Canon was de laatste van alle grote camerafabrikanten die toetrad tot de spiegelloze klasse of moet ik zeggen “systeem” compactcamera’s met verwisselbare optiek . Een langdurige pauze zorgde voor veel geruchten, hoewel niemand eraan twijfelde dat het zou gebeuren: de verkoop van spiegelloze systemen heeft in Japan die van spiegelreflexcamera’s al overtroffen, en de hoofdstroom van de ontwikkeling van de fotografische technologie is vrij duidelijk.
En nu is dan eindelijk de eerstgeborene onthuld – de Canon EOS M. Het omvat de eerste twee objectieven in de nieuwe EF-M-vatting: een 22mm f/2.0 STM en een 18-55mm f/3.5-5.6 IS STM, alsmede een adapter waarmee het volledige assortiment EF-objectieven kan worden gebruikt op het nieuwe formaat – zowel full frame als APS.
Technische specificaties
| Sensor | APS-C, CMOS 18 MP, 5184×3456 pixels |
| Lens | Verwisselbaar, EF-M vatting, EF en EF-S vatting lenzen kunnen worden gebruikt via een adapter |
| Beeldstabilisatie | niet beschikbaar in de camera, sommige EF-M lenzen hebben optische stabilisatie |
| Stofbescherming op sensor | Automatisch en gedwongen |
| Display | 1.040.000 dots, 75mm beeld, vast |
| Focus | Hybride fase en contrast scherpstelsysteem, enkelvoudig en tracking. Werkt met bepaalde moderne lensontwerpen |
| Bediening via aanraakscherm | Ja, inclusief scherpstelgebied en sluiterbediening |
| Sluitertijden | 30-1/4000sec, uit de hand, 1/200sec flitssynchronisatie |
| Opnamemodi | P, A, S, M, Intelligent Auto, 8 scènemodi, films |
| Belichtingsmeting | Multi-segment sensor, centrum-gewogen, spot, gedeeltelijk. Belichtingscompensatie ±;3 EV |
| Flash | Extern meegeleverd , GN 9, Belichtingscompensatie ±;3 EV, Draadloos compatibel met externe Canon-flitsers |
| Gevoeligheid | ISO 100-25.600, ISO Auto 100-64-00 |
| Fotoformaten | RAW 14 bit , RAW+JPG, JPG |
| Geheugenkaarten | SD/SDHC/SDXC |
| Continue sluiter | Enkelvoudig, continu tot 4,3 fps, zelfontspanner met vertraging, ontgrendeling op afstand, bracketing 3 beelden |
| Video opname | Full HD met automatische of handmatige scherpstelling, MOV |
| Interfaces | Snelle USB, HDMI mini C, externe microfoon, draadloze verbinding via Eye-Fi-kaart |
| Vermogen | LP-E12 batterij, 7,2V, 875mAh |
| Afmetingen | 108,6 x 66,5 x 32,3 mm |
| Gewicht | 298g inclusief batterij en geheugenkaart |
| Prijs bij benadering | 33 000 roebel. kit |
Inleiding
Vanaf de eerste minuten van de kennismaking met deze noviteit wordt de strategie van Canon op de nieuwe markt duidelijk: op weg naar de creatie van volwaardige apparaten die de klassieke SLR tijdens het wandelen en reizen kunnen vervangen, en na verloop van tijd misschien zelfs volledig kunnen verdringen, terwijl ze in zo’n compacte behuizing zijn verpakt dat het moeilijk is om hun uiterlijk te onderscheiden van de gebruikelijke compacts.
Hoewel het eerste model bestemd is voor het amateurmarktsegment meer bepaald voor degenen die van compactcamera’s willen overstappen op serieuzere toestellen , is het zo succesvol gebleken dat ik alle reden heb om te verwachten dat in de nabije toekomst een hele reeks camera’s van een nieuw formaat zal verschijnen, waaronder camera’s van een professioneler niveau.
