Haardrogers en stylers Overzicht: Waar de wind vandaan komt

Ik vraag me af of een modern meisje zonder föhn, stijltang of tang kan? En onze betovergrootmoeders konden niet zonder: zij vonden allerlei manieren uit om krullen en andere kapsels te creëren. Maar de uitvinders van de eerste styling “gadgets” waren mannen: zij wilden vrouwen mooier maken.

DANSTE VAN DE KACHEL

In de oudheid waren haardrogerijen het middel bij uitstek. Daarop was een buis bevestigd die zich uitstrekte tot het einde, waaruit de warme lucht, maar meestal vermengd met rook.

De uitvinding van het apparaat voor het drogen van haar, dat later de naam “haardroger” kreeg, dateert van ver in 1900, toen het werd geproduceerd in het ontwerpbureau van het bedrijf “Sanitas” in Dortmund, Duitsland. Het leek op een groot blik, waaraan een stalen buis en een houten handvat waren bevestigd. Het ontwerp leek op de vorm van een licht gewijzigde gieter. Een verbrandingsmotor werd in de pot geplaatst zodat deze de binnenste stalen spiraal verwarmde en de propeller hete lucht door een buis blies. Het was 90 ° C, dus je moest je haar drogen op armlengte afstand, en dichter contact kon leiden tot onvrijwillige haarverbranding en brandwonden. Het woog ongeveer twee kilo en kostte 39 Duitse mark. In die tijd was het een fortuin. Ter vergelijking: één bezoek aan de meest luxueuze schoonheidssalon kost ongeveer twee mark… De eerste proefoplage van 2.500 stuks aan het begin van de twintigste eeuw was echter binnen enkele weken uitverkocht.

De eerste haardroger kon, ondanks zijn ontwerpfouten, het haar in slechts 5 tot 10 minuten drogen, en hij was de prijs waard: wassen en drogen was in die tijd nogal belangrijk, want bijna alle vrouwen droegen lang haar.

Het duurde niet lang voordat draagbare haardrogers werden geïntroduceerd. In de loop der jaren is het toestel lichter en krachtiger geworden. Een haardroger uit de jaren twintig woog 850 gram en had een vermogen van 250W. In de jaren dertig – 500g en het vermogen was al 550W. Natuurlijk lijken zulke modellen tegenwoordig bijna ongeldig.

DE VOORUITGANG HEEFT ONS BEREIKT

In de USSR was het bijna onmogelijk om een haardroger te kopen: vrouwen die het geluk hadden om een haardroger uit het buitenland te laten komen… De filosofie van het Sovjetleven hield niet in dat een vrouw elke dag haar haar moest laten stylen en drogen. Veel gezinnen leefden van “badhuis tot badhuis”, maar Sovjetvrouwen waren goed verzorgd en mooi. In de jaren tachtig verschenen in ons land tafeldrogers “Aelita” en “Lokon”, die eruitzagen als een logge vierkante doos met een gat, waaruit een zwakke luchtstroom kwam: op dit gat werd een bermslang aangesloten en er werd een kapje op gezet. De Lokon had slechts twee standen – koude en warme lucht. De Aelita set is in de loop der tijd aangevuld met haarkammen. En het is op het moment dat westerse merken een verscheidenheid aan haardrogers en haarborstels hebben geproduceerd. Overigens worden tegenwoordig soortgelijke modellen geproduceerd, maar natuurlijk verbeterd: bijvoorbeeld “Valera 613.De 01 was al 600 watt, met een gevoerde kap en een ionisator. Zoals zijn drager zegt, is het onmisbaar voor het aanbrengen van maskers, laminaten en krulspelden.

Veel vrouwen die haardrogers in Sovjetstijl bezaten, klaagden dat ze nauwelijks iets droogden. Geen wonder, want ze hadden een vermogen van ongeveer 300W. Je moest je haar in een bepaalde houding drogen, bijna zonder te bewegen: als je je hoofd schuin houdt, zakt de slang in het midden door, hij “breekt”, en dus wordt de luchtstroom afgesneden. het is waar dat er een sovjet model Mechta was dat “geavanceerd” was: een goed gemaakte haardroger met een set kammen in een handige koffer.

