JVC’s DLA-X500R, X700R en X900R vergelijkingstest: gemakkelijke prooi voor de Bond girl..

En als de Bond-meisjes samenkomen..? Nou, niet allemaal – in ieder geval de afgelopen drie seizoenen… Daar dacht ik aan terwijl ik naar de drie schietende ogen staarde uit het rek met eersteklas JVC DLA projectoren – X500, X700 en X900. En Bond zelf, ik vraag me af of hij een definitieve keuze had kunnen maken? En ik heb nagedacht – alle drie de modellen zijn aantrekkelijk en cool, het beneemt je de adem! Allemaal top-notch. Maar toch is er een verschil en dat komt tot uiting in de prijs: een geval van 300 duizend roebel en een ander van 700 duizend roebel voor de liefde van de komende jaren… Laten we uitzoeken hoe we het beter kunnen besteden?

JVC DLA-X500 projector

JVC DLA-X700 en JVC DLA-X900 projector

Uiterlijk en lens

De projectorkits zijn identiek, net als het ontwerp van de verzenddoos. De behuizingen lijken ook erg op elkaar, maar er zijn al enkele verschillen, zowel uiterlijk als functioneel.

Het eerste verschil is de coating op het chassis. De modellen X700 en X900 hebben een glanzend oppervlak, terwijl de X500 een mat oppervlak heeft. De glanzende afwerking ziet er naar verluidt bijzonder duur en weelderig uit. Maar persoonlijk vind ik de geborstelde afwerking van de X500 mooier. Maar dat is een kwestie van smaak..

Geen automatische lensdop op het kleinere model. Het lijkt erop dat de min niet belangrijk is, het is niet zo moeilijk om het deksel handmatig te verwijderen of erop te zetten. Als de projector echter lange tijd zijn hoogte heeft gevonden voor weergave, zal de voortdurend geopende lens een stofverzamelaar zijn en zult u hem periodiek moeten afvegen, met behulp van een stevige trap. Maar hoe minder elektronica, hoe minder kans op breuk..

Bij alle modellen is de lensbediening gemotoriseerd, waarbij de afstandsbediening of knoppen op de body alles regelt. In het menu vinden we items om de lensinstellingen op te slaan. In het junior model wordt de lens bediend door vijf geheugenplaatsen, in het senior model zijn er tien. Voor mij persoonlijk zijn vijf slots meer dan genoeg. Ik denk niet dat Hi End af en toe met zijn lens over het huis gaat…

Menu en afstandsbediening

De functionaliteit van de afstandsbedieningen komt sterk overeen. De afstandsbedieningen voor de X700 en X900 zijn identiek. De X500 heeft enkele verschillen met de keuzeknoppen en dus met de knoppen op de afstandsbediening.

Laten we eens kijken wat de consoles kunnen.

Het kleinere model heeft 5 werkstanden, elk met een ander kleurprofiel.

Senior modellen hebben drie extra voorinstellingen – Film, Foto en THX zijn toegevoegd. Er zijn dus in totaal 8 standen.

Merk op dat het onderste model het AdobeRGB-kleurenprofiel mist, waar ik zelf dol op ben – voor het natuurlijke kleurenpalet. Nog een verschil: de hogere modellen hebben twee extra kleurprofielen voor de modi Old Cinema en Animation.

Jammer dat het jongere model geen THX-stand heeft… Ik vond het erg goed in onze tests met de X700. Films kijken in deze modus, vooral met veel computer graphics, is een genot.

De gamma-instelling van de oudere modellen is bijna volledig behouden in het jongere model, dat hetzelfde brede scala aan beeldkwaliteitsopties heeft.

Dat zijn zo’n beetje alle grote verschillen in functionaliteit tussen de modellen. Is er een merkbaar verschil in de beelden van de projectoren..? Gebruik de visuele test om erachter te komen.

De visuele test: head-to-head vergelijkingen

Elke auto houdt van een proefrit. Als je het zelf ziet, aanraakt en draait, weet je zeker of het van mij is of niet.

