Hoe maak je een miljard? De lotgevallen en ervaringen van enkele twintigste-eeuwse zakenlieden helpen deze vraag te beantwoorden en stellen ook nieuwe vragen: is het mogelijk deze weg in onze tijd te herhalen?? Of zijn we gedoemd om jaloers te zijn op zo’n succesvolle carrière..?
Alles was nieuw en weer nieuw
In de tweede helft van de jaren 1940 zag Hans Liebherr in dat er veel gebouwd zou worden en dat er daarom bouwmachines nodig waren. De omslachtige constructie van de bestaande modellen maakte het onmogelijk deze op kleine percelen te gebruiken. Hans werkte met zijn vriend aan blauwdrukken voor een nieuw type kraan. De TK-10 mobiele torenkraan werd gebouwd in augustus 1949. Hij kon tot 2 ton optillen tot een hoogte van 16 meter. De kraan won een prijs op de industriebeurs Mustermesse in Frankfurt am Main, en het bedrijf Liebherr was geboren. Het kantoor van het bedrijf bevond zich overigens in een kamer in het huis van Liebherr waar hij met zijn gezin – zijn vrouw en 3 kinderen – woonde.
Aan het begin van de gloriedagen
Het kantoorgebouw van de Liebherr bouwkraanfabriek werd in 1954 voltooid en de familie betrok de bovenste verdiepingen.
Mee eens, een 24-uurs aanwezigheid in de fabriek van een toen al zeer rijke productie-eigenaar toont aan dat hij gepassioneerd was door zijn bedrijf. Het was een belangrijk deel van zijn leven, en hij was terughoudend om het over te dragen aan een derde partij. En Liebherr hoefde niet alles zelf te doen – iedereen was op zijn eigen werkplek verantwoordelijk voor zijn eigen werk. Daarom hebben de Liebherr-fabrieken geen lopende band in de strikte zin van het woord, maar kleine werkplekken waar de werknemers de volledige verantwoordelijkheid voor hun werk op zich nemen. Hoe hoger de positie, hoe hoger de eisen: Aan het eind van de maand maakte elke afdelingsmanager een rapport van één pagina over de belangrijkste actuele cijfers. Hans Liebherr zelf kon op elk moment in de fabriek verschijnen… Hij sprak graag eerst met de arbeiders en hun superieuren, en bezocht daarna de managers.
Rond deze tijd ontstond een van de grote kenmerken van Liebherr’s bedrijf: hij wilde en wilde niet afhankelijk zijn van leveranciers, dus probeerde hij alle onderdelen voor zijn machines zelf te produceren – om zeker te zijn van de kwaliteit van elk onderdeel, elke subassemblage en elk element. Zo worden bijvoorbeeld alle onderdelen en machines voor bouwmachines, inclusief de elektrische uitrusting, elektronica, hydraulica en dieselmotoren, in Liebherr-fabrieken vervaardigd.
Uiteraard leidde dit tot een geleidelijke uitbreiding van de productie: nieuwe behoeften dwongen tot het ontstaan van nieuwe werkplaatsen, machines en specialisten. Dit principe om verantwoordelijk te zijn voor het geheel, zeker te zijn van elk onderdeel en elk detail, is fundamenteel voor het succes van Liebherr.
Nog een interessant detail: Hans Liebherr heeft nog nooit een banklening afgesloten. Geld, geloofde hij, kan alleen worden uitgegeven nadat het is verdiend… Dit streven om boven de concurrentie uit te steken heeft geleid tot hogere winsten die op hun beurt investeringen in de produktie, capaciteitsuitbreiding en uitbreiding van het produktassortiment mogelijk hebben gemaakt.
In totaal heeft Hans Liebherr een groot aantal dochterondernemingen opgericht momenteel 62 en fabrieken gebouwd in 14 landen in Europa, Azië, Noord- en Zuid-Amerika.
Loop door de productiehallen van de fabriek
En vandaag is de fabriek nog steeds springlevend. Naast de kraanbouw is er een opleidingsschool voor Liebherr-kraanmachinisten. En de deskundigen leren niet alleen van de nieuwe modellen, maar ook van de oude. Immers, kranen van 30 jaar of ouder werken met succes op bouwplaatsen over de hele wereld.
De fabriek is trots op haar trainingssimulator. Kijken naar het grote beeld op het grote scherm, dat de kraanmachinist vanuit de cabine voor zich ziet, en proberen de knoppen in te drukken, het gewenste voorwerp op te tillen en naar de juiste plaats te brengen – buitengewoon interessant en leuk. Als Liebherr de software ooit als elektronisch spel uitbrengt, is het een gegarandeerd succes…
Het gamma van kranen dat hier wordt geproduceerd is ongewoon breed: van kleine mobiele machines die kunnen worden gebruikt om vakantiehuisjes te bouwen, tot reuzen die werken aan de bouw van enorme wolkenkrabbers zoals de Amsterdam-Stad en stadions.
Ingenieurs van Liebherr hebben al machines ontwikkeld die geen kraanmachinist in de cabine nodig hebben: zij kunnen de kranen bedienen met behulp van afstandsbedieningen.
Liebherr-kranen werken op bouwplaatsen in bijna elke stad in Europa. Kijk naar de bouwplaatsen in uw buurt, u ziet vast en zeker het logo van het bedrijf op minstens één bouwvoertuig.
De fabriek maakt ook enorme metalen lagers, die worden gebruikt in de elektriciteitsindustrie. Wat ze zo bijzonder maakt, is dat ze uit één stuk bestaan. Ondanks hun enorme afmetingen hebben de lagers geen enkele lasnaad.
