Nikon D750 test: Patricia de rode vos lacht sluw naar de camera

Toonaangevende fabrikanten van fotoapparatuur hebben altijd gestreefd naar een veelzijdige DSLR die ideaal is voor de meeste mensen die zichzelf fotograaf noemen. Het smalle gamma van deze fabrikanten omvat zeker Nikon. Om de paar jaar komt er een revolutionair stukje techniek, en ontwerpers creëren een hele familie camera’s. Uit deze familie kan iedereen een gereedschap vinden naar zijn smaak, zijn taak, zijn portemonnee.

Nikon D750 volformaat camera

Over Nikon’s lijn volformaatcamera’s

Aan de top van de Nikon line-up staat een zware, dure reportagecamera. Hij kan in elke omgeving betrouwbaar werken en meer dan tien beelden per seconde maken, en zijn talrijke sensoren en signaalprocessoren zorgen ervoor dat zelfs de kleinste verandering in de opnamesituatie hem niet ontgaat. De instrumenten worden gebruikt door degenen voor wie fotografie een beroep is dat nieuws oplevert. En aangezien de agentschapsband en de tijdschriftstrook geen prohibitieve resolutie vereisen, is de bestandsgrootte bescheiden en voldoende, niet meer dan 20 megapixels. Een dergelijke camera in het systeem van Nikon is de D4s.

Studiofotografen, reclamefotografen, landschapsfotografen kunnen deze resolutie missen omdat hun resultaten vaak op een zeer groot formaat moeten worden afgedrukt, ontwerpers er diepe manipulaties mee uitvoeren. De Nikon D810, met zijn hoge resolutie van 36 megapixels, is de camera voor hen. In het dagelijkse werk vereisen bestanden van deze omvang professionele computeroplossingen, een zeer groot rekenvermogen en soms zelfs een speciale assistent. Dat is gemakkelijk te zien als je weet dat een eenvoudige foto van 400 opnamen 30 gigabyte vergt om te uploaden naar vrije ruimte, te bekijken, te selecteren, te bewerken. Veel fotografen, en niet te vergeten amateurs, voelen zich niet op hun gemak bij deze.

Voor een leger van fotografen die geen grote behoefte hebben aan snelheid of de hoogste resolutie, maar die wel de voordelen van een volledig formaat en de magie van een wijd open diafragma willen ervaren, werd de Nikon D600 ontwikkeld, die vervolgens werd opgewaardeerd tot de Nikon 610. Ik heb er enkele jaren geleden uitgebreid over geschreven – De Nikon D600 test

Maar de tijden gaan voorbij, technologieën evolueren en gebruikers raken snel gewend aan nuttige innovaties, merken ze niet meer op. Maar het vergeeft geen kleine ongemakken. Ingenieurs proberen de koper ook de handigste en meest veelzijdige oplossingen te bieden. Het is tijd om kennis te maken met de verbeterde Nikon D750 full-frame DSLR, gericht op een zo breed mogelijk scala aan gebruikers. Alle kenmerken en voordelen ervan zullen we in deze bespreking proberen te verkennen, sommige met praktische voorbeelden.

Technische kenmerken

Sensor – Full-HD 23,9 x 36 mm, 24,3 MP CMOS, 6016×4016 pixels

Verwisselbare lenzen, F-vatting met elektrische contacten. Retro Lens Control wordt niet ondersteund.

Beeldstabilisatie – niet beschikbaar in de camera, veel verwisselbare lenzen hebben optische stabilisatie

Zoeker – glazen pentaprisma, 100% kader.

Beeldscherm – Diagonaal 8 cm. 1229 duizend. horizontaal afgebogen pixels

Scherpstelling – Automatisch Enkelvoudig en Volgen, Handmatig

Live View-scherpstelling, 51 scherpstelpunten.

Bereik sluitertijd – 30 sec. – 1/4000sec, lang met de hand, flitssynchronisatie 1/250sOpnamemodi – P, A, S, M, twee gebruikersinstellingen, 17 scènemodi, D-Lighting, HDR

Belichtingsmeting – 91.000 punten, multi-segment, centrum-georiënteerd. Correctie ±;5 EV

Flitser – Ingebouwde flitser, I-TTL, richtgetal 12, extern creatief verlichtingssysteem kan worden aangesloten.

ISO 100-12800 ISO, software scaling, Auto ISO met automatische bereikregeling

RAW 12 en 14 bits, RAW+JPG, JPG

Geheugenkaarten – Alle soorten SD-kaarten, twee slots

Continu opnemen tot 6,5 fps, zelfontspanner met instelbare vertraging, sluiter op afstand

Intervalvideo-opnamen – ja, flexibel configureerbaar

Full HD-video-opnamen 1920×1080 30fps

Interfaces – USB mini B, HDMI mini C, microfoon en koptelefoon, Wi-Fi

Voeding – EL-EN 15, 7V, 1900mAh batterij

Afmetingen – 141 x 113 x 78 mm

Gewicht – 840 gram met batterij en geheugenkaart

Uiterlijk en ontwerp Nikon D750

De nieuwe camera ziet er vrijwel hetzelfde uit als zijn voorganger Nikon D600 D610. Je kunt ze onderscheiden door goed te kijken naar de naam op het lichaam. De belangrijkste verschillen met de “klasgenoten” zitten verborgen in. De evolutie van de camera komt tot uiting in de technische specificaties, maar enkele nieuwigheden zijn onmiddellijk met het blote oog zichtbaar.

