Hoe een projector te kiezen: beoordeling en waardering van de belangrijkste parameters

Vandaag gaan wij enkele parameters en hun afwijkingen beoordelingen die worden verkregen bij het testen van projectoren. De belangrijkste taak van dit artikel is aan te tonen wat afwijkingen van het referentiepunt tot gevolg hebben, hoe fataal elk daarvan kan zijn, en bij welke waarden het beeld echt slecht en bij welke het goed zal zijn.

Laten we parallel aan de beoordeling de theorie van het beeld behandelen. Dit is voor degen die echt zaak-en-gevolgrelaties willen begrijpen en testkaarten natuurlijk willen leren interpreteren. In dit geval garanderen wij dat de optimale projector precies “in tien” wordt gekozen.

Kleurengamma gaat uit de competitie

Samenvatting: Een ras kleurengamma is goed, maar niet kritisch als het gamma niet exact overeenkomt met de sRGB-driehoek. En als de dekking veel groter is dan sRGB kan het helemaal een probleem zijn.

Allereerst wil ik wijzen op een parameter die niet is opgenomen in de” niet-overeenstemmende ” lijst: het kleurengamma. Het kleurengamma heeft deze bijzondere positie bewerkt omdat het een parameter is die nauwkeurig kan worden verbeterd, noch door hardware, noch door software, met inbegrip van kalibratie.

Gewoon wordt het kleurengamma beperkt door de hardware van de projector. Daarom gebruiken fabrikanten deze parameter altijd maximaal. Hoewel er uitzendingenzijn.

In onze tests is het kleurengamma, evenals een aantal andere kenmerken, te vinden in de CIE-kaarten. Zij worden gewoon aan het begin van de test gepresenteerd.

Waar is de kleurruimte verantwoordelijk voor?? Het is eenvoudig – in termen van droge definities is het kleurengamma verantwoordelijk voor het aantal kleuren dat een projector kan weergeven. In het echte leven betekent het hoe verzameld en levend de kleuren zijn…

Het kleurengamma is grafisch een driehoek. De primaire RGB-kleuren-rood, groen, blauw-zijn de hoekpunten van deze driehoek. De kleuren binnen de driehoek worden door het apparaat weergegeven, en die erbuiten niet. Testpatroon resultaten worden altijd weer gegeven als een driehoek met witte randen.

Je kunt je redelijkerwijs vragen: Waarmee kun je het vergelijken?? Zoals het hoort?

U moet vergelijken met verschillende kleurruimten. Net als de 220 in het stopcontact is de standaard in het internet, en in computers in het algemeen, de sRGB-kleurruimte. Net als 380 voor elektrische fornuizen hebben we ook uitonderingen. Voorbeeld AdobeRGB-ruimte voor fotografen en printers. Onze referentiedriehoek toont de sRGB-ruimte.

Helaas kan ik het effect van een verkleind kleurengamma op een bepaalde foto niet aantal. De meeste monitoren waar u dit leest geven geen 100% sRGB weer. Dus als ik de dekking van een foto kunstmatig beperkt, is het niet zeker dat je hem ziet… De monitor geeft niet eerder zulke extreme kleuren weer.

Maar geloof me, in het echte leven is het niet zo belangrijk. Zelfs het feit dat een groot deel van de groene tinten in de bovenstaande grafiek niet door de projector in kleurdekking kan worden weergegeven, verandert het beeld helemaal niet. Films van beelden hebben zeer zelden de meest verzamelde kleuren.

Er zijn situaties waarin het kleurengamma van een projector groter is dan sRGB. Dit betekent niet dat je je moet verheugen. De gevolgen van dit “overdrijven” met kleuren hebben we al kort beschreven in een van de recensies: “alle bleekgezichten zullen rood zijn, zoals indianen – je zou kunnen opladen, en de bladeren in het nabijgelegen bosje zullen eruit zien alsof ze al het groen in het land hebben gegoten.”.

Is er een remedie voor dit probleem? Die is er, maar geen wondermiddel. Dit is het kleurbeheersysteem van CMS. In eenvoudige lekentaal: het is een systeem dat ervaart zorgt dat afbeeldingen uniform worden weergegeven op verschillende uitvoerapparaten, waarvoor projectoren.

