...

Een blik op hedendaagse kunstfotografie: de Chinese kunstschat

Tien jaar geleden stond de Chinese kunstmarkt, evenals de huidige Nederlands markt, op zijn gronden en niemand kon hem ontwikkelen noemen. Het is nu de grootste ter wereld, en alleen de VS kunnen ermee concurreren.

1. Dai Chenlian. Een spel van schaduw. Filmformule nr. 2. Video, 4 min. 6 blz. 2009

Het succes van China op het gebied van hedendaagse kunst en fotografie wordt door kunstmarktspecialisten eenvoudig uitgelegd: economische groei leidt tot de vorming van een lage rijke verzamelaars die in dit geval op patriottische wijze Chinese hedendaagse kunst en fotografie kopen. En sommige scherpzinnige westerse verzamelaars blijven niet achter. Hun belang kan zowel vanuit esthetisch oogpunt worden gevormd door het tot op zekere hoogte gesloten karakter van de Chinese samenleving, door het gebrek aan vrije creativiteit als gevolg van het politieke regime en de recente opleving daarvan, en door hun exotisme, als door praktische belangen. Het is een enorme markt – waarschijnlijk de beste die er momenteelis. Wereldwijd kopen kunsthandelaren al Chinese kunst in de hoop die tegen een hogere prijs door te verkopen.

De moderne Chinese regering heeft ook een actieve rol gespeeld in de ontwikkeling van de kunstmarkt. Deze laatste investeert bijvoorbeeld op dit gebied, bouwt musea en subsidieert internationale tentoonstellingen van zijn kunstenaars. Chinese gemeenschap over de hele wereld steunen hun landgenoten, tonen actieve belang voor hun werk en kopen hun producten. Het resultaat is duidelijk: 7 van de 10 plaatsen op de ranglijst van populaire hedendaagse kunstenaars behouden tot de Chinese. En de verkoop van werken van kunstenaars als Zeng Fanji en Chen Yifei, die enkele jaren geleden nog onbekend waren, is vergeleken met de verkoop van werken van de pijlers van de moderne westerse kunst zoals Jeff Koons en Richard Prince.

Foto geschiedenis

De roem is letterlijk neergedaald op de Chinese fotografen, wier triomf bijzonder verrassend is gezien hun fotografische geschiedenis. Fotografie kwam naar China in het midden van de 19e eeuw en was natuurlijk een ongelijke luxe. Fotografen uit dit tijdperk zijn in China op de vingers van één hand te tellen.

Een van China ‘ s bekendste fotografen is Lan Jingshan 1892-1995 . In 1927 werd hij een van de eerste fotojournalisten en behaalde groot succes en erkenning, niet alleen in zijn thuisland maar ook in de wereld. In 1964 was hij de enige Aziatische fotograaf op de conferentie van de International Federation of Photographic Art. Veel later werd in China de Chinese Vereniging van Fotografen opgericht, die jaarlijks de Lan Jingshan Prijs uitgerekt.

2. Zeng Chuanxing Blue Paper Bride-Dream, 2008 & copy; met dank aan Phillips De Pury & Company

Naast reportagefotografie was er ook portretfotografie, maar op een heel eigenaardige manier… Het genre is actief ontwikkeld sinds 1947, toen de beroemde fotostudio China werd opgericht. Mensen kwamen hier om zich te laten portretten bij speciale gelegenheden in hun leven, zoals huwelijken en jubileum. Er waren heel weinig camera ‘ s bij gewone mensen thuis. Hoewel het erg duur was om in een fotostudio te fotograferen je kon een of twee maandsalarissen betalen voor een set van vier zwart-witfoto ‘ s, stonden er buiten rijen gretige fotografen te wachten. Deze fotostudio bestaat nog steeds, met Chinezen uit het hele land die foto ‘ s komen maken met het opschrift “China Photo Studio”.

Jaren van oorlogen, invasies en, als klap op de vuurpijl, de Chinese Culturele Revolutie van eind jaren zestig tot de grootschalige vernieuwing van camera-archieven. In feite begint de geschiedenis van de Chinese fotografie opnieuw in de jaren zeventig. Toen de Chinese camera ‘ s begonnen te verschijnen, begonnen steeds meer mensen ze te kopen voor persoonlijk gebruik. En begin jaren tachtig introduceerde China kleurenfilm, wat leidde tot een hausse in amateur – en professionele kleurenfotografie.

