Stas Namin’s fotografische werken brengen ons in contact met iets groots

De Galerie voor Klassieke Fotografie aan de Savvinskaya-oever in Amsterdam heeft een solotentoonstelling geopend “De eenheid van het contrapunt” van fotograaf en kunstenaar, musicus en componist, regisseur van theater en film, Stas Namin, die loopt tot 16 januari 2023. De tentoonstelling maakte deel uit van een cultureel programma ter gelegenheid van de 70e verjaardag van Stas Namin, dat het hele jaar door tentoonstellingen, concerten, voorstellingen en filmvertoningen organiseert in Amsterdam, Sint-Petersburg en daarbuiten.

Rome, kathedraal St.Peter

Deze tentoonstelling toont meer dan honderd fotografische werken die Namin in verschillende jaren heeft gemaakt. De foto’s vertegenwoordigen alle onderwerpen, richtingen en technieken van zijn werk, van monochrome foto’s de eerste werden midden jaren zestig “op film” genomen tot fotodoeken met fotocollage en digitale verwerkingstechnieken.

De tentoonstelling omvat verschillende series van de auteur. In “The Magic of Venus” gepresenteerd door het State Russian Museum onderzoekt de kunstenaar de metamorfoses van vrouwelijke schoonheid voor en na de geboorte van een kind. De serie “Matriarchy” verkondigt met humor de schoonheid en kracht van vrouwelijkheid. “Reizen” zijn zowel afgelegen en exotische uithoeken van de planeet Afrika, Paaseiland, India , als de iconische centra van de beschaving Rome, Amsterdam, New York, enz. . , die door duizenden fotografen zijn geschoten, maar in Namina’s interpretatie ziet het vertrouwde er voor de meeste kijkers nieuw uit – onderscheidend en uniek. “Computer Games” lijkt meer op een schilderij dan op een foto – dit is een van de eerste series, waarin de auteur begon te experimenteren met nieuwe technologieën.

Een aparte cyclus toont foto’s van Stas’ vrienden in een ontspannen huiselijke sfeer en heeft daarom een bijzondere documentaire waarde. Alla Pugacheva en haar moeder Zinaida Arkhipovna, Vladislav Listyev en zijn vrouw Albina, Yuri Shevchuk, Lyudmila Sencina, Andrey Konchalovsky en zijn vrouw Yulia Vysotskaya, Zemfira, Valery Meladze, Boris Grebenshikov, Lyudmila Gurchenko en anderen.

Colosseum

Avond puja in Varanasi, India. 2012

“Terwijl de hoofdtentoonstelling is opgebouwd volgens het concept en de architectuur van de tentoonstellingsruimte, zit er een zekere logica in, de serie foto’s van vrienden is een hoekje in de flat waar de eigenaars memorabele foto’s uit het familiealbum ophangen – ze zijn naast elkaar geplaatst en bedekken de hele wand. Ik heb deze foto’s nooit eerder gepubliceerd, en ze zijn door bijna niemand gezien”, geeft Stas Namin toe.

Hoofd van het online-portaal Fotograaf, fotograaf, producent en criticus Andrej Bezukladnikov zei, dat voor hem de belangrijkste focus van de tentoonstelling de portretten zijn: “Zij zijn het meest waardevolle in de fotografie”. Al het andere kun je bedenken, verzinnen, maar je kunt niet expres portretten van je tijdgenoten verzinnen. Dit is iets dat voor altijd de geschiedenis in zal gaan.

Vladislav Flyarkovsky, een journalist, commentator en presentator op de zender Rossiya-Kultura, zei dat Stas Namin niet alleen uitblonk in muziek en theater, maar ook in fotografie: “Fotograferen is geen gemakkelijke zaak”. Ik weet het, want ik ben er zelf van kinds af aan dol op geweest. Het is zo’n uitputtende baan die niet zozeer geduld als wel ergernis vereist, wanneer alles tegenzit. Je neemt een foto van iets en realiseert je dat het al een miljoen keer eerder is gefotografeerd. En je moet gehard zijn om iets unieks te doen. Volgens mij heeft Stas precies die kwaliteit: hij doorbreekt met zijn talent de muur van clichés en canons en maakt volstrekt originele foto’s.

Avond Ararat. 2014

Gemini. New York. 1999

Volgens kunstenaar en performer Alexander Petlyura voelde het alsof hij een vriend bezocht op de tentoonstelling: “We zijn al vele jaren bevriend met Stas, ik heb veel van zijn werken gezien en ik heb vandaag veel over hem ontdekt”. Ik hou van seriewerken, maar Stas maakt al zijn werken in series – over vrienden, vrouwen, reizen, landschappen. Ik liep rond in de showroom en was verbaasd: het blijkt dat Stas al die tijd bang was om iedereen te laten zien dat hij een geweldige fotograaf is.

