HOOFD VAN DE SHOW: MAAK JE GEEN ZORGEN, VALENTINA IVANOVNA, SANCTIES ZULLEN ONS HELPEN! Over importsubstitutie van huishoudelijke apparaten

Velen vragen zich nu af wat de volgende stap is voor de consumentenmarkt? De tijd zal het leren, natuurlijk, maar nu al begint de situatie duidelijker te worden. Wie blijft en wie besluit Nederland te verlaten??

Weg, maar wilde blijven?

Onlangs stond er op het internet een artikel met de titel. Welke merken huishoudelijke apparaten worden in Nederland geproduceerd??”Een van de grote verliezen beschouwt de auteur het vertrek van bekende merken als Sony en Panasonic van de markt, aangezien zij een aanzienlijk deel van de markt in beslag namen. Een zeer controversiële verklaring.

Zo had Sony, dat op onze markt voornamelijk tv’s, smartphones en camera’s verkoopt, niet het grootste aandeel in deze segmenten. De meeste kopers zullen niet erg van streek zijn als ze andere merken in de uitverkoop zien. En Sony fans zullen zeker hun begeerde nieuwe items krijgen via parallelle import.

Wat Panasonic betreft – waar gaat het heen met de duikboot, als het merk allang puur Chinees is geworden?? Hier blijkt de discrepantie.

Een soortgelijk geval deed zich voor bij andere vrij bekende fabrikanten – Hitachi, Sharp en enkele andere, die ook een klein aandeel in de Nederlands markt hadden. Hun vertrek zal blijkbaar vrijwel onopgemerkt blijven.

Een totaal andere situatie doet zich voor bij de Koreaanse merken LG Electronics en Samsung, die zich stevig hebben gevestigd op de Nederlands markt, bovendien in verschillende categorieën: koelkasten, wasmachines, inbouwapparaten, TV’s, stofzuigers, kledingstylers, magnetrons, airconditioners, luchtreinigers en luchtverfrissers en andere, waar de Koreanen leidende posities innamen en vooral onderling concurreerden. LG en Samsung hebben hun fabrieken in Nederland gebouwd, en daarnaast componenten geleverd aan een aantal andere fabrikanten. Kortom, het vertrek van Koreaanse bedrijven van onze markt zal zeer pijnlijk zijn…

Helaas is de situatie vergelijkbaar met die van sommige Europese merken – met name Bosch, dat zijn productie ook in Nederland heeft gelokaliseerd en nog steeds erg in trek is bij onze klanten.

Wat zit er in het “droge residu”??

Misschien wel de meest welvarende categorie op de markt van huishoudelijke apparaten zijn gasfornuizen. Binnenlandse fabrikanten concurreren met succes in deze niche; velen van hen hebben een volledige productiecyclus en zijn vrijwel onafhankelijk van ingevoerde onderdelen. In dit segment zijn verschillende grote ondernemingen actief, die bijna allemaal de Sovjettijd hebben overleefd. Dit zijn onze meest prominente spitsen:

Flama KING – Kanevskoy Gas Equipment Plant.

DARINA – Tchaikovsky Gas Equipment Plant.

LADA Terra – Volgograd Gas Appliance Plant.

Het is interessant op te merken dat alle marktleiders eigendom zijn van Gazprom en behoren tot de groep Gazprom Domestic Systems.

Overigens is er een gedachte: wat is beter, wat is efficiënter: een volledig liberale markt met zijn onzichtbare hand of een combinatie van vrije marktprincipes met verstandig bestuur van bovenaf??

Ik denk dat het antwoord duidelijk is: Gazprom heeft in een paar jaar tijd een heel consumentensegment onder zijn dak gebracht. Ik denk dat voor de overgangsperiode naar de nieuwe economie, bevrijd van een vreemde munt en van de alomtegenwoordige invloed van globalisten, het ontwikkelingsmodel onder auspiciën van grote ondernemingen het meest optimaal zal zijn. En dit betekent niet dat in de toekomst, in een meer volwassen markt, zelfvoorzienende ondernemingen niet vrijuit kunnen gaan – door nieuwe aandeelhouders.