Allereerst krijgt de full-frame DSLR eindelijk het kantelbare scherm dat al lange tijd met succes wordt gebruikt in de 15 x 22,5 mm beeldgrootte, niet-zilveren systemen en compactcamera’s. Als deze oplossing goed wordt uitgevoerd, worden de mogelijkheden van de fotograaf bij natuurfotografie aanzienlijk uitgebreid, soms met een verborgen camera voor reportages, bij gebruik van een statief. Als practicus ben ik het geenszins eens met de bewering dat een kantelbaar of draaibaar scherm de bescherming van de camera verzwakt en leidt tot het risico van breuken.

Tijdens de testopnames werd de camera gedurende ongeveer 10 dagen blootgesteld aan natte sneeuw, ondervond sterke trillingen. Ondanks de opwinding van de internetgemeenschap en virtuele testers, kon ik geen enkel probleem vinden met de flip screen stub die op het camerahuis wordt aangesloten. Er zij op gewezen dat de uitvoering van het scharnierende scherm naar mijn mening veel potentieel voor verbetering heeft. In zeldzame gevallen heb ik de extra vrijheid van het draaibare scherm gemist, bij het werken met een statief vanuit lastige posities.

Iets kleinere lichaamsgrootte. Het handvat waarmee de fotograaf de camera vasthoudt is iets kleiner. Camera blijft gemakkelijk vast te houden met de vingers van één hand. Drie vingers onderaan wikkelen zich stevig rond het handvat, de wijsvinger rust op de ontspanknop en de powerkiezer. Ik dacht dat de greep vooral geschikt zou zijn voor de kleine hand van een vrouw of man. Uit een enquête onder gerespecteerde praktiserende fotografen is echter gebleken dat zelfs de “grote jongens” de camera erg handig vinden. De aan/uit-knop is zeer logisch geplaatst, en de andere bedieningselementen zijn beschermd tegen per ongeluk schakelen tijdens transport of reportage.

Ondanks de opwinding van de internetgemeenschap en virtuele testers, heb ik geen problemen kunnen ontdekken met de scharnierende schermstomp die op de camerabehuizing aansluit.

Met Nikon DSLR’s kun je traditioneel bijna elke denkbare camera-instelling aanpassen, en zelfs de kleurbalans van het LCD-scherm corrigeren.

Met Nikon DSLR’s kun je traditioneel bijna alle denkbare camera-instellingen aanpassen, zelfs de kleurbalans van het LCD-scherm. Wat mij vooral helpt bij mijn werk is de flexibiliteit om de zelfontspanner op afstand in te stellen, de seconden vertraging, het opname-interval en het aantal foto’s. Dit kan niet alleen nuttig zijn voor foto’s in selfiestijl, maar ook voor een reeks serieuze taken.

Maar zo’n prijzenswaardige veelzijdigheid is niet gemakkelijk… Het menu wordt onoverzichtelijk, in echt snelle opnameomstandigheden kan het soms moeilijk zijn de juiste functie te vinden, vooral wanneer de tijd dringt, je snel moet overschakelen van foto’s naar video, of je werkstijl drastisch moet veranderen. De Nederlands vertaling van sommige tabbladen is niet altijd duidelijk, bijvoorbeeld de opties “Convenient ISO” of “Consistency Marking” zijn voor mij een beetje verwarrend.

Het is dus de moeite waard om het tabblad ‘Mijn menu’ aan te passen en in het begin een papieren versie van de handleiding bij de hand te hebben, zodat u alle geweldige bedieningselementen niet vergeet. Vooral als u creatief aan de slag wilt met al uw opnamemogelijkheden, of als u net vertrouwd raakt met Nikon’s camerabedieningsfilosofie.

Voordelen van de Nikon D750

Sensor en processor

Voorbij zijn de dagen dat foto’s genomen bij zeer hoge ISO-snelheden leiden tot catastrofale beelddegradatie of ernstige nabewerking met een beeldprocessor vereisen. De nieuwe sensor in de Nikon D750 verrast je met zijn mogelijkheden. Het hele ISO-bereik is nu echt bruikbaar, met behoud van fijne details tot 10.000 ISO, mits goed belicht.

En in moeilijke omstandigheden, bij kaarslicht, lantaarn of zelfs bij maanlicht, kunt u de gevoeligheid instellen op een ongelooflijke 12800 ISO en zullen de resultaten perfect zijn. Natuurlijk kun je bij de specificaties van de Nikon D750 en andere modellen ambitieuzere cijfers tegenkomen, zoals 25.000 ISO of zelfs 204.000 ISO. Laten we realistisch zijn, u kunt een beeld krijgen bij deze waarden, maar het detail zal sterk verminderd zijn.

