Overzicht van de tentoonstelling American Landscape Photography. Ansel Adams en zijn discipelen

Nieuwe dingen ontdekken is net zo spannend als leren wat geschiedenis is geworden, en het is in wezen hetzelfde proces. De onlangs in Amsterdam geopende Gallery of Classical Photography heeft deze mening nog eens bevestigd.

Ansel Adams. El Capitan, Winter. 1950

Ansel Adams. El Capitan, Winter. 1950

Ansel Adams. Al Capitan, Winter. 1950

Eigendom van de Gallery of Classical Photography

Het eerste tentoonstellingsproject van de galerie was “American Landscape Photography. Ansel Adams and his Pupils”, met het werk van de legendarische Amerikaanse landschapsfotograaf en zijn volgelingen. De tentoongestelde werken zijn de originele zilver- en gelatinedrukken van de meesters zelf en stellen ons in staat de bijzonderheden van elke handafdruk in detail te bestuderen.

De school van het Amerikaanse fotografische landschap beslaat een van de meest glorieuze bladzijden in de geschiedenis van de wereldcultuur. De belangrijkste figuur in deze beeldtraditie was de grote Amerikaanse fotograaf Ansel Easton Adams 1902-1984 . Zijn werk weerspiegelt belangrijke trends en inzichten in de aard van de fotografie en baanbrekende representatiestrategieën van de Amerikaanse fotografie in de eerste helft van de 20e eeuw.

Fotografen in de V.S., die actief betrokken waren bij de internationale beweging voor picturale kunst, voelden al snel de noodzaak om fotografie meer op fotografie te laten lijken dan op schilderkunst of etskunst. Deze trend, die een soort artistieke praktijk vertegenwoordigt, zou “rechte fotografie” worden genoemd.

“Directe fotografie” als artistiek expressiemiddel trekt al snel een brede aanhang, en Alfred Stiglitz is een van hen. De serie foto’s van bewolkte luchten van de meester, Equivalents, is een soort voorbode van een persoonlijke en objectrelatie die cruciaal zal blijken bij het begrijpen van de foto’s van Ansel Adams en zijn leerlingen.

Op 14-jarige leeftijd kreeg Adams van zijn ouders een Box Brownie, een Kodak-camera. De camera kon 100 beelden maken op film met een papieren achterkant… Adams maakt zijn eerste foto’s in Yosemite National Park in de Sierra Nevada Mountains, waarmee hij in de toekomst nauw verbonden zal zijn. Op 15-jarige leeftijd begon Ansel te werken in een fotolaboratorium in San Francisco. Het was toen dat hij begon met het lezen van fototijdschriften, het bijwonen van fotoclubs en fototentoonstellingen. Hij begon met bergbeklimmen en beklom met zijn oom Frank zowel in de winter als in de zomer het Sierra-gebergte, waarbij hij vaardigheden leerde die later van pas zouden komen bij het maken van foto’s in barre weersomstandigheden op grote hoogte.

Op 17-jarige leeftijd werd hij lid van een milieugroep die zich inzette voor de bescherming en het behoud van natuurmonumenten, en hij zou er zijn leven lang lid van blijven. Het was in het hoofdkwartier van de Sierra Club in 1928 dat Adams zijn eerste fototentoonstelling had…

Parallel aan zijn fotografiecarrière, die toen nog amateuristisch was, begon Adams een carrière als concertpianist. Maar nadat hij in 1930 in Taos, New Mexico, het werk van Paul Strand had gezien, besloot hij het professionele musiceren op te geven ten gunste van de fotografie. Adams’ fotografische werken hebben een soort muzikale harmonie, de auteur zelf vergelijkt het negatief met noten en de afdruk met een uitvoering, waarbij hij streeft naar de zuiverste en duidelijkst klinkende toon. In 1932 is Adams stichtend lid van de groep f/64, die naast hem Edward Weston, Imogen Cunningham, Willard Van Dyke, Sonya Noskowiak, John Paul Edwards en Henry Swift omvat. De groep koos de term voor het aantal beschikbare diafragma’s op een grootformaatcamera 8×10 inch dat de best mogelijke beeldscherpte oplevert. De leden van de groep verwierpen bewust elke vorm van manipulatie bij het afdrukken, gaven blijk van een nadrukkelijk respect voor het onderwerp van de fotograaf, maar probeerden tegelijkertijd afstand te nemen van de vervagende esthetiek van de picturale fotografie. Ondanks het korte bestaan van de f/64 groep blijft het een van de meest geavanceerde fotografische gemeenschappen van de Amerikaanse fotografie in de jaren dertig.