Nieuwe modellen begin jaren negentig. Een Nederlands haardroger met de magische naam “Fairy” en twee opzetstukken – een kam en een krultang – kon je gemakkelijk meenemen in je tas, maar het duurde erg lang voordat je haar droog was. Helaas produceert ons land vandaag de dag praktisch geen stylingapparaten: onze fabrikanten kunnen helaas niet alleen niet concurreren met de westerse merken, die in de twintigste eeuw met succes technologie hebben ontwikkeld, maar zien er ook het nut niet van in: het product zou eenvoudigweg onmogelijk “te promoten” zijn in de concurrerende omgeving, die we nu zien op de markt van apparaten voor het haar.

Sovjetmensen stonden erom bekend inventief te zijn om het gebrek aan de meest gebruikelijke dingen in schaarse omstandigheden te compenseren. Geen wonder dat haardrogers op tafel vaak als verwarming worden gebruikt: de ingebouwde ventilator kan de kamer voorverwarmen. Een andere paradox: soms werd het haar gedroogd met elektrische ventilatoren en werd zelfs geprobeerd ovens te gebruiken – haardrogers waren een zeldzaamheid.

ALS EEN PERMANENT IN DE OUDE DAGEN

Historici kunnen de uitvinder van de kruller niet vinden, maar het was waarschijnlijk een collectieve inspanning. Door de eeuwen heen zijn de krultechnieken met vallen en opstaan verbeterd, en soms zelfs door haarverlies.

Het woord “krulspelden” zelf is afgeleid van het Franse bigoudi en heeft geen equivalent in andere talen, maar het kan conventioneel worden geïnterpreteerd als “haarspelden”.

Archeologen beweren dat iets dat lijkt op een krulspeld meerdere millennia voor Christus dateert. Men denkt dat het de oude Grieken waren die perma’s hebben uitgevonden. Verschillende natuurlijke materialen, met name hout, werden gebruikt om recht haar te “bestrijden”. Gips en metaal werden ook gebruikt. Het waren de Grieken uit het Middellandse Zeegebied die pioniers waren in het gebruik van bronzen stokken om krullen te maken. Het prototype van de eerste krulspelden werd “kalamis” genoemd, het waren metalen staven met ronde ballen en houten handvatten. Slaven die het haar van hun meesters konden doen, werden calamistras genoemd en genoten speciale privileges. Sindsdien staan de eerste kappers bekend als calamistratus van het Latijnse calamistratus: gepermanent, met gekruld haar .

Het werd later overgenomen door de Romeinen, die een ijzeren staaf verhitten en het haar permanenten.

Maar de krullen van de eerste krulspelden duurden maar heel kort. Griekse vrouwen probeerden pluizige lokken te “repareren” met was en dergelijke. Het resultaat was haar dat krulde, klitte, zijn glans verloor en vervaagde, en dat veel moeite kostte om zijn oorspronkelijke schoonheid en frisheid terug te krijgen.

Het is bekend dat de oude stammen van Centraal-Afrika, om het reeds krullende en weerbarstige haar te kneden, wijnstokken gebruikten, gedrenkt in een mengsel van speciale stoffen, waarvan de vervaardiging geheim werd gehouden. En de vorm van het haar bleef permanent behouden.

En tot op de dag van vandaag worden in sommige Afrikaanse landen en andere delen van de wereld, waar de technologische vooruitgang en een nieuwe manier van leven nog niet zijn doorgedrongen, dergelijke krulmethodes nog steeds gebruikt.

DE GROTE UITVINDERS VAN DE GEHEIMEN VAN DE GLAMOUR

Koning Lodewijk XVI van Frankrijk kan in feite worden beschouwd als een pionier op het gebied van het kappersvak en “verantwoordelijk” voor de opkomst van nieuwe manieren om het haar te krullen. Hij wordt gecrediteerd met het introduceren van de mode voor krullende pruiken. De koning moedigde experimenten met haar aan. “Calamistras uit de Middeleeuwen wikkelden pruikenstrengen op houten stokjes en kookten ze in een speciale vloeistof met loog. Dergelijke krullen behielden hun vorm op de hoofden van de edelen zelfs tijdens het baden in zwembaden en het nemen van baden.

