Meubilair vanaf het podium – met vliegende deuren

Keukenmeubels “werken” in extreme omstandigheden. Er is altijd iets gaande in deze kamer: water wordt gegoten, deeg wordt gekneed, gekookt, gestoomd, schoongemaakt, gehakt… Er is geen reden om het meubilair door al deze manipulaties te beschadigen of te verslechteren. Integendeel, het gaat erom alles zo onopvallend en gemakkelijk mogelijk te maken, zodat je alles binnen handbereik hebt.

Mode najagen

Mode is een vreemd begrip om toe te passen op grote aankopen zoals keukens, vooral omdat ze worden gekocht voor de zeer lange termijn. Maar desondanks zijn er modes, of liever stromingen, die het keukenmeubilair visueel en technologisch veranderen.

De trends van de afgelopen jaren hebben ons een goed idee gegeven van hoe keukenmeubelen er de komende jaren uit zullen zien. Hier worden trends meer bepaald door praktisch nut dan door esthetiek. Zo ontstond enkele jaren geleden de nieuwe look in de keuken – brede en lage bovenkasten en horizontaal langwerpige onderkasten.

In vorm zijn

De ideeën die de laatste jaren zijn ontstaan over de vorm van kasten en meubelsets in het algemeen lijken geen grote veranderingen te ondergaan, zoals blijkt uit de nieuwe collecties.

Dat komt omdat ze gemakkelijker te gebruiken zijn. Maar ontwerpers kunnen het niet laten, want het is hun eigen idee van wat in de mode is… Misschien is dat de reden waarom nieuwe keukens nu elementen hebben die harmonieus kunnen samengaan met de meer gebruikelijke.

Een daarvan zijn afgeronde elementen, die al in sommige middelgrote keukencollecties werden gebruikt. Dit zijn kasten met gebogen deuren en ‘ronde’ zijkanten, en werkbladen met een vloeiende rand.

De praktische waarde van dergelijke innovaties is niet erg hoog – het interne volume van het meubilair wordt aanzienlijk verminderd, er is een beperking op het gebruik van laden, “ronde” meubels zien er niet altijd logisch uit in conventionele kamers met “vierkante” hoeken.

Hoewel afgeronde werkbladen ergonomischer zijn, zijn ze gemakkelijker om op te werken, bijvoorbeeld om van de ene naar de andere ruimte te gaan. De belangstelling voor dergelijke complexe oppervlakken is vooral te danken aan de opkomst van nieuwe technologieën die deze ongewone vormen mogelijk maken.

Bovendien zijn de fronten esthetischer – de accenten “spelen” anders op het gebogen oppervlak en ook de materialen zien er anders uit, zoals het houtfineer met zijn prominente lineaire structuur.

Ze zijn nieuw omdat ze naast de bekende “rechte”, strikt geometrische vormen staan. Deze dissonantie is opvallend en slaat vaak nergens op.

Een kwestie van smaak

Het idee van hoe een meubel moet zijn wordt in elke fabriek gevormd – ergens besluiten ze dat zuilen dominant moeten zijn en maken ze bewust groot en hoog.

Dus als we ze zien op een display of in catalogi, zien we ontwerpen die de hele muur beslaan, tot aan het plafond. Dergelijke sets zien er indrukwekkend uit en hun capaciteit is duizelingwekkend.

Maar niet elke keuken kan zulke grote elementen bevatten. Deze reuzen zouden geweldig staan in grote, open keukens.

Maar de rest van de keukenelementen kan worden “ontladen” door rekening te houden met hun “opslag”-eigenschappen en ze een grotere esthetische rol toe te kennen bijvoorbeeld door te kiezen voor planken of rekken in plaats van kasten .

Ontwerpers van andere bedrijven geven de voorkeur aan een “gulden middenweg” – alle elementen ontwikkelen zich gelijkmatig.