Het systeem is gebaseerd op kleurprofielen en de mogelijkheden van het uitvoerapparaat worden in deze profielen voorgeschreven. En op basis van het chromaticiteitsprofiel worden de waarden gecorrigeerd voor het signaal van de grafische kaart. Als onze projector bijvoorbeeld roder kan weergeven dan hij in sRGB zou moeten als het beeld dit chromaticiteitsprofiel heeft , dan zal de “roodheid” van de uitvoer worden verminderd.

Het CMS heeft echt twee problemen:

1. Het apparaatprofiel ophalen. Ze worden soms geleverd met de apparatuur, maar dat is niet vaak het geval met zeer dure modellen. Als een dergelijkelijk profiel niet beschikbaar is, hebt u een colorimeter of spectrofotometer nodig, die tot 7000 roebel in prijs kan oplossen.
2. CMS bestaat alleen in besturingssystemen. Als u de projector sluit op een DVD / Blue-ray-speler, kan deze niet worden gebruikt. Bovendien is het, ook als u Windows / MacOS gebruikt, noodzakelijk om programma ‘ s te gebruiken die CMS ondersteunen, en dergelijke niet zozeer. Voorbeeld, zelfs de Windows desktop laat je niet toe om het beeld in te stellen met het CMS..

Eerste plaats. Gamma curves – de geheime grap van de oude hoedenmaker.

Samenvatting:

1. Variaties in gammawaarde groter dan + / – 0.2 kan fataal zijn voor het beeld.
2. Het slechtste geval is wanneer de gammawaarde in de schaduw groter is dan 2.2, en in hoogtepunten minder dan 2.2. Dit garandeert vrijwel dat schaduwen zullen vallen en details uit de lichte delen van het beeld zullen worden gehouden.
3. Het ergste is wanneer de gammacurves van de kanalen niet met elkaar overeenkomen. Dit kan leiden tot ernstige kleurvervormingen.
4. De vervormingen van de gammacurves per kanaal kunnen als volgt worden geschikt: groen, rood blauw. En in termen van belangrijkheid zijn dat respectievelijk ongeveer 60%, 30% en 10%.
5. Gamma-kan in sommige situaties effectief worden gebruikt, maar is niet geschikt voor permanent gebruik.

Gammacurves zijn waarschijnlijk een van de belangrijkste instrumenten voor het analyseren van de beeldkwaliteit. De gammacurve beïnvloedt de nauwkeurigheid van lichtvariaties, het algemene contrast van een beeld en beperkt hoeveel details in schaduwen of hooglichten in een beeld waarnambaar zijn.

De gamma-referentiewaarde is 2.2. In onze grafieken wordt de gammawaarde weergegeven in de volgende grafieken. Ik wil erop wijzen dat dit geen gammacurve is! Dit is de gammawaarde in de verschillende delen van het histogram schaduw, middentoon, enz. .d. .

De Y-as toont de gammawaarde. De X-as is het lichtheidsniveau van het beeld: met andere woorden, de linkerzijde is donkere schaduwen, en de rechterzijde is lichte delen van het beeld. Als de waarde minder dan 2 is.2 Wat betekent dat het gebied van het beeld met een bepaalde helderheid lichter zal zijn dan het zou moeten zijn. Als de waarde groter is dan 2.2, het beeld zal donkerder zijn.

Dus in het slechtste geval hebben de schaduwen een gammawaarde van meer dan 2.2, en de lichtste delen van het beeld zijn minder dan 2.2. In dat geval is het waarschijnlijk dat details in de schaduw en de hooglichten niet te onderscheiden zijn.

Foto A toont een normaal beeld. In foto B is het gamma gewijzigd zodat het in de schaduw groter is dan 2.2, en in de heldere delen van het beeld meer dan 2.2. de vlieg veranderde in een zwarte vlek en de bloemetjes in een stevige bruidsjurk, met fatale gevolgen voor het beeld. Toch moet u het ermee eens zijn dat het contrast van het beeld verbeterd is…

Afbeelding B toont de situatie. Ja, het beeld is minder contrastrijk, maar alle details, alle tonen blijven behouden. Nou, het is beter om een vervaagde foto te zien met alle details of een contrasterende maar een vlek?

De fatale afwijking voor de gammacurve, die fataal zou zijn voor het beeld, is onbekend 0.3 en + 0.2. Omdat een plus afstand meer opvalt voor het oog.

Maar de gammacurve zelf is de “gemiddelde ziekenhuistemperatuur”. Veel interessanter zijn de gammacurven voor elk kanaal, waarbij de oneindige curve wordt berekend als een middelde.

