kunstlicht en niet te flegmatieke modellen. Met enige vrees stelde ik de gevoeligheid in op 6400 ISO en ging aan de slag foto 3 . Ze namen goede foto’s, en zelfs de 12.800 ISO was aanvaardbaar qua ruis. Voor reportagefotografie zijn dergelijke hoge gevoeligheden praktisch onbeperkt.
Het gebied rond het Kremlin is uiterlijk bekend, zelfs voor wie nog nooit in Amsterdam is geweest, dus besloten wij het als testlocatie te gebruiken. De weersomstandigheden waren nog steeds niet bemoedigend. Wind, sneeuw, zoals het hoort in de winter. De piazza met de overhangende wolken bleek zonder hiaten in licht en schaduw, hoewel het een sombere indruk maakte foto 4 . De eeuwige vlam met een besneeuwde muur op de achtergrond is een zeldzame verschijning en niet de gemakkelijkste voor automatische camerabesturing foto 5 . Dankzij een opening in de wolken waren de volgende foto’s helderder foto 6 .
Maar het was snel voorbij, de lucht werd donkerder en de volgende foto’s zijn genomen tijdens de sneeuwval foto’s 7 en 8 . Het bleek dat de zonnekap de lens niet alleen beschermt tegen strooilicht, maar ook tegen sneeuwstormen. Dankzij een speciale coating blijven sneeuwvlokken die op de frontlens zijn gevallen niet plakken, maar vallen ze gewoon naar beneden.
Slecht weer zorgde ervoor dat we foto’s bleven maken in het GUM gebouw. Het onderwerp is bekend, dus nogmaals het controleren van de kwaliteit bij kunstlicht. Ik moet zeggen dat bij al mijn testopnames de witbalans altijd automatisch werd ingesteld… Alleen in speciale gevallen werd de scène-instelling of de gewenste kleurtemperatuur gekozen. Een goede camera wordt niet geacht speciale aanpassingen te vereisen voor gewone onderwerpen, en lichte bewerkingen in de beeldbewerker moeten eerder worden gebruikt om het standpunt van de auteur weer te geven.
De camera stelde ook in het winkelcentrum niet teleur. De gevoeligheid stond niet op maximaal, het licht was voldoende. Het was belangrijker om te zien hoe de nieuwe sensor het beeld zou vormen onder de plotselinge verandering van helderheid en het uitgesproken gele gloeilicht foto 9 . We hadden in de studio kunnen filmen, maar het resultaat was gemakkelijk te voorspellen. Een mock-up van een gedekte tafel werd verlicht door een mengsel van fluorescentielampen en nauw gerichte halogeenlampen. Na een kleine bewerking in de grafische editor zag de foto er heel natuurlijk uit Foto 10 . Mannequins in etalages worden meestal geaccentueerd door hard gericht licht, en gezien het lage lichtniveau in de buurt was dit geen gemakkelijke opname Foto 11 . Een andere etalage toonde een bijna monochroom object – een zak met koffiebonen. Goede highlights zorgden voor een interessante foto Foto 12 .
Avond- en nachtscènes zijn interessant, niet omdat ze in het donker zijn opgenomen, maar vanwege het lichtspel, de scherpe accenten en onverwachte kleurencombinaties. Het heeft geen zin om ’s nachts in een donker bos te fotograferen, want als je het niet kunt zien, heeft de camera daar niets te zoeken. Het is een andere zaak wanneer we ’s nachts prachtige verlichting zien, maar de beschikbare apparatuur niet in staat is deze vast te leggen, en vooral niet in staat is deze te verrijken met subtiele kleurnuances. Een avondlijke stadsstraat kan er prachtig uitzien, ook al is er geen zonsondergang in het kader foto 13 . Verschillende nachtopnames deden me de prestaties van de nieuwe camera echt bewonderen, omdat ze er zo harmonieus uitzagen foto 14 !
Conclusies
Wat kan worden gezegd over de testresultaten? Nieuwe technologie wordt altijd een beetje verdacht behandeld totdat je wat foto’s hebt gemaakt… De testtijd was beperkt, en toen ik de camera teruggaf, dacht ik dat ik graag nog eens zou fotograferen… Voor geen enkel doel, gewoon voor het plezier. En wat de voor- en nadelen betreft..
