Terwijl je vroeger een speciale camera nodig had om panoramafoto’s te maken, kan tegenwoordig bijna elke fotograaf deze spannende en effectieve vorm van fotografie maken. De in de vorige punten besproken compositietechnieken zijn zowel op het standaardformaat als op het panoramische formaat van toepassing. De verschillen liggen in de technische aspecten van de fotografie en natuurlijk in de latere verwerking van de foto.
Alexander Kitsenko Oekraïne , “Zilver en goud.
Canon EOS 350D, EF-S
17-85/4.0-5.6 IS USM f/10, 1/15 c
Goud en zilver samen en in zo’n enorme hoeveelheid worden zelden gevonden… Maar ik heb geluk gehad en voor één keer ben ik onmetelijk rijk geworden… Spiritueel.
Het panorama opnemen
Laat me eerst het begrip knooppunt in de literatuur introduceren, en kijken hoe een panoramische statiefkop eruit ziet. Als u ‘juiste’ panorama’s wilt maken, vooral bij groothoek korte brandpuntsafstanden , kunt u niet zonder. Maar voor amateurfotografie zijn een gewoon statief en een camera met handmatige instellingen voldoende. Het algoritme voor het maken van een panorama is in dat geval vrij eenvoudig:
1 zoek het juiste onderwerp;
2 kies een hoek, het kaderformaat verticaal of horizontaal en de brandpuntsafstand van de lens, kijk door de zoeker van de camera naar ons toekomstige panorama en markeer mentaal de grenzen ervan;
3 bepaal het vereiste scherpstelpunt vaak de hyperfocale afstand , schakel de scherpstelmodus van de lens over op handmatige bediening om te zorgen voor dezelfde GRIFF in alle panoramaframes en om problemen met autofocus op afzonderlijke panoramaframes te voorkomen ; bij het maken van meerrijige panorama’s voor de onderste rij raad ik aan de camera opnieuw scherp te stellen op de nabije objecten voor een betere verwerking van de voorgrond;
4 stel de handmatige modus in, meet de belichting in de meest problematische opnamen van het panorama omdat het niveau van het lichtverschil tussen de randen van de panoramabeelden vrij groot kan zijn bijvoorbeeld panorama’s met tegenlicht, waarbij de ene rand een heldere lichtbron is en de andere in de schaduw gaat , kies de meest geschikte waarde;
5 controleer of de camera evenwijdig aan de horizon staat;
6 Begin direct te schieten, waarbij de schoten elkaar ongeveer een derde overlappen;
7 wanneer u foto’s maakt, raad ik u aan om opzettelijk wat meer ruimte vast te leggen dan u oorspronkelijk van plan was, om het achteraf bijsnijden te vergemakkelijken.
Bij gebruik van digitale technieken is het raadzaam te fotograferen in “raw” bestandsformaat RAW . Zo niet, dan hebt u dezelfde witbalans nodig voor alle frames in het panorama. Verdere stappen zijn correctie en conversie van RAW-bestanden met de daaropvolgende stitching in de software, maar dat is een onderwerp voor een afzonderlijk artikel.
Licht in landschapsfotografie
Licht in een landschap is waarschijnlijk het belangrijkste recept voor het maken van een mooie foto. Zonder diep in de theorie te duiken, kan men conclusies trekken uit de term “luminescentie. Uit eigen ervaring weet ik dat het zonder goede belichting moeilijk is een goede opname te maken, laat staan deze aan de kijker te presenteren.
Welk soort licht is nodig voor een landschapsfotograaf? Er is geen definitief antwoord, maar er zijn enkele ‘algemene’ opties die het beste passen bij het soort scène dat u wilt opnemen. Ik zal proberen ze kort te schetsen en de bijzonderheden op te sommen. Laten we om te beginnen het begrip “regime”-tijd introduceren.
Deze term is vrij conventioneel, de essentie ervan wordt teruggebracht tot het feit dat op bepaalde tijdstippen twee keer per dag – ’s morgens en ’s avonds de zon laag boven de horizon staat, haar licht zacht genoeg is en het gewenste licht- en schaduwpatroon creëert schaduwen van verschillende objecten zijn vrij lang en driedimensionaal .
