Er is een mening. Het hangt in de lucht en voor veel mensen lijkt het een soort wiskundig axioma â een vanzelfsprekende waarheid. Er valt niets te schieten in Amsterdam of een andere stad in ons thuisland. Wat is er mooier of interessanter?? Hier, zoals sommige van onze professionele verslaggevers graag zeggen, âleven de mensen niet op straatâ. Hier wonen ze in India. En we wonen hier niet!
Foto 1. Dialectiek.
Olympus OM-D E-M5
M lens. ZUIKO DIGITAL ED 60mm 1:2.8 MACRO
Gevoeligheid 200 ISO
Sluitertijd 1/25s
Diafragma f/5.9
Een belichtingscorrectie van -0,3 EV
120mm brandpuntsafstand van de film standaard.
Dus als je een meesterwerk wilt, moet je ergens heen waar het warm en arm is, met vodden en oude ruĂŻnes met getextureerde muren. Of de bergen in, naar de glanzende toppen. Of ânaar Parijs, dringendâ. U hoeft alleen maar de camera op te pakken en op de sluiter te drukken â succes is verzekerd.
Dit is waarschijnlijk de reden waarom dure cameraâs de hele winter rusten en in twee weken vakantie aan kracht winnen om het geld dat eraan besteed is terug te verdienen: om de eigenaar nog vele maanden te voorzien van âlikesâ op sociale netwerken.
Ik moet bekennen, dat ik lang geleden dacht, dat het lang duurt om over verschillende paar laarzen te lopen en te stampen, voordat schoonheid haar mooie gezicht laat zien. Maar door de jaren heen ben ik tot de conclusie gekomen dat schoonheid net als geld onder de voeten ligt. Je moet gewoon leren zien en niet te lui zijn om op te pakken.
In studioâs wordt dit lichtschema gebruikt voor glamoureuze portretten. De twee tekenbronnen achteraan rechts en links.
Maar hier is de rechter achterkant direct op het handvat gericht. Daarom ziet zijn reflex er volledig wit en zeer helder uit. De linker lichtbron zijn de zonnestralen die weerkaatst worden door de bladeren van een berk. Dit licht is niet langer wit, maar licht geelgroen, en het is niet zo helder als het rechter licht. Daarom lijkt de linkerhandreflex gedoofdâŠ
De vulbron is het licht dat door de muren en het plafond van de kamer wordt gereflecteerd. Het werpt een lichte gloed in de schaduwgebieden die anders volledig zwart zouden zijn. Het behoudt details in schaduwen, waardoor het contrast van het onderwerp wordt verminderd. Voor deze opname was het volgens mij heel belangrijk om de gekleurde stroken naast de kaders zelf te houden. Zonder deze âdetailsâ zou de foto uit zijn context worden gehaald en elk spoor van authenticiteit verliezen.
Alexander Solzjenitsyn was geen fotograaf, maar hij trof mij een wijsheid die rechtstreeks op ons van toepassing is: zonder oefening sterven de organen uit! Hij had het natuurlijk over heel andere organen. Maar ik nodig u uit om de geldigheid van deze stelregel te evalueren door hem toe te passen op alle vaardigheden van een fotograaf.
Als je twee weken per jaar fotografeert, leer je nooit het verschil te zien tussen contrasterend licht en zacht licht, of hoe je de schoonheid van combinaties van die twee in Ă©Ă©n opname kunt voelen. Het is moeilijk om op het niveau van bijna automatisme de brandpuntsafstand te kiezen van de optiek die je in een bepaald geval nodig hebt. Het is moeilijk om het moment aan te voelen waarop je beter op de sluiter kunt drukken om dat beslissende moment te stoppen dat..
Kortom, je moet voortdurend fotograferen als je serieus met fotografie bezig bent en hoopt je creatieve potentieel te verwezenlijken.
Ik weet hoe moeilijk het is om iets te doen wat systematische herhaling vereist. Het is een soort ochtendgymnastiek. Iedereen weet dat je het moet doen, het kan geen kwaad, maar het is de kick van het lot dat je doet wat het beste voor je is. Ik weet ook dat niet veel mensen baat hebben bij de ervaringen van anderen, maar ik zal u vertellen waar ik prachtige fotoâs kan vinden zonder mijn slaapkamer te verlaten, in feite zelfs zonder mijn flat te verlaten. Het is eenvoudig, alledaags, maar veel plezier te vinden. Het is alsof hij zijn hoofd naar beneden deed en honderd Euro vondâŠ
Ik heb dit proces vaak gekoppeld aan het leren van iets nieuws. Nieuw proces, nieuw lichtschema, nieuwe apparatuur. Hij verandert tegenwoordig snel, en nog geen derde van zijn levensduur is verouderd. Dus als ik iets nieuws ga kopen of al gekocht heb, ongeacht wat, een camera, lens, filter, zonnekap of radiotrigger, moet ik het eerst testen en onder de knie krijgen.