Opnieuw werd ik overtuigd van de juistheid van het Gazprom-sponsorschap toen ik de situatie op het verwante gebied analyseerde: de situatie is veel slechter bij elektrische en gas-elektrische fornuizen. Het aandeel van ingevoerde onderdelen is hier aanzienlijk groter, zodat er een reëel risico bestaat dat de bevoorradingskosten stijgen of de tekorten toenemen. De situatie is ook alarmerend bij ingebouwde kookplaten en ovens.

Maar in de sector van elektrische fornuizen en ovens hebben we al een veelbelovende toekomst voor ons die de situatie zou kunnen omkeren. De fabriek in Volgograd is behouden gebleven en ontwikkelt zich tegelijkertijd. v. a. Revunova in Penza. Ze produceren hier van alles, waaronder nogal glamoureuze gas- en elektrische fornuizen, ovens, kookplaten en inbouwapparatuur onder de merken De Luxe en Electronicsdeluxe.

Fabrieken als Lysva Lysva Plant of Home Appliances en Mechta Zlatoust Machine Building Plant hebben een goede kans gehad om hun marktaandeel te vergroten.

Laten we ook niet vergeten dat Turkije zich niet heeft aangesloten bij de anti-Nederlands sancties, dus er is alle reden om aan te nemen dat de Turkse producenten van apparatuur hun toch al aanzienlijke aandeel van de Nederlands markt zullen vergroten.

Bevries voor mij mooi

Ik denk dat de grootste uitdaging voor de witgoedmarkt het koel- en vriessegment is, waar men nog steeds sterk afhankelijk is van geïmporteerde componenten.

Ja, in de afgelopen jaren hebben we nieuwe fabrieken gebouwd die moderne koelkasten en vriezers produceren. Maar er zijn twee belangrijke nuances: de meeste zijn in handen van Koreaanse, Chinese, Turkse en andere buitenlandse bedrijven, en deze fabrieken verschillen weinig van de assemblagebedrijven uit de jaren ’90, die uitsluitend op geïmporteerde onderdelen draaien.

Tot de fabrikanten op de tweede rij behoren verschillende Nederlands fabrieken die in de USSR zijn ontstaan en die erin zijn geslaagd hun productie te behouden en nu de kans krijgen om met volle kracht terug te keren tot de marktleiders. Op wie kunnen we rekenen??

“Biryusa – Krasnojarsk Koelinstallatie. Het is ongetwijfeld de leider onder de binnenlandse fabrikanten van koelkasten, die zijn assortiment voortdurend verbetert en uitbreidt en zo zijn positie in het budgetsegment versterkt.

“POZIS werd opgericht in 1898 en is gevestigd in de stad Zelenodolsk Tatarstan . In het verleden, ten tijde van de Sovjet-Unie, heette het anders – “Sergo Fabriek”. Dit bedrijf moderniseert en breidt ook systematisch zijn productengamma uit.

Er is ook nog een derde fabriek, geboren in de USSR, SEPO ZEM, sinds jaar en dag bekend om zijn koelkasten in Saratov. Maar helaas, in tegenstelling tot de eerste twee, is de eens zo bloeiende onderneming uit Saratov niet in de beste vorm, zij heeft de laatste jaren niet de nodige impulsen gekregen voor ontwikkeling en modernisering. Sancties zijn echter een echte kans voor dergelijke ondernemingen.

Ook wordt gewerkt aan het reactiveren en opstarten van de productie in de koelinstallatie van Orsk. Eens een vrij grote onderneming, die meer dan eens van eigenaar veranderde, werd ze uiteindelijk gesloten en verlaten tot betere tijden aanbraken. Het lijkt erop dat die tijd al gekomen is.