De meeste landschapsfotografie, vooral geplande fotografie, gebeurt op zo’n moment, hoewel er nogal wat uitzonderingen zijn. In het algemeen kan licht bij landschapsfotografie op verschillende manieren worden ingedeeld:
– richting zijkant, achterkant, achterkant en diverse tussenliggende variaties;
– In termen van tijd ochtend, avond, dag, nacht ;
– Hun aard diffuus, gericht, tekening, achtergrond ;
– per kleurtemperatuur warm, koud ;
– op sterkte intens, zacht, hard, enz. .d. ;
– Volgens de oorsprong zon, maanlicht, kunstmatig – bv. nachtstad, enz. . p. .
Een van de grootste uitdagingen voor een fotograaf is het voorspellen van het lichtpatroon van de gekozen scène tenzij hij natuurlijk ‘see – shoot’ fotografeert . Ik kan u vertellen dat hetzelfde landschap er totaal anders uitziet, bijvoorbeeld: ’s morgens en ’s avonds, bewolkt of zonnig, laag- of hoogstaande zon, enz. d.
Bijgevolg is het mogelijk veel mooie opnamen te missen door niet op het juiste licht te wachten. Wanneer wij op een onbekende plaats aankomen, moeten wij eerst de route van de zon bepalen en ons het licht- en schaduwpatroon van het tafereel voorstellen en dan de te fotograferen punten kiezen.
Laten we kort ingaan op de technische aspecten van fotografie met verschillende soorten verlichting. Het prettigste en meest comfortabele licht voor de fotograaf is zijverlichting bij weinig zonlicht. Zoals gezegd is het licht zacht, vaak warm en werpt het lange, volumineuze schaduwen met maximale fotografische kwaliteit. De moeilijkste variant is tegenlicht, wanneer je een foto neemt tegen een lichtbron.
In dat geval moet u meestal een kleurverloopfilter toepassen om de voorgrond te versterken, of proberen gebruik te maken van de vooruitgang in de digitale technologie om het dynamische bereik van het beeld te vergroten. Een bijkomende verraderlijkheid van dit licht is het waarschijnlijke optreden van schitteringen, flare, algemene vermindering van contrast en verzadiging, maar het resultaat ziet er behoorlijk spectaculair uit.
Prachtige beelden ontstaan wanneer je gericht licht gebruikt, zoals wanneer je licht door de bladeren ziet stromen in een mistig bos, enz. d. Over de levendigheid van de resultaten en de technische details van zonsopgangs- en zonsondergangsfotografie is al zoveel geschreven dat ik niet in herhaling wil vallen. Er zijn veel verschillende verlichtingsoplossingen in de fotografie, en vergeet niet dat elke scène meerdere keren kan worden afgespeeld, en elke keer zal het resultaat anders zijn, en elke keer zal het anders zijn in zijn schoonheid.
Seizoenen
Ik weet niet in welk deel van de wereld u dit artikel leest, dus ik beschrijf de seizoenen in het midden van het noordelijk halfrond.
Winter. Voor gewone mensen is het de tijd van kindersprookjes, Het sneeuwmeisje en de kerstman, Nieuwjaar en andere wonderen. Fotograferen in de winter is een echte uitdaging voor een fotograaf – zowel voor hem als voor zijn apparatuur.
Het eerste probleem is de kou, die eerst de batterijen één voor één wegvreet en dan de fotograaf aanvalt. De tweede, niet minder belangrijke, is de moeilijkheid om op de juiste plaatsen te komen en een enorme hoeveelheid apparatuur die niet direct met fotografie te maken heeft. Ik kan nog wel even doorgaan, maar dan loop ik het risico aspirant-amateurs te vervreemden… Vanuit het oogpunt van de fotografie zelf zijn er verschillende dingen die benadrukt moeten worden.
In de winter is de “magische tijd” zonsopgang, zonsondergang vluchtig, worden de nachten langer dan de dagen, is de mobiliteit beperkt, en gaan de batterijen van de camera’s zeer snel leeg in de kou. Het vinden van een scène is ook moeilijk door het ontbreken van een volledig kleurengamma: bij helder weer overheersen wit en blauw met donkere, door sneeuw bedekte vlekken, bij bewolkt weer wordt alles wit en grijs.