Venster rechts van het bureaublad. Niet alleen een raam, maar een levensreddend hulpmiddel. Je hoeft alleen maar je hoofd te draaien om de plastic grepen te zien, die bewonderenswaardig zijn. Niet omdat ze op zichzelf zo charmant zijn. Het licht maakte ze magisch geanimeerd. Ze spreken de taal van visuele symbolen.
Ik zag optimisme en pessimisme, plus en min, potentieel verschil, glans en grijs, jeugd en ouderdom, eenheid en strijd van tegenstellingen, en vele andere betekenissen die me te binnen schoten in dit kant-en-klare stilleven. Ik wilde net een macro lens uitproberen voor mijn Olympus. Het was gewoon een kwestie van het moment aangrijpen. De zon kan zich achter een wolk hebben verscholen, en het reflectiepatroon kan zijn verdampt, als ochtendmist. Verwacht dat dit achteraf een toeval is foto 1 .
Foto 2. Schaduw.
Dit is de schaduw van het rooster op het gordijn van hetzelfde raam, vlakbij mijn bureau. Een van de eerste testopnames die ik maakte met mijn nieuwe camera. Het beeld is gebleekt omdat het gordijn monochroom was.
De Sony DSC RX1
De lens is een ingebouwde 35/2.0
Gevoeligheid 125 ISO
Sluitertijd 1/200 s
Diafragma f/5.6
Belichtingscompensatie +0,67 EV
Foto 3. Robot.
Een robot die tweehonderd meter van huis werd aangetroffen. Hij beklom de betonnen treden. De kubistische vorm van de menselijke figuur doet denken aan kubistische schilderijen. Moest een tijdje bij de trap staan om te wachten op een wedstrijd voor de held. De foto moest worden omgezet in zwart-wit om de graphics te verbeteren: de blauwe schaduwen op het grijze beton leidden de aandacht af van de vorm van de schaduwen zelf.
Sony DSC RX1 camera
Lens â GeĂŻntegreerde 35/2.0
Gevoeligheid 200 ISO
Sluitertijd 1/1000 sec
Diafragma f/5.6
Foto 4. Seringen.
De ochtendzon gaf me een schaduw in de volgende kamer. Speciale dank aan mijn lieve vrouw en de onbekende stofontwerper wiens patroon een integraal onderdeel van het onderwerp was. De kleur van een glazen vaas maakt het verschil. Het is rood, en elke rode plons is bijna automatisch het middelpunt van de belangstelling van de kijker.
Olympus OM-D E-M5
M lens. ZUIKO DIGITAL 45mm 1:1.8
Gevoeligheid 200 ISO
Sluitertijd 1/25 sec
Diafragma f/5.9
Belichtingscompensatie -0,3 EV
120mm film standaard brandpuntsafstand.
De Sony RX1 kwam toevallig bij mij terecht: het bedrijf liet me er een proefrit mee maken. Ik had de camera twee maanden lang 24 uur per dag bij me. Klein, lichtgewicht en zeer gemakkelijk te hanteren. Onnodig te zeggen dat de kwaliteit van het beeld niet genoeg geprezen kan worden⊠Alleen al de aanwezigheid van zoân speeltje in mijn zak zorgde ervoor dat ik de schaduwen die mijn aandacht trokken niet eens passeerde fotoâs 2, 3 en 4 .
Hoe dan ook, ik maak graag fotoâs, niet alleen van het raam, maar ook van wat ik door het raam zie. In het algemeen is er niet veel â het soort dingen dat je wilt vertragen en bewaren. Maar het leven en de natuur veranderen altijd. Er is zelfs een liedje over: âEn buiten het raam regent het, het sneeuwt, en het is bedtijdâ..
Ja, het is goed om fotoâs te maken van stromende regen vanuit een raam zonder het risico te lopen de optiek onder water te zetten. En de fotoâs zijn mooi, en het is droog. De sneeuwstorm vastleggen vanuit een raam is ook goed: de camera bevriest niet, de batterij loopt niet leeg, de optiek raakt niet bezweet, en het beeld van de paarse schemering is een lust voor het oog fotoâs 5, 6 en 7 .
Foto 5. Een stortbui uit de serie âBedroom Districtâ .
Ik hield echt van de nevel die door de regen was ontstaan: het gloeide onder het tegenlicht van de ochtendzon. Er was dus geen direct licht, maar het zonlicht scheen wel door de wolken heen. Vandaar de bijna glanzende glans van het groen op de gazons⊠De stoep daarentegen ziet er mat uit, omdat de bubbels in de plassen de reflecties verbergen die gewoonlijk in nat asfalt te zien zijn. Natuurlijk zou ik je deze foto niet laten zien als ik geen foto kon maken van de meisjes die wegrennen voor de regen. Ze brachten de fotoâs echt tot leven. Beter gezegd, ze maakten het.