Ik moet toegeven dat ik als lange tijd DSLR gebruiker behoorlijk sceptisch was over het product totdat ik het zelf zag. Temeer daar zelfs de ervaring met enkele reeds uitgebrachte spiegelloze camera’s uitwijst dat het in de praktijk hoogstwaarschijnlijk nodig zou zijn zich te beperken tot de volautomatische modus, om te voorkomen dat er lang moet worden gesjoemeld met het wijzigen van zelfs maar de basisparameters van de opnamen. Een paar uur proefdraaien was voor mij voldoende om mijn houding tegenover deze nieuwe klasse apparatuur volledig te veranderen en te beamen dat de toekomst in de fotografie ligt. En nu, meer over alles.
Functies, bediening, ergonomie
En de sensor, en processor, en het scherm, en bijna alle andere elektronica in Canon EOS M is afkomstig van Canon’s nieuwste instapmodel DSLR EOS 650D, en dat zegt veel. De upgrade van de 600 naar de 650 betekende een grote stap voorwaarts, met de introductie van continue autofocus voor films, een aanraakscherm en nog veel meer.
Het aanraakscherm, dat er in de 650e uitzag als een soort freakshow een curtsey naar smart-phone liefhebbers, want met het volwaardige besturingssysteem van de SLR-klasse was het niet echt nodig , werd in de EOS M de belangrijkste leidraad van de camera. En het is noodzakelijk om toe te geven dat zelfs bij volledige onwetendheid van smartphones het beheer door het scherm in enkele minuten onder de knie is en verrassend handig, snel en voor de hand liggend lijkt.
Dit alles verpakt in een behuizing die zo compact is dat het gemak om hem mee te nemen botst met het gemak om foto’s te maken. Over het algemeen is de ergonomie uitstekend, maar meer dan eens dacht ik dat als de camera iets groter was geweest, het beter zou zijn geweest. En het zou nog beter zijn om een grote anatomische overlay op het lichaam te maken om de camera stevig met de rechterhand vast te houden.
Het feit dat veel knoppen op de body eenvoudigweg geen plaats hebben, is met zo’n scherm geen probleem, maar de rode straal van de autofocusverlichting wordt voortdurend geblokkeerd door de vingers van de linkerhand die gewoonlijk de zoomring omhelzen, en de camera gewoon ondersteunen, omdat de rechterhandgreep niet betrouwbaar genoeg is.
De kwaliteit van de behuizing is uitstekend: metaal, solide en goed doordacht wat betreft de plaatsing van alle knoppen en bedieningselementen. Het bedieningsprincipe lijkt sterk op dat van compactcamera’s: klassieke drie knoppen INFO, MENU en browser, herkenbare draaiknop met vier drukpunten rond de SET-knop.
Bovendien is er een draaiende ring aan de zijkant van deze schijf, dus maximale mogelijkheden in minimale ruimte. Maar de belangrijkste troef van het besturingssysteem is zeker het aanraakscherm, waaraan alle verrukkingen weinig zullen bijdragen. Zoals meestal het geval is, kan de hoeveelheid weergegeven informatie worden gedoseerd met de INFO-toets – van helemaal geen informatie tot zoveel dat het grootste deel van het scherm in beslag wordt genomen door verschillende opname-opties, waaronder een live histogram.
Zoals gewoonlijk is de middelste optie de beste, waarbij het scherm ongeveer dezelfde gegevens weergeeft als de zoeker van een goede moderne DSLR. Het belangrijkste is dat het aanraken van een van de weergegeven opties deze activeert en dat ze onmiddellijk kunnen worden gewijzigd, hetzij door het aanraken van de overeenkomstige stip op de schaal die onmiddellijk verschijnt, hetzij door het verschuiven van de draaiknop rond de draaiknop, hetzij door het indrukken van een kant van de draaiknop zelf.
Wanneer belangrijke wijzigingen nodig zijn, raakt u gewoon het Q-pictogram in de rechterbovenhoek van het scherm aan, waarna een reeks pictogrammen langs de omtrek verschijnt die bijna alle voor de fotografie relevante parameters vertegenwoordigen. Door een van deze aan te raken verandert een deel van het scherm en verschijnen mogelijke keuzes die met een enkele tik kunnen worden geselecteerd.