Het vergelijken van projectoren van verschillende niveaus op basis van instrumentele metingen is natuurlijk zeer nuttig, maar de technische gegevens die door het apparaat worden verkregen zorgen vaak voor een te maximalistisch “oordeel”. Het gebeurt ook dat supermodellen met krachtige lampen en vlekkeloze graphics het visueel afleggen tegen goedkopere modellen met gebreken in de rondingen.

Waarom? Vaker is de reden dat een innovatieve motor de vaardigheden van een piloot overtreft, en een auto net uit de bocht vliegt… De situatie met projectoren is vergelijkbaar: hoe sterker een lamp is en hoe nieuwer de vulling, hoe moeilijker het is om hem in te stellen en af te stellen voor het juiste werk…

Bovendien zijn de X500 en X900 die wij in handen hebben technische monsters en kunnen de instellingen verschillen van wat u later in de winkel kunt kopen. Het is moeilijk om dit aan een instrument uit te leggen, maar gemakkelijk voor een mens om alles te controleren met een visuele test en een “correctie voor de wind” te maken.

Test 1: Sterrenhemel en schaduwdetails

Zoals we eerder hebben geleerd, heeft de DLA-serie projectoren van JVC verschillende modi. Om de concurrentie gelijk te trekken, werden alle projectoren ingesteld op de “Custom” modus met een kleurtemperatuur van 6500K en gamma 2.2. Alle drie de projectoren stonden op dezelfde standaard, dus het wisselen tussen de drie ging heel snel.

Verre werelden testen de shading in JVC projectoren

Als test van het schaduwschilderen werd deze foto van een sterrenhemel gekozen. Dit beeld is zeer moeilijk te reproduceren voor een projector, vooral met dynamisch contrast. Het beeld wordt absoluut gedomineerd door donkere kleuren en slimme elektronica wil het diafragma van de lens sluiten, waardoor diepe zwarten ontstaan. Maar er is een probleem: het beeld bevat heldere, geheel witte gebieden, en je kunt de iris niet goed sluiten.

Alle projectoren deden het uitstekend door schaduwen te tekenen. De foto was prachtig, alsof je dit natuurwonder weer live zag… Aangezien de nachtelijke hemel eerder echt dan dynamisch contrast vertoont, hebben de oudere modellen zeker een voorsprong, die met het blote oog zichtbaar was.

Het beweerde dynamische contrast van 1.500.000:1 van de X900 en de 1.200.000:1 van de X700 hebben een voelbaar effect gehad. Het jongere model, met slechts 600.000:1, zag er in de eerste visuele test minder opvallend uit dan zijn grotere broers. Als ik echter slechts één X500 visueel had getest, zou ik meer dan gelukkig zijn geweest om zo’n projector met hoog contrast te bezitten. Echt, het beste is de vijand van persoonlijke besparingen: voor een beter contrast moet u ofwel 200 duizend of 400 duizend van uw zuurverdiende geld in Euro betalen…

Het verschil tussen X700 en X900 is niet zo merkbaar. Door de krachtigere lamp in de X900 was het beeld helderder. Zelfs met zo’n donker beeld was het helder genoeg in de testruimte. Ik kon niet lezen, maar ik kon de objecten duidelijk onderscheiden… Naar mijn mening was zo’n hoge helderheid niet in het voordeel van het oudere model. Naar mijn smaak zijn de scènes op het scherm uitdagend contrastrijk geworden, en in het leven is er veel meer grijs dan zwart-wit. Hoewel, aan de andere kant, wie verhindert het verminderen van het lampvermogen? Betaal 700.000 en draai het in beide richtingen..

Hier is nog een interessante nuance van de eerste test. Omdat de nachtfoto is genomen met een zeer lange sluitertijd en hoge ISO, is er wat kleurruis in de lucht. Het heeft een magenta tint rechtsboven en een groenige tint onder de Melkweg. Deze tonen zijn moeilijk te reproduceren voor de projector omdat je tegelijkertijd de lichtopbrengst moet minimaliseren om zwarte diepte te geven, maar tegelijkertijd de tonen niet moet “overschrijven” in de onbeduidende lichtopbrengst.