Deze keukens gebruiken een groot aantal bovenkasten en hebben kolommen van bescheidener afmetingen. Keukens van dit type zijn gericht op elk volume, in feite zijn ze universeler en geven meer gelegenheid om een set naar eigen smaak in te richten, niet volgens het idee van de mode ergens in het verre Italië of Duitsland.

Moderne keukens worden gekenmerkt door strakke lijnen en een zekere circulariteit. Er worden grote elementen gebruikt en er wordt veel nadruk gelegd op kolommen en eilandoplossingen.

Het bewoonde eiland

De eilanden blijven niet onopgemerkt door de ontwerpers. Deze ruimte is vaak dubbel uitgevoerd, want er is een kookgedeelte met een kookplaat of een voorbereidingsgedeelte met een gootsteen, terwijl een deel van de tafel ook wordt gebruikt om te eten.

Als u hoge barkrukken gebruikt, is de hoogte van het aanrecht aanvaardbaar standaard 850 mm . Hij moet iets worden verlaagd als u normale stoelen wilt gebruiken.

Dit ‘spel’ met de hoogte, waarbij de ene helft van het werkblad hoger is dan de andere, kan de keuken een ongewone uitstraling geven. En om het ene gebied van het andere te scheiden worden speciale schermen gebruikt, bijvoorbeeld van glas.

Eilanden herbergen nu hele eenheden voor inbouwovens en magnetrons – grote, table-top dozen. Ze geven de indruk van een grote, solide kast en tegelijkertijd creëren ze door het verbergen van een deel van het werkblad intieme hoekjes die zelfs geschikt zijn voor kleine kantoren.

Bij de planken

De moderne keuken is ingetogen en koel, met een sterke neiging tot de meest eenvoudige en ongecompliceerde schappen. Hun vorm kon niet beter geschikt zijn om de afstandelijkheid van een interieur te accentueren en daarom worden ze zo gretig gebruikt door ontwerpers. Maar gewoon planken kiezen, zonder aan de praktische kant te denken, is tegenwoordig onmogelijk.

Staande laden met ladesystemen zijn getransformeerd tot geavanceerde opslagunits met grote capaciteit, ondersteund door hoge units die zelfs grote hoeveelheden voorraden kunnen bevatten.

Tegen deze achtergrond is het verwijderen van een paar bovenkasten in wezen pijnloos. Zo verschijnen planken weer in interieurs. Ze maken het eleganter en minder beperkt tot functie.

Zonder benen

Elegantie in de keuken is niet vreemd aan stijl, vooral nu het mogelijk is om de poten van sommige onderkasten te verwijderen. Ze lijken te zweven in de lucht, hoewel ze er helemaal niet licht uitzien. Elementen die rechtstreeks op de muur kunnen worden aangebracht voor een vluchtillusie. In andere gevallen worden de poten gewoon kleiner gemaakt, bijvoorbeeld door het ondersteunende frame alleen langs de randen te versterken.

Pas op voor deuren die sluiten! Uitschuifbare planken

We hebben al gezegd dat de moderne keuken neigt naar brede horizontale elementen. En het begon allemaal toen het ontwerpteam zich realiseerde dat scharnierende kasten niet altijd praktisch zijn, vooral voor onderkasten. Ze maken het moeilijk om de dingen te vinden die je nodig hebt.

Maar normale kastplanken vervangen door uittrekbare laden verandert alles. De inhoud is in één oogopslag zichtbaar, waardoor het zoeken naar de inhoud aanzienlijk minder tijd kost en de laden opgeruimd blijven. Kleine eenheden zijn geleidelijk vervangen door enorme dozen.

De organisatie van de ladeblokken wordt bepaald in de ontwerpfase van de keuken, zodat u kunt kiezen uit een hele reeks inzetstukken voor bestek, borden, potten en pannen en keukengerei.

Alles zal precies passen waar het hoort, dus de droom van constante “innerlijke harmonie” zal gemakkelijk te bereiken zijn.