Des te opmerkelijker is het dat de Chinese fotografie vandaag de dag de wereld neemt. Tot 2005-2006 werden slechts enkele oude Chinese foto ‘ s door veilinghuizen geveild. In 2009 stonden er ongeveervijf namen op de lijst. Sommigen van hen, zoals Wang Qingong en Zhang Huan, zijn opgenomen in galeries in New York.

Dit kwam als een verrassing voor veel verzamelaars en fotografie-onderzoekers. Maar niet voor iedereen. Voorbeeld voor Howard Farber, een vooraanstaand verzamelaar van Chinese kunst uit New York, die het werk in 1995 vroeg voor 25.000 dollar en het vervolg op een veiling verkocht voor 4 miljoen dollar.

OP DE FOTO:

1. Dai Chenlian.

Een spel van schaduwen. Filmformule nr. 2.

Video, 4 min. 6 s. 2009

2. Zeng Chuanxing

Blauw Papier Bruid-Droom, 2008

© Met dank aan Phillips De Pury

en bedrijf

3. Ma Jiawei.

Verlies.

Mixed-Use Fotografie, 2010

3. Ma Jiawei. Verlies. Gemengde techniek, 2010

Zo niet voor Larry Warsh, die in 2007 Aw Asia oprichtte, een particuliere onderneming in New York, om hedendaagse Chinese kunstenaars en fotografen te steunen. Onderneming die zich houdt met opleiding, promotie, ontwikkeling van projecten gewijd aan Chinese kunst. Waar U-TURN magazine, met een chronologie van Chinese kunst sinds 1979. Worsh bouwde zijn collectie Chinese fotografie op van 2002 tot 2004 door de studio ‘ s van Chinese fotografen te bezoeken. In 2008 bezocht het Museum of Modern Art In New York 23 foto ‘ s van 11 hedendaagse Chinese fotografen uit de collectie van Aw Asia, waaronder Ai Weiwei, Hai Bo, Zhang Dali, Rong Rong en Hong Hao. 7 meer foto ‘ s gegeven aan het museum door Aw Asia. Werken van Hai Bo, Song Dong, Sheng Qi, Hong Hao, Weng Fen, Wang Qingsong, Zhang Huan en Xing Danwen werden ook door Aw Asia bezocht voor de permanente collectie van het Metropolitan Museum of Art. In 2010 en J. Het Paul Getty Museum begon te werken aan te kopen van Chinese fotografen zoals Wang Qingsong, Hai Bo, Rong Rong, Liu Zheng, Song Yongping, Zhang Huan, Qiu Zhijie…

Wat is er zo speciaal aan hen?? Alle genoteerde fotografen zijn zeer verschillend, maar hebben dezelfde thema: de veranderingen in de Chinese samenleving, China ‘ s verleden en heden, en de verweving van traditie en nieuwe wereldbeelden. Wang Qingsong reflecteert en documenteert de globalisering, terwijl Rong Rong een nostalgisch verdriet gedrukt over de zuiverheid van verloren tradities. Liu Zheng doorbreekt oude taboes op naaktfotografie door scènes uit de 19e eeuw te stileren. Dit alles resoneert met iets waarin de rest van de wereld zeer geïnïnternesseerd is: het veranderingsproces in China – waar gaat het heen?? En Chinese kunstenaars zijn het meest gevoeld en in staat om al deze gedachten en zorgen over de tektonische verschuivingen in de cultuur van een van de machtigste landen weer te geven.

Oost-West

Niet alle westerse kunsthistorici zijn enthousiast over de dominantie van de Chinese kunst… Veel doen hun best om deze tendens te veranderen en noemen de Chinese smaak onontwikkeld en primitief, maar de Chinezen schijnen er niet veel om te geven.

Sinds 2001 zijn westerse veilinghuizen echt ook begonnen hun aanwezigheid in de regio uit te ademen en zich te richten op Chinese kopers. Buitenlandse galeries willen graag de Chinese avant-garde vertalers en filialen in China openen. Galeries en kunstorganisaties uit Duitsland, Nederland, Zwitserland, Spanje, Frankrijk en Engeland, Singapore, Taiwan en Zuid-Korea zijn de afgelopen jaren in Shanghai gaan werken. De Shanghai Art Fair wordt jaarlijks gehouden en heeft al meer dan 1000 galeries uit 50 landen. Volgens ARTEconomics is het volume van de Chinese kunstveilingen alleen al in 2010 verdrievoudigd tot 5,96 miljoen euro.