De publicatie van verschillende geïllustreerde boeken en zijn solotentoonstelling An American Place, die in 1936 in de Alfred Stiglitz Gallery werd geopend, brachten Adams internationale bekendheid.

Het jaar daarvoor, in 1935, erfde Adams het fotografiebedrijf van zijn schoonzoon Harry Best, dat nog steeds bestaat onder de naam Ansel Adams Gallery anseladams.com .

Tijdens de Tweede Wereldoorlog, geschokt door de acties van de Amerikaanse regering tegen Japanse Amerikanen, bezoekt Adams het Manzanar War Relocation Center, waar hij een serie foto’s maakt die eerst in het MoMA worden getoond en later in boekvorm worden gepubliceerd.

Adams is niet alleen een briljant fotograaf en pedagoog, maar ook een veelzijdig expert in fotografische technologie, die met een grote verscheidenheid aan camera’s en processen werkt. Samen met Fred Archer is Adams de bedenker van het zogenaamde zonesysteem – een techniek waarmee zichtbaar licht kan worden omgezet in een systeem van dichtheden op het negatief en papier en waarmee de fotograaf meer controle krijgt over het proces om het uiteindelijke beeld te verkrijgen.

Sinds 1946 trekken de jaarlijkse seminars van Ansel Adams in het Yosemite National Park fotografen aan die zijn creatieve methode volgen. Net als Adams kozen zij voor een ongecompliceerde fotografische aanpak met een grootformaat camera, handgedrukte zwart-wit negatieven en klassieke compositiemethoden. Dit suggereert de vorming van de Ansel Adams school van het landschap.

Clyde Butcher, Bob Colbrener, Geoff Nixon, Alan Ross, John Sexton, Jody Forster, John Wimberley zijn de knapste vertegenwoordigers van deze school. Elk van deze auteurs is een voortzetter van de mooie traditie van de Amerikaanse landschapsfotografie.

Een van Ansel Adams’ trouwste volgelingen en medewerkers was Alan Ross geb. 1946 . 1948 , die grote bekendheid verwierf als fotograaf, docent en expert in zwart-wit handdruk. Alan Ross was assistent van Ansel Adams 1974-1979 en was direct betrokken bij de publicatie van zijn boeken en het lesgeven in Yosemite. Het was Ross die het recht kreeg om afdrukken te maken van de 24 negatieven die Adams persoonlijk had geselecteerd Limited Edition, Yosemite .

Alan Ross vindt zichzelf een klassieke fotograaf, maar helemaal geen stijlpurist. Hij was in staat zijn eigen filosofische geloofssysteem te formuleren voor fotografie als middel voor zelfexpressie. In dit systeem is er plaats voor verschillende fotografische praktijken en benaderingen bij het nemen van het beeld en het bewerken ervan. Deze fotograaf ontkent de expressieve kwaliteiten van digitale technologie niet – wat voor hem telt is het vermogen om het juiste gereedschap te kiezen om een idee uit te drukken.

De auteur heeft zelf gekozen voor het genre groot formaat camera, handdruk en landschap, dat hij ziet als een allegorie van zijn innerlijke ruimte.

Ross nam enkele van Ansel Adams’ technieken en picturale strategieën over, zoals de klassieke compositie die traditioneel wordt gebruikt in landschapsschilderijen, waarbij alle drie de niveaus de illusie creëren en de oneindigheid van de ruimte symboliseren. De inhoud van elk van deze plannen, die eigenaardige beeldzinnen zijn die een gemeenschappelijk visueel statement vormen, wordt significant. Ross staat ook bekend om zijn uitzonderlijke aandacht voor de technische uitvoering van de afdruk, waardoor hij dramatische contrasten kon bereiken en deze voor de kijker kon accentueren.

Het fotografische lot van Bob Kolbrener b. b. . 1949 is ook nauw verbonden met Yosemite National Park, Ansel Adams en zijn werk.