Het enige nadeel van dit besturingssysteem is dat het scherm te klein is voor zoveel weergegeven parameters, zodat de pictogrammen nogal dikwijls gerangschikt zijn, en vaak kun je missen door op het naburige pictogram te klikken in plaats van op het juiste. Misschien was het zinvol om parameters te groeperen op een paar verwijderbare pagina’s, waardoor het sneller zou gaan. Maar al met al is het besturingssysteem van de EOS M het beste dat ik ooit op een compacte of spiegelloze camera heb gezien, en veel DSLR’s op instapniveau zouden waarschijnlijk minder handig zijn.
Vermeldenswaard is de one-touch methode om de camera te vertellen op welk deel van het frame u wilt scherpstellen. U kunt zelfs de functie van onmiddellijke opname na het aanraken van de sluiter selecteren, maar ik vind dat onhandig: ten eerste is het moeilijk om cameratrilling te voorkomen wanneer u het scherm met uw vinger aanraakt en ten tweede is het handiger om de opnametijd zelf te kiezen nadat u de compositie van de opname op het laatste moment hebt gecontroleerd. Cartier-Bresson en zo
Schieten
De nieuwigheid heeft een complete set opnamestanden, typisch voor een goede moderne camera, dat wil zeggen “serieus” P, A, S, M, alsmede een intelligente automatische stand, die zelfstandig de naar zijn mening meest geschikte opnameparameters selecteert het heeft een aparte positie van een zeer ascetische keuzeknop, met slechts drie tekens , een andere automatische, waarin de gebruiker veel parameters zelf kan veranderen, en de standaardset van zeven scèneprogramma’s.
Bovendien is er een keuze uit verschillende “creatieve filters” die het beeld in alle opnamestanden, waaronder P, A, S, M en scènemodi, transformeren. Ik moet zeggen dat hoewel deze filters hun charme van nieuwigheid een paar jaar geleden hebben verloren, sommige ervan naar mijn smaak twee – “korrelig zwart-wit”, zeer vergelijkbaar met het effect van de oude contrastfilm, en Bold Art in de EOS M zeer goed zijn gedaan en mooie resultaten opleveren, echt inspirerend voor een lang experimenteren.
Het algemene reactievermogen van het nieuwe toestel is merkbaar beter dan dat van een typische compactcamera, hoewel er in vergelijking met een geavanceerde DSLR natuurlijk een duidelijke “achterstand” is, bijvoorbeeld bij het schakelen tussen opnamemodi. De autofocussnelheid ligt waarschijnlijk ook in het midden tussen DSLR’s en compacts.
Als u RAW of RAW+JPEG opneemt, duurt het even ongeveer een seconde om zelfs enkele beelden op te nemen. Maar als men in aanmerking neemt dat de camera blijkbaar gericht is op de fotografen die van de compacts of “ayofoons” overstappen op de fotoapparatuur, waardoor men al kan beginnen te spreken over de beeldkwaliteit, zou deze gewoonte moeten zijn en geen verwijten moeten veroorzaken; degenen die al lange tijd met een spiegel fotograferen, zullen de EOS M lichtheid, compactheid en bedieningsgemak prettig vinden.
AF werkt zowel in de enkelbeeld- als in de volgstand, en met de nieuwe STM-objectieven blijft de autofocus en AE tijdens filmopnamen continu behouden, waarbij de belichting soepel verandert in plaats van stapsgewijs, zoals bij oudere objectieven, wat er geweldig uitziet op video.
De tracking auto-focus werd getest op de kinderbaan in het circus. Deze taak is moeilijker voor de camera dan het van buitenaf lijkt: de stoomtrein liep letterlijk anderhalve meter van de camera vandaan, en op zo’n korte afstand is het verschil in scherpstelling aanzienlijk. De camera met de basiszoom 18-55/3,5-5,6 kon het onderwerp vrij goed scherp houden.