Al onze testmonsters voldeden aan deze taak. De tinten waren het sterkst in het X900-model. Eenvoudigweg vanwege de grotere helderheid in deze gebieden: hoe dichter de lichtheid van de kleur bij 50% ligt, des te meer verschillen de tonen erin.

Test 2: Daria de douanebeambte en haar huidskleuren

Laten we overgaan tot de foto’s die de overdracht van huidtinten analyseren. Behalve dat Daria in het kader wacht op de aangepaste dame, heeft dit beeld veel gradaties van groen… Vergeet niet dat groen het belangrijkste kanaal is ongeveer 60% van elk beeld hangt ervan af .

Leuk om deel te nemen aan de visuele test. Je zou zo een Bond girl kunnen worden..

Bovendien zijn er in principe meer groene kleuren dan alle andere; denk maar aan de CIE-kaart die wij altijd maken bij onze meetproeven.

In combinatie met het uitgebreide kleurengamma dat we hadden ingeschakeld, kwam het beeld er zeer sappig en levendig uit. Wat betreft de kleurverzadiging zag ik geen verschil tussen de projectoren. Dit betekent dat het kleurengamma ongeveer gelijk is, althans in groene tinten.

Geen klachten over de weergave van huidtinten: Het X700-model. De X500 en X900 waren naar mijn mening een beetje aan de blauwe kant. Nee, het betekent niet dat douane meisje Daria de vriend van de Avatar is geworden, de parasitaire tint is nauwelijks te onderscheiden. Onze hoofdredacteur zag de kleurafwijking helemaal niet toen ik hem erop wees waar hij moest kijken… Behalve een mooie douanedame in een groene weide kon ik niets zien..

Het moet gezegd worden dat de huidtintovergangen in alle drie de gevallen vloeiend waren, wat duidt op een goede fabriekskalibratie.

Ook de foto van het meisje in een lichtgekleurde jurk stelt u in staat om de kwaliteit en leesbaarheid van de details in de hoogtepunten te beoordelen. Er zijn geen highlights van de jurk. De projectoren hielden de gedessineerde bloemen op de stof bijna net zo duidelijk als op de originele foto.

Er was echter één nuance… De witte delen van de jurk zagen er op de een of andere manier wat lichter uit dan ik zou willen. Eerst dachten we dat we ook vlekken in de zon konden zien… Maar toen werd alles duidelijk.

Zoals we ontdekten tijdens onze meettest van het X700 model, hebben de nieuwe JVC projectoren een zodanige fabrieksinstelling dat de gamma instellingen op het Cima by Stewart 135″ professionele scherm, dat bijzonder wit is, ook een soort van opgehelderd zijn. Aangezien alle “drie bogatyrs” een lichter beeld lieten zien dan het zou moeten zijn, hebben ze dus allemaal een soortgelijke fabrieksinstelling.

Op een normaal scherm zou het beeld iets donkerder en dus bijna perfect zijn.

Test 3: welke middentonen zitten er in de wolken?

Het volgende beeld is bedoeld om de kwaliteit van de middentonen en wat details in de lichtere delen van het beeld – de wolken – te analyseren. Overigens, kleine verticale donkere strepen bij de horizon in het rechter en linker deel van het beeld zijn helemaal geen artefacten; dit zijn stortbuien die over Vladivostok en Slavyanka trekken.

Regenbuien boven Vladivostok en Slavyanka zullen de reputatie van JVC projectoren niet aantasten

Alle projectoren zien er geweldig uit. Er gaan geen details verloren in de wolken, hoewel projectoren, zelfs de duurdere, daar vaak last van hebben. Aangezien de opname is gemaakt met een polarisatiefilter, hebben de luchten, waar geen wolken zijn, een kenmerkende kleurzweem die mij bijzonder bevalt aan de X900. De zonnevlekken op de kapen waren voor alle modellen even succesvol.