Voor de komst van de klassieke krulspelden en de elektrische krulmethode gebruikten dames krulspelden – kleine rollen van doek of papier waarop natte strengen werden gewikkeld.

Heet draaien kwam in zwang in de achttiende eeuw. In die tijd werden zelfs hete nagels gebruikt om het haar te krullen. Pruiken hebben lang de plaats ingenomen van de fashionista’s natuurlijke haar nog steeds jammer dat hun haar op nagels te krullen! , maar met de komst van elektriciteit kwamen de eerste thermo-curlers – buisvormige rollen die met was werden gevuld en in water werden gekookt. Het haar bleef permanent zitten na het harsen.

De eerste krultang werd in de jaren 1880 uitgevonden door de Franse kapper Marcel Grato. Uiteraard was de ervaring van de oude Grieken nuttig voor hem! De ‘Gratto Wave’ was een populaire naam voor krullend haar, en professionals hebben de term ‘ondouling’ bedacht.

Deze uitvinding werd populair aan het eind van de negentiende eeuw, toen een krultang, de Marseille-kruller, in de handel kwam.

Er werd gestyled op droog haar en er waren minstens twee krultangen nodig. Ze verwarmden een haarlok op een kookplaat, en tegelijkertijd manipuleerden ze die met een andere, reeds verwarmde haarlok… Het arbeidsintensieve proces was zeer tijdrovend en de styling was erg duur! Grato’s uitvinding verspreidde zich al snel over de hele wereld en hij opende zijn eigen kapsalon in het centrum van Parijs en werd miljonair! Het was een populaire krultang in grote steden als Londen, Brussel, Wenen, Genève en Sint-Petersburg.

Maar gekrulde haargolven waren van korte duur, vooral bij nat weer.

Masters vond al snel de permanente permanent uit, die tot zes maanden op het hoofd van een dame kon blijven zitten! De bedenker van dit “wonderwerk” in 1909 was de Duitse kapper Karl Ludwig Nessler, en zijn methode werd “permanent” of “dauerwelle” genoemd – letterlijk vertaald uit het Duits “lange golf”. Hij experimenteerde eerst met het haar van zijn vrouw, Catharine Larble, maar het verbrandde haar hoofdhuid en ze werd gewoon kaal.

Vrouwen in die tijd droegen hun haar erg lang, minstens 50-70 cm lang. De Nessler krultang was als een kroonluchter met koperen schachten eraan. Nessler’s “permanente golf” doopte het haar eerst in een chemische oplossing met ammonium, een soort fixeermiddel… Het in het preparaat gedrenkte haar werd op verwarmde rollen gewikkeld die aan een door de Duitser uitgevonden elektrisch apparaat waren bevestigd.

Men moest vijf uur lang onder zo’n “kroonluchter” zitten, maar de daardoor verkregen ondeugende sloten en ringen hielden enkele maanden stand.

Na verloop van tijd verhuisde de vernieuwer naar Londen, waar hij geen gebrek aan klanten had, en nog later – in Amerika, waar Nessler een netwerk van schoonheidssalons opende.

Het apparaat van Nessler werd na verloop van tijd verbeterd door andere uitvinders, die dit keer voorstelden flexibele buizen te vullen met hete stoom en het haar eromheen te winden, gedrenkt in een speciale oplossing. Kleine tangetjes met een elektrische weerstand erin werden verbonden met de kruller. Om elektrocutie in kapsalons te voorkomen, werden de voeten van de vrouwen tijdens de behandeling op Euroberen of houten voeten geplaatst. Deze krulmethode was populair tot eind jaren tachtig.

Midden jaren dertig verschenen de eerste draadloze toestellen met thermostaat, kort daarna gevolgd door de ontwikkeling van de koude krulmethode in de VS en vervolgens de gecombineerde methode.