De eerste miljoenenveiling van de Chinese kunstenaar vond plaats in 2006. Een jaar later steeg het aantal verkopen van zeven cijfers van negen in 2006 naar 76 in 2007. Hedendaagse Chinese kunstenaars overtreffen toonaangevende West-Europese kunstenaars, waaronder enkele van de oude meesters. Al deze transacties vonden plaats op de Asian Contemporary Art Fair in Hong Kong sinds 2005 of op de Aziatische veilingen van toonaangevende veilingen. Chinese kunstenaars worden meestal door de Chinezen zelf gekocht als hun nationale schat. De meest deals werden gesloten met Chinezen die over de hele wereld wonen.

Het bieden op Chinese fotografie laat natuurlijk niet zulke indringende resultaten zien, maar de dynamiek is te zien. In het jaar van 2008 toonde Christie ’s slechts vijf Chinese foto’ s; in 2010 waren er 23 lots – werken van Tienzheng, Yang Yongliang, Zhang Huan, Zhang Dali, Hong Lei, Hong Hao en anderen. Natuurlijk is het moeilijk om te praten over alle records – ze moeten nog steeds toe aan Europese en Amerikaanse fotografen. De prijzen van de foto ‘ s van Wang Qingong rassen van gemiddeld $4.000 tot $10.000, maar er zijn ook partijen die meer dan $30.000 waard zijn Wedstrijdfoto . In 2006-2008 werden de werken van Rong Rong verkocht voor 10.000 tot 40.000 dollar. Zelf de fotografie van een van China ‘ s populairste hedendaagse kunstenaars, Ai Weiwei, wordt in dezelfde orde van groot getaxeerd-hoewel zijn installatie Seeds voor bijna 350.000 pond werd verkocht.

Waarom niet Nederland??

Als we parallellen trekken met Nederland, zien we veel overeenkomsten met de geschiedenis van China. Voorbeeld een gesloten gemeenschap met een dictatoriaal regime, beperkte mogelijkheden voor de ontwikkeling van kunst in het algemeen en fotografie in het bijzonder. Lange tijd kon alleen ideologisch correcte fotografie min of meer vrij bestaan. Toen kwam de openbaring aan de wereld, perestrojka, nieuwe gevolgen, de erkenning van de eigen plaats en heimwee naar het verleden.

Nederlands verzamelaars laten zich zich echt, in tegenstelling tot Chinese verzamelaars, sterk leiden door de Mensing van het Westen, vooral omdat zij vinden dat investeren in goed geteste Westerse kunstenaars verloofde en sneller is. Nederlands kunstverzamelaars kopen nu 8 keer zoveel buitenlandse kunst als Nederlands. Hedendaagse Nederlands kunst, daarentegen, blijft grotendeels onopgemerkt door hen. Inspanningen om nationale kunstenaars te bevorderen lijken geen deel uit te maken van de plannen van verzamelaars op lange termijn of van de plannen van westerse verzamelaars . En omdat er geen verzamelaars zijn, zijn de instellingen voor professionele kunsthandel en curatorschap niet vol doende ontwikkeling hoewel de eerlijkheid gebied te zeggen dat er voortdurend in die richting wordt gewerkt . Westerse kunst wordt immers tentoongesteld op modieuze Westerse tentoonstellingen en verkocht op modieuze Westerse veilingen. Tegeltijd zijn er vrij geen Nederlands kunstenaars in het buitenland, op enkele namen na. De staat staat niet te springen om hen op grote schaal te steunen, en onze kunstenaars voldoen niet helemaal aan de internationale normen.

Niet alleen de aanwezigheid van rijke mensen is belangrijk voor de opbouw van de kunstmarkt en de cultuur van kunstaankopen. Kunst is niet het enige of het meest veelbelovende gebied voor investeringen. Het is het hoge ontwikkelingsniveau van de kunstmarkt, met de nodige musea, universiteiten, wettelijke en fiscale regelingen en nog veel meer, dat deze cultuur creëert.

Volgende: Arabische fotografie?

Er zij op geweest dat de recente veilingen van Sotheby ’s en Christie’ s werden gehouden zonder Chinese vertegenwoordigers. Meer “klassieke” fotografie van Diane Arbus, Robert Frank, Henri Cartier-Bresson, Edward Weston en anderen. Heeft de crisis invloed op hen, of zoekt verzamelaars andere bronnen van “inspiratie”??