Zoals u weet, bestaat een beeld uit drie basiskleuren. Maar deze kleuren zijn niet even belangrijk voor het beeld.

Zo ziet een grafiek van de gammacurves per kanaal eruit. De zwarte curve is een referentie, die overeenkomt met gamma 2.2. de rest van de lijnen zijn gebouwd kanalen. De curven zijn gekleurd volgens de kleur van het kanaal.

Net als in de vorige grafiek, als de curve boven de referentie komt, betekent dit dat het beeld lichter wordt, en omgekeerd.

Het is belangrijk te beseffendat de gammacurves van het venster niet alleen effect hebben op de lichte, maar ook op de kleur. Hoe groter de kloof, hoe groter het verschil tussen de kanaalcurven, hoe ernstiger de kleurvervormingen in het beeld zullen zijn.

In de praktijk vallen kleurvormen veel minder op dan lichtvormen. Let op de foto. Het oorspronkelijke beeld de linkerbovenhoek in het rechterdeel wordt ontleed in variaties in lichtheid en variaties in chromaticiteit.

Mee eens, in het geval van lichtheid is er veel meer informatie in het beeld, de details van het oorspronkelijke beeld. Kleurvariaties in Z / W bevatten ook veel informatie, maar dit is Z / W. En in de gekleurde versie rechtsonder is het moeilijk om iets te zien. Ik denk dat als je het originele beeld niet had gezien, je het niet had geraden.

Wij leiden hieruit af dat ” als de kleurverandering niet opvallen is voor het oog rode gezichten, blauwig gras, enz. .d. is de nauwkeurigheid van de lichttransmissie veel belangrijker voor de beeldkwaliteit ” 2.Daarom heb ik besloten gammacurves bovenaan onze beoordeling te plaatsen.

Laat we eens kijken naar de linkerhelft van het plaatje. Dit toont het originele beeld en elk van de beeldkanalen. Merk op dat het groene G kanaal het dichtbij bij het oorspronkelijke kleurenbeeld ligt. Het rode kanaal is vrij helder, terwijl het blauwe kanaal daarentegen donkerder is. Dit is het geval in ongeveer 80% van de gevallen

Het illustreert de regel: “Het oneindige beeld is voor 30% onafhankelijk van het rode kanaal, voor 60% van het groene kanaal en voor slecht 10% van het blauwe kanaal. Daarom zijn wijken in het blauwe kanaal niet zo fataal als wijken in het groene of rode kanaal. Met één MAAR – als er geen blauwe of blauwe objecten in het beeld zijn met veel detail.

Dit beeld toont de invloed van de gammacurve-afwijking voor elk kanaal. De foto ‘ s staan in RGB-volgorde. De bovenste rij toont de volledige impact. In de onderste rij zijn de kleurveranderingen weggelaten en zijn alleen de lichtheidsveranderingen waard. Linksonder kun je zien op welke vorm de gammacurves voor elk kanaal zijn opgenomen. De blauwe lijn is de referentie. De rode lijn is de gammacurve van het gewijzigde kanaal. Wij hebben geen zeer grote afstand vastgoed, die overeenkomt met onbekend – + 0.2 in het gebied van lichte schaduwen.

Let op de twee meest rechtse afbeeldingen. Het wijzigen van de gammacurve van het blauwe kanaal leidt praktisch niet tot zichtbare beeldveranderingen. Zowel in termen van veranderingen in beeldheldheid als in termen van veranderingen in kleur.

Laten we eens kijken naar het effect van het variëren van de gammacurve van het rode en groene kanaal in lichte sterkte. In het geval van het groene kanaal zien we een veel sterke invloed. Het beeld is helderder en minder contrastrijk. Dit is vooral merkbaar op het lichaam en de onderkant van de spin. In het geval van het rode kanaal zien we ook een verandering, maar die is niet zo dramatisch. De kleurvariaties in de bovenste rij zijn duidelijk zichtbaar. Qua kleur is alles subjectief. Sommigen houden misschien niet van de rode kleur, anderen van de groene. Maar als je uitgaat op deze foto, valt de groene tint veel meer op dan de rode.

Een ander interessant verschijnsel dat kan worden genomen in de gammacurves van kanaal tot kanaal is de S-vormige gamma. We hebben dit al gedeeltelijk besproken in een van onze andere beoordelingen.