De scherpstelling was over het algemeen zeer goed – waarschijnlijk dankzij de hybride autofocus. Ook de mogelijkheid om het scherpstelpunt te selecteren met een tik van de vinger is zeer welkom: al deze functies voegen een soort speelse, positieve toets toe aan het fotograferen.
Scherpstellen werkt zelfs in bijna volledige duisternis, hoewel het natuurlijk veel langer duurt dan normaal.
De belichtingsnauwkeurigheid was goed: dus voor contrastrijke scènes en wat kan er contrastrijker zijn dan zwarte boomstammen in de sneeuw ? er werd geen licht “weggeslagen”, zelfs niet zonder belichtingscompensatie. Voor nachtscènes hielden we een optimaal evenwicht tussen hooglichten en schaduwen, maar moesten we de belichtingscompensatie negatief instellen ongeveer -1 1/3 om de nachtscène te creëren, en ongeveer hetzelfde tot een positieve waarde voor sneeuw, wat betekent dat de oude regels van creatieve belichting nog steeds van kracht zijn.
De kleurweergave bleek standaard te zijn voor Canon-camera’s, en er moet rekening mee worden gehouden dat deze aanzienlijk verandert afhankelijk van de gekozen beeldstijl standaard, portret, enz. . d. . Voor serieuze fotografie is fotograferen in RAW-formaat dus aan te bevelen, zodat u bij de bewerking op het scherm de meest geschikte kleurweergave voor het onderwerp kunt kiezen.
Ik was zeer tevreden over de hoge sluitertijd, zelfs bij ISO 3200-6400 was de korrel acceptabel voor kleine afdrukken, en nog meer voor kaarten op het internet.
Compatibiliteit
Zoals reeds vermeld, kunnen met een camcorderadapter alle tot nu toe geproduceerde EF-objectieven op de camera worden gebruikt, wat meer dan voldoende is voor elk fotografisch doel. Men kan hopen dat fabrikanten van derden binnenkort hun eigen adapters zullen maken, waardoor het mogelijk wordt te fotograferen met lenzen van andere formaten en systemen, althans de oude niet-autofocus lens Canon natuurlijk, met veel functies, voornamelijk autofocus, zal waarschijnlijk niet beschikbaar zijn .
Dat het mogelijk is, blijkt uit het menu-item van de camera dat “fotograferen zonder lens” mogelijk maakt – waarmee waarschijnlijk wordt bedoeld zonder de “native” lens. Dit voorspelt veel goeds voor experimenten met verschillende lens “patronen”, monoculairen, enz. d. En om gemakkelijk scherp te stellen kunt u gebruik maken van de zoomfunctie, die met twee tikken op het scherm kan worden geactiveerd.
De camera heeft geen ingebouwde flitser, maar wordt geleverd met een kleine externe flitser met een richtgetal van slechts 9. Maar hij kan andere externe flitsers op afstand bedienen en in perfecte harmonie triggeren. Aangezien elke belichtingshoek mogelijk is niet alleen frontaal zoals met de ingebouwde flitser , kunt u overal buiten en in het bos met gemak studioverlichtingseffecten bereiken.
Conclusies
Canon’s intrede in de klasse van systeemcamera’s met verwisselbare optiek is enorm succesvol en veelbelovend. De nieuwe EOS M richt zich niet alleen op lichtgewicht amateurfotografie, zoals sommige concurrenten doen, maar bevat alle indrukwekkende vorderingen van de nieuwste DSLR-generatie en voegt daar de ongeëvenaarde compactheid en uitzonderlijke bedienbaarheid van zijn middenklasse tegenhangers aan toe.
Het voornemen van Canon om verder te gaan dan het simplistische formaat geeft hoop dat andere camera’s in dit formaat – met nog meer mogelijkheden en bedienbaarheid – spoedig zullen volgen. Om echte compactheid te bereiken, moet natuurlijk ook een reeks echt geminiaturiseerde lenzen worden ontwikkeld en aangezien er vraag naar is op de markt, kunnen we verwachten dat die binnenkort zullen verschijnen . In ieder geval, gelukkige eerste stappen!