Colbrener hield zich al zo’n vijf jaar bezig met amateurfotografie toen hij in 1968 een bezoek bracht aan Best Studio Gallery nu de Ansel Adams Gallery . Hij gaf zelf toe dat hij versteld stond van het werk dat hij daar zag. Adams’ monumentale en filosofische landschappen, vol en luchtig, lieten zo’n sterke indruk achter op de jonge fotograaf dat hij besloot zijn fotografische carrière te wijden aan de landschappen van het Amerikaanse Westen.

Een jaar later keerde Bob Colbrener terug naar Yosemite als leerling van de jaarlijkse workshops onder leiding van Ansel Adams, en hij heeft er daarna nog vele bijgewoond.

Kohlbrenners onderwijscarrière begon in 1973 met een zomercursus fotografie, en in 1977 werd hij door Ansel Adams uitgenodigd om als instructeur deel te nemen aan diens Spring Seminar. Vanaf de jaren tachtig werd Colbrener adviseur fotografie aan de Washington University, de University of Missouri en het St. Louis Museum of Art.

Zijn foto’s zijn mooie voorbeelden van klassieke Amerikaanse landschapsfotografie met een delicaat evenwicht erin. Het fotograferen met een grootformaat camera, het met de hand ontwikkelen en afdrukken op fotopapier op basis van bariet, en het afwijzen van manipulaties zoals het lichter of donkerder maken van de afdruk, maken deze fotograaf tot een van de trouwste volgelingen van Ansel Adams.

John Sexton, b.c. 1953 werkte bijna tien jaar naast Adams, eerst als conciërge en daarna als persoonlijk assistent en adviseur. Hij hielp bij de ontwikkeling van de beroemde trilogie Camera, Negatief en Print, en werd niet alleen een erkend expert in cameratechnieken, negatiefverwerking en handdrukken, maar ook een volleerd fotograaf.

Zijn werk zet de lofzang op het Amerikaanse landschap voort die hem tot een van de meest gevierde en invloedrijke fotografen heeft gemaakt, niet alleen in de VS maar over de hele wereld. Het was Adams’ creatieve visie die de basis vormde voor het fotografische epos over de uitgestrektheid van het Noord-Amerikaanse continent, en de principes van de f/64-groep werden een model voor het streven van fotografen om de echte problemen van de kunst op te lossen door middel van fotografie.

Het is vermeldenswaard dat John Sexton selectief is in zijn onderwerpen: aan het eind van de 20e eeuw is het onmogelijk om dezelfde paden te bewandelen. Zijn eerste succesvolle series die zijn opgenomen in Quiet light 1990 en Listen to the Trees 1994 hebben een veel kamerachtige kijk op de natuur, die niet onderdoet voor de dramatische landschapsopnamen van zijn collega’s en zelfs zijn leraar. In de jaren negentig begon hij aan een nieuw project. Zijn serie Places of Power 2000 behandelt eerder een industrieel dan een natuurlijk landschap. De serie die voortkwam uit foto’s van krachtcentrales en dammen, toont ons onder andere een object dat niet minder belangrijk is dan de rotsen en ravijnen van nationale parken – de Space Shuttle.

Fotograaf Jeff Nixon, b. 1945 , die in de jaren zestig begon te fotograferen en zich jarenlang omringd zag door Ansel Adams en diens leerlingen, haalt zijn inspiratie voor zijn zwart-wit landschappen uit dezelfde plaatsen – bergen, kliffen, bossen, canyons en prairies van het Amerikaanse westen. Evenmin schuwt hij de oceaankust of, soms, stedelijke landschappen. Met uitzondering van wegen en gebouwen zijn zijn landschappen echter desolaat en ongerept, net zoals ze honderden jaren geleden aan de Amerikaanse kolonisten voorkwamen.

Of het nu gaat om de beboste helling van Yosemite Valley of een winderige zandduin in Death Valley, de afdrukken van Jeff Nixon presenteren een bijna droomachtig, smetteloos landschap, compleet in compositie en met een zorgvuldige balans van highlights en schaduwen.

Nixons weergave van de natuur komt op de kijker over als een idyllische wereld waarin alles perfect is, en het licht speelt een bijzondere rol in deze perfecte omgeving. Hij is het die het landschap schildert, de specifieke eigenschappen van objecten onthult en ze een mysterieuze glans geeft.