Samenvat. Deze vorm zorgt voor extra contrast in de middentinten van het beeld. Maar niets is gratis. De prijs van deze contrastverhoging is de volledige vernieuwing van details in de heldere delen van het beeld.

Het effect van de S-schaal wordt geïllustreerd in deze afbeelding. Het detail, genaamd de druppels op de bloemblaadjes, is totaal niet te onderscheiden. Tegeltijd is de achtergrond veel expressiever…

Wanneer het doel is een beeld leesbaar te maken bij helder licht, is de S-vormige gammacurve een opvallende en misschien wel de enige oplossing.

Als een van de projectormodi een soortgelijke vorm heeft als de gammacurve, is dat waarschijnlijk een goede zaak. Maar hier, als alle modi deze vorm hebben, is het zeker zeer slecht. Voor dagelijks gebruik zijn dagelijkse wijzen van vervoer categorisch niet geschikt.

Tweede plaats. RGB-lagen: verdwalde tonen dwalen over het scherm.

Samenvatting: Het ergste is wanneer de niveaus van de kanalen van elkaar verschillen, en vooral wanneer hun waarden veranderen gedurende de luminantie van het beeld. Dit betekent dat u verschillende variaties in grijswaarden kunt zien in verschillende delen van het beeld.

Een verschil van 10 procent met de referentiewaarde kan al reden tot zorgzaamheid zijn.

Als tweede op onze lijst, zou ik RGB-niveaus… In onze beoordelingen worden deze in soortgelijke grafische weergaven.

RGB-niveaus zijn een van de belangrijkste instrumenten voor het meten van de kleurgetrouwheid. De kanaalwaarden moeten identificeren zijn en op 100% staan.

In dat geval zijn de grijswaarden absoluut neutraal en is de kleurkalibratie dus ook het best. De afwijking van 100% wijst op de aanwezigheid van een bepaalde grijstint.

De interpretatie van deze grafieken is moeilijk. Je moet een goede kennis van de kleurentheorie hebben om te kunnen zeggen welke tint bijvoorbeeld 110% R 96% G 116% B zou zijn bij 50% lichte.

En het gaat als volgt. Een cirkel is 128R 128G 128B 100% R, 100% G, 100% B bij 50% luminantie en een vierkant is 140R 123G 149B. Wanneer de twee kleuren naast elkaar liggen, is het verschil duidelijk, maar wanneer er geen grijze referentie is, geloof me, raken de ogen eraan gewend, en beginnen de hersenen dit paars-grijs als een volledig neutrale kleur waar te nemen. En kleurenblinden in het algemeen zullen het verschil niet zien, omdat deze kleuren in grijswaarden slechts 1 punt verschillen, wat bijna onzichtbaar is voor het oog.

In het geval van RGB-niveaus kun je niet zeggen dat het ene kanaal belangrijk is dan het andere. Ze zijn allemaal relatief gelijk.

Houd er rekening mee dat een tint slechts in een bepaald deel van het beeld aanwezig is, afhankelijk van het helderheidsniveau.

Neem de volgende afbeelding als voorbeeld.

Opvallend is het volledig neutraal zwart en wit . Dat is R = G = B over de hele luminantie.

In het tweede beeld heb ik het rood in de schaduw, het groen in de middentonen en het blauw in de hoge lichten versterkt. Het maakt de details van de constructie, de bomen, rood, het donkere deel van de wolken groen, en de lichte wolken blauwig.

De situatie is enigszins anders in een kleurenfoto. En de mate van negativiteit zal afwijken van het specifieke beeld.

Ik heb dezelfde soort wijzigingen toegepast op deze afbeelding. En zie, het water is groen geworden en de stenen op de ondergrond zijn roodachtig… En de lucht, die blauw had moeten worden, ziet er behoorlijk uit… Het punt is dat het oorspronkelijk geelachtig was. Geel is het tegengestelde van blauw. Daarom heeft de lucht geen abnormale kleur.

Het ergste van deRGB-niveaus is ons voorbeeld waarbij de niveaus van elk kanaal veranderen naargelang de helderheid. Dit betekent, zoals we al hebben vastgoed, dat de tint verandert onafhankelijk van de helderheid.

Als de niveaus niet op 100% zitten, maar toch stabiel zijn geduurde alle helderheid, betekent dit alleen een verkeerdekleurtemperatuur, die op de derde plaats van onze anti-rating staat.

Derde plaats. Kleurtemperatuur: Goed als het niet warm of koud is.