Op een recente meubelbeurs zagen we een ongewone uittrekbare zuilmand. Dit is een schijnbaar vertrouwd ontwerp, waarbij manden op verschillende hoogten aan de voorkant worden bevestigd, de voorkant naar u toe wordt uitgetrokken en de manden naar voren schuiven.

Het probleem met deze oplossing was dat ze alleen vanaf de zijkant toegankelijk waren. Het geheel kan nu worden opengeklapt zodat de inhoud van de manden recht voor u staat.

“Vliegende deuren

Horizontale bovenkasten hebben ook hun weg gevonden naar keukencollecties.

De deuren van deze kasten gaan naar boven toe open, zodat de hele kastinhoud in het volle zicht van de gastvrouw staat. De deuren scharnieren door middel van speciale mechanismen met behulp van een zuiger- of veersysteem.

Maar het ontwerp van deze elementen wordt voortdurend verfijnd. Interessant zijn bijvoorbeeld de deuren die een complete eenheid vormen met het bovenpaneel.

Wanneer u de deur opent, “vliegt hij omhoog” en vergrendelt hij in positie, waardoor de deur op een veilige hoogte blijft voor de gebruiker.

Het assortiment uittrekbare laden is vergroot, wat betekent dat ook het beslag is veranderd, zodat de laden en uittrekelementen gemakkelijk gewichten tot 80 kg kunnen dragen en volledig of bijna volledig kunnen worden uitgetrokken, terwijl ze zachtjes met de vingertoppen worden ingetrokken. De breedte van een dergelijk ontwerp is bij sommige fabrikanten al lang de meter “gepasseerd”, de diepte blijft standaard – 60 cm.

Technometamorfose

Maar de ontwerpers vergaten niet de gebruikelijke scharnierende deuren. Hun grote nadeel was dat de deuren de gastvrouw zouden storen.

Ze kunnen nu 180 graden draaien zonder het zicht en de ruimte te belemmeren. Draaideuren kunnen na opening voor het gemak worden “ingetrokken” in speciale sleuven aan de zijkanten, zodat ze daar volledig verborgen blijven zolang de gastvrouw ze nodig heeft. Deuren kunnen opklapbaar zijn, soepel opzij “schuiven” of volgens het principe van de “vakdeur”.

U ziet steeds meer lamellenkasten in onze collecties. Ze gaan omhoog of omlaag tot de gewenste hoogte en nemen geen ruimte in voor of achter de kasten.

Nog een interessante nieuwigheid in de Duitse keukens: de deuren van bovenkasten gaan niet naar buiten open in de gebruikelijke zin, maar schuiven gewoon omhoog of omlaag vanaf de gewenste plank.

Handgrepen

Handvatten zijn niet gespaard gebleven van de veranderingen. Handgrepen waren altijd puur utilitair, maar zijn een interessant kenmerk geworden waarmee u de stijl van uw meubels kunt accentueren.

1. De laatste jaren hebben de handgrepen een meer compacte, discrete geometrie gekregen, terwijl ze in sommige kasten zijn omgevormd tot langere, gebogen vormen. Hoewel ze zeker het idee ondersteunen om de keuken horizontaal te houden, maken ze het ook gemakkelijker om vast te pakken omdat je je ogen niet op de handgrepen hoeft te houden.

– Zo ontstonden de pen-en-tenon ontwerpen, die nauwelijks knoppen genoemd kunnen worden. Meestal is dit een U-profiel, geïntegreerd in de volledige breedte van het frontpaneel. Deze “nieuwigheid” is zeker tientallen jaren oud. Ik herinner me dat onze Sovjet keuken precies dezelfde aluminium handgrepen had. Het is nu dat ze in de mode komen!

– Het handvat kan een overlangse inkeping zijn die ook de horizontale textuur van natuurlijk hout ondersteunt.