De Olympus OM-D E-M5
M Lens. ZUIKO DIGITAL ED 12mm 1:2.0
Gevoeligheid 640 ISO
Sluitertijd 1/40s
Diafragma f/4
Foto 6. Zazimok.
Na de eerste sneeuwval, die viel op de groene, nog niet verrotte bladeren van de berken, was er een lichte motregen met mist. Ik keek uit het keukenraam. Het contrast van het vrolijke groen in het lantaarnlicht en het schemerige blauw vond ik verrassend mooi. En de camera is altijd dichtbij. Oktober. Tijd in Amsterdam 18:09.
Nikon D800
AF-S Nikkor 70-200/2.8 G ED IF VR-objectief
Gevoeligheid 1000 ISO
Belichting 1/30 sec
Diafragma f/2.8
AE-correctie â 0,67 EV
Brandpuntsafstand 70mm
Foto 7. Blizzard.
In hetzelfde keukenraam, maar begin maart, op bijna hetzelfde tijdstip, onder dezelfde straatlantaarn, nam ik nog een avondfoto. Je hebt een andere stemming, nietwaar?! Trouwens, ik zou het de vijand niet toewensen om met dit weer buiten te fotograferen. Optiek direct in mist gehuld. Het is een gegarandeerd defect.
Nikon D4 camera
AF-S Nikkor 16-35/4 ED lens
Gevoeligheid 2500 ISO
Sluitertijd 1/60 s
Diafragma f/5.6
Expo correctie -1,33 EV
Brandpuntsafstand: 16mm
Denk niet dat ik alleen maar bij het raam zit en een incidentendagboek bijhoud voor de plaatselijke commissaris MĂ©gret. Soms ga ik zelfs wandelen. Camera, natuurlijk, altijd bij me. Zelfs als ik mijn auto laat wassen bij het plaatselijke tankstation vind ik prachtige taferelen om te fotograferen. Om nog maar te zwijgen van katten, honden, kinderen in het pretpark, dronkaards, oude mensen, verkopers..
Als ik mijn camera bij me heb, ga ik niet naar huis zonder een goede foto. En als de dag van de langverwachte reis ânaar Parijs, met spoedâ aanbreekt, ben ik getraind en klaar voor eventuele verrassingen fotoâs 8, 9 en 10 .
Foto 8. Herfst in een slaapkamer gemeenschap.
Nikon D4 camera
AF-S Nikkor 16-35/4 ED lens
Gevoeligheid 2500 ISO
Sluitertijd 1/60 sec
Diafragma f/5.6
Belichtingscompensatie -1,33 EV
Brandpuntsafstand 16mm
Foto 9. Kok in gele tinten uit de serie Bedroom District .
Olympus OM-D E-M5
M lens. ZUIKO DIGITAL ED 75-300mm 1:4/6.7-8
Gevoeligheid 1000 ISO
Sluitertijd 1/250 sec
Diafragma f/5.8
Belichtingscompensatie +0,3 EV
328mm brandpuntsafstand van film standaard.
Foto 10. Nogmaals over de liefde.
Zeer uitdagende onderwerpen om te fotograferen â grappige kleine hondjes. Ze zijn wiebelig en rusteloos, zoals pasgeboren babyâs, maar ook verlegen en agressief. Maar ze zijn goed voor het oefenen van je reactietijd en fotografische vaardighedenâŠ
Olympus OM-D E-M5
Lens M. ZUIKO DIGITAL ED 75-300mm 1:4/6.7-8
Gevoeligheid 1600 ISO
Sluitertijd 1/250 seconden
Diafragma f/5.8
Belichtingscompensatie +0,3 EV
Brandpuntsafstand 468mm film standaard.
Kan Rozov ons vertellen waarom hij aanraadt om meesterwerken te zoeken waar het warm is en er veel arme mensen zijn? Wat is de relatie tussen kunst en deze omstandigheden?
Wat zijn enkele suggesties voor meesterwerken die zich afspelen in warme gebieden met veel arme mensen?
Enkele suggesties voor meesterwerken die zich afspelen in warme gebieden met veel arme mensen zijn âThe Kite Runnerâ van Khaled Hosseini, dat zich afspeelt in Afghanistan, en âLike Water for Chocolateâ van Laura Esquivel, dat zich afspeelt in Mexico. Een andere suggestie is âA Thousand Splendid Sunsâ van Khaled Hosseini, dat ook in Afghanistan speelt. Deze romans bieden inzicht in de levens van mensen in deze gebieden, hun culturen en de uitdagingen waarmee ze geconfronteerd worden.