Samenvatting:

1. Als de kleurtemperatuur van de projector warmer is dan 5500K, zal het beeld merkbaar geel worden. Dit zal in het oog springen. Tegeltijd kan de toegestane afwijking in de koude zone oplopen tot 8500 Kelvin.
2. Als de kleurtemperatuur onstabiel is over de hele helderheid, is het het ergst als de schaduwen een warme tint hebben en de hooglichten in het beeld een koele tint.
3. De tint is veel opvallender dan de variaties in kleurtemperatuur.
4. Vergeet niet dat de praktische kleurtemperatuur wordt gecompenseerd door de kwaliteit tint van het scherm en de temperatuur van het omgevingslicht.

Op de derde plaats in onze anti-rating staat de kleurtemperatuur van het beeld.

Stel je de kleur voor van een wit vel papier buiten. Maar als we een kamer binnengaan die door gloeilampen wordt verlicht, zien we een iets warmere, meer gelige bladkleur. Maar we zullen het nog steeds als wit waarnemen, omdat de eigenlijke kleur niet verandert…

Zo werken onze hersenen. Het stelt de objecten automatisch in op een bepaalde basislijn, ter compensatie van de eigenschappen van het externe licht. Het probleem is dat dit mechanisme niet volledig werkt bij projectoren. Daarom is het belangrijk dat de projector een kleurtemperatuur heeft die als uitgangspunt wordt genomen.

Klassiek wordt de kleurtemperatuurgemeten in Kelvin. 6500K wordt beschouwd als de referentie. Het is de temperatuur van normaal daglicht. Minder is warmer, van meer geel, meer is koeler, van blauwer.

In onze tests wordt de informatie over de kleurtemperatuur gepresenteerd in soortgelijke grafieken:

Zoals altijd worden de waarden gegeven volgens de helderheid van het beeld. Laat we beginnen met te kijken hoe een beeld eruit ziet bij verschillende kleurtemperaturen.

In het eerste beeld is de beeldtemperatuur normaal. Zoals ik het heb opgevat. Op de tweede en derde maakte plus en min correcties. Mee eens, de koele kleurtemperatuur van het laatste beeld is, hoewel niet correct, beter te verdragen dan de tweede optie.

Te warme kleurtemperaturen moeten daarom met meer omzichtigheid worden behandeld. Het is veel opvallender dan koud.

Als de kleurtemperatuur van de projector warmer is dan 5500K, zal het beeld merkbaar geel zijn. Dit zal zeer opvallen zijn. Tegeltijd draagt de toegestane afstand in de koude zone tot 8500 Kelvin.

Net als bij de RGB-niveaus kan de kleurtemperatuur variëren afhankelijk van de helderheid van het beeld. De regel hier is dat in het slechtste geval de schaduwen warm en de hooglichten koel zijn.

Het linker frame is het origineel. In het midden een geval waar de schaduwen koud en de hooglichten warm zijn. Rechter frame, vice versa. Ja, door het feit dat er nogal wat schaduwen in het beeld zitten, is het middenkader nogal koel geworden. Maar het ziet er heel natuurlijk uit. Het rechter frame niet. Let op de kleur van het gezicht en de handen, het is onnatuurlijk geworden. Een vrije warme en aangename kleur van de rechterwang van ons gaat over in een duidelijk blauwachtig voorhoofd. Het ziet er verschillend uit.

Dit is echter niet het enige waarnaar u moet kijken op het gebied van kleurtemperatuur. Je kunt de kleurtemperatuur niet volledig beschrijven met twee kleuren. Er is ook de zomerse tint of verschuiving in de letterlijke vertaling. Het is verantwoordelijk voor de verandering van groen naar roze.

Informatie over tint vindt u op onze kleurengamma ‘ s.

De zwarte lijn beschrijft de verandering in kleurtemperatuur in Kelvin. Witte punten, grijze wigpunten illustreren kleurtemperatuurwaarden in kelvin, rekening houdend met de tint. De tintwaarde is de afstand van de zwarte curve.

Dit voorbeeld toont het effect van de groene tint alle punten in de grijze pruik boven de referentiecurve . Merk op hoe onnatuurlijk het beeld is geworden. Afwijkingen van de kleurtemperatuur zijn dus veel gevaarlijk dan afwijkingen van de kleurtemperatuur.