In de Nikon D750 is de laagst mogelijke gevoeligheid 50 ISO Lo1 . Het is software-versneld, en u kunt het toepassen wanneer u de langst mogelijke sluitertijd wilt krijgen met alle middelen. U kunt onscherpe contouren van mensen en dieren, de illusie van bewegend water, wireframing en een paar andere trucs bereiken. Het bereik van 100 – 800 ISO geeft de beste beeldkwaliteit, hoge detaillering en volledige afwezigheid van ruis.

Bij weinig licht bewolkt, ’s morgens of ’s avonds, schaduw raad ik u aan 1600 tot 3200 ISO te gebruiken, dan krijgt u geweldige resultaten. Voor speciale behoeften, zoals het vastleggen van beweging binnenshuis, snel bewegende sporters in de sportschool of een scène in de schemering, gaat u voor hogere ISO-snelheden van 6400 tot 8000. Zelfs hogere instellingen kunnen veilig worden gebruikt voor avond- en nachtscènes.

Daglichtfotografie met de D750

ISO 100

ISO 200

ISO 400

ISO 800

ISO 1600

ISO 3200

ISO 6400

ISO 12800

Nachtscène van de D750

ISO 100

ISO 200

ISO 400

ISO 800

ISO 1600

ISO 3200

ISO 6400

ISO 128000

Bij de Nikon D750 is het niet alleen de kwaliteit van de geavanceerde sensor die het verschil maakt. De hele filosofie van signaalconversie met behulp van EXPEED-technologie helpt bij de bestrijding van ruis, verbreedt het zichtbare toonbereik en zet het beeld delicaat om naar JPG-formaat, wat handig is voor de meeste niet-professionele fotografen. Ruis wordt selectief onderdrukt, fijne details en contrast blijven behouden, en grote delen van monochrome beelden worden glad zonder digitale artefacten.

Het effect van de ingebouwde ruisonderdrukking kan worden aangepast. Te veel ruisonderdrukking leidt tot een sterk verlies van details, ook wel “plastic” beeld genoemd. Daarom raad ik aan de ISO op LAAG te zetten om de fijne details, haar, wimpers, takken en textuur te behouden. Ruisonderdrukking met lange sluitertijd moet worden uitgeschakeld als u niet naar de sterren kijkt.

Opmerkelijk is dat de hoge resolutie van 24 miljoen pixels het mogelijk maakt het oorspronkelijke beeld na de opname aanzienlijk bij te snijden zonder merkbaar kwaliteitsverlies. Dit heet “bijsnijden”, of, zoals ze tegenwoordig in amateurtaal zeggen, “bijsnijden”. Dit onderscheidt de D750 van de professionele modellen Nikon D4s en Df, hoewel professionals hun opnamen met uiterste precisie componeren.

Verbeterde scherpstelling en meetsysteem

De laatste generatie camera’s voor algemeen gebruik had een 39-punts scherpstelsysteem. Hoeveelheid, voor een amateur camera is voldoende. Maar ze zijn zo verpakt dat ze in het midden van het kader staan, zonder de beeldgevoelige delen van het beeld aan de randen aan te tasten. Ik moest de camera veel bewegen tijdens het filmen…

De Nikon D750 krijgt een professionele, opnieuw ontworpen 51-punts autofocus die evenrediger over het frame is verdeeld. U kunt het scherptepunt nauwkeurig instellen, niet alleen in het midden van het kader, maar ook langs de rand van het kader. Dit is vooral belangrijk voor portret-, tele- en macrolenzen.

U kunt de scherpstelsensoren afzonderlijk of in groepen gebruiken, wat handig is met groothoeklenzen bij reportagefotografie. 15 punten kunnen horizontale en verticale lijnen volgen. Verbeteringen in de nachtelijke scherpte, waardoor het gemakkelijker is om testscènes vast te leggen na zonsondergang, in donkere omstandigheden.

91.000 punten belichtingsmeting maakt matrixmeting mogelijk in vrijwel elke opnamesituatie. In kritieke situaties kunt u een ander meetsysteem proberen, zoals spotmeting of hoogtemeting. Handmatige belichtingscompensatie is beschikbaar in een zeer groot bereik van vijf belichtingsstappen. Tijdens de testopnamen werden geen donkere of zeer heldere opnamen veroorzaakt door de meting, wat wijst op de nauwkeurige en intelligente werking van het systeem.

Andere kenmerken van de camera

De camera heeft twee SD-kaartsleuven. Ze kunnen zo worden ingesteld dat de opname niet wordt onderbroken wanneer een van de kaarten vol is, of dat er automatisch wordt gesorteerd op formaat, bijv. kleine JPG wordt opgenomen op de eerste kaart, grote RAW voor creatieve bewerking op de tweede.

De Nikon D750 heeft een ingebouwde Wi Fi module voor het op afstand bedienen van de camera en het overbrengen van uw foto naar een modern mobiel apparaat. Steady-state communicatie met een smartphone of tablet is getest. Binnen is het 3 – 4 meter, het bereik in open terrein niet meer dan 12 meter.

Om een verbinding tot stand te brengen is een eenmalige aanwezigheid van de smartphone of tablet op het netwerk vereist en de gratis installatie van de toepassing Wireless Mobile Utility, de verbinding is bijna onmiddellijk. Helaas bleken verschillende apparaten door software- en hardwareconflicten niet via Wi-Fi te kunnen communiceren.