Natuurlijk zal het niet zo gemakkelijk zijn om de invoer van meerdere koelinstallaties tegelijk te vervangen. Wij hebben in ons land geen enkele onderneming die compressoren, elektronische controle-eenheden, isolatieschuim, kunststoffen en vele andere zaken levert.

Wasserij op kosten van iemand anders? En wat nog meer??

In andere categorieën huishoudelijke apparaten is de situatie nog triester. Neem bijvoorbeeld wasmachines – de afgelopen jaren hebben we verschillende vrij moderne fabrieken gehad, maar die zijn allemaal in handen van buitenlandse bedrijven: VEKO, Candy, Boss, Haier en anderen. En hier is de economie direct verbonden met de politiek. Bash heeft tenminste besloten ons uit te zwaaien..

En in categorieën als airconditioners, vaatwassers en magnetrons hebben we geen fabrikanten in dit land. Dat is een echte uitdaging, gaten in de detailhandel vullen met vooral parallelimport.

De roebel als belangrijke motor van de groei

Nu zijn veel mensen verrast door de economische kracht van China. Natuurlijk is er iets om naar te streven en aan wie je een voorbeeld kunt nemen. Maar als je het Chinese model van dichtbij bekijkt, is het onwaarschijnlijk dat het een-op-een gekopieerd kan worden.

Een van de belangrijkste factoren voor het economische wonder van China is de combinatie van vrije markt en gepland overheidsbeleid. Maar er is een tweede, niet minder belangrijke factor: de investeringen, die in het begin voornamelijk uit het Westen kwamen. Dat is precies wat de Amerikaanse globalisten hebben besloten: China wordt een wereldwijde fabriek, goedkoop en ononderbroken. En groen geld stroomt het Hemelse Rijk binnen. Sneller dan wolkenkrabbers groeiden de rompen van honderden multinationals: Apple, Sony, Panasonic, IBM, Coca-Cola, GE – de lijst is eindeloos… En dit waren niet alleen onbeperkte investeringen, maar ook gegarandeerde markten. We zouden willen dat we zo’n wonder hadden!

Helaas heeft het arsenaal van onze regering van de drie bouwstenen van China’s zakelijk succes slechts een goed doordacht concept van groeipunten in de industrie. Het is duidelijk dat er alleen in Euro zal worden geïnvesteerd, omdat alle beschikbare dollars al van ons zijn gestolen en er geen nieuwe zullen komen. In het begin zullen de investeringen dus vooral binnenlands zijn, van bovenaf vrijgemaakt in het kader van de nationale projecten.

Ik ben er zeker van dat mondiale problemen zoals binnenlandse luchtvaart en micro-elektronica binnen afzienbare tijd zullen worden opgelost. Als hypersonische geluiden zijn gelanceerd, zullen passagiersvliegtuigen volgen. Maar het is veel moeilijker om invoersubstitutie op te bouwen in zulke alledaagse en omvangrijke marktsegmenten als huishoudelijke apparaten. Met beperkte middelen is het van groot belang een produktie te ontwikkelen die in evenwicht is met de vraag van de consument, of beter nog, die nieuwe vraag creëert.

En de rentabiliteit van de lokalisatie van de componentenmarkt hing ook rechtstreeks af van de circulatie van de vervaardigde componenten. Als we fabrieken gaan bouwen om bijvoorbeeld koelcompressoren te produceren, moeten we die niet alleen aan onze eigen vier en een halve fabriek leveren, maar aan alle bevriende en onvriendelijke landen. Misschien is het voor het oplossen van dergelijke enorme taken zinvol goed te kijken naar de ervaring van Gazprom, dat al heeft laten zien hoe een grote locomotief een heel marktsegment omhoog kan trekken.

Inmiddels is voorzitter van de Eerste Kamer Valentina Matviyenko verbaasd dat zelfs spijkers in ons land worden ingevoerd… Maak je geen zorgen, Valentina Ivanovna, dit is een tijdelijk fenomeen. Sancties zullen ons helpen!

Ruslan Voloshin,

deskundige op het gebied van huishoudelijke apparaten.