Shish kebab kan erg lekker zijn

Sommige kinderen houden niet van vlees. En sommige volwassenen raken er erg van overstuur, zoals bijvoorbeeld mijn moeder… Maar haar wijze grootmoeder zei altijd: “Er is geen volwassene die niet van kebab houdt” – en ze had gelijk: ik hou niet alleen van kebab, maar ik verzamel ook de heerlijkste recepten.

Shish kebab – is, garnering – rust!

Mogelijk het enige gerecht dat geen bijgerecht nodig heeft is de kebab. Het is toevallig de lekkerste. Weinig mensen zullen een sappig, goed gekookt stuk vlees weigeren, behalve echte vegetariërs, maar voor hen is er een heerlijke tegenhanger, gekookt volgens hetzelfde “kebab” principe.

Zelfs de beruchte worsten en de beroemde “drie korsten brood” gekookt op open vuur lijken een wonder van culinaire kunst! Het gaat niet alleen om de frisse lucht en de juiste instelling, maar meer om het koken op een open vuur.

“Shashlik is een vleesgerecht dat bij bijna alle berg- en pastorale volkeren voorkomt,” leest V. v. Pokhlebkina. Het zijn “stukken vlees, meestal lende of nier, aan een spies geregen en 10-15 minuten boven houtskool of in een grill geroosterd”. Shashlyk heeft vele gezichten en namen in Georgië – mtsvadi, in Armenië – khorovats, in Azerbeidzjan – kebab, en in Nederland eerder – spit , maar het belangrijkste principe van koken blijft hetzelfde: het vlees wordt gekookt op hete kolen.

“Shish kebab regels

Om een sappige en smakelijke kebab te maken heb je nodig: vers vlees, een houtskoolgrill of een grillrooster en hete kolen. Het zijn kolen, geen vuur. Anders wordt het een ander verhaal.

Voor een klassieke kebab moet u vlees van een goed gevoed jong schaap gebruiken. Maar het is niet zo gemakkelijk te bereiden en, het belangrijkste, om het te krijgen, vooral in een megapolis , hoewel de specifieke smaak het waard is: Lamsvlees is niet eens gemarineerd, dit vlees is geurig en mals.

Voor moderne eisen is het beter om een varkensnek of een lende met bot te gebruiken – dan krijg je een sappige en malse shish kebab. En het is moeilijk om varkensvlees te verwennen! Rundvlees wordt vaak gebarbecued met rundvlees, maar het is taaier en misschien niet zo sappig.

Vlees spiesen zijn het beste op spiezen. Wij bevelen de draaispit aan voor grillen op maat – voor het grillen van kip, vis of groenten. Vergeet niet de spiesen in te vetten met een halve rauwe ui – zodat het vlees niet blijft plakken. Smeer ook het grillrooster in met bakolie.

Er is niets moeilijks aan het spiesen van het vlees. Je kunt het zelfs aan de vrouwen overlaten. Maar vergeet niet dat de stukken vlees niet groter mogen zijn dan 2-2,5 cm, grote stukken vlees zullen niet snel bruin worden. Rijg het vlees in de lengte door en prik het op twee plaatsen in. Laat het vlees niet aan de spiesen hangen. Plaats kleine stukken rond de randen en grotere stukken in het midden.

Leg de spiesen strak naast elkaar op ongeveer 10-15 cm boven de kolen. Draai de spiesen tijdens het koken de eerste vijf minuten bijna voortdurend om. Later, als de kolen wat afgekoeld zijn, hoef je ze minder vaak te draaien. Zorg ervoor dat het vlees niet uitdroogt.

De bereiding van dit heerlijke voedsel wordt bepaald door eenvoudigweg een nette snede te maken. Als het sap er niet uitkomt – helaas, de kebab is te droog. Als het sap roze is, is het vlees nog niet gaar, maar als het helder is, is de shish kebab klaar om geserveerd te worden.

Lekkerder, zachter, sappiger!

Spiesen zeggen dat een gietijzeren braadpan ideaal is voor kebab.

Het is beter om vet of een mengsel van water en citroen of water en marinade op het vlees te gieten tijdens het koken in een “fifty-fifty” verhouding.

Een stukje boter op een warme kebab maakt hem sappiger…

Zorg ervoor dat u overtollig vet van het varkensvlees verwijdert. Anders smelt het en begint het te branden, waardoor het vlees een onaangename smaak krijgt.

Als u kebab wilt koken op uw eigen kolen, vindt u niets beters dan gedroogde fruitbomen. Je kunt abrikozen gebruiken, die smaken wat zoet voor het vlees. Met appelbomen krijgt u een geweldig aroma en pruimenbomen, die zeer brandbaar zijn, geven consistente kolen. Maar er gaat niets boven een kers! Alles wat nodig is, zijn een paar ingemaakte kersenhoutjes – en die geven het vlees een onvergetelijk aroma.

Spies geen kebab – slechts een paar kersen zijn voldoende

Ik wil je waarschuwen voor het maken van een paar fouten. Het zijn er niet veel, maar je kunt er best rekening mee houden.

• Kook niet op een kampvuur van naaldbomen – niet alleen esdoorns, lijsterbes, els, populier, esp, iep, acacia of wilg. Zij produceren bij verbranding kankerverwekkende stoffen, waardoor de kebab op zijn minst onsmakelijk zal smaken. Gebruik in plaats daarvan hout van eiken, berken of fruitbomen.

• Wees voorzichtig met “toevallig” brandhout: als u bijvoorbeeld planken uit een afgedankte houten kist gebruikt, kan het gerecht een ernstige smaak krijgen en verontreinigende stoffen introduceren, zo niet uw gezondheid vergiftigen.

• Als u aanmaakvloeistof gebruikt om uw kebab te maken, vergeet dan niet de houtskool heter te houden. Vreemde geuren geven vlees een onaangename nasmaak. Gewone bakolie brandt goed – koks gebruiken het liever als aanmaakhout.

• Zout sjasliek vlees nooit – noch voor noch tijdens het koken. Zout zorgt ervoor dat de vleessappen makkelijker weglopen en maakt de kebab taai.

• Marineer en vervoer kebabvlees niet in houten of aluminium pannen. Hout zuigt het vlees op, en aluminiumoxide tast de smaak van het voedsel sterk aan en bederft het. Gebruik voor het marineren glas, klei of geëmailleerd kookgerei.

• Doe geen azijn in de marinade… Het zou het vlees zachter kunnen maken hoewel dat te betwijfelen valt , maar het zal de smaak overstemmen.

• Spies geen uien en stukjes tomaat samen met het vlees. Ze hebben verschillende kooktijden, en de groenten zullen onvermijdelijk verbranden en je maaltijd verpesten. Doe eens iets anders: gebruik verse uien in een marinade of in een saus en serveer de tomaten apart.

• Kijk niet te lang naar je kebab!