Uitstekende prestaties bij hoge gevoeligheden, zelfs bij extremen. Uitstekende, goed voorspelbare werking van de belichtingsprogramma’s. Nauwkeurige en zeer nauwkeurige witbalans, met fijne aanpassingen. Het is niet mogelijk om de videoresultaten binnen het bestek van het tijdschrift te laten zien, maar er zijn een paar video’s gemaakt – en ook die stelden niet teleur. Ik had geen problemen met de autofocus, die ik gewoon vergat na de eerste opname! Scherpte in alle opnamen waar nodig en op tijd. Mijn enige verzoek aan de ontwikkelaars is om in het volgende model een draaibare monitor te maken.
De redactie dankt het Pentax kantoor in Amsterdam voor de camera die ter beschikking werd gesteld om te testen.
Beeldtest
Klik op de afbeelding om deze te vergroten. Verlaat de modus volledig scherm door buiten het veld te klikken
Foto 1. Heldere sneeuw vereist gewoonlijk belichtingscompensatie. Goede weergavekwaliteit laat me het resultaat controleren f/8, 1/320 sec, ISO 800, 60mm brandpuntsafstand, +1,7 belichtingscompensatie .
Foto 2. Een laag wolkendek kan elke scène overdag vaag en onindrukwekkend maken. Een kleine verandering in het contrast gaf de opname de nodige rijkdom f/8, 1/250s, ISO 400, brandpuntsafstand 53mm .
Foto 3. Tijdens de actie zijn foto’s genomen zonder flits, in het beschikbare licht in de zaal. Omdat de meisjes snel bewogen, was een zeer korte belichting nodig. De automatische kleurbalans werkte erg goed f/5.6, 1/2500 s, ISO 6400, 135 mm brandpuntsafstand .
Foto 4. Een karakteristieke blauwe bewolkte winterdag. Levendige delen van de lucht worden zonder verlies weergegeven f/7.1, 1/200 met ISO 400, brandpuntsafstand 24mm .
Foto 5. Donker brons, graniet, vuur, sneeuw en bloemen. Een mooie gelegenheid om te zien hoe goed de camera het onderwerp vastlegt f/5.6, 1/125 sec, ISO 400, 135mm brandpuntsafstand, +0,3 belichtingscompensatie .
Foto 6. Een korte opheldering van de hemel animeerde de foto f/5.6, 1/200 s, ISO 400, brandpuntsafstand 60 mm .
Foto 7. De zware sneeuwval veranderde de belichting niet te veel, maar maakte de achtergrondonderwerpen merkbaar donkerder f/7.1, 1/200 sec, ISO 400, brandpuntsafstand 28mm .
Foto 8. Sneeuwstorm en wind, een situatie die heel normaal is voor een Nederlands winter. Strepen van vliegende sneeuwvlokken zijn duidelijk zichtbaar f/5.6, 1/30s, ISO 400, brandpuntsafstand 115mm .
Foto 9. Het licht van een gloeilamp met lage temperatuur wierp een duidelijke gele gloed op het beeld, dat enigszins werd verzacht met de grafische editor f/5.6, 1/250s, 1600 ISO, 135mm brandpuntsafstand, belichtingscompensatie +1 .
Foto 10. Indeling van een geserveerde tafel in een vitrine. Gemengde verlichting is duidelijk te zien in de kleurenschaduwen. Minimale verstoring van de verwerking was voldoende. Je zou in principe hetzelfde kunnen doen met de camera-instellingen f/7.1, 1/100sec, ISO 1600, brandpuntsafstand 88mm, belichtingscompensatie -0,3 .
Foto 11. Nogal een contrasterende scène. Ik moest een zeer grote EVF gebruiken om de hoogtepunten te krijgen, maar het resultaat was het waard f/10, 1/100sec, ISO 1600, 100mm brandpuntsafstand, belichtingscompensatie -2,7 .
Foto 12. De zachte accenten en warme kleuren maken een zeer aangename indruk. Open diafragma voor scherptediepte f/4.5, 1/100sec, ISO 1600, brandpuntsafstand 36mm .
Foto 13. De zon is bijna verdwenen en de straatverlichting werkt al f/4, 1/80s, ISO 1600, brandpuntsafstand 21mm .
Foto 14. Late avond of vroege nacht? In het algemeen slaapt niemand. De lucht is niet zwart door lage bewolking en weinig sneeuw in de lucht. Belichtingscompensatie werd toegepast om de hoogtepunten naar voren te halen, zoals gebruikelijk bij nachtfotografie f/5.6, 1/125 sec., ISO 3200, brandpuntsafstand 88mm, belichtingscompensatie -1.7 .