Producent claimt iets lager stroomverbruik. Het is waarschijnlijk waar, de EN-EL15 batterij is zuiniger in het gebruik. Mijn enige advies is om een reservebatterij mee te nemen of de MB-D16 externe voeding te gebruiken bij filmopnamen, intervalopnamen en werk in de winterse buitenomgeving.

Videotaping

Videotaping met een traditionele DSLR-camera gebeurt meestal vanaf een statief of ander statief, waarbij tracking focus niet mogelijk is. De werkwijze van de DSLR in de videomodus lijkt meer op het filmen van een professionele cameraman en houdt meestal geen actieve beweging van de videograaf zelf in.

Het is dus de moeite waard om je opname te componeren, de focus aan te passen en een korte scène te schieten… De camera levert zeer goede resultaten voor amateurcinema. Externe microfoonaansluiting ook mogelijk. Technische video-instellingen zijn gescheiden van het fotomenu, zodat u foto- en videomodi onafhankelijk kunt instellen.

Full HD one-shot duur bij 60fps is 10 minuten, met 20 en 30 minuten in minder veeleisende modi.

Het meest interessant is de eigen Time-lapse fotografie, of tijdsverloopfotografie. Maar eerst moet je het instellen. De instellingen tab is in het video menu. Hoe langer het proces van filmen, hoe langer het interval tussen de beelden.

U kunt bijvoorbeeld een zonsopgang in 2 of 3 seconden fotograferen, maar voor een bloeiende bloem of een huis in aanbouw is een langer tijdsinterval nodig. Wanneer we de opnametijd instellen, berekent de camera de uiteindelijke lengte van de voltooide video. Het filmen kan op elk moment worden gestopt, bijvoorbeeld om de dynamiek van de plot te evalueren, en vervolgens worden hervat.

De camera zelf zal automatisch lange onbemande opnames maken en een videobestand samenstellen op basis van de instellingen. Als de belichting in de loop van een scène verandert, kan de optie voor belichtingscorrectie automatisch licht- en schaduwvariaties corrigeren. Het is wenselijk de automatische scherpstelling en de optische stabilisator uit te schakelen, zodat het beeld stil blijft staan.

Een verdere ontwikkeling van de geavanceerde automatische bedieningsopties is intervaltimerfotografie. De camera maakt een reeks opnamen op een vooraf ingesteld tijdstip, in instelbare intervallen. Met deze optie kunt u dieren observeren of wetenschappelijk onderzoek vastleggen vanaf een statief.

Software en beeldverwerking

De camera’s van vandaag zijn geweldig in het produceren van gecomprimeerde JPG’s, het toepassen van intelligente technieken om donkere en lichte delen van een beeld te bewerken, en in eenvoudige typische gevallen het nauwkeurig bepalen van de kleur witbalans on the fly. Maar als de fotograaf meer controle wil hebben over het resultaat en creatief wil ingrijpen, heeft hij of zij de volledige hoeveelheid gegevens nodig die rechtstreeks van de sensor komen.

Bij Nikon-camera’s heet zo’n bestand *.NEF. Op een pc is het meestal alleen zichtbaar als pictogram, de inhoud zelf is niet zichtbaar. Met de release van de nieuwe camera heeft het bedrijf de gratis Nikon Capture NX-D ver 1 software ontwikkeld.0.3, te downloaden van de website van de fabrikant op //nikon_RU/product/software/capture-nx-d , waarmee u alle wijzigingen in het bestand kunt aanbrengen en het werk kunt opslaan in JPG- en TIFF-formaat.

Helaas ondersteunt de voor velen bekende softwareomgeving van Adobe Lightroom en Adobe ACR de nieuwe camera nog niet, evenals een ander oud handig programma van de fabrikant Nikon Capture NX 2.4.7. Maar er is een oplossing. Je moet de nieuwe NX-D leren kennen tot nu toe vind ik het onbegrijpelijk en met weinig mogelijkheden of de gratis Adobe Digital Negative converter 8 gebruiken.7.0 om een DNG-bestand te maken en terug te keren naar de vertrouwde werkomgeving van Lightroom.

Wat is er anders?? Nikon’s NX-D converter produceert de minste ruis, de meest vloeiende en meest realistische beelden, maar het is moeilijk om te werken met subtiele kleurschakeringen en gradaties, waarbij slechts delen van de foto worden gewijzigd. Adobe Lightroom is intuïtief en zelfverklarend, heeft de grootste mogelijkheid om het beeld te veranderen, maar kan geen rekening houden met de eigen algoritmen voor ruisonderdrukking. Welke manier voor u het beste is, beslist u. Opmerkelijk is dat Nikon Capture NX-D geen Russischtalige interface heeft.

Het verschil in conversieresultaten met “standaard”-instellingen is duidelijk te zien in een scène met laag contrast zonder felle kleurvlekken. In PictureCarture NX-D.jpg kun je zien dat de software rekening houdt met de geometrische vervormingen die de groothoeklens veroorzaakt. Afgebeeld in Lightroom 1.Als je een foto maakt van een afgedrukte afbeelding op jpg, kun je de contrast- en kleurvariaties zien die de Adobe converter module meestal in de afbeelding introduceert.