Dus als je een foto maakt, moet je er veel werk en vaardigheid in stoppen om het gewenste resultaat te krijgen. “Hoe zit het met wonderen??”je vraagt. Ze zijn er, en er zijn er genoeg, je moet alleen wachten. Het glazuur is natuurlijk wonder nummer één. Vorst bedekt alles bij helder vriesweer en bedekt alles bij somber weer met edel grijs. Net zo mooi is de sneeuw die de bomen bedekt, waardoor de geometrie van de takken volledig tot zijn recht komt.
Door het reflecterende oppervlak van de sneeuw zijn winterzonsondergangen bijzonder mooi. Wat is er mooier dan de combinatie van roze en blauwe sneeuw met glitter?? Ook bij zware sneeuwval, of zelfs in een sneeuwstorm, kunt u prachtige opnamen maken.
Lente. De meest diverse, de meest onvoorspelbare van alle seizoenen. Dooi, vorst, sneeuwstormen, rivieroverstromingen, kreken, eerste bloemen, zacht gras, zachte zon, ochtendvorst, mist, onweer, jonge bladeren, bloeitijd en nog veel meer worden gemengd tot een heerlijke cocktail voor de fotograaf.
Ik kan niet zeggen dat alle lentefoto’s gemakkelijk zijn en dat het er meer zijn dan in andere tijden van het jaar. Geloof me, op zoek naar een onderwerp voor een vroeg lentelied, wanneer de sneeuw gesmolten is maar de kleuren nog niet tevoorschijn zijn gekomen, kun je een hele dag verspillen zonder er iets uit te halen.
Zomer. Een gunstige periode voor de fotograaf, een uitbarsting van kleur in het begin om geleidelijk plaats te maken voor verbrand gras en met stof bedekte bomen. Het wordt vroeg in de ochtend licht en ’s ochtends is er vaak mist op de uiterwaarden, die opklaart als de zon opkomt. Kuddes grazen in de vroege ochtenduren en geven kleur aan de foto’s. En wat een pracht zie je bijvoorbeeld na een avond onweer aan de zonsondergangshemel! De idylle kan alleen verstoord worden door bloeddorstige insecten…
Herfst. Net als de lente omvat de herfst alle overgangstoestanden tussen zomer en winter, alleen in omgekeerde volgorde. Ik noem vooral het goud van herfstbladeren, spinnenwebben uit de nazomer, rijp op nog groen gras enz.
Landschappen van onze planeet
Leonid Titus Oekraïne, Karpaten . “Sprookjesbezoek”.
Canon EOS 400D, EF 17-40L/4,0 USM
Het winterwonderland van de winter. Vanuit dit perspectief zijn de poten van de kippen niet duidelijk zichtbaar, maar de hut wel…
Andrei Shumilin Nederland, Siberië . “Het begin van de zomer”.
Nikon D80, Nikkor
16-85/3,5-5,6, panorama van vijf opnamen
De zomer kwam en stak een heel veld bloemen in brand. De nachtdauw, niet bestand tegen de “vlam”, is veranderd in mist en vliegt omhoog. Een uniek gezicht!
Alexander Kitsenko Oekraïne . “Magicians on a Fishing Trip”.
Canon EOS 350D, EF
-S 17-85/4.0-5.6 IS USM, f/10, 1/60 c,
Een herfstpanorama met drie rijen.
Het is al koel om te zwemmen. Maar een hengel uitgooien bij dageraad en je voelen als een tovenaar is precies goed…
Danil Romodin Nederland, Zuid-Oeral . “Cool Place”.
Canon EOS 50D, EF
17-40L/4.0 USM
Argazino waterreservoir. De regen is net gestopt en gezwollen wolken drijven langzaam langs de hemel.
Laten we het vervolgens hebben over hoe je kleuren kiest voor landschapsfotografie en welke weersomstandigheden het beste zijn voor het fotograferen van de meest spectaculaire scènes.
Wat maakt landschapsfotografie zo bijzonder en inspirerend? Wat zijn enkele technieken die gebruikt kunnen worden om de schoonheid van het landschap vast te leggen? En hoe kunnen we de emotie en poëzie van een landschap overbrengen via fotografie? Ik ben erg benieuwd naar jullie perspectieven en ervaringen hiermee!
Wat is het verschil tussen poëzie en proza in landschapsfotografie? Ik ben benieuwd naar hoe deze twee kunstvormen zich tot elkaar verhouden en welke effecten ze kunnen hebben op het kijken naar en ervaren van landschapsfoto’s. Kan iemand hier meer over vertellen?