Maar de eerste krultang – een elektrische krultang – werd uitgevonden door Eugene Suter uit Zwitserland. Maar het was niemand minder dan de eerste elektrische curlingmachine… Veel kappershistorici vergelijken het nu met een instrument van de inquisitie. Eugene’s apparaat leek ook op een kroonluchter. Het was een machine die elektrische verwarming en metalen buizen combineerde. In 1940 kon bijna elke vrouw haar haar laten stylen volgens de laatste mode met dit apparaat… En na de procedure bleef het permanent zeer lang zitten, zelfs na een aantal keren wassen. De uitvinding won aan populariteit, zozeer zelfs dat ze ook door mannen werd gebruikt.

De kapper Arnold F. Willatt heeft een formule ontwikkeld voor permanent lotion. Vrouwen spendeerden tot acht uur aan het weken van hun haar in deze lotion om de gewenste krullen te krijgen.

De voorlopers van de klassieke “scheikunde” waren flanellen zakken die werden gevuld met een oplossing van sulfaten of marmerkalk. De zak werd over het reeds gekrulde haar gelegd. Het haar werd elektrisch verhit aan de buitenkant, waardoor de chemische oplossing binnenin ging koken. Maar het was nogal gevaarlijk: een gebarsten buidel kon je hoofd verbranden.

Tegenwoordig, in de 21e eeuw, wordt een soortgelijke techniek vreemd genoeg gebruikt in schoonheidssalons. Deze nieuwe technologie heet de “vellaphormer”, maar deze keer worden latex zakken gebruikt die worden samengeknepen om krullen te vormen.

DE GEOGRAFIE VAN DE FABRIKANTEN

De eigenaars van deze “decadente” westerse industrieën hadden een andere kijk op de behoeften van de klant dan die in de USSR. Vrouwen hebben een haardroger nodig – het betekent dat we deze apparatuur moeten produceren, en niet volgens het principe van “mal van wat niet geschikt was voor een tank en een vliegtuig”, maar heel bewust – in de naam van schoonheid, gemak, waardigheid…

DUITSLAND

Het woord “haardroger” heeft Duitse wortels: het ontleent zijn naam aan Foehn, een van de eerste haardrogers ter wereld. Sinds 1908 volgens andere bronnen sinds 1920 is het woord “haardroger” zelf een handelsmerk van het bedrijf

AEG

, maar is al lang een vereenvoudigde naam voor een haardroger in vele talen: Duits, Deens, Italiaans, Nederlands, Noors, Tsjechisch, Lets, Roemeens, Slowaaks, Sloveens, Zweeds, Turks, Frans en natuurlijk Russisch. En de allereerste Foehn-modificaties heetten “Breeze” en “Lorelei” – naar een rots op de oostelijke oever van de Rijn bij St. Goarshausen, Duitsland, en de legendarische Lorelei, de goudharige schoonheid die zich volgens de legende over de klif gooide om haar geliefde te redden. Romantische dichters werden niet alleen geïnspireerd door het dramatische lot van Lorelei, maar ook door haar gouden haar dat “voor de laatste keer in het water flitste” en sindsdien verschijnt de zeemeermin soms op een hoge klif boven de Rijn, haar lange haar borstelend.

Het bedrijf

Siemens

– de moedermaatschappij van het concern

BSH Bosch en Siemens Hausgeräte GmbH

– Het eerste octrooi voor een haarstylingapparaat werd verleend op 8 januari 1930. En op 19 mei 1979 patenteerde BSH zijn eerste haardrogers voor huishoudelijk gebruik onder het merk Bosch. De geschiedenis van dit merk gaat vele decennia terug: het ontwikkelde zich van een haardrogerfabrikant tot een haarverzorgingsspecialist, die haardrogers stylers, stijltangen, haardrogers en haarborstels bijvoorbeeld produceert. Sinds 2003 is het BSH Personal Care Development Centre in Bonn, Duitsland, door BSH opgericht.Traunroite Duitsland ontwikkelt en test in het laboratorium. Volgens het BSH hoeft schoonheid geen “offers te vragen”: glans, definitie van stevigheid en een gezonde uitstraling zijn kernwaarden. Beslissingen over de op te nemen kenmerken worden pas genomen na onderzoek. Zo bleek het nodig de temperatuur van de tang te beperken tot 200°C omdat bij 230°C het maximum dat veel toestellen op de markt hebben de keratine van het haar wordt vernietigd.