Een andere nuttige softwareoplossing voor Windows-gebruikers is NEF Codec. Met dit gratis hulpprogramma van Nikon kunt u uw raw NEF-bestanden op uw beeldscherm zien als eenvoudige foto’s.

Technieken voor het hanteren van de camera in verschillende situaties. Praktische fotografie

In een recent interview met fotojournalist Sergei Maksimishin, winnaar van de World Press Photo, zei hij dat het volgen van canons van klassieke fotografie of een grondige kennis van techniek niet hetzelfde is als het creëren van een fotografisch meesterwerk. Het is de specifieke impuls waardoor je de ontspanknop indrukt die telt…

De foto is boeiend, vluchtig en onherhaalbaar. De meester heeft ongetwijfeld gelijk. Maar om dat ene onvergetelijke, prachtige moment niet te missen, is het de moeite waard om vol vertrouwen een hulpmiddel te gebruiken dat u kan helpen dat moment vast te leggen. En de autofocus zal ons helpen het herkenbare beeld vast te leggen.

Welke scherpstelmodus te gebruiken, single-frame of tracking modus?

De autofocusmodule kan worden ingesteld op meer dan 10 verschillende werkingsalgoritmen. Druk op de AF-knop met de linkerduim en gebruik tegelijkertijd het AF-wiel met de rechterduim om drie modi te selecteren: Enkelvoudige AF, Tracking AF en Auto. Single AFS is de meest voorkomende optie, en wordt in 90 procent van de situaties gebruikt.

Landschap, groep mensen, portret, architectuur – alle onderwerpen voor single AF. De AFC-volgmodus wordt gebruikt wanneer het object snel beweegt ten opzichte van de camera en altijd in het brandpunt moet staan. Atleten, dieren, vliegende vogels, auto’s, kinderen – dit zijn de helden voor automatische tracking. AFA autoswitch modus observeert het onderwerp en beslist zelf wanneer de eenpuntsfocus en wanneer de volgfocus wordt toegepast. Ik gebruik alleen de eerste en tweede stand, ik probeer de situatie zelf te beoordelen.

Kiezen van het scherpstelpunt

Het grote aantal scherpstelpunten stelt de fotograaf voor het probleem om te beslissen hoeveel en wanneer hij er zal gebruiken. Ik vind dat de meest nauwkeurige en voorspelbare resultaten worden verkregen met een enkel punt. En je moet het plaatsen waar het onderwerp is, dat moet in scherpte zijn. Dit is gemakkelijk te doen met de joystick onder de rechterduim.

Dit is om de veelgemaakte fout van alle saaie en repetitieve foto’s te vermijden, waarbij het hoofdonderwerp precies in het midden van het kader staat. Met dit minimum aan kennis, laten we een wandeling maken in het stadslicht, zonder het verplichte statief voor. We hebben immers al vastgesteld dat het vermogen van de sensor om foto’s van hoge kwaliteit te maken bij zeer hoge gevoeligheden.

s Nachts foto’s maken in de stad

Met de lichten aan en de lucht nog warm, zal het tijdsbestek slechts enkele minuten duren. Bij het fotograferen met een telelens op 200 mm had de sluitertijd sneller moeten zijn, maar ik koos voor de optische beeldstabilisator in de Nikkor 70-200 1:2.8. Scherpstelling is enkelvoudig, op een rastercontrastkoepel; de matrixmeting werd niet beïnvloed door de aanwezigheid van lichtbronnen in het kader. Automatische witbalans reproduceert nauwkeurig het kleurbereik van het beeld.

In slechts vijf minuten is de lucht donkerblauw geworden en is het contrast toegenomen. In deze situatie was een belangrijke factor het vermijden van overbelichting op de verlichte muren van het Bolshoi gebouw. Omdat ik de voorgrond en de achtergrond scherp wilde houden, sloot ik het diafragma een beetje, en de sluitertijd bij het fotograferen uit de hand was niet langer dan 1/15e van een seconde.

Het beeld was gericht op de linkerkant, en het meest linkse punt voldeed. De blauwe tinten van de donkere lucht werden opgehelderd tijdens de conversie in Adobe Lightroom 5.4, de geometrische vervorming van de verticale muren van het gebouw is gecorrigeerd in de grafische editor.

Wanneer de scène zich voor de voorgrond bevindt, is scherpstellen altijd moeilijker. Als u een groot aantal centraal geplaatste brandpunten toepast, zal de camera zeker scherpstellen op het helderste en meest contrasterende deel van het beeld; in ons geval zijn dat de felgele lampen in het elektrisch licht. Door een van de bovenste scherpstelpunten te kiezen en het diafragma wijd open te zetten, wordt de voorgrond prachtig onscherp gemaakt.

Het diffuse licht van de elektrische lampen is genoeg voor een reportage-opname. Met een wijd open diafragma en een lange brandpuntsafstand kunt u de sfeer van een grootstedelijke straat ’s nachts vastleggen, waardoor u onopvallend dichter bij de voorbijgangers komt.