2. Grepen verdwijnen nu uit nieuwe keukencollecties. Het streven van de ontwerpers naar meer esthetiek komt tot uiting in het ultravlakke oppervlak van het front. Handgrepen zouden het plaatje alleen maar bederven en de deur de sierlijkheid ontnemen die wij voor ogen hadden. De gemakkelijkste manier om scharnierende fronten te ontdoen van handgrepen is door de deuren uit te rusten met verschillende slimme gadgets die de rol van een handgreep kunnen overnemen.

– Het onderste deel van de deur is niet rechthoekig, maar licht afgerond, net genoeg om met de vingers te worden vastgepakt.

– De meest opvallende oplossing is eigenlijk het ontbreken van handgrepen als zodanig, waarbij de deur wordt geopend door op een willekeurige hoek van het frontpaneel te drukken en de lade vanzelf naar voren schuift. Deze innovatie wordt alleen toegepast in dure keukens, waarvan de prijzen in overeenstemming zijn met de prijzen van flats in Amsterdam.

Het gezicht van de keuken

Het eerste waar we meestal op letten zijn de keukenfronten – hun kleur, textuur en materiaal. De vulling in de keuken is voor ons altijd een tweede natuur.

Niet toevallig, hoewel een keuken in de eerste plaats praktisch moet zijn. Het is belangrijk voor ons dat het schoonheid in huis brengt. Onze indruk van innovaties op dit gebied kregen wij op de herfstmeubelbeurs in Amsterdam.

Met glas

We merken een zekere uniformiteit in het gebruik van glas. Dit materiaal is nu helemaal in de mode, en het gebruik ervan

wordt vaker en onverwachter.

Glazen fronten bestaan al jaren en ze spreken tot de verbeelding door hun plechtigheid, chic en lichtheid.

Nu zie je ze in meer dan één keukencollectie. Glas wordt vaak ingelijst in aluminium frames. De constructie blijkt dun, maar duurzaam.

– De fronten zijn gemaakt van glas, dat aan de binnenkant in verschillende lagen is gekleurd, waardoor de kleur diepte krijgt. In combinatie met een transparant oppervlak wordt het effect van ongelooflijke glans en schittering verkregen.

Het materiaal lijkt van binnenuit te gloeien. De fronten zijn vrijwel onverwoestbaar en zullen de ontberingen van het dagelijkse keukenleven overleven, maar je moet ze wel afvegen om ze schoon te houden.

– De bekende glas-in-loodfronten hebben hun functie niet verloren, maar worden nu niet alleen gebruikt voor wandsystemen, maar ook voor onderkasten en zuilen. Vroeger ging de voorkeur alleen uit naar mat glas, maar nu krijgt het nieuwe interessante tinten, zoals oranje of blauw, bedekt met horizontale of verticale strepen. Vitrinekasten met deuren van getint glas hebben vaak een eigen binnenverlichting, die het meubel een vleugje mysterie geeft en ’s avonds als lichte achtergrondverlichting kan dienen.

– Glas overschreed de traditionele grenzen en werd gebruikt voor schorten en aanrechten. Normaal “flesvormig” glas in een groenige tint ziet er zeer aantrekkelijk uit, vooral als het meer dan een paar centimeter dik is.

– Glas begon te worden gebruikt als een samengesteld materiaal bestaande uit “stukjes” van verschillende kleuren, dergelijke “mozaïek” tafelbladen hebben een leuke, rijke kleur, die samen met de inherente glasglitter de algemene indruk van het meubilair en het interieur verandert. Glazen werkbladen verschillen echter niet in grootte en “duurzaamheid” van hun tegenhangers.

Chique en glanzend

Een andere gebruikelijke techniek is het gebruik van superglanzende afwerkingen voor de fronten. Deze emails zijn moeilijk te onderscheiden van glas, omdat ze geen kader hebben.

Ontwerpers zijn zo geïnteresseerd in superglans omdat het een feestelijk en vernieuwend gevoel kan geven.