NEDERLAND

Philips viert de 50e verjaardag van zijn allereerste haardroger

Philips HK4100

. Zijn output

Philips

Philips werd de grootste haardrogerfabrikant in Europa en de op één na grootste fabrikant van haardrogers ter wereld. Het model viel op door zijn lichtheid en op de ruimte geïnspireerde ontwerp in de kleuren groen en wit. De haardroger heeft een standaard, een kap voor snel drogen en een diffuser. Over de geschiedenis van het föhnen gesproken

Philips

Philips is ’s werelds bekendste haardroger. Alle technologieën die we nu als alledaags beschouwen of zelfs negeren, werden eerst ontwikkeld… In 1973

Philips

Philips presenteerde zijn eerste compacte haardroger met homogene luchtverdeling, evenals een compacte haardroger met drie mondstukken, waardoor niet alleen drogen maar ook stylen mogelijk is. In 1974, het jaar waarin de negende James Bond-film, The Man with the Golden Gun, uitkwam, bracht Philips de HP4118x James Bond op de markt. Hij had een fel oranje kleur, 3 warmtestanden en een concentrator mondstuk. Het was zo populair dat het tot 1982 werd geproduceerd. In 1977 werd de Philips reishaardroger geboren: een lichte, compacte haardroger die op de schouder kan worden gedragen. Hetzelfde jaar werden de eerste krultangen ontwikkeld door

Philips

en de eerste haarstyler met twee temperatuurstanden en vijf mondstukken. In 1981 introduceerde het bedrijf een opvouwbare reishaardroger, en twee jaar later een semi-professionele haardroger, ontworpen voor stylingresultaten op salonniveau.

In de jaren ’90, toen de nieuwste trend in krullen en golven..,

Philips

lanceerde zijn eerste thermische rollers in samenwerking met Spoolies, een bedrijf dat al sinds de jaren vijftig krulspelden produceert. Gemaakt van flexibel plastic, had het geen interne staaf en was het zo licht dat het zelfs kon worden gebruikt om te slapen. In 1993 ontstond de eerste Philips haardroger

Philips

, uitgerust met koude lucht modus voor de uiteindelijke styling en styling resultaten. In hetzelfde jaar werd een model gelanceerd dat zowel voor rechts- als linkshandigen geschikt is. De nieuwigheid heeft 5 temperatuur- en 2 snelheidsinstellingen en een koude luchtstand. Twee jaar later lanceerde Philips een stille haardroger met een bewegingssensor die hem uitschakelt wanneer hij niet wordt vastgehouden – een eerbetoon niet alleen aan het gemak, maar ook aan de energie-efficiëntie. In 2001 werd de styler geïntroduceerd met een waterreservoir of reservoir voor stylingproducten om langdurige stijlen te creëren, en in 2005 werd de stijltang met een waterreservoir en extra hulpstukken voor het creëren van ‘crimping’-effecten gelanceerd.

FRANKRIJK

De Fransen houden van hun eigen – huiselijke, Frans geïnspireerde charme. Misschien is het merk daarom zo geliefd in dit land en elders

BaByliss

, die in 2011 zijn 50e verjaardag vierde. Het bedrijf

BaByliss

Opgericht in 1961. In Parijs kwamen twee vakmensen – de heer Lelievre, de beroemde straatstylist Emile Zola, die de eerste krultang ontwierp, en zijn partner, de heer Fleblum, op het idee om deze noviteit op de markt te brengen en te distribueren via een professionele winkelketen. Consumenten hebben de naam

BaByliss

werd de haardroger, of krultang, snel synoniem met krullen. Het wordt erkend door professionele stylisten en consumenten en is een kenmerk van het merk Rowenta Brush Activ CF9000. Ook

BaByliss

– Het is net zo kenmerkend voor het dagelijks leven als de elegante sjaal van een Française die achteloos om haar nek wordt geslagen of het verse stokbrood van haar favoriete bakker in de ochtend. Alle Franse vrouwen, van miljonairs tot eenvoudige portiers of niet zo eenvoudige, zoals Renee uit de roman M.Barberry ‘Hedgehog Elegance’ , geniet van

BaByliss

, en voor 51 jaar zijn het “verbazingwekkende resultaten”.