Maar de scherptediepte wordt erg klein, en het duurt maar één stap voor de personages een waas worden met verloren details. Laten we daarom de volgfocus toepassen door zijn modus op AFC in te stellen. Het scherpstelpunt moet zo worden gekozen dat het gezichten volgt. Door een korte opname met 6 beelden per seconde kun je de scherpste opname maken.

Als ik foto’s maak met een hoge gevoeligheid kies ik meestal de laagst mogelijke instelling. Als de brandpuntsafstand van de lens bijvoorbeeld lang is zoals in de vorige foto, kies dan een hogere ISO-gevoeligheid van 8000.

Door de brandpuntsafstand met de zoom te verkleinen, kunt u de ISO-gevoeligheid voor de achtergrond verlagen. Dit geeft een merkbare verbetering van de kwaliteit van fijne details. U moet het niveau van de digitale ruisonderdrukking instellen op Laag matig , of in sommige gevallen volledig uitschakelen.

Zelfs als het geen nacht is in de stad, maar grijze bewolking, sneeuw of regen, inspireren de nieuwe camera en zijn sensormogelijkheden het gebruik van hoge gevoeligheid. Terwijl je vroeger je adem moest inhouden en moest denken aan het risico van onscherpte bij het gebruik van een telelens, kun je nu gewoon fotograferen en denken aan de momenten en associaties die je opvallen.

De zon in het frame

De zon in het kader is altijd een groot probleem als je een foto neemt… De helderheid van het licht is zeer hoog en er is een groot contrast tussen de voorgrond en de lucht. Het meetsysteem van je camera neigt naar de ene of de andere kant en produceert een correct belichte hemel met een zeer donkere voorgrond. Maar het kan ook andersom zijn – een goed gedefinieerde voorgrond contrasteert met een lucht die helder en zonder details is.

Dit komt omdat het dynamische bereik van de scène zeer groot is bij het fotograferen “tegen het licht in”. Bovendien veroorzaakt een zeer heldere puntlichtbron talrijke reflecties in de lens die verschijnen als lichtlijnen, schitteringen en vlekken in het beeld. Sommige fotografen noemen ze “hazen”, waarschijnlijk omdat ze op het meest ongelegen moment opduiken en niet altijd zichtbaar zijn op het moment van de opname.

De kappen bij verwisselbare lenzen kunnen een effectieve manier zijn om overstraling te voorkomen. Soms kun je met groothoeklenzen met een uitgestrekte arm, een hoed of een ander middel de stralen helemaal wegwerken, of de felle zon ergens achter laten verschijnen, een klein takje van een boom. Soms hoef je de camera maar een millimeter te bewegen en het beeld wordt contrastrijk en weelderig.

Wanneer er een lichtbron in het kader aanwezig is, moet de automatische belichting worden gecorrigeerd door + of – Ev in te voeren. Met de Nikon D750 kunt u tot vijf belichtingscompensatiestappen invoeren. Het kan een groot verschil maken voor een scène, en een zonnige dag veranderen in een maanverlichte nacht.

Ik vertrouw meestal niet op de matrixmeting in moeilijke scènes, ik pas hem behoorlijk aan of schakel over op de handmatige “M”-stand om de belichtingswaarden zelf aan te passen. Verrassend genoeg werkte de matrixmeting met de Nikon D750 nauwkeurig en was er niet veel correctie nodig.

Deze situatie herhaalde zich vele malen, het leek me dat de matrixmeting van de Nikon D750 nauwkeurig werkt in de meeste scènes die ik fotografeer.

Flash Fotografie. Creatieve verlichting

De dagen dat journalisten magnesiumpoeder in brand staken om een sterke, onmiddellijke lichtpuls te krijgen, zijn al lang voorbij. De elektronische flitsers worden niet langer gebruikt om een vlakke lichtbundel te creëren, maar als hulpmiddel om het lichtpatroon, de sfeer van een beeld te creëren. Bijna alle reclame- en studiofotografie gebeurt met lichtflitsen, vaak zeer grote.

Hoewel onze camera geweldig is bij weinig licht, blijft de flitser een hulpmiddel voor de fotograaf. Kleine systeemflitsers kunnen ook unieke lichtpatronen creëren, schaduwen bij veldwerk verlichten en een stroboscopisch effect creëren. Nikon CLS Creative Lighting System kan meerdere lichtbronnen matchen, op afstand bedienen en hun vermogen regelen. De D750 is volledig compatibel met dit systeem.

Zelfs in het werk van een natuurfotograaf zijn er momenten waarop het wenselijk is meerdere flitsers te gebruiken. Dit is vaak het geval bij macrofotografie, waar je veel moet diafragmeren om een grote scherptediepte te krijgen en het gewenste lichtpatroon te creëren.

Bij het fotograferen van de herfsttijloos van de esdoorns wilde ik hun complexe structuur laten zien. Een enkele bron, de Nikon SB800 handheld computer flitser schijnt direct in de camera om de macro er als een silhouet uit te laten zien. Een andere Nikon SB910 flitser verlicht de schaduwen en regelt twee lichtbronnen wanneer de sluiter wordt ontspannen. De belichting was delicaat, er was geen overbelichting door de flitser, maar de flitsers werden handmatig afgesteld en het flitsvermogen van de SB 800 was tweeëndertig keer zo groot als dat van de SB 910 invulflitser.