Fronten worden in verschillende fasen gecoat – de gekozen kleur wordt op de voorbereide gevel aangebracht en laat men drogen. Dan vernissen ze het in 6-8 lagen.

Het is trouwens de mode voor gelakte keukens om de fronten aan de buiten- en binnenkant gelijk af te werken, zodat het stuk geen “onderkant” heeft.

Soms worden, om de kwaliteit en de aantrekkingskracht van glans te benadrukken, fronten gecombineerd met matte afwerkingen of houtfineer. Kies onder de glanzende afwerking mooie heldere kleuren: feestelijk zwart, luxueus rood en bordeauxrood, ultramarijnblauw, helder geel en oranje, ongewoon lila, streng wit.

Natuurlijk, zoals heldere glazen fronten, meubilair in hoogglans vereist volume, in een kleine kamer is alle schoonheid en kwaliteit van het werk gewoon niet zichtbaar.

Met glanzende oppervlakken is er een constant lichtspel, dat de ruimte visueel verlengt…

Alleen traditie

Briljante, opvallende schoonheid spreekt niet iedereen aan. Het is geen toeval dat veel keukencollecties vaak bewust saai lijken.

Ontwerpers proberen gematigd te zijn, want de mode verandert snel en onze ideeën over schoonheid veranderen, maar de keuken blijft hetzelfde. Daarom worden er nog steeds klassieke keukens gemaakt en gekocht…

Veel mensen zien de keuken als een plek waar traditionele, beproefde vormen en methoden werken.

Dit wetende, streven de ontwerpers ernaar om het beste te gebruiken dat beschikbaar is in verschillende keukenstijlen, door ze te combineren met klassieke materialen, waaronder vooral natuurlijke houtsoorten.

Exotische en frisse gevels onder het teakhout – eiken met een fel oranje patroon of mahoniehout. Natuurlijk eiken is toonaangevend, met zijn karakteristieke structuur en zijn lichtgrijze tint.

Een kleur die goed past bij de huidige kastvormen en de hele stijl van ingetogen en discrete keukens. Het behoudt de warmte van een echte plant, doordrenkt met zon en regen, de milieuvriendelijkheid van een echt natuurwerk.

De eiken structuur is gemakkelijk herkenbaar, eenvoudig en lineair, en wordt vaak horizontaal geplaatst om een langwerpig effect te creëren. De fronten kunnen extra horizontale freesstroken krijgen, die in dezelfde lijn spelen.

Naast eiken, worden ook andere soorten gebruikt, een van de meest populaire, natuurlijk, kersen, de bekende schaduw – roodachtig en warm, maar u kunt voldoen aan en onverwachte optie – zilver kersen, hout kleur lijkt op natuurlijke eiken, alleen de textuur is meer contrasterend. Verkrijgbaar in licht beuken, rijk Canadees populierenhout en donker kastanjehout.

Ook de exoten worden niet verwaarloosd. De moderne technologie maakt het mogelijk om van bijna elke houtsoort het fijnste fineer te produceren. Het maakt het wijdverbreide gebruik van fineer voor gevels mogelijk trouwens, zelfs behang is van fineer gemaakt . De exoten, afkomstig uit Afrika en Zuid-Amerika, zullen ons dus nog lang opwinden met hun ongewone patronen – lineair en knoestig – en kleuren: rood, oranje, rozig, geel en zwart.

Maar het is niet altijd redelijk om fineer direct te gebruiken, het kan worden overgebracht op kunststof om de ingewikkelde texturen van exoten te laten zien. Dergelijke fronten zien er mooi uit, maar zijn ook betaalbaarder en praktischer. Kunststof kan zowel mat als glanzend worden afgewerkt, zodat u een nog ruimere keuze hebt.

Op de tentoonstelling merkten we dat de meeste fabrikanten geïnteresseerd zijn in een van de “klassiekers” – eikenhout. Het wordt gebruikt in naturel, gebeitst, bijna zwart, zeer vergelijkbaar met vegne, en in een zeer mooie grijze versie.