In 1967, het Duitse merk

Rowenta

, De Franse Alliance, die sinds 1909 bekend staat om haar schrijfwaren, rookgerei, verlichting en klokken, voegt een nieuwigheid voor vrouwen toe aan haar assortiment. De Rowenta Brush Activ CF9, een ovale föhnkap, is een voorbeeld van de perfecte synthese van vorm en functie. Zijn succes en zijn klanten werden geholpen door een mobiel statief, een efficiënt ophangsysteem en eenvoudige opslag. Andere merken –

Moulinex

,

Arno

,

Calor

binnenkomen, evenals

Rowenta

nu een Franse alliantie

Groep SEB

, De haarverzorgingsproducten werden nog eerder gelanceerd…

In het millenium markeert Rowenta een doorbraak in styling toestellen. Elk jaar worden originele producten aan het assortiment toegevoegd waarmee niet alleen het haar kan worden gedroogd, maar waarmee ook een bepaald probleem kan worden opgelost – bijvoorbeeld het effectief steilen van het haar, niet met een “strijkijzer”, maar met een speciaal hulpstuk op de haardroger, zoals de Lissima haardroger die een bestseller werd in de landen van Zuid-Amerika. Een echte ‘boom’ in de schoonheidsindustrie kwam in 2006 met de lancering van de eerste automatische borsteldroger

Rowenta Brush Activ CF9000

. Bestemd om een bestseller te worden: vrouwen hoeven hun haar niet langer te stylen met een haardroger in de ene hand en een kam in de andere. De innovatie bestaat uit de combinatie van twee functies: de automatische rotatie van het stylingmondstuk en het creëren van een luchtstroom voor het drogen

Lees de Rowenta Brush Activ haardroger test

v

dit nummer van het tijdschrift. Redactie bij

. Overigens, zoals vaak het geval is met een echt origineel product, is het ontwerp ervan min of meer succesvol gekopieerd door vele fabrikanten, maar tot nu toe blijven de Rowenta Brush Activ modificaties de “meest begeerde” apparaten in zijn soort.

VERENIGDE STATEN VAN AMERIKA

Het Amerikaanse bedrijf Remington, dat zijn wortels heeft in 1816, was destijds beroemd om zijn wapenproductie en de eerste schrijfmachine ter wereld met een QWERTY-toetsenbord. Gedurende de hele twintigste eeuw produceerde het bedrijf ook verzorgingsproducten, voornamelijk elektrische scheerapparaten en tondeuses. De echte revolutie kwam echter in 1994, toen Remington de sector persoonlijke verzorging en haarverzorging overnam van Clairol. In 1998 was de verkoop gedaald en werden de stylingproducten van Remington gezien als aantrekkelijk geprijsde “kopieën” van de concurrentie.

De verandering begon met marktonderzoek. Hieruit bleek dat de producenten de behoeften van vrouwen slecht begrepen en probeerden de harten van “fashionistas” te winnen, die bereid waren alle nieuwigheden te proberen en er een royale prijs voor te betalen. Maar slechts 29% van alle respondenten deed dat. De overige 71% had weinig belangstelling voor schoonheid en gaf de voorkeur aan snelheid en gemak, of was voorzichtig en ontevreden over hun haardrogers.

Remington

wilde een haardroger creëren voor alle soorten vrouwen – en sloeg de roos in met hun innovatieve haardroger voor 1999

Remington Vortex Jet Speed haardroger.

Hij droogde twee keer zo snel als een haardroger van vergelijkbare capaciteit, liet het haar ongebroken en gaf volume door het bij de wortels op te tillen. Twee jaar lang was het de best verkochte haardroger op de Amerikaanse markt, nummer één in verkoop tussen meer dan 400 concurrenten. Nu produceerden ze al “kopieën” van dit model… Op de rand van succes, deskundigen

Remington

hebben het productontwerp anders aangepakt. Het merk heeft zich een plaats verworven als haarverzorgingsexpert en lanceerde in de jaren 2000 een hele reeks innovatieve producten.