Zijn werk doet soms denken aan dat van Ansel Adams, maar Nixons composities zijn lichter en vloeiender.

Jeff Nixon reist door de Verenigde Staten voor seminars en tentoonstellingen. De fotograaf geeft regelmatig les in Californië en zet de erfenis van zijn leraar voort. Samen met John Sexton werkte hij voor de Ansel Adams Publishing Rights Trust… Nixon is nog steeds een vriend en supporter van zijn familie en andere studenten.

John Wimberley geboren John Wimberley . 1945 maakte zijn eerste foto’s – snapshots van luchtoperaties – toen hij in de jaren zestig bij de marine diende, waar hij als luchtvaarttechnicus werkte. Na zijn ontslag uit het leger beoefende hij korte tijd landschaps- en straatfotografie en documenteerde hij de hippiebeweging in Californië.

In februari 1969 werkte Wimberly aan een serie foto’s van bomen in Del Puerto Canyon, Californië. Het was deze fotografische ervaring die de vector van zijn werk ingrijpend veranderde: hij schakelde over van kleur naar zwart-wit, en omdat hij zich wilde concentreren op wat hij zag als de spirituele componenten van de wereld, verdiepte hij zich in de studie van psychologie, mystiek en religie. In 1973 werd zijn eerste tentoonstelling van zijn werk gehouden.

In de jaren 1970 en 1980 concentreerde John Wimberly zich op landschappen. Hij fotografeerde plaatsen die voor hem een bron van energie en kracht waren en bezocht ze vijfentwintig jaar lang opnieuw.

Zijn werk heeft veel kritische en publieke aandacht gekregen. En een gezamenlijk tentoonstellingsproject met Ansel Adams heeft John Wimberley gevestigd als een opmerkelijke landschapsschilder…

Jody Forster 1971 heeft besloten zich aan de fotografie te wijden. 1948 reist naar Yosemite om de beroemde Ansel Adams workshops bij te wonen. Voor opnames in Mexico en Phoenix verhuisde Jody Forster in 1976 naar Arizona. Er is een merkwaardige paradox in het landschap dat in deze jaren is ontstaan. Hoewel het landschap op de foto’s monumentaal lijkt, wordt het eerder lokaal ervaren, als iets beheerst, waar zowel kunstenaar als kijker zich op hun gemak voelen. Zijn composities zijn klassiek, maar verre van statisch.

En het beste voorbeeld daarvan zijn de opnamen die in 1978 in Shirok, New Mexico, zijn gemaakt en die Forster echt beroemd hebben gemaakt. Zijn foto’s van driehoekige kliffen, die door de Navajo indianenstam als heilig worden beschouwd, zijn vervolgens zijn meest gepubliceerde beelden geworden. De bijna geometrische vorm van de rotsen, die meermaals in het vlak van het kader wordt herhaald, vormt een complexe en dynamische compositie. Het gevoel van ruimte in combinatie met de goed leesbare textuur van de rotsen maakt deze werken tot een grafische ervaring.

Jodie Forster keert meerdere keren terug naar dezelfde locatie. Dan spendeert hij uren in de donkere kamer om de stemming en energie van het landschap na te bootsen… Zijn foto’s bevatten een rijk vocabulaire van visuele elementen die de auteur helpen de interactie van natuurlijke vormen met elkaar te beschrijven.

California Polytechnic State University Architecture Department afgestudeerde Clyde Butcher 1958 heeft naam gemaakt op het gebied van architectuur. 1942 fotografeerde al enkele jaren architectuurmodellen toen hij de Ansel Adams Gallery in Yosemite bezocht. Het werk van Adams beïnvloedde Butcher sterk en leidde hem naar het landschapsgenre. Zijn fotografie van de ecosystemen van Florida verwierf Butcher na verloop van tijd bekendheid en bracht hem onder de aandacht van het Water Resources Management Committee en het Committee of Archaeology and History, die hem uitnodigden deel te nemen aan grote federale projecten. In meer dan vijfendertig jaar heeft hij ongerepte hoeken van de natuur op film vastgelegd… Zijn foto’s van Ever Glades en Big Cypress Swamp National Parks Florida nemen een speciale plaats in in zijn archief.