Krachtige handheld afstandsflitser met snelle FP-synchronisatie. De sluitertijd voor flitsfotografie is gewoonlijk 1/200 of 1/250 sec. Dit is zeker niet genoeg bij het fotograferen in de natuur. Door hogesnelheidssynchronisatie te gebruiken, kunnen we de flitser gebruiken om buitenscènes te verlichten, schaduwen te verlichten, het contrast te verminderen en de achtergronden mooi te houden.

En om foto’s te maken die niet overbelicht zijn en de flitser zachtjes te belichten, kunt u flitscompensatie gebruiken. We moesten de belichting die de camera zou afwerken verminderen en de flitssterkte verlagen… Het is de fotograaf die door ervaring beslist, volgens zijn eigen ideeën.

Een soortgelijke, maar nog moeilijker situatie deed zich voor toen ik de bast van een oude eik fotografeerde met een groothoeklens. Ik moest de schors voorzichtig belichten, maar het diafragma zo open mogelijk houden, zodat de bomen op de achtergrond wazig lijken en het blauw van de lucht behouden blijft. Dankzij de fijnafstellingsmogelijkheden van de camera kon hij de gevoeligheid op het minimum instellen en het felle licht van een vriesdag afstemmen op de diepe schaduwen van een ebbenhoutboom. Er zij op gewezen dat dit soort schetsen vaak wordt gemaakt op kampeertochten en expedities, wanneer er geen tijd is om te wachten tot het noodzakelijke licht aangaat. Daar komt een handflitser van pas.

En het laatste, en gemakkelijkste, geval van gebruik van de flitser wanneer je een onvoorspelbare ontmoeting hebt met een scène die je snel wilt fotograferen en je geen tijd hebt om erover na te denken. Een wilde vos verlicht door een sterke stroom van lage ochtendzon. Ik nam enkele foto’s in natuurlijk licht, de silhouet verlichting was niet bevredigend. Daarna heb ik gewoon de ingebouwde flitser gebruikt en de schaduwen verlicht in de automatische modus.

AFC en continu fotograferen gebruiken

De meest uitdagende en veeleisende uitdaging voor de camera en de fotograaf is het maken van foto’s van sport en wildlife. Ze lijken in sommige opzichten op elkaar. Met zware long-focus optiek zijn onderwerpbewegingen onvoorspelbaar, je kunt ze voorspellen, maar je kunt geen take aanbieden als iets niet lukt. Bij de jacht op foto’s, voegt de noodzaak om zich te verbergen toe aan de jacht. Daarom kan het maken van snelle bursts en actief gebruik van AFC Autofocus Tracking u helpen een glimp op te vangen van een interessant moment.

Vóór een serieuze fotojacht, vooral met een nieuw cameramodel, probeer ik de scènes te simuleren die ik gewoonlijk fotografeer. De galopperende hond Nika bijna de naamgever van de camera is precies het soort personage dat me helpt grip te krijgen op de eigenaardigheden van auto tracking autofocus.

Scherptediepte bij het oog van het onderwerp – slechts enkele centimeters. Bij het fotograferen met 6,5 beelden per seconde hebben we op de harde manier geleerd hoe we het aantal scherpstelsensoren moeten instellen dat we tijdens een fotojacht moeten gebruiken. Als het dier groot is en u een scherp beeld van de ogen wilt krijgen, is het de moeite waard een enkel punt te gebruiken. Meer dan dit kan ervoor zorgen dat de camera niet scherp is op uw vacht, neus, oren en ogen, waardoor de opname wordt verpest.

Een object volgen dat minder ruimte inneemt in het kader – een vogel in de lucht, een skiër op een helling – kan worden gedaan met een groep van 9 of 21 punten. Houd de bursts kort, zodat er ruimte is in de buffer van de camera voor nog een paar opnames. Zo missen we het interessante gedeelte niet.

Snelheidsopnames met de D750

ISO 500, f/4, 1/1250 s

AF-S Nikkor 70-200mm f/2.8G ED VR II, ISO 500, f/4, 1/2000 s

AF-S Nikkor 70-200mm f/2.8G ED VR II, ISO 800, f/4, 1/3200 s

AF-S Nikkor 70-200mm f/2.8G ED VR II, ISO 500, f/4, 1/2500 s

AF-S Nikkor 70-200mm f/2.8G ED VR II, ISO 500, f/4, 1/2500 s

AF-S Nikkor 70-200mm f/2.8G ED VR II, ISO 500, f/4, 1/2500 s

Het was het continu fotograferen dat het mogelijk maakte om per ongeluk de lachende Patrykei vos te vangen die in het Bryansk bosreservaat leeft. De 500mm lens die ik had heeft geen optische stabilisatie, dus de minimale sluitertijd moet niet langer zijn dan 1/400 of beter dan 1/500 van een seconde.

