Nikon en My Planet presenteren een duizelingwekkend nieuw project. Tien van Nederlands beroemdste fotografen gaan op zoek naar Nederlands meest adembenemende uitzichten. Gedurende 35 jaar heeft de fotograaf en speleoloog Anton Yushko honderdvijftig grotten over de hele wereld gefotografeerd. De laatste jaren is hij vooral geïnteresseerd in de grotten in het Noord-Ladoga gebied… Daar gaat hij voor een Nikon project.
– Hoe kwam het dat speleologie en fotografie u evenzeer aantrokken??
-Ik ben geboren en opgegroeid op de Krim… In de vijfde klas kreeg ik grote belangstelling voor fotografie. Begonnen met stadsfotografie club. Wat later ben ik gaan speleologieën… En na verloop van tijd, om zich op de een of andere manier te onderscheiden van de algemene achtergrond van fotografieliefhebbers, begon hij foto’s te maken van de grotten, waarvan er veel zijn in de omgeving van Jalta. Na de middelbare school ging ik naar de afdeling journalistiek van de Lviv Hogere Militair-Politieke School… Maar zelfs tijdens mijn studie kon ik blijven reizen. De school organiseerde een toeristenclub genaamd ‘Flame’ waar ik me meteen bij aansloot en richtte ook de enige speleologieclub in de strijdkrachten van de USSR op. Tijdens de jaren van studie heeft deze speleologische expeditie verschillende expedities gerealiseerd: naar de labyrintgrotten van West-Oekraïne en naar de karstsystemen van de Kaukasus in de buurt van de Bzyb-rug. Dus, wandelen, vooral extreme speleologie en fotografie, gaan al van jongs af aan samen…
– Ik moest mijn militaire carrière verlaten tijdens de perestrojka. Ik heb in verschillende media gewerkt, met succes in marketing en reclame… Tegelijkertijd organiseerde ik expeditieprojecten voor het Russisch Geografisch Genootschap. En de laatste tijd ben ik erin geslaagd mijn beroep en hobby te combineren. Tegenwoordig werk ik op het raakvlak van territoriale branding en toerisme: ik creëer beelden van gebieden en ontwikkel nieuwe routes, waaronder ondergrondse routes. De camera is weer een van mijn belangrijkste instrumenten geworden…
– Je houdt van Nikon fotoapparatuur. Waarom?
-Het is waarschijnlijk niet zozeer liefde, maar eerder een slimme keuze die ik maakte met vallen en opstaan. Ik denk dat ik producten heb geprobeerd van bijna elke grote camerafabrikant. Ik koos voor Nikon, omdat zijn producten betrouwbaar zijn. Toen ik de kwestie van verwisselbare optiek en werken in extreme omstandigheden moest oplossen, kwam ik bij Nikon terecht.
– Welke taken heb je jezelf opgelegd tijdens je reis naar Karelië voor het Nikon-project??
-Toen we de algemene parameters van het project bespraken, besloten we dat we niet te ver van de beschaving zouden afdwalen. We kozen de regio Noord-Ladoga die ik goed ken, ongeveer 300 km van St. Petersburg. Het was een unieke plek, een verlaten marmergroeve in de Ruskeala nederzetting, waar sinds de tijd van Catharina II steen werd gewonnen voor de architectonische dominanten van St. In het bijzonder heb ik marmer uit de steengroeve gebruikt om de Sint-Isaakskathedraal en het marmeren portaal van het Ingenieurskasteel te bouwen. Trouwens, inwoners van St. Petersburg reizen er de laatste tijd actief naartoe, grotendeels dankzij de “virale” verspreiding op sociale media van prachtige Ruskel-foto’s. Ik was een van de fotografen die dit proces startte en modereerde.
-In ons project met Nikon hebben we verschillende plaatsen bezocht, waarvan ik de meeste goed ken. Maar er is één plaats op onze route waar ik nog nooit ben geweest, namelijk een grot bij het dorp Hiidenselga. Nu wil ik er echt nog eens naar terug, maar dan niet zozeer op een fotografische als wel op een ecologische missie. Ondanks zijn compacte omvang zou deze grot wel eens een nieuwe attractie kunnen worden in de toeristische route van de Noordelijke Ladoga. Ik wil het op toeristisch niveau brengen en onder het beschermheerschap van plaatselijke ondernemers plaatsen, zodat zij het in een goede staat voor het toerisme kunnen houden.
– Je hebt veel grotten bezocht. Welke zou u vooral aanraden aan toeristen en amateurfotografen??
– Nu is de Krim een van de meest aantrekkelijke richtingen voor Russen, dus ik kan met vertrouwen de voor toeristen uitgeruste en aangepaste Krimgrotten aanbevelen om te bezoeken. Bovendien zijn de Sablinskie grotten bij St. Petersburg een interessant speleomuseum met een bijzondere esthetiek. Het is in uitgeruste ondergrondse faciliteiten dat de ongetrainde amateurfotograaf zijn eerste veilige stappen in de duisternis kan zetten en voor het eerst de geest van de onderwereld kan voelen. En als de “roep van de afgrond” daarna echt sterk klinkt, dan zijn de tweede en derde stap in het donker de moeite waard met betrouwbare begeleiders van speleologieclubs in grotten ver van de bewoonde wereld.
– Waar denk je in de nabije toekomst heen te gaan??
– Ik kijk er erg naar uit om andere ondergrondse fotografen te ontmoeten op het Internationale Speleologische Congres in Australië in 2023. Het Australische continent heeft ook enkele interessante grotten. Bijvoorbeeld, de film Sanctum werd gefilmd in een grot in Australië…
Overigens gaan mijn collega’s en ik naar Australië met een rapport over de Karelische ondergrondse routes, over de mysteries en schoonheden van de Ruskeala marmer tunnels. En deze studies begonnen met wetenschappelijke fotosessies in extreme omstandigheden met Nikon apparatuur.
Maar in het algemeen heb ik vanwege mijn leeftijd – en ik ben nu 47 – mijn sportactiviteiten geleidelijk verminderd. Grotten fascineren me nu met hun wetenschappelijke diepte. Op dit moment ben ik meer gedreven om materiaal te verzamelen voor een gids over uitgeruste grotten in Nederland… Foto’s, zowel artistiek als technisch, zijn het basismateriaal van de expeditie. Geen enkel wetenschappelijk rapport kan worden opgesteld zonder hen. Ik ben onder andere secretaris van de Speleologische Commissie van het Russisch Geografisch Genootschap, dus de ontwikkeling van speleologisch toerisme is mijn onmiddellijke taak.
Wat voor soort foto’s maakt Anton Joesjko tijdens zijn reis door Karelië met een Nikon-lens? Welke specifieke kenmerken van de regio legt hij vast? En welke locaties in Karelië zijn het meest indrukwekkend volgens zijn lens?