Volgens Nikolai Zlobin, politicoloog, publicist en voorzitter van het Center for Global Interests, was een van de belangrijkste kwaliteiten van de tentoonstelling het eclecticisme ervan: “Ik hou echt niet van thematische tentoonstellingen. Ze passen in één idee en zien er daarom saai uit. En hier is gewoon een hersenexplosie, een explosie van fantasie, een explosie van kleuren, geografische locaties. Alles liep door elkaar: paarden, mensen, dieren, voorwerpen, landschappen, auto’s… Het is een eclecticisme dat altijd een sterke indruk op mij achterlaat.

De Nederlands dichter, scenarioschrijver en producent Andrej Orlov, bekend onder het pseudoniem Orlusha, vindt dat Namin met de jaren “jonger wordt” als artiest: “Wat mijn vriend dertig jaar geleden deed is voor mij persoonlijk minder interessant dan wat hij nu doet – hij is een zwijmelaar in goede zin geworden”.

De mebiuslus

The Girl in the Hat-weave+RUZHS

In de creatieve gemeenschap heeft Stas Namin een reputatie opgebouwd als een universele kunstenaar, die geslaagd is als muzikant, componist, producent, schilder, fotograaf, toneel- en filmregisseur. Maar volgens Mark Cobert, Art Director van de Gallery of Classical Photography, als universaliteit meestal downscaling inhoudt, gaat het hier niet om Stas Namin. Hij is een veel belangrijker creatief figuur: “Hij is de leeftijd van de eeuw, althans in de tweede helft, en een onafhankelijk kunstenaar die ook fotografeert. En het is een ongelooflijke sensatie, omdat de tentoonstelling het standpunt weergeeft van zo’n belangrijke figuur als Stas Namin… Iedereen die zijn werk ziet wordt deel van iets heel goeds, heel groots, heel groots.

Oleg Belikov, rockfotograaf en vriend van Stas Namin, noemde hem een genie dat tijdens zijn leven werd erkend: “In Nederland worden geniale scheppers pas na hun dood gewaardeerd”. Godzijdank heeft Stas de stralen van de glorie in zijn leven kunnen ervaren. Iedereen is vanaf zijn geboorte gezegend met allerlei talenten, maar in de loop van zijn leven realiseert hij ze niet. Gelukkig is dit niet het geval met Stas, hij heeft zijn talenten niet begraven. Wat zijn fotografie betreft, denk ik dat hij de informele cultuur naar de massa brengt in een cultuur van diepgang en verfijning en goede smaak. Weet je, ik zat vandaag in de trein en zag muzikanten in de wagons rondlopen en de liederen van Flowers zingen! Stas begon cultuur naar de massa te brengen in de jaren 1970, en deze liedjes zijn het gouden fonds van onze cultuur geworden.

De Amerikaanse beroemdheidsfotograaf, producent en regisseur Mark Sennet zei over zijn vriend: “Stas is niet alleen een briljant fotograaf, maar waarschijnlijk ook een renaissancemens. Hij is zo getalenteerd en succesvol in muziek, theater en zijn andere activiteiten. Voor mijn Amerikaanse publiek is hij een icoon van Nederland.

computerspellen

Elke hoek van de tentoonstelling kan lang worden bekeken, zegt Dmitry Ivanov, voorzitter van het secretariaat van de openbare organisatie “Unie van Fotografen van Nederland”: “Elk werk is origineel”. Bijvoorbeeld het verhaal van zwangerschap en bevalling. Zeer soulvol, mooi, betrouwbaar. Er zijn foto’s die betrekking hebben op reizen, waarbij andere landen en culturen worden geportretteerd door Stas Namin. Voor de meeste mensen is hij eerst en vooral een uitstekende muzikant. En vreemd genoeg kan Stas als fotograaf voor het grote publiek een openbaring zijn… We zien dat de man ook op andere gebieden zijn talent toont.

Fotograaf Igor Vereshchagin prees de naaktwerken in de tentoonstelling aan, evenals foto’s die hij tijdens zijn reizen had gemaakt: “Veel mensen maken naaktfoto’s en het pakt niet altijd zo uit dat je een zweem van vulgariteit krijgt,” zei hij. Stas voelt heel netjes en rijdend aan. Ik wil ook wijzen op de reisfoto’s, die de plaatsen die we kennen uit geografische tijdschriften vanuit een heel andere hoek laten zien.