De algemene sfeer in de productiefaciliteit is er een van netheid en orde. In elke hal staan 5 tot 6 kleurrijke containers voor verschillende soorten afval. Alles wat gerecycleerd kan worden, wordt gerecycleerd en nuttig gebruikt. Zwanen zwemmen in de rivier naast de fabriek en de omliggende straten ruiken niet naar ijzer, maar naar hooi en frisse lucht. Je zou niet geloven dat je in een klein dorp bent, maar in een fabriek die moderne machines produceert die minstens enkele tienduizenden euro’s waard zijn.
En hier zijn de koelkasten
En toch betekent Liebherr voor de meeste gewone mensen koelkasten. Deze keukenapparatuur maakt slechts 10% van de totale omzet van het bedrijf uit, maar in aantallen worden de koelkasten vele malen vaker geproduceerd dan de kranen.
Begin jaren 50 houdt Liebherr het bedrijf nog steeds draaiende en worden de producten op de markt gebracht onder de merknaam Liebherr. Het bedrijf is begonnen in de koelkastenbranche Hans Liebherr was blijkbaar niet blij met wat er op de markt was: alles was verre van perfect . De fabriek in Ochsenhausen werd voor dit doel gebouwd. Liebherr gaf er de voorkeur aan fabrieken praktisch op het platteland te bouwen, waar ze nog steeds een rol spelen als stadsvormende voorzieningen.
De grondigheid, de aandacht voor detail en de wil om de beste te zijn heeft ook in dit vak wonderen verricht. Tien jaar later begint het bedrijf de wereld te verrassen met innovatieve producten. Een groot deel van de eer voor de moderne koelkast in zijn huidige vorm gaat naar Liebherr.
Hans Liebherr overlijdt in 1993. Het bedrijf overdragen aan de kinderen. Zij hebben de algehele leiding over de fabrieken. In de Duitse fabriek worden meer dan 800.000 Liebherr koelkasten geproduceerd. Sinds 1981 werkt de fabriek in het Oostenrijkse Lienz en rollen er jaarlijks ongeveer 550 duizend koelkasten van de lopende band. Liebherr kwam in 2000 naar Bulgarije: de fabriek in Marica produceert meer dan 600.000 koelapparaten per jaar. De Bulgaarse Liebherr fabriek is uitgerust met de modernste productiefaciliteiten en hun producten vinden een constante vraag in heel Europa.
Interessant is dat het bedrijf niet van plan is de wereld te veroveren, geen agressieve reclame of promotie maakt, maar producten produceert van zo’n hoge kwaliteit en uitgerust met technologie die voor vele jaren trendsetters zullen worden. Het wordt geïmiteerd, producten worden gekopieerd, vergelijkbare kenmerken en vergelijkbare namen, maar nog steeds is niemand erin geslaagd om het beter te doen, niemand is erin geslaagd om de eerste te zijn.
Wanneer iemand zijn naam aan een bedrijf verbindt, toont dit dat hij serieus, zelfverzekerd en betrouwbaar is:
je kunt een slecht bedrijf niet bij zijn eigen naam noemen.
Helaas noemen tegenwoordig maar weinig mensen in Nederland hun producten naar zichzelf. Bij de productie van huishoudelijke apparaten verschuilen binnenlandse ondernemers zich zorgvuldig achter welluidende namen en verre landen – zij zijn nog niet klaar om de beste te worden.
1954 – de eerste Liebherr koelkast.
1966 – FrostSafe.
1971 De eerste Liebherr koelkasten met elektronische bediening worden gepatenteerd.
1978 – introductie van de Liebherr GS 5211, waarbij een akoestisch alarm afgaat als de temperatuur in het vriesvak langer dan een halve minuut boven een kritische grens komt.
1980 – Een accumulator van koude. Hiermee blijft het vriesvak tot 80% langer koud bij stroomuitval. Het was ook mogelijk om het mee te nemen voor een picknick. Met de komst van de ijsaccu begon de markt voor draagbare koelkasten zich te ontwikkelen.
1987 – Het NoFrost-systeem wordt geïntroduceerd in de vriesvakken.
1989 – de koelkast met het NoFrost-koelvak.
1993 Het bedrijf kondigt aan volledig over te schakelen op technologieën die de ozonlaag niet aantasten en begint milieuvriendelijke koelmiddelen te gebruiken.
1996 BioFresh is gepatenteerd – de BioFresh zone technologie.
2003 – De IceMaker, een automatische ijsmaker.
2004 – LED-verlichting, SmartFrost-systeem – een nieuwe indeling van de binnenkant van het vriesvak.
2005 – NoFrost in koelkasten van klasse A++.
2006 – wijnkast met drie onafhankelijk regelbare temperatuurzones; groentecontainers op wieltjes; schokabsorberende SoftSystem-deurdranger
2007 – LED vriesvakverlichting.
2008 – SoftTouch elektronica.
2009 – SmartSteel-technologie.
2010 – modellen met meer dan 60% energiebesparing ten opzichte van klasse A.
2011 – SmartGrid-technologie: energie-optimalisatie voor herverdeling van energie.
Beste lezer, kan jij wat meer informatie geven over “de beroemde onbekende Liebherr”? Wie is hij en waarom wordt hij als beroemd beschouwd, terwijl hij toch onbekend is? Ik ben nieuwsgierig om meer te weten te komen over deze mysterieuze persoon. Alvast bedankt voor het delen van jouw kennis!