Wij danken het kantoor van Canon in Amsterdam voor de apparatuur die beschikbaar werd gesteld voor het testen.
Beeldtests
Trailing autofocus houdt de sweet spot van die snel bewegende kindertrein in beeld, ook al was hij maar anderhalve meter van de camera verwijderd en was de belichting in de sombere omstandigheden verre van optimaal.
Automatisch programma, Canon-lens 18-55/3,5-5,6, 100 ISO, f/3,5, 1/100 c.
De normale zoom is goed in staat om de brandpuntsafstanden te leveren die u nodig hebt. Bij maximale blootstelling eq. 28,6mm lens bestrijkt een aanzienlijk deel van de horizon.
Diafragmaprioriteit, Canon objectief 18-55/3.5-5.6, ISO 100, f/4.5, 1/50 c.
Ondanks het weinig indrukwekkende weer is de camera goed in staat de subtiele kleurnuances en fijne details in de hoogtepunten vast te leggen – kijk maar op het vergrote fragment om de lichtgevende bollen op deze futuristische kerstboom te zien.
Diafragmaprioriteit, Canon-objectief 18-55/3,5-5,6, ISO 100, f/4,5, 1/80 c.
Dit onderwerp zou heel goed “De eeuwige grap” kunnen worden genoemd. Wat de fotografie betreft, is het opmerkelijk vanwege het grote dynamische bereik, waardoor het mogelijk was om details in zowel diepe schaduwen als licht in de sneeuw vast te leggen.
Diafragmaprioriteit, Canon-objectief 18-55/3,5-5,6, ISO 100, f/4,5, 1/40 c.
Deze beelden kunnen on the fly worden gecreëerd, zonder bewuste inspanning, met slechts een Creative Filter Bold Art. Genomen vanuit een tramraam met een opzettelijk lange sluitertijd. Vermeldenswaard is dat artistieke filters alleen kunnen worden toegepast bij opnamen in JPEG-formaat.
Diafragmavoorkeuze, Canon 18-55/3.5-5.6 lens, ISO 6400, f/5, 1/13 c.
De kleurweergave in de nogal harde lichtomstandigheden van de Amsterdam-sneeuw is onovertroffen. De kleurverzadiging brengt de stemming goed over en de kleuren blijven absoluut natuurlijk zonder vervorming.
Diafragmaprioriteit, Canon 18-55/3,5-5,6, ISO 100, f/4,5, 1/50 c.
Gefilmd in het holst van de nacht om de mogelijkheden van de camera onder extreme lichtomstandigheden te testen. Bijna in volledige duisternis stelde de camera vrij snel voor dat licht en feilloos scherp. De doeltreffendheid van de optische stabilisator werd ook getest. Samenvatting – effectief opnamen uit de hand bij 1/13 s .
Diafragmaprioriteit, Canon 18-55/3,5-5,6, ISO 6400, f/5, 1/13 c, belichtingscompensatie -1 EV
Kunstfilters leveren vaak interessante resultaten op, en wel zo gemakkelijk dat men onvermijdelijk in de verleiding komt om te experimenteren. Dit portret is genomen zonder enige voorbereiding, onder het licht van een enkele bureaulamp.
Korrelig zwart-wit” filter. Diafragmaprioriteit, Canon 18-55/3.5-5.6 lens, ISO 500, f/5.6, 1/100 c.
Wat zijn enkele van de unieke kenmerken van de Canon EOS M spiegelloze camera en hoe presteert het in vergelijking met andere systeemcamera’s op de markt?
Hoeveel megapixels heeft de Canon EOS M spiegelloze camera en is de beeldkwaliteit van de verwisselbare objectieven consistent?
Ik ben geïnteresseerd in de Canon EOS M spiegelloze camera, maar ik vraag me af wat de beeldkwaliteit is in vergelijking met spiegelreflexcamera’s. Is deze camera in staat om dezelfde scherpte en detailniveaus te leveren? Daarnaast zou ik willen weten of de verwisselbare objectieven van hoge kwaliteit zijn en of er voldoende keuze is in het assortiment. Alvast bedankt voor uw antwoorden!