In het algemeen kunnen de verschillen tussen de modellen als volgt worden beschreven: – hoe jonger het model, hoe lichter en contrastlozer het beeld eruitziet. En het verschil in lichtsterkte is niet gerelateerd aan de helderheid van de lamp, zoals in de sterrenfoto.

Ik neem aan dat dit komt door de betere gamma-aanpassing van de hogere modellen. Rekening houdend met de menu-opties om het beeld aan te passen, zijn het allemaal kleinigheden – we kunnen desgewenst alle wolken in de lucht aanpassen. En toch miste de X500 een beetje drama bij de fabrieksinstellingen, want de schaduwen waren te licht en er was geen paniekerig gevoel van een naderende tyfoon..

Proef 4: meting van de kleurtemperatuur

Ik koos een vrij warme foto als beeld voor de beoordeling van de kleurtemperatuur. Hij voelt al warm aan, dus verder opwarmen in de projector zou net zo vervelend zijn als afkoelen – in dat geval zou hij de sfeer van een rustige zonsondergang op een zomerse zee verliezen.

Bij deze kaap in de Zee van Japan, die u ziet, viel een witte haai in 2011 een man aan. De reden van die gelegenheid was dat PTV een heel andere plek liet zien – de cameraman en zijn team konden de gewenste plek gewoon niet bereiken…

Op het X700-model ziet het eruit zoals ik het bedoeld had. Schaduwen zijn diep genoeg, nauwelijks waarneembaar en hebben geen schaduw, want de kliffen op deze plaats zijn bijna neutraal grijs, en de zonnestralen vallen niet in de spleten.

Op de X500 en X900 lijkt de kleurtemperatuur iets koeler dan op de X700. Het verstoort de sfeer van de opname niet en compenseert zelfs de van nature koelere tint van de lucht.

Alle projectoren geven donkere tinten goed weer, zoals de kleur van de relikwieën rechts in de schaduw. Ze hebben vrij goede details op de verre kaap, bedekt met nevel en verdamping van de zee, waardoor het contrast laag is. In feite hebben de projectoren geen problemen met de kleurtemperatuur.

Test 5: Visuele gamma-evaluatie

Om de veronderstelling van verschillende gamma-instellingen van de projectoren te controleren, besloot ik een extra beeld te nemen. Het mooie is dat het grootste deel van het beeld in de schaduw ligt, wat duidelijk te zien is in het histogram. Dit is erg handig voor de visuele evaluatie van het gamma. Buitensporige highlights in de schaduw zijn veel opvallender dan buitensporige highlights in de hooglichten.

De stenen van Primorye hebben ook de JVC projectoren getest

Mijn veronderstellingen zijn bevestigd. Hoe jonger het model, hoe verder het gamma verwijderd is van de referentie 2.2 naar beneden beeldverheldering . Aangezien gamma bij een vrije interpretatie van de vraag een kromme is, kunnen we het standpunt als volgt formuleren: gamma verandert de waarde van witte en zwarte punten niet, maar beïnvloedt wel de algemene perceptie van lichtheid in het beeld. In de praktijk resulteert dit in het volgende patroon: scherpere schaduwovergangen in de middentonen bij de jongere modellen.

De zwarte punt blijft erg donker, maar de schaduwen zijn lichter. Er lijkt een toename van het lokale contrast te zijn, technisch gezien. Maar visueel lijkt het alsof de schaduwen een beetje plat zijn.

Bijvoorbeeld, onder de steen op de voorgrond is er een vloeiende overgang van middentonen naar schaduwen en dan een vrij scherpe sprong recht in de schaduwen, naar het zwart… Deze subtiele verschillen zijn echter alleen merkbaar wanneer de projectoren head-to-head worden vergeleken.

Een ander punt over het vermogen van de X900. Zelfs voor schaduwen was het zo sterk dat het beeld leek op een tegenlicht banner advertentie. Het beeld lijkt van binnenuit te gloeien. Het contrast is verbluffend.