Als dat niet mogelijk is, moet je op de grond gaan liggen… De lens rust op een zandzak, een stok, een wortel, of wat er maar voorhanden is… Het is een manier om een zwaar camerasysteem dat moeilijk vast te houden is zonder statief. Je kunt geen statief gebruiken, want het schattige beestje zou bang worden en wegrennen.

Een vrije kudde bizons die door het bos van Bryansk zwerft, is erg schuw. Stoom van hete adem ontsnapt uit de neusgaten van de reuzen en maakt het richten, wat moeilijk is door de takken van een oude omgevallen boom, ernstig bemoeilijkt. Verstopt bij de wortels, probeer ik mijn adem in te houden, maar het maakt de zoeker nog steeds flink aan het zweten. Het is donker onder het bladerdak van het bos en ik moet een hogere gevoeligheid gebruiken, maar ik kan de instellingen niet blindelings veranderen omdat ik de afgelopen dagen nog niet heb geleerd hoe ik de nieuwe camera in een onhandige positie intuïtief moet bedienen.

Dus drukte ik op Live View, stelde scherp en nam een reeks foto’s, waarvan er een paar scherp waren. Het punt is dat fotograferen in deze stand stil is, de spiegel wordt niet opgetild, veroorzaakt geen sterke trillingen, alleen de sluiter werkt. Ik weet zeker dat ik niet in staat zou zijn geweest om met een andere methode foto’s te maken met zo’n lange brandpuntsafstand en een sluitertijd van 1/60 sec.

De opname van de bizon die in het bos aan het eten is, bestaat voornamelijk uit donkere tinten, alleen een droog blad dient als lichtpunt. Omdat ik ervaring heb met het fotograferen van bizons bij bewolkt weer, neem ik aan dat de belichtingsmeting van de camera het beeld lichter maakt en een fout maakt. Het is de moeite waard rekening te houden met de fouten van vorige ontmoetingen, de gevoeligheid in te stellen op hoge 4000 ISO en een min-correctie in te voeren. Het sluitergeluid tijdens een burst is stil op de D750, het stoort het gretige beest niet en ik kan een glimp opvangen van een zware bosbewoner die zachtjes dunne takjes afplukt.

AutoISO gebruiken. Eerste ervaring

In mijn opnamepraktijk heb ik nog nooit de automatische gevoeligheidsinstelling gebruikt, omdat ik dacht dat ik het zelf makkelijk kon. Met de Nikon D750 heb ik gezien dat het mogelijk is dit soort automatische mogelijkheden te geven wanneer de lichtsituatie vaak verandert, spotlights en plasmaschermen werken, lenzen vaak worden verwisseld en de flitser af en toe wordt gebruikt voor tegenlicht.

Dit gebeurt vaak tijdens reportages, bij concerten. Ik beperkte de hoogste gevoeligheid tot 10000 ISO en begon te fotograferen zonder rekening te houden met de gevoeligheid, waarbij ik de invulflits inschakelde wanneer ik de inspanningen van zelfgemaakte flitsers die de gezichten van mensen met blauw en geel bedekten, moest verslaan. Uiteindelijk heb ik een reeks foto’s gemaakt met een gevoeligheid tussen 800 en 10000 ISO, allemaal met automatische witbalans en met de conventionele diafragmavoorkeuze “A”.

Toen ik de resultaten onderzocht, zag ik dat de software de brandpuntsafstand van de lens bijhoudt en probeert de sluitertijd in te stellen op een manier die de brandpuntsafstand van de optiek benadert. Dit zorgt ervoor dat onscherpe beelden tot een minimum beperkt blijven. Gevoeligheid stijgt waar het nodig is. De aard van de op de monitor bekeken beelden stelde me niet in staat om gemakkelijk onderscheid te maken tussen beelden die met een hoge gevoeligheid waren genomen. Hieruit blijkt dat Auto ISO perfect bruikbaar is.

Bekijk enkele van deze foto’s en zie het algoritme voor de gebruikte sluitertijden. Ik was blij met de resultaten die onder zulke verschillende lichtomstandigheden en met heel andere opnametechnieken werden behaald. Ik kan me voorstellen dat het handmatig berekenen van correctiewaarden voor het schieten lastig is.

Reportagefotografie met de D750

Conclusies

Om de review van de nieuwe Nikon D750 af te ronden, zou ik zeggen dat dit model de beste allround DSLR is voor de creatieve fotograaf van dit moment. Een groot aantal instellingen kan de meeste ervaren gebruikers tevreden stellen. Veel van mijn vrienden, professionele fotografen en natuurliefhebbers hebben deze camera al gekocht en zijn er heel tevreden over.

Houd er rekening mee dat voor het realiseren van het potentieel van uw camera professionele high luminosity optiek en het vertrouwen van uw fotografische software nodig zijn.

Voor ambitieuze amateurs zonder uitgebreide opname-ervaring bieden de nauwkeurige automatische standen van de camera en het grote aantal voorinstellingen in het menu SCENE en de collectie EFFECTS voldoende materiaal om te experimenteren met de functies van de camera.

Veel succes met eigendom en veel foto’s om zowel auteurs als kijkers te plezieren.