Clyde Butcher gebruikt fotografie als een sociaal model om de kijker te beïnvloeden en actuele kwesties in verband met milieubescherming aan de orde te stellen.

Foto’s van Amerikaanse landschappen, gemaakt met een groot-formaat camera en afgedrukt op grote formaten tot 2×5 meter , werden algemeen bekend bij Butcher. Deze stelden hem in staat om niet alleen details en textuur, maar ook het unieke karakter van een bepaald landschap over te brengen.

Net als Ansel Adams zelf behandelen de genoemde fotografen het onderwerp landschap en aanverwante aspecten. De ruggengraat van hun werk is de natuurlijke omgeving.

Ongekende tentoonstelling “Amerikaanse landschapsfotografie. Ansel Adams en zijn leerlingen” spreekt niet alleen over de continuïteit van creatieve generaties en persoonlijke goedkeuring van klassieke modellen, maar nodigt ook uit tot nadenken over de vervlechting van klassiekers en eigentijdsheid.

Met dank aan de Classical Photography Gallery voor het schenken van deze foto’s.

Adres van Galerij van Klassieke Fotografie: Savvinskaya nab., d. 23, corp. 1

Tel. 495 510-77-13, 510-77-14

Openingstijden: woensdag tot zondag, 12-9 uur.

Meer info: classic-gallery

Ansel Adams. Yosemite Valley, winter. 1938

Ansel Adams. Yosemite Valley, winter. 1938

Ansel Adams. Yosemite Valley, winter. 1938

Eigendom van de Gallery of Classical Photography

Ansel Adams. Maan en Half Dome. 1960

Ansel Adams. Maan en Half Dome. 1960

Ansel Adams. De maan en Half Dome. 1960

Eigendom van de Gallery of Classical Photography

John Wimberley. Mistig landschap met zwembad. 1984

John Wimberley. Mistig landschap met zwembad. 1984

John Wimberley. Mysterieus landschap. 1984

Eigendom van de Gallery of Classical Photography

Ansel Adams. Cathedral Peak en Lake. 1938

Ansel Adams. Cathedral Peak en het meer. 1938

Ansel Adams. Cathedral Peak en het meer. 1938

Eigendom van de Gallery of Classical Photography

Ansel Adams. Apalachicola. 1998

Ansel Adams. Apalachicola. 1998

Ansel Adams. Apalachicola. 1998

Eigendom van de Gallery of Classical Photography

Clyde Butcher. Deadlakes. 1997

Clyde Butcher. Deadlakes. 1997

Clyde Butcher. Dode meren. 1997

Het eigendom van de Gallery of Classical Photography

Alan Ross. Lagune, Pfeiffer Beach. 1975

Alan Ross. Lagune, Pfeiffer Beach. 1975

Alan Ross. Pfeiffer Beach. 1975

Eigendom van de Gallery of Classical Photography

John Wimberley. Carmel Valley vanaf Hall's Ridge. 1993

John Wimberley. Carmel Valley vanaf Hall’s Ridge. 1993

John Wimberley. Carmel Valley, uitzicht op de heuveltop. 1993

Op het terrein van de Classical Photography Gallery

John Sexton. Oaks at Dusk, Carmel Valley, CA. 1988

John Sexton. Oaks at Dusk, Carmel Valley, CA. 1988

John Sexton. Eiken in de schemering, Carmel Valley. 1988

Eigendom van de Gallery of Classical Photography

Beoordeel dit artikel
( Nog geen beoordelingen )
Lotte Visser

Vanaf mijn vroegste herinneringen ben ik altijd gefascineerd geweest door de schoonheid van de wereld om me heen. Als kind droomde ik ervan om ruimtes te creëren die niet alleen betoverend waren, maar ook van invloed waren op het welzijn van mensen. Deze droom werd mijn drijvende kracht toen ik besloot het pad van interieurontwerp te volgen.

Witgoed. TV's. Computers. Foto uitrusting. Beoordelingen en tests. Hoe te kiezen en te kopen.
Comments: 1
  1. Eva Smit

    Kan iemand vertellen wat de belangrijkste thema’s zijn die worden belicht in de tentoonstelling American Landscape Photography? Ik ben benieuwd naar hoe de invloed van Ansel Adams en zijn discipelen op het landschapsfotografie genre is weergegeven.

    Beantwoorden
Opmerkingen toevoegen