Voor het X700-model is het gamma zeer goed. Zoals wij tijdens de meetproef hebben vastgesteld, bedraagt de gammawaarde ongeveer 2.02. Ik neem aan dat de gammawaarde van het 500-model iets lager is, en de gammawaarde van het 900-model iets hoger.

Test 6: Daisy-kroonluchtertest

Voor de analyse van de helderste delen van het beeld staat het tijdloze madeliefje weer in de schijnwerpers. Helaas ben ik er niet in geslaagd om iets beters te schieten.

Kamille als vaste test voor alle gelegenheden.

De details in de hoogtepunten worden op alle projectoren mooi weergegeven. Alle druppels zijn gemakkelijk te onderscheiden, de gradaties van wit zijn perfect weergegeven. Het X500-model was geen uitzondering, met een lichter gamma.

Overigens zijn alle foto’s in deze recensie behalve de foto van het meisje en het madeliefje op één plaats genomen tijdens één reis van 5 nachten. Kijk eens wat een mooi land we hebben. Reizen naar Nederland!

Conclusies

Dus ik denk dat ik een gefundeerde gok moet maken over welke JVC Hi End projector het beste is om te kopen – de X500, X700 of X900? Ik heb geen definitief antwoord op die vraag. Alle modellen zijn op hun eigen manier zo goed als de Bondgirls.

Als u moet kiezen tussen de X700 en de X900, liggen de modellen qua functionaliteit en beeldkwaliteit dicht bij elkaar. Het ontwerp en de functionaliteit zijn vrijwel identiek. De enige verschillen zijn de helderheid van de lamp en het contrast.

Ik heb dus een interessante vraag: heb ik persoonlijk superhelderheid en supercontrast nodig voor een hogere prijs?? De helderheid van de X700 lamp is meer dan voldoende, zelfs voor een kamerbreed scherm. Meer vermogen is natuurlijk goed, maar je moet er nog eens 200k voor neerleggen..

Qua contrast is het verschil tussen de X700 en X900 alleen merkbaar bij een head-to-head vergelijking. Voor mijn smaak en ambitie is de prijs/prestatieverhouding van de X900 niet de meest redelijke. Maar zoals elk topmodel hecht hij veel waarde aan zichzelf: je wilt het coolste – betaal er dan voor…

De modellen X500 en X700 hebben meer verschil in functionaliteit, waaronder een verschillend aantal weergavemodi en hun instellingen. En in tegenstelling daarmee is het verschil groter – precies twee keer zo groot, wat zelfs met het ongetrainde oog op het scherm te zien is.

Ik kan het zo vergelijken: er is een normale auto en dan is er een opgevoerde versie. Aan de buitenkant is hij vrijwel hetzelfde, maar hij beweegt anders en heeft zijn eigen gevoel voor de baan… In één woord, het beeld van de X700 is helderder, meer als dat van een monitor dan dat van een projector.

Het komt hier op neer?

De X900 is het model dat u moet kopen als u een smaakmaker bent en u zich geen compromissen kunt veroorloven. Of als u echt een zeer krachtige lamp nodig hebt, bijvoorbeeld voor lichte en grote kamers of zeer grote schermen.

Het X700-model is een geweldige waarde als uw budget het toelaat, als u tenminste kunt geloven dat uw dromen uitkomen. Grote projector. Het biedt ook genoeg technologie als topmodel om in de komende jaren niet verouderd te raken. Onberispelijke beeldkwaliteit ‘out of the box’, uitgebreide aanpassings- en kalibratiemogelijkheden.

De X500 is een “Christus op een heuvel” en is de echte Hi End die uit de lucht kwam vallen en de massa binnendrong. Ja, het is misschien een beetje inferieur aan de oudere modellen in termen van awesomeness, maar als je het vergelijkt met de rest van de markt, verzeker ik je dat je het zal herkennen uit duizend klonen. Daarentegen, in helderheid, in het “live-beeld.

…Ja, bijna vergeten: Persoonlijk zou ik kiezen voor een Bond girl die een JVC DLA-X700R projector bij zich heeft.