Er zijn twee blauwe ellipsen in onze grafiek. Dit zijn de huwelijksintervallen dE = 3 en dE=10. Als de grijze wigpunten buiten het tweede interval vallen en komen van de refertiecurve, garandeert dit een merkbare parasitaire beeldschaduw.

Vergeet niet dat de praktische kleurtemperatuur van de projector afhangt van twee andere dingen:

1. Temperaturen van het omgevingslicht. Als het warm is en de verlichting sterk genoeg, zal het beeld warmer zijn.
2. De kwaliteit of tint van het scherm waar het beeld wordt weergegeven. Als het enige tint heeft, zal deze tint worden overgebracht naar het beeld.

Vierde plaats. Gelijkmatige helderheid: geen duisternis in de hoeken!

Samenvatting: os

Een afwijking van het helderheidsniveau van meer dan 25% en grote helderheidsverschillen tussen de hoeken kunnen leiden tot verminderd kijkplezier.

Dit kenmerk geeft aan hoeveel donkerder de hoeken van het beeld zullen zijn dan het midden.

In onze tests hebben we dit beeld

Er zijn twee gevallen waarin ernstige negatieve effecten kunnen optreden:

1. Het verschil met het centrum draagt meer dan 25%. Dan is de hoekduistering niet alleen op een homogene achtergrond, maar ook op elk ander beeld goed waarnembaar.
2. Er is een verschil tussen de hoeken of verschillende kanten van het frame. Vignettering, waar we het over hebben, houdt in dat alle kanten gelijkmatig donkerder worden naar je verder van het centrum komt. Als deze verdeling ongelijk is, bv. de rechterzijde is merkbaar donkerder dan de linkerzijde, zal het beeld zeer onaangenaam zijn om naar te kijken. Het zal erg merkbaar zijn.

Vijfde plaats. Kleurvariaties zijn zelfs onbekend als afwijkingen in gedrag

Samenvatting:

Een kenmerk voor professionals die kleurnauwkeurigheid eisen. De ideale waarden voor kleurwerk zijn 0 E 3. Voor algemeen gebruik is 0 E 25 aanvaardbaar.

Primaire en secundaire kleurvariaties zijn een kenmerk dat wij voor professionals verzorgen. Dit kenmerk geeft aan hoeveel de kleuren die we op het scherm zien visueel afwijken van een bepaalde referentiewaarde sRGB-kleuren . De ideale waarden voor het werken met kleur zijn 0 E 3. Voor algemeen gebruik is 0 E 25 aanvaardbaar.

Ik zal ter illustratie enkele voorbeelden noemen:

dE = 15.8

dE=22.0

dE = 33.0

PS: hoe zit het met het contrast..?! Ga naar…

Ja, het is een kenmerk dat in alle specificaties wordt vermeld en waaraan vrij veel aandacht wordt besteed.

Maar weet je, het is ook je een snelle auto alleen kiest op het aantal pk ‘ s. De Belaz 7560 heeft ongeveer3.546 pk, maar hij gaat duidelijk niet sneller dan de Lamborghini Gallardo met zijn bescheidene 540 pk. met.

Naast de paardenkracht zijn er een groot aantal indicatoren die het eindresultaat zijnvloeden. Het is een vergelijkbare situatie met contrast. Het is dom om alleen daarop te vertrouwen bij het kiezen van een projector.

Nogmaals, een contrast van meer dan 2000: 1 is marketinggebrabbel. Gecontroleerde systemen voor contrastmeting, enz.d. nl t.n.

Contrast is de verhouding tussen de helderste en donkerste delen van het beeld. Deze eigenschap is het meest afhankelijk van de lichtstroom. Voorbeeld, als de witte stip ontmoet met 266.1 cd / m2 en zwart 0.1751 cd / m2 het contrast is 1519:1. Maar als het zwarte punt twee keer zo licht wordt, zeg 0.3 cd / m2 het contrast is 867:1.

Het probleem is dat je het verschil niet weet… Dus voor degen die je als laatste op contrast wilt richten. En zorg ervaring dat het niet te laag is. Voor een projector is de kritische waarde ongeveer 250:1.

****

Ik hoop dat onze beoordeling van de belangrijkste nadelen en voordelen u zal helpen de beste variant te kiezen. Er bestaat waarschijnlijk niet zoiets als een perfecte projector, dus het is belangrijk om te weten hoe testmetingen moeten worden gepatenteerd. En het is belangrijk te begrijpen welke afwijkingen echt ernstig zijn en welke slechts kleinigheden van het leven zijn.