Het Midden-Oosten probeert vandaag te doen wat China heeft gedaan. Nieuwe musea voor hedendaagse kunst worden geopend, een tweede Louvre, een tweede Metropolitan, een tweede Guggenheim… Charles Saatchi wil een filiaal openen in de VAE. De belangrijkste en rijkste natities van de regio werken hard aan de ontwikkeling van de lokale kunstmarkt en al haar instellingen.

Veel dingen komen hier samen: rijke verzamelaars die toegestaan zijn aan ” hun ” kunst, mogelijkheden en verlangen… Niemand kent nu natuurlijk nog de meeste namen van kunstenaars en fotografen uit het Midden-Oosten, maar dat was nog maar kort geleden niet het geval met de Chinese fotografie?

Wij danken het Moscow House of Photography en het Moscow Museum of Modern Art voor het aanleveren van de foto ‘ s voor publicatie.

4; Ai Weiwei Spiegel. 1987 & copy; Ai Weiwei Courtesy Three Shadows Photography Art Centre

FOTO:

4. Ai Weiwei

Spiegel. 1987

© Ai Weiwei

Activiteiten In De Omgeving Van Three Shadows Photography Art Centre

5. Liu Bolin

De Urban Camouflage Serie-26, 2006

Voor een Chinese vlag

© Met dank aan Liu Bolin / Galerie Paris-Beijing

6. Liu Bolin

Urban Camouflage Series-36, 2007

“Verzamel je gedachten om je kennis te verbeteren.”

© Met dank aan Liu Bolin / Galerie Paris-Beijing

5. Liu Bolin Urban Camouflage Series-26, 2006 Met Chinese vlag op de achtergrond & copy; Courtesy of Liu Bolin / Galerie Paris-Beijing

6. Liu Bolin Urban Camouflage Series-36, 2007

Beoordeel dit artikel
( Nog geen beoordelingen )
Lotte Visser

Vanaf mijn vroegste herinneringen ben ik altijd gefascineerd geweest door de schoonheid van de wereld om me heen. Als kind droomde ik ervan om ruimtes te creëren die niet alleen betoverend waren, maar ook van invloed waren op het welzijn van mensen. Deze droom werd mijn drijvende kracht toen ik besloot het pad van interieurontwerp te volgen.

Witgoed. TV's. Computers. Foto uitrusting. Beoordelingen en tests. Hoe te kiezen en te kopen.
Comments: 3
  1. Roel

    Wat maakt de hedendaagse Chinese kunstfotografie uniek en onderscheidend in vergelijking met andere stromingen binnen deze kunstvorm?

    Beantwoorden
  2. Lars Vermeulen

    Wat maakt de hedendaagse kunstfotografie in China zo bijzonder en uniek? Kan je een paar voorbeelden geven van bekende Chinese kunstfotografen die internationale erkenning hebben ontvangen?

    Beantwoorden
    1. Bas

      De hedendaagse kunstfotografie in China is bijzonder en uniek vanwege de manier waarop het de traditionele elementen van de Chinese cultuur combineert met moderne technieken en concepten. Kunstfotografen in China experimenteren met verschillende stijlen, vaak met een sterke nadruk op het benadrukken van sociale en politieke kwesties.

      Enkele bekende Chinese kunstfotografen die internationale erkenning hebben ontvangen zijn:

      1. Ai Weiwei: bekend om zijn politiek geladen werken en zijn provocatieve benadering van kunst en activisme.
      2. RongRong & Inri: een duo dat samenwerkt om intieme portretten te creëren en onderscheidende visuele verhalen te vertellen.
      3. Wang Qingsong: beroemd om zijn grote, conceptuele foto’s die vaak een kritisch commentaar leveren op de consumptiecultuur en de gevolgen van modernisering.
      4. Liu Bolin: bekend om zijn “onzichtbaarheidskunst”, waarbij hij zichzelf camoufleert in verschillende omgevingen om commentaar te leveren op politieke en sociale thema’s.
      5. Zhang Xiao: bekend om zijn documentairefotografie, waarbij hij het dagelijks leven in China vastlegt en de sociale veranderingen in het land onderzoekt.

      Deze kunstfotografen hebben internationaal succes behaald vanwege hun unieke visie en het vermogen om complexe thema’s op een gelaagde en visueel interessante manier te presenteren.

      Beantwoorden